Amsterdam Noord wordt door echte Amsterdammers niet tot Amsterdam gerekend, er ligt een heel groot water tussen Noord en de rest, het IJ (geen ei). Waarom is het opvallend dat ik 7 juni vertrek? Dat kwam goed uit, want goedkope ticket en het is moeilijk om een goede datum te prikken van Yogyakarta naar Amsterdam.
Overigens is het nog maar zeer de vraag of koffie drinken met mijn zo gezellig is. Ik drink die smerige kopi tubruk (Cap Angkring) en dan nog pisang goreng dr bij als er bezoek is. Moorkoppen en gevulde koeken hebben ze hiero niet. Trouwens ik heb nogal een zwaar Amsterdams accent, en scheer me vrij onregelmatig, dat schrikt mensen vaak af. Maar ik denk dat je in Surya een fantastische vervanger heb. Hij kruipt voor je, ik zal zoiets never doen. In ieder geval bedankt dat ik door jou werd geïnspireerd om toch maar eens naar die gitaartjes te gaan kijken. Ik ben er iets wijzer van geworden.
Dat zegt jij.
Dit beweerde iemand uit die "Gitarenjongens " site :
Di Solo pengrajin gitar buuuaannyyyyaakk…tapi masalah kualitas gw saranin ke G-Custom bro, alamatnya di Jln. KH. Samanhudi No. 87, Sondakan, Laweyan, Solo. Atow kalo pgn jelas lagi masuk ke www.guffoncustom.multiply.com Soalnya aku pernah bikin Stratocaster Custom, hasilnya memuaskan…gk kalah ma pabrikan.
Als ik me niet vergist betekent pengrajin (bijna) dezelfde als pembuat (maker).Mss kan je de KBBI raadplegen wat het verschil is tussen pengrajin en pembuat. ?
De mijne heb ik in Jakarta liggen.
En mijn B.I is ook niet zo best.
Kijk in de multiplysite: http://guffoncustom.multiply.com/
Volgens de schrijver heeft hij ooit een Stratocaster Custom laten maken , de resultaat is goed (memuaskan) , qua kwaliteit niet slechter dan een fabriksgitaar (Gk kalah ma pabrikan).
Waarom raadpleegt u geen Nederlandse sites over Indonesische gitaren? Of Amerikaanse, de U.S.A. is tenslotte het gitaar land bij uitstek?
U weet toch dat Indonesiers vreselijke sijkers kunnen zijn, te belazerd om een paar centen uit te geven, (cari yang paling murah) thuisgekomen voelen ze zich bekocht. Waarom dacht u dat er zoveel rotzooi in dit land gemaakt wordt. Heel erg eenvoudig, dat is de beste markt
Nederlandse of Amerikaanse sites hebben er alles mee te maken, die letten op kwaliteit, dat kent de Indonesier niet. U blijft levenslang in die kampung hangen, beetje zielig vindt u zelf niet. Norak terus
Ik snap trouwens niet waar u zich druk over maakt. Ik heb voor Indesco even naar wat gitaren gekeken, fotootjes hier neer gezet, Nou die dingen bleken zo slecht dat u het wel effies zal regelen. Nou ga je gang zou ik zeggen,. Ik heb me al terug getrokken, erger nog ik wil er niets meer mee te maken hebben.
Ik voel me echter vrij om uw vreemde manier van werken en vooral de manier van denken vol kronkels aan de kaak te stellen. En meteen al die drukte erbij. Net terug van vakantie en u legt hiero al met drie mensen overhoop. Uw vrouw heeft zeker iets ontdekt en gaat u zich hier afreageren. Toch wel een beetje kampungan, vind u niet ?
