ik heb ook een vriendje in turkije hij is 26 jaar en hij woont in adana. Ik heb hem vorig jaar ontmoet en heb heel veel contact met hem hij belt elke dag en in de avond zitten we op msn met de wbcam aan dan ben ik tog een beetje bij hem. ik heb zijn ouders al ontmoet en zijn ouders accepteren mij.
ik heb ook aan izjn ouders de reden gevraagd waarom hij nog nooit getrouwd is wamnt hij is tenslotte al 26 en het antwoord is goed.
dus… er zijn ook jongens ide je playen ja maar dat heb je ook als je naar andere landen gaat niet alleen naar turkije!!!
dat het niet verstandig is om je opleiding niet af te maken heb je nu wel genoeg gehoord denk ik. ik heb zelf ook mijn destijds vriend in turkije leren kennen toen ik daar als hostess werkte en ben na 2 maanden al in turkije bij hem gaan wonen. gelukkig wel in een eigen huisje trouwens, bij zijn ouders in dat is weer een ander verhaal natuurlijk maar oke. maar jullie hebben het dus al een behoorlijke langere tijd volgehouden. ik weet niet of het in marmaris hetzelfde is maar wij deden in alanya het volgende voor een visum. je kunt tegen betaling een visum bij de politie verlengen zonder dat je het land uit moet. je moet dan een adres (ik weet niet zeker of dat ook een hotel moet zijn maar v
olgens mij wel, dat was in elk geval bij mij wel zo) kunnen aangeven waar je verblijft en !hier komt het! je moet kunnen aantonen dat je genoeg geld hebt om te besteden. je moet dus een uitdraai van een bankrekening op joun naam hebben met een behoorlijk bedrag erop. ik weet helaas niet meer hoeveel het was maar wij hebben het geld toen moeten lenen, vervolgens op een rekening gezet op mijn naam, uitdraai aan de politie laten zien en nadat ik het boekje had het geld weer terug gegeven. je krijgt dus idd een boekje wat geld als verlenging van je toeristen visum. je kunt alleen het beste proberen om een baan te vinden waarbij je werkgever voor je wervergunning en daarbij ook je verblijfvergunning regelt. dan kun je in de wintermaanden (als je niets kunt vinden) het doen zoals ik het dee. en wat betreft de verzekering als er een manier is om gewoon vanuit nederland verzekerd te zijn doe dat dan!!! in ieder geval totdat je echt een vaste baan hebt daar. als je je moet verzekeren in turkije moet je dat particulier doen (wil je een beetje goede verzekering hebben) en dat is behoorlijk duur als je geen normaal inkomen hebt.
schrijf je ook nog niet uit als je weggaat, ik ga er vanuit dat je gewoon nog thuis woont dus dan is dat geen probleem verder, neem het van me aan dat is makkelijker in ieder geval totdat je je eigen huisje, baan, kortom je eigen leventje hebt opgebouwd daar.
wel wil het volgende even kwijt, denk er om dat het daar wonen heel anders is dan daar op vakantie zijn zelfs als je daar voor 3 maanden zit. ik ben zelf half turks maar in nederland opgegoeid. wij gingen elk jaar vanwege het werk van mijn ouders 4 mnd naar turkije en ik heb het er behoorlijk moeilijk mee gehad in het begin. als je daar eenmaal woont maak je namelijk deel uit van die gemeente en zul je je aan bepaalde manieren moeten houden. je bent in de eerste plaats de vrouw/vriendin van en moet je daarnaar gedragen. en als je daar op bezoek bent zijn die regels veel anders dan wanneer je daar echt serieus gaat wonen, op dat moment worden de regels een behoorlijk stuk strakker en het duurt even voordat je doorhebt wat het nou precies is. het zijn namelijk heel vaak hele kleine dingetjes waarvan je niet doorhebt dat je ze doet of dat het iets is wat niet hoort. en ik weet niet in hoeverre jullie het over het geloof hebben gehad maar geloof me, nu is het misschien nog geen issue maar naarmate jullie ouder worden wordt het zeker een issue en vooral als jullie aan kinderen gaan beginnen (ik loop misschien een beetje ver vooruit maar goed ;)) houdt daar dus rekening mee en praat daarover! al met al dus een moeilijke keuze maar niet onmogelijk. wij zijn ondertussen al weer een aantal jaartjes getrouwd en hebben twee kinderen en zijn nog steeds dolgelukkig met elkaar dus het kan wel.
