Beste allemaal, ik wil me graag even voorstellen, ben Viviane, en ben al een aantal keren in Egypte geweest. De mensen daar leken me over het algemeen gastvrij en vriendelijk, al konden vooral verkopers opdringerig zijn. Tot voor kort had ik nog nooit van ‘bezness’ gehoord. Omdat ik vrij recent tijdens mijn laatste vakantie verliefd ben geworden op een 20 jaar jongere jongen die in het hotel werkte, ben ik eens wat informatie gaan opzoeken op internet over Egypte, relaties van Europese vrouwen met een egyptenaar en kwam ik het begrip bezness voor het eerst tegen. Ook ben ik er door alles wat ik hierover gelezen heb te weten gekomen dat maar ca. 5% van dit soort relaties een kans van slagen heeft. Ik zou gewaarschuwd voor 10 moeten zijn, en dat ben ik ook, maar dat kan niet verhinderen dat ik heel erg verliefd ben. We hebben dagelijks contact met sms berichten over en weer en Skype. Ik weet niet zo goed wat ik met de situatie aan moet door alle waarschuwingen en blijf hier daarom heel dubbel in. Ik heb me aangemeld omdat ik graag in contact wil komen met vrouwen die in een soortgelijke situatie zitten. Ook zou ik graag willen informeren of het mogelijk is ernaar te vragen of er mensen in dezelfde plaats en hotel in Egypte zijn geweest die hem ook kennen, om erachter te komen of hij betrouwbaar is of niet. Dit is misschien ‘not done’ en overtreft misschien de ongeschreven regels voor ethiek, maar ik probeer het toch even. Het zou mij nl. enorm helpen in mijn beslissing om met deze relatie verder te gaan of niet. De plaats, het hotel en de voornaam van mijn ‘geliefde’ zal ik pas noemen als ik reacties gekregen heb dat dit hier kan. Groetjes Viviane
Je moet natuurlijk ook je eigen gevoel volgen en wat je zelf verder wil
Blijf op je hoede
Waarom zet je zijn naam hier niet neer en kijk dan als je reacties krijgt
Of ben je bang dat er meer mensen zijn die hem kennen
Ga op je eigen gevoel af maar hou je oren en ogen goed open
Praat veel met elkaar
Succes met je relatie
Hoi Diane, dank je voor je reactie. Ik wist niet of het gebruikelijk/toegestaan was om iemand met naam op het forum te zetten, vandaar dat ik dat nog niet deed. Maar meer aanmoediging heb ik niet nodig 
Zijn achternaam is voor mij niet duidelijk, hij heeft een emailadres waar adam_sobhy in wordt vermeld en een nickname die weer Sobhy ahmed luidt. Zo serieus ben ik naar mijn gevoel nog niet met hem dat ik al veel over hem weet, al heeft hij al vaak gezegd te willen trouwen en me voor te willen stellen aan zijn familie. Hij stelde zich in ieder geval aan mij voor als Sobhy. Hij werkt als ‘kamerjongen’, dezelfde functie als kamermeisje, maar in dit geval de mannelijke variant, in hotel Panorama Bungalows, in El Gouna, waar we eind maart een weekje op vakantie waren. Hij maakte heel grappige kunstwerken van handdoeken met rozenblaadjes, harten etc, wat ik wel schattig vond. Hij sprak me altijd aan als ik naar of uit onze kamer ging, ik vond hem in het begin erg opdringerig tot hij me echt wist te versieren. Hij is voor een man vrij klein van stuk, niet langer dan ca 1 m 70, heeft een heel donkere huidskleur en kort zwart kroeshaar, ogen met een ondeugende glinstering erin, en spreekt niet zo heel goed Engels, al kent hij i love you, you’re everything in my life, i want to be with you forever etc. erg goed. Ik ben benieuwd of er mensen zijn die hem gezien hebben en wacht op evt. reacties. Groetjes Vivian
hoi ik ken hem niet
dat van handdoeken en rozeblaadjes en mooie figuren gebeurt daar altijd
En als je ze af en toe wat toestopt dan maken ze er iets speciaals van
Zo hebben wij het ervaren
Je kan ook op zijn facebook kijken als hij die heeft wat voor vrienden hij in de lijst heeft staan en als hij vaak anderen toevoegt ( hoe populair hij is )
Probeer hem te leren kennen door veel te vragen
Succes
Vivian
Ook mijn vriend is jaren jonger heb wel elke dag contact maar alleen meer van mijn kant als de zijne omdat hij amper geld heeft