Oké mannen, ik zal even iets duidelijk maken. Het gaat er niet om dat de gitaar, die wij waarschijnlijk laten maken in Indonesie, kwalitatief goed is (ja, moet wel kunnen spelen e.d.) en hoeft ook niet duur te zijn (wat al niet zo is, tenzij je een echte Fender o.i.d. zou kopen, maar die verkopen ze volgens mij niet eens in Indonesie, maakt ook niet uit), maar het lijkt mijn vriend leuk (en mij ook) om een gitaar te laten maken helemaal naar eigen smaak e.d. en als ie dan ook nog kan spelen … soit …
En nu geen ruzie meer maken hoor, oude sijkerige Indo’s (of gedeelte daarvan) … Indesco
We zijn vanochtend om 6 uur op pad gegaan om met vis te brunchen op pantai Baron in Gunung Kidul. Ik was nog nooit in dit gebied geweest. De weg daar naar toe is erg mooi. We kwamen van Solo en zijn we bij Prambanan afgeslagen naar Piyungan, daar stijgt de weg zeer snel en is erg bochtig. Op een gegeven moment heb je een schitterend uitzicht op de Merapi (2911 m.) en Merbabu (3142 m.), later de Sumbing (3371 m.) achter Magalang. Het weer was erg helder vanochtend, dus was het zicht fantastische en spectaculair. Verder via Wonosari naar Baron. Door de week is het daar stil . We hebben twee soorten Kakap gegeten, merah en hitam, goreng en goreng met lombok merah en hijo plus Krapau dat werd Krapau bakar, leuk visje dat als een stuk zachte rubber weg eet. Rijst, lalap sambal trasi en sambal colo2 dr bij, plus dagen, dat is jonge klapper. Was geloof ik 40.000 Rp p.p. en er nog was over.
Lekker visje die kakap.
Ik heb het ooit eens in een warung gegeten en bij Indonesische vrienden.
Eerst bakken, en dan boemboe ketjap er bij.
Of pepesan boemboekoening van maken. Zoo lekker.
Kakap is inderdaad een heerlijke vis, er zijn ook Kakap Merah en Kuning. Het is een “snapper” (zeebaars). Er lag een hele mooie Red Snapper, maar die hebben we niet genomen. Ik was met twee Chinese janda op stap, lachen, alles wat ik beweer vetrouwen ze niet. Ik zei dat de Red Snapper de lekkerste was, prompt kiezen ze voor de zwarte en witte. Onderweg raken ze bij ieder kruispunt de weg kwijt. Ik ga op mijn richtingsgevoel af en zeg dan rechtdoor, of linksaf. Dan moet er uitgestapt worden om te vragen. Ik mag ook niet rijden want mannen kunnen dat niet, ik moet zeggen dat beide prima chauffeuses zijn. Een van de twee nodigt mij vaak uit als “stand-in” echtgenoot, naar recepties en zo, maar die moet verder niets van mannen hebben. Ze heeft gelijk, want ze kan heel erg goed zelf geld verdienen. Hetzelfde met de keuze Baron, terwijl om vissies te eten Depok bij Parangtrites een beter keuze is. Ik lach er maar om, want er is verder niets fout aan de dames afgezien het wantrouwen in mannen. Het ergste is dat ze allebei dol op Karaoke zijn, daar geef ik meestal “niet thuis” voor.
Ik ben geen Indo, maar wel een kind van twee culturen. Van deze culturen draag ik zowel het beste als het slechtste in mij. Dus wat dat betreft geen Indo die alleen het beste in zich schijnen te hebben.
Ik heb een pl.hekel aan figuren die voortdurend leggen te griepen en te zieken, dan borrelt er veel slechts in mij naar boven en wil ik graag varkens wassen om ze daarna af te drogen.:disgust:
Goedemorgen Boomaap, daarom zei ik ook: oude sijkerige Indo’s (*of gedeelte daarvan).
*Stand-in-echtgenoot ? Zoals je het verhaal vertelt, klinkt het beetje als een giggolo :paranoid:; dat had ik nu nooit achter jou gezocht Boomaap hihihihi.
Fijne dag verder en bedankt voor je leuke verhaal over de visjes e.d. (heeft toch ook wel iets met strand te maken). :o
He die is vamme maat Londoh. Nee Surya had een site gevonden van iemand die gitaren in Solo maakt, “custom made” heet dat, zien er goed uit, hoewel af en toe wel iets teveel Indonesiche phantasy. Die SA stuurt mensen die met vakantie zijn daar op af. Alsof je in een ochtendje eventjes zoiets kan bespreken en tijdens je vakantie kan controleren of het proces goed verloopt. Zo een ding is echt niet in een paar uur af. Mondelinge communicatie is alles in Indonesië. Zou Surya de ouwe hoer dat nu nog niet weten? Zelfs telefoneren voor zaken is not done, telefoon is hiburan in dit land, wil je iets regelen dan moet je er zelf bij zijn anders gaat het gegarandeerd mis. Om iets te laten produceren in Indonesia is ongeveer het moeilijkste wat er op deze wereld is. Tref je een goede producent dan mag je achter aan sluiten, als je order interessant is, want voor jou tien anderen.
Indesco