wel hoorde ik je iets zeggen over dat je vriend het hier niet echt kon vinden, begin er dan ook niet aan! wij wonen nu bijna 5 jaar hier en mijn man kan het ook niet echt vinden hier, het wordt ook steeds erger in nederland. wij zijn dan ook van plan om terug te gaan naar turkije binnen nu en 2 a 3 jaar. en dat terwijl mijn man in duitsland is opgegroeid, de nederlandse taal beheerst, een goede baan heeft enzovoort enzovoort dus gaat het goed in turkije doe die jongen het dan niet aan aub.
ik hoop voor je dat alles goed gaat en dat jullie erg gelukkig worden samen. vind jullie wel beide nog heel jong voor zoiets als dit maar ja, ik was 19 en ben na 2 mnd al verhuisd dus ik heb niet echt recht van spreken natuurlijk anyway, ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen zo en als je wilt mag me best je emailadres achterlaten als je daar interesse in hebt, veel succes!
groetjes![COLOR=purple]
Deniz, kan je misschien eens een paar voorbeelden geven over het gedrag als de vrouw van. De dingen die je in het begin niet doorhebt zeg maar. Ik ben wel benieuwd naar die dingen.
liefde is zooo moeilijk maar als je in elkaar gelooft en er samen voor vecht kan t goed komen!!!
ik heb zelf geen vriendje in turkije maar heb daar een half jaar gewoond en ga dit jaar voor de 2de keer terug om te werken en wonen. t leven daar is veel anders en er zijn nog zoveel dingen die ik moet ontdekken wil ik weten hoe t er precies aan toe gaat als je daar eenmaal woont. maar ik doe mijn best en wil zoveel mogelijk leren en weten over hun cultuur en normen en waarden en vooral over de islam. dit wil niet zeggen dat ik me bekeer tot de islam want voor mijn gevoel zijn alle geloven tzelfde en kunnen we alle geloven in verband brengen met elkaar…
maar ik weet dat als je echt van elkaar houd en weet dat je bestemd bent voor elkaar dat je ervoor moet gaan! maar vergeet niet de mensen die om jou geven en luister naar hun raad en adviezen. ik wil niet zeggen dat je die ook altijd moet opvolgen maar luister gewoon wat ze te zeggen hebben.
ik weet wat ik wil en gelukkig staan mijn ouders en beste vrienden achter mijn beslissing en helpen en steunen mij bij alles wat ik doe… en dat is t allerbelangrijkste!!!
zijn je ouders of vrienden t niet eens met je beslissing, probeer ze dan uit te leggen dat je pas echt gelukkig bent als je in die situatie verkeert. stel ze vragen over hun leven en liefde… bijv.: zou jij gelukkig zijn als je bijv. niet deze baan had maar een baan die niet bij je past? en bijv: wat zou jij doen als je geliefde 4000 km van je vandaan is? zou je dat zomaar opgeven of zou je ervoor vechten?
ik hoop voor alle meiden die hiermee worstelen de juiste beslissing nemen en dat ze gelukkig worden… en denk er vooral aan dat je geen tijd verspilt maar dat je juist meer leert en geniet van alles wat je meemaakt en doet…
Bedankt Allemaal,
Wij hebben er echt heel veel aan aan wat jullie ons allemaal schrijven!
Ons besluit staat gewoon vast, in Juni/Juli zal ik naar hem toe gaan en hem ook niet meer alleen achterlaten!
Wij vechten voor elkaar al vanaf het moment dat we elkaar voor het eerst zagen en dat zullen wij ook altijd blijven doen!
Wij komen er wel!
Ik hoop dat jullie mij allemaal blijven schrijven over wat jullie gedaan hebben of over wat jullie gaan doen!
Zo kunnen we elkaar toch helpen om ons vertrek en dan ook het verblijf zo gemakkelijk mogelijk te maken!
Tot schrijfs dan maar weer!
Groetjes…
~Deniz~
ik ben ook van plan om in de zomer er heen te gaan voor een maand en ik ben zeker besloten dat ik dan ook ga trouwen ik wil gewoon niks anders meer dan hem!!!
en dan ga ik hopelijk in de zomer van 2006 altijd naar turkije en kom ik hier nooit meer trug
ik wil alleen maar mijn mannetje en ik wil alles doen om bij hem te zijn en k weet dat k kan wennen aan het leven hoe het daar is en ik ben ook al bezig met het bestuderen van allemaal dingen
en ik hoop dat <span style=‘color:red’>MarmarisLove-1 dat je het allemaal gaat redden ik zal duimen voor je en ik ben blij dat ik nit de enigste bent die zo voelt en denk
ik heb heel veel aan je verhalen gehad om uiteindelijk mijn beslissing te maken
Bedankt voor je reactie. Ik ben er nu inderdaad achter gekomen wie mijn vrienden zijn, en ik kan je zeggen, dat blijken er erg weinig te zijn. Maar het zijn ook vreemde mensen die heel raar reageren, die gelijk een gat ik de plafond schieten van schrik als je zegt dat je met een turkse jongen heb.