Wij hebben al heel veel meegemaakt banen die hij kwijt raakte we hebben samen veel gehuild en veel gelachen al
Ook zit hij nu weer in een depressie en wil dan weinig contact sluit zich af voor de mensen om wie hij het meeste geeft
Hij houdt van mij en geeft om mij en ja ook hij wil beter leven dat willen daar zo velen maar heeft geen verkeerder bedoelingen verder hij weet ook dat zulke dingen niet makkelijk gaat visa aanvragen en dat soort dingen
hij heeft 3 vrienden over mij verteld en zijn familie weet van mijn bestaan
Maar wordt niet gepusht om mij te laten zien
Voor al zijn andere vrienden ben ik gewoon een bekende
Als ik je verhaal zo lees dan geeft het mij geen lekker gevoel omdat het vaak op deze manier gebeurt het contact leggen en blijven aandringen
Met mijn vriend ging dat anders hij werkte dan wel in hotel en groette ons en verder even een praatje maar niets opdringerig
het contact was maar 2x in de vakantie en kort
contact is ontstaan toen we hem weer zagen op FB en wij hem hadden uitgenodigd voor vriendjes worden en niet andersom
Hij was erg blij dat ik hem nog herkende en zo is het contact gegroeid
Ook ik heb door verhalen op internet veel twijfels gehad en soms nog wel en dan gooi ik tijdens een gesprek hele rare dingen eruit dan is hij boos en verdrietig
Hij heeft mij van het jaar een keer zijn wachtwoord gegeven van FB zodat ik kon zien waar hij mee bezig was
Kon niets vinden
Heb ook gevraagd als hij zijn wachtwoord wilde veranderen omdat ik anders blijf kijken en hij ook recht heeft op privacy
Dat hij dit gaf wijst wel op vertrouwen
Ik wens je veel wijsheid toe en luister naar jegevoel
Groetjes Mahmoud dianne ( Karin )
Hoe kan ik dit bericht verwijderen was alleen voor vivian bedoeld
Hoi Dianne, mocht je me meer willen mailen, mijn emailadres is vjca@hotmail.nl. Dan kan ik evt ook reageren op wat je schrijft over jouw relatie of omstandigheden, en blijft het alleen voor jouw ogen bestemd. Klinkt goed, wat je over je vriend schrijft, zo kan het natuurlijk ook gaan.
Met opdringerig bedoel ik dat mijn vriendje ons in het begin steeds aansprak voor een praatje, ook als we net wakker werden en nog helemaal geen zin hadden om te kletsen bijv. Maar hij begon pas avances te maken toen hij me alleen zag en liet me vrij snel met rust toen hij in de gaten had dat ik er in het begin niet van gediend was. Later raakte ik weer met hem in gesprek en toen begon hij complimentjes te maken e.d. Van die mooie figuren maken heb ik inderdaad al tijdens diverse vakanties meegemaakt, maar hij maakte voor mij speciaal harten etc en zelfs een pop van hemzelf toen ik hem daarom gevraagd had, waar we erg om gelachen hebben. Nou ja, ik ben blij dat jij hem (nog) niet kent, laat staan negatieve dingen over hem weet, en wacht wel af of er verder nog reacties komen. Kijk maar of je wilt mailen, en dank je voor je uitgebreide en open reactie. Groetjes vivian
Dacht ook dat ik je een PB stuurde toen ik mijn verhaal schreef
Maar zal je mailen als ik wil
Oke ik ben nog niet zo bekend met het gebruik van een forum. zag niet dat het een pb’tje was.
Dianne, voor het verwijderen; stuur een persoonlijk berichtje naar suuzemie of een andere groepbeheerder. Suuzemie vind je nog recent bij relatie met een egyptenaar. En dan maar hopen dat ze het snel leest.
Dianne, ook naar aanleiding van wat je elders schreef krijg ik de indruk dat het wel ok zit bij jou:) (ook al zit hij moeilijk geen hulp accepteren)
het geven van een fb wachtwoord helpt maar de slimme biznessers hebben meerdere fb accounts 
Irm bedankt had er eerst moeite mee dat het hier stond omdat het voor viviane
bedoeld was maar is goed ik laat het gewoon zo staan
Ik heb zelf een forum voor schildklierprblemen en daar kunnen mensen hun eigen bericht wel wissen
Bedankt voor je reactie die je gaf
Lieve groet Karin
voor een volgende keer; kijk even bij wie helpt mee 
tot schrijfs
Dames, ik kom nu gewoon maar even m’n hart luchten: ik heb het uitgemaakt met mijn Egyptenaar.
