Hallo Karolientje,
Erg fijn om te lezen dat een VROUW het eens nuchter bekijkt. Goedzo. Als ik (als MAN) er kritiek op zou hebben -een dergelijke relatie- dan wordt het natuurlijk nooit geaccepteerd omdat ik een man ben… Carrièrevrouw: tevens bedankt, hoewel het voor sommigen ‘te direct’ zou zijn…
Allereerst: iedereen moet doen wat ie wil, ook als je een langeafstandsrelatie wil hebben, ook als 90% van dat soort relaties mislukt. Natuurlijk zijn er ook zeer enkele voorbeelden van het het wèl goed kan gaan.
For the record: Ik heb zelf 6 maanden in Egypte gewoond en ook de andere kant gezien: de man gezien als de vrouw weer in Nederland was, de huilende vrouwen van gebroken harten, een zaak die samen is opgezet (stel je voor: betaald door de vrouw, op naam van de man, met contracten die ze niet kunnen lezen in een land waar je de -vaak omgekeerde- wetten niet kent: dat doe je in Nederland nog niet eens) waarvan de man de vrouw eruit schopt en zo wettelijk alleen eigenaar is, etc.
Karolientje heeft ook nog eens gelijk: ze willen allemaal kinderen, die mannen, en ze willen het liefst een Egyptische vrouw. Die is gewoon het best geaccepteerd in de familie. Maar een westerse vrouw is natuurlijk mooi omdat die met veel geld en mogelijkheden (visum??? ook niet meer gemakkelijk nu) op de proppen komt.
Bedenk je dat het land, de wetten, de cultuur totaal anders is dan de Nederlandse. Bijvoorbeeld: je bent getrouwd met een man daar, en je gaat weer naar Nederland. Misschien gaat ie dan wel naar zijn gezin terug. Ja je leest het goed: een man mag vier vrouwen hebben, wettelijk. En er zijn er genoeg die ook trouwen met een Nederlandse/Engelse/Belgische dame, om erg veel redenen. Daar komt bij: ze zijn er echt heel erg veel armer. Alles daar draait om geld, helemaal met westerlingen. Dat kun je ze ook niet kwalijk nemen. Charme hangt dus ook vaak samen met geld, zelfs huwelijken.
Ga (zoals eerder genoemd in dit forum) echt eerst de wetten, regels EN maatschappelijke acceptaties na met iemand die je vertrouwd en niet op jou uit is (dus niet je toekomstige partner, die is zeker niet objectief). Bijvoorbeeld: je mag ongetrouwd niet samen zijn met een man in één kamer. Doe je dat wel, dan word je door de maatschappij praktisch verstoten en ben je nog nèt niet strafbaar omdat je een buitenlander bent. Laat huwelijkscontracten door drie verschillende mensen die elkaar niet kennen vertalen en vergelijk de vertalingen (de overheid zelf hoef je niet te vertrouwen met een vertaling). Zet NOOIT een zaak samen op, waarbij jij alles betaalt. 51% van de zaak moet in handen zijn van een Egyptenaar, en hij kan dus ten allen tijde de zaak overnemen en jou eruit gooien. Makkelijk opgezet voor hem. Andersom niet. Een man kan een vrouw scheiden in een dag. Een vrouw kan een man bijna onmogelijk scheiden (daar gaan jaren overheen, ik ken vrouwen in Egypte persoonlijk die er nog steeds mee bezig zijn).
Aan de andere kant: mocht het wèl de ware Jacob zijn, wees dan vooral helder in je gedachten, en (inderdaad, ook eerder genoemd) ga eens een jaar optrekken met die persoon (uiteraard niet samenwonen, dat kan daar niet). Kijk of je echt voor elkaar gemaakt bent. In Nederland ga je ook niet trouwen nadat je iemand een paar keer 2 weken heb ontmoet. Laat de afstand niet een reden zijn om verschrikkelijk veel meer risico te nemen.
Veel plezier voor deze mensen in de toekomst!!
Rob
TOch moet ik voor mijn eigen gevoel kijken hoe het verder verloopt. Ik heb geen oogkleppen op ( of in ieder geval probeer ik dat zo min mogelijk ) en probeer ik toch wel redelijk in de realiteit te blijven. Hij werkt in een hotel in Sharm en ja ik weet hoe het er aan toe gaat met de mannen daar en maak me ook geen illusies dat hij in de tussentijd geen sex heeft met andere meisjes. En toch zegt mijn gevoel dat hij wel echt gek op me is, en ik heb in de loop der jaren geleerd op mijn gevoel en intuitie te vertrouwen want die hebben tot nu toe voor 99 % gelijk. Vandaar dat ik er nog steeds mee doorga. Je kiest niet aan wie je je hart verliest, dat gebeurt nu eenmaal. Als ik kon kiezen zou dit absoluut niet mijn keus zijn, want ondanks dat ik niet racistisch ben, heb ik me nog nooit aangetrokken gevoeld tot een gekleurde man, laat staan een moslim en 1 die duizenden kilometers verwijderd is. Maar zoals ik zei, moet ik toch kijken of hij me qua gevoel voor de gek houdt. In ieder geval is hij eerlijk geweest over zijn getrouwde status, ook heeft hij mij absoluut nooit om geld gevraagd. ( wel aangeboden als test maar werd afgeslagen ). Hij heeft ook aangegeven dat hij, als het klikt tijdens ons samenzijn straks, wel naar NL zou willen komen voor of vakantie of werk of whatever ( hoe het dan moet met zijn vrouw…geen idee ).