Vorig jaar ben ik 3x binnen 6 maanden naar Marmaris geweest, en 1x is mijn vriend naar NL. gekomen. Het punt is dat ik geen onbetaald verlof kan krijgen met mijn functie, hooguit 2 a 3 weken verlof. Ook al zou ik voor een maandje gaan, het blijft erg kort. Ben dat heen en weer vliegen nu echt zat, en nog erger is elke keer weer afscheid nemen van elkaar. Daarom willen we deze stap wagen. Ik weet dat het misschien moeilijk zal zijn om weer een baan te krijgen, maar dat zijn de risico´s
Hallo Turkije-Fan,
Hou me alsjeblieft op de hoogte over wat jij gaat doen!
Je kunt mij hier ook altijd vanalles vragen!
Zo kunnen wij elkaar helpen om het wat gemakkelijker te maken om te gaan en om daar te blijven, we zitten in hetzelfde schuitje!
Als de wil en de liefde er is dan lukt het ons wel!
Groetjes…
~Deniz~
oke ik zal mijn verhaal ook eens vertellen.
2 jaar geleden het ging uit met me vriendje destijds na 4 jaar en ik had het helemaal gehad met nederland .
ik ben toen een opleiding op het travelinstitute in rotterdam gaan doen s,avonds naar school kwam heel gunstig uit voor mij omdat ik ook nog full-time werkte ik was destijds 18 dus nog erg jong ervoor.
na 6 maanden had ik het paptertje op zak om te gaan reisleiden.
toen moest ik dus werk gaan zoeken dat is moeilijk hoor 10 jaar geen ervaring maar eindelijk toen ik het allang opgegeven had werd ik aangenomen (daarna kreeg ik nog een beter bod maar helaas ik had al ja tegen de 1 ste gezegd).
ben toen binnen een week naar marmaris vertrokken en heb alles en iedereen achter me gelaten.
ik had op het moment geen vriend daar en had me voorgenomen om me daar helemaal uit te leven.
gelukkig had ik via het internet al meer hostessen ontmoet (liek!!!) en was daar dus niet alleen.
gelijk de eerste week kwam ik mijn vriend al tegen en ben na een maand gaan samenwonen met hem.
mijn vriend is gelukkig heel makelijk hij controleerd me nooit en ik kan doen wat ik wil hij zit eerder bij mij onder de plak dan ik bij hem .
me ouders kunnen het gelukkig ook heel goed met hem vinden en zijn heel blij met hem (terwijl mijn vader er echt op tegen was en heeft gezegd dat hij me nooit meer wou zien voordat hij hem ontmoette). maar gelukkig was dat een grote mond en een vooroordeel.
ik ben tot november in turkije gebleven en ben daarna terug naar nederland gegaan om te werken want in de winter red je het haast niet daar.
eind januari ben ik 3 weken terug gegaan eerst een week marmaris (heb alleen het ahu hetman ziekehuis van binnen gezien door een zware longonstekeing )
daarna zijn we eerst naar zijn familie in izmir gegaan en daarna naar midyat (oosten van turkije) waar zijn ouders wonen.
ohhh wat vond ik het eng om zijn ouders te ontmoeten maar dat viel echt harstikke mee zijn moeder is nog heel jong en zijn jongste broertje is 3!!!
ze accepteerde me gelijk en hebben me alles laten zien in de omgeving (ik had nog nooit zoveel kerken bij elkaar gezien en al helemaal niet in turkije)
daarna hebben we nog een week vakantie gehouden in een hotel in kemer en ben ik weer terug naar nederland gegaan.
nu vertrek ik over een paar weken om weer te gaan werken in marmaris.
zo willen wij het dus elk jaar doen alleen hopen we dat hij volgende jaar in de winter dan met mij mee gaat naar nederland.
ik heb echt geboft met mijnvriend omdat hij zo makkelijk is maar ik heb ook andere verhalen die echt gebeurd zijn.
ik had vorig jaar een gast aan het einde van het seizoen waarvan ik dacht dat hij gfewoon op vakantie was.
op een gegeven moment ik was op weg naar dalaman met een volle bus belde hij mij op of ik hem wou helpen hij wist niet meer wat hij moest doen.
