Als ik zo die reis door Java van Yeni zie dan doet mij dat denken aan een strafexercitie langs het diep uitgesleten toeristische karrenspoor dat over Java loopt. Alsof dat eiland niets te bieden heeft, altijd maar dezelfde attracties die we op vele websites en fora aantreffen, ook precies de reizen die door de reisorganisaties worden gedaan. Nou willen mensen graag zien wat anderen ook gezien hebben, dat praat iets gemakkelijker, maar het heeft voor mij iets schaapachtigs.
Voordat dit weer gezeur genoemd gaat worden zal ik eens een rijtje met alternatieven geven, met als leidraad de twee hoofdwegen op Java te mijden:
Als je in Jakarta aankomt op een vrijdag of zaterdag ga dan naar die stad, in het weekeinde zijn er niet zoveel files. Oud-Batavia (Kota) is interessant veel gebouwen uit de NL tijd, die wel een opknapbeurt kunnen gebruiken en de haven Sunda Kelapa, waar de Buginese schoeners afmeren en van hun lading producten uit de hele archipel gelost worden, dat is handwerk. Er is nog een ophaalbrug. Ook diverse interessante musea, het Musium Nasional, Musium Wayang, Musium Tekstil. Als je niet in/tegen het weekeinde komt, gewoon overslaan,want je komt in een hel van files terecht, dan vanaf Soekarno Hatta rechtsreeks naar Bogor bus of taksi. In Bogor heb je de Nationale Plantentuin een vreselijk mooi park, ooit door Nederlanders aangelegd (Prof. Reinwardt). Als je van Jakarta komt de 2e klas trein nemen op maandag, die is niet zo druk, zeker niet ‘s ochtends richting Bogor. De stad is ook niet zo warm, het regent er veel.
Van Bogor neem je de bus naar Garut, deze laat Bandung links liggen, een overvolle vervuilde stad door de vele fabrieken en de files zijn nog erger dan in Jakarta. Garut ligt op 700 meter hoogte en heeft een heerlijk klimaat. In de ‘20 jaren van vorige eeuw een bekend vakantieoord waar niets meer van over is. Voor Garut stap je uit in Cipanas, warmwaterbronnen met vele hotels, door de week erg stil. Garut ligt tussen 5 immense vulkanen de Gunung Guntur (2249 m), Cikuray(2821 m), Galunggung (1820 m) en Papandayan, (2622 m) en de Karacak (1638 m). De Cikuray is een perfect gevormde conus, zo ziet een vulkaar eruit in gedachten. De Guntur heeft een kale wand waar de lava van een uitbarsting half 19e eeuw op gestold lijkt te zijn. Vanaf Garut kijk je zo in de gele krater van de Papandayan, die is in de 18e eeuw geëxplodeerd en heeft toen 10 km ² materiaal uitgestoten, je kan tot de krater komen. Verder heb je de Kawah Derajat, een plek waar allerlei borrelende meertjes en sissende stoomkolommen te zien zijn, in een dal staat een grote aardwarmte centrale, stil en je ruikt niets. Verder heb je in de buurt van Garut Telagabodas een geelgroen gekleurd kratermeer, en Candi Cangkuang, een hindoe tempel in een meertje, de enige Hindutempel in West Java. Deze ligt in Leles (een paar km van Cipanas) Op zondag worden er op de alun-alun “adu domba” gehouden vechtende rammen, niets bloederigs, ze rossen alleen die horens tegen elkaar aan, erg spectaculair. Een zeer traditioneel gebeuren met veel Sundanese cultuur. Je kan ook naar het zuiden er is een smalle maar zeer goede weg naar Pamangpeuk, daar zijn diverse stranden. De leukste is Cikelet, daar ligt een ongebruikte raketbasis plus een klein vliegveld, daarom mag er niet gebouwd worden. Er is een visafslagje, dus lekker vis eten.
Van Garut neem je de bus naar Tasikmalaya, je komt langs een schitterende weg die langs de rivier Ciliwung loopt, veel kleine sawa en daarboven dennenbossen net Zwitserland. In het regenseizoen is de weg vaak geblokkeerd door aardverschuivingen. Aan deze weg ligt de kampung Naga, een zogenaamd traditioneel dorp zonder moderne voorzieningen, die zijn uit het zicht van de toerist opgeborgen, ze hebben goudgeld verdiend aan dat traditionele imago. In Tasikmalaya stap je over op een bus naar Cirebon. De bus slaat af bij Ciamis, en rijdt je tot Kuningan door een schitterend berggebied. Bij Kuningan heb je een mooi vergezicht op Cirebon. Even verderop ligt Linggarjati, de plek waar er vredesonderhandelingen tussen de Nederlanders en de Indonesiërs werd gevoerd in een villa, dat tegenwoordig een aantrekkelijk museum is. Cirebon is de hoofdstad van een oud koninkrijk en heeft drie kratons waarvan er twee aantrekkelijk zijn om te bezichtigen. Ook het graf van Gunung Jati is interessant, Er is een grote Chinese bevolkingsgroep. Veel inwoners van Cirebon zijn vissers, het stadhuis is gedecoreerd met garnalen. Dus lekkere vissies eten. Een andere specialiteit is nasi Jamblang, rijst geserveerd op een teakblad. Vlakbij Cirebon ligt de Ciremai met 3.078 m de hoogste berg van West Java. Bij vele bergen heb je een vergunning nodig om te klimmen, een formaliteit, maar ze weten graag wie er op een berg verkeerd, het weer kan omslaan en tot gevaarlijke situaties leiden.
Van Cirebon neem je de trein naar Semarang (1ste/2e klas), je verblijft of in Semarang, maar aantrekkelijker is Bandungan een 20-tal kilometers buiten Semarang in de bergen. Als je hier een hotel boekt, neem een kamer met warm water, het water komt hoog uit de bergen en is verschrikkelijk koud, alleen te doen voor Spartanen
wordt vervolgd…