hij vertelde mij het hele verhaal bleek dus:
dat hij niet op vakantie was maar hij was naar marmaris gekomen samen met zijn zoon om zijn dochter te zoeken.
ik zal haar maar fflinda noemen.
linda ging op vrijdagochtend het was nog lekker weer zonder nja met alleen haar boekentas naar school daar is ze dus nooit aangekomen.
ze werd als vermist aan gegeven.
de volgende dag ondekken ze dat ze bij een vlucht van onur air naar dalaman is ingecheckt en is vertrokken naar marmaris.
bij haar ouders begint een belletje te rinkelen.
ze een jaar geleden met het hele gezin op vakantie in marmaris linda was toen 17 jaar en ze had een jongen ontmoet.
bleek dat ze daar een jaar lang contact mee heeefdt blijven houden .
zonder dat haar ouders hret wisten.
ze had wel aan haar ouders gevraagd of ze met een vriendin op vakantie mocht gaan naar marmaris dat mocht maar die vriendin mocht niet en haar ouders wilden niet dat ze alleen ging.
dat heeft ze dus toch gedaan.
toen haar ouders erachter kwamen waar ze was zijn haar vader en broertje gelijk naar marmaris vertrokken om haar te gaan zoeken.
(de politie kom niks doen want ze was net 18)
ze hadden haar vriend dus naar 2 dagen gevonden maar hij zei dat hij er niks van wist.
ze wisten niet meer wat ze moesten doen en daarom hadden ze mij gebeld.
ik heb wat vrienden op het nederlandse consulaat en heb ze ingelicht en heb haar vader daar naar toe gestuurd, op dast moment kon ik niet veel doen omdat ik bij dalaman was.
toen ik in marmaris terug kwam ben ik gelijk naar het consulaat gegaan en hebben we daar wat geregeld.
de consult heeft dus contact met die vriend gezocht maar die bleken er dus vandoor te zijn.
ze waren op weg met de pamukkale bus naar VAN???
hij heeft ze nog gesprokken want de politie heeft de bus aangehouden maar meer konden ze niet doen want het ligt buiten hun gebied!
die vader is dus terug naar nedrland gegaan en vanuit daar naar Van.
nu staat VAN niet echt bekend omdat het daar zo veilig is dat is het dus totaal niet en voorla niet als je om zo reden komt.
hij heeft haar dus gevonden en omgepraat om terug naar nederland te gaan ze ging mee maar op het vliegveld aangekomen begon ze te schreeuwen en zijn ze aal twee aangehouden.
hij belde mij dus weer maar we konden niks meer voor hem doen omdat het buiten ons gebied is.
hoe het is afgelopen weet ik niet precies maar wel dat zij dus onder dwang door die jongen is mee genomen naar Van en moest trouwen met hem (is niet gebeurd) nu is ze weer in nederland en heeft geen contact meer.
dat was alvast 1 verhaal maar ken er nog veel meer.
xxxxxxx
Hallo Allemaal,
Ik ben nu van plan om 28 April voor goed te gaan!
Er is maar 1 ding waar ik me echt druk om maak en dat is het visum!
Ik ben zo bang dat ze me pakken daar, als ik om de 3 maanden naar een Grieks eiland ga!
Dat zul je dan net zien, ze pakken niemand maar mij wel!
Maar wij kunnen dit echt niet meer dus ik ga!
Ik ga nu het vliegveld even bellen hoeveel overgewicht kost bij Onur Air en of ik eventueel een doos/dozen als Cargo mee kan nemen en hoeveel dat dan kost!
Of weet mischien een van jullie het?
En ik ga me een Globetrotter-verzekering afsluiten, zo kan ik me via Nederland voor een jaar of paar jaar laten verzekeren!
Ik hou jullie op de hoogte en ik hoop dat jullie me informatie blijven geven en me jullie plannen blijft vertellen!
Groetjes…
~Deniz~
ik wens je heel veel succes en geluk toe!!!
ik hoop dat alles goed uitpakt en dat jullie heel gelukkig worden met zijn 2en! maar ik hoop ook dat je wel met beide benen op de grond blijft staan en dat je goed nadenkt voordat je een beslissing neemt. hoe denken je ouders er over en staan ze volledig achter jouw beslissing? en wil je daar ook gaan werken?
over je visum hoef je je geen zorgen te maken zorg alleen dat je niet alleen naar rhodos gaat dat doen wij ook niet wij gaan meestal of met z,n 3en of 4en dus ook niet met teveel.
en ik hoop dat het voor mezelf ook allemaal uit gaat kopen.
alleen heb ik vandaag weer slecht nieuws mijn vriend ligt in het ziekenhuis en ik ben bang. ik ben bang dat er wat gebeurt en hij is het zo ver weg van mij.
maar als het goed is ga ik volgende week naar hem toe al en dan hoop ik maar het beste
maar mamaris love veel geluk en sterkte je zal het nodig hebben
Ik heb het toch gedaan! Heb gisteren mijn baan opgezegd! Mocht het fout gaan, dan mag ik terug komen, mits ze me kunnen gebruiken natuurlijk. ook binnen een bedrijf kan er van alles gebeuren. moet toch zeggen dat mijn collega´s (boven verwachting) goed reageerden dat had ik echt niet gedacht…
Bedankt weer allemaal,
Mijn ouders (en zijn ouders trouwens ook) vinden het beter als we onze studie’s afmaken (wat natuurlijk ook beter is) maar mijn ouders zeggen zo: We weten dat je gaat dus als je dan gaat dan willen we ook dat je goed gaat!
Ze hebben me geholpen met de verzekering af te sluiten en mijn 2 jarig telefoon abonnement te beeindigen!
Gaat het goed met je vriend Turkije-Fan?
Ga anders naar hem toe, ik zou meteen een vlucht boeken als zoiets was werd ik helemaal gek!
Maar ik had ergens gelezen hoe jouwn situatie eruit zag, ik zou als ik jou was er maar wel eens met je ouders over praten!
Ik praat al over onze relatie met mijn ouders sinds ik hem heb ontmoet!
Ik ken al zijn familie en hij nu sinds hij in Nederland is geweest ook al mijn familie!
Ook hebben wij 3 maanden samengewoond en ga ik 1 keer in de maand en ken ik hem natuurlijk al een hele lange tijd!
Ik zeg je zeker niet wat je moet doen want ik neem nu ook een zware beslissing maar ik zal in iedere geval wel met je ouders praten en met zijn ouders en ik zou het ook eens een tijdje met hem proberen om samen te wonen, zo leer je elkaar ook nog veel beter kennen!
Je kunt mij altijd vanalles vragen en ik zal je ook op de hoogte blijven houden, hopelijk hou jij mij ook op de hoogte!
Veel succes verder allemaal!
Groetjes…
~Deniz~
Ik ga volgende week zaterdag (de 26ste dus) voor 6 maanden naar Alanya om daar te werken in een hotel.
Ik vind het toch best eng zo in mijn eentje en ik lees van een paar mensen dat ze binnenkort ook voor een half jaar naar turkije gaan.
Ik las zelfs al over iemand die daar al woonde.
Gaat of zit een van jullie ook in Alanya toevallig, het zou toch wel fijn zijn om alvast wat meer mensen te kennen daar.
ik ga ook naar alanya toe! dus je bent niet alleen!!! haha
ben je al vaker in alanya geweest en ken je er ook mensen?
ik ga nu voor de 2de keer terug om te werken, en heb er ook een aantal vrienden zitten…
wat nu ook echt heel leuk is, is dat nu weer de tijd is aangebroken dat iedereen weer contact zoekt met elkaar enzo. om te vragen hoe t met elkaar gaat en wat iedereen van plan is deze zomer!! echt zo gaaf om iedereen weer te spreken!!!
maar je gaat wel al vroeg daar heen, weet niet of er dan al veel te doen is hoor! de disco’s zijn wel open hoor daar niet van maar of t druk is betwijfel ik!haha
maar in welk hotel ga je werken? ik ga in een nederlands restaurant werken bij t kleopatra strand, net buiten t centrum.
ik ga de 19de naar istanbul toe, een vriend van me opzoeken en kom dan rond de 26ste naar alanya met de bus. dus we kunnen dan wel afspreken een keer. is toch leuk als je er mensen kent!!
laten we maar gewoon contact houden via mail ofzo, lijkt me leuk!!
hey meid, echt super dat je de grote stap hebt genomen en ik wens je super veel succes en geluk in marmaris!!!
houd je ons allemaal op de hoogte van je avonturen!?!?!?
Ik zal zeker jullie op de hoogte houden van mijn avonturen in Marmaris. Ben zelf ook benieuwd hoe het allemaal zal gaan…
Voor degenen die dit jaar in Marmaris zijn en zin hebben om bij mij langs te komen; ik zit vlak bij de friday-market, op het grote kruispunt naast het restaurant George & Dragon. Kan niet missen. Wie weet komen we elkaar daar tegen!
anyway, ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen zo en als je wilt mag me best je emailadres achterlaten als je daar interesse in hebt, veel succes!
.
)