Wat ik op het forum niet heb verteld is dat ik al een relatie had/heb met een Nederlandse man. We zijn al lang bij elkaar, hij is ook de vader van mijn kinderen. Zodra mijn vakantieliefde tijdens mijn verblijf in egypte avances begon te maken heb ik hem verteld dat ik een ‘husband’ (ben niet officieel getrouwd maar samenwonend) had. Mijn vriendje leek daar niet echt ondersteboven van te zijn, hij leek het in ieder geval niet nodig te vinden om de avances te staken.
Ik heb al vaak forums gelezen waarop vreemdgaan e.d. ter sprake kwam, en weet natuurlijk dat dit mega wordt afgekeurd. Daar ik geen zin had om een boze stroom van reacties over me heen te krijgen, hoe terecht deze ook mogen zijn heb ik hier niets over vermeld.
Het verliefd worden is me overkomen (al wil ik het hiermee niet goed praten). Ik was er zeker niet naar op zoek, en de vriendin met wie ik in Egypte was ook niet. De relatie met mijn vaste partner is in bepaalde opzichten al heel lang niet goed, waardoor dit mij heeft kunnen gebeuren, denk ik, al is het zeker niet zo dat ik niet meer om hem geef. In ieder geval was ik zo ver gegaan in mijn verliefd zijn dat ik serieus van plan ben geweest om er thuis een punt achter te zetten en er domweg voor te gaan. Mijn Egyptische vriendje heb ik dit plus mijn problemen en schuldgevoel laten weten, ook dat ik met mijn vaste vriend zou gaan praten en het zou gaan vertellen, en vriendje in egypte stuurde lieve berichten naar me terug “i know it’s hard for you baby, but i know we will be together forever, i wait for your message, let me know how you are, i worry about you” etc. Diep in mijn hart was ik blij dat hij alles blijkbaar makkelijk aankon wat ik hem vertelde, en dat hij er door me niet tegen te houden ook helemaal voor wilde gaan, zo interpreteerde ik het in ieder geval. Toch begon ik het steeds benauwder te krijgen en plotseling drong tot me door dat dit gewoon niet kon. Ik had me zo laten meeslepen dat ik puur in een droom had geleefd sinds ik uit Egypte terug kwam, en er was maar 1 ding wat me te doen stond, realiseerde ik me: nuchter worden, en nu meteen. En eindelijk lukte me dat ook. Ik heb vriendje gemaild, dat ik dit naar mijn gevoel toch echt niet kon maken, de man verlaten die ik al zo lang ken, dat ik met verl verdriet deze beslissing moest nemen en er niet aan toe was. En dat ik blij voor hem zou zijn als hij een vrouw tegen zou komen die hem wel kon geven wat hij zocht, maar dat ik hem nooit zou vergeten. Hij smste iets terug als i only love you, you’re the first and last woman in my life, i want to see you habibi enz. Nou ja, en dat ik altijd welkom was, mocht ik me bedenken, zoiets. Ik ben sindsdien heel erg verdrietig en voel me alsof er iets geamputeerd is. Raar hè, we kenden elkaar nauwelijks… Ik vind het bizar wat er met me gebeurd is en had niet verwacht dat ik er zoveel verdriet van zou hebben. In ieder geval weet ik wel dat ik serieus moet overwegen of ik nog voor mijn vaste relatie moet vechten of het op moet geven. De problemen die ik in de relatie heb zijn onbespreekbaar, al heb ik dat vaak geprobeerd. Uiteindelijk heb ik erin berust dat iedereen nu eenmaal is zoals hij/zij is, en dat mensen nu eenmaal niet gauw veranderen. Toch miste ik bepaalde dingen, daar ben ik me door dit avontuur vooral van bewust geworden.
Ik heb me nu maar even rust voorgenomen om alles te verwerken en geen contact met mijn vakantieliefde op te nemen. Waarom ik dit allemaal geschreven heb is mezelf een beetje een raadsel. Ik denk dat ik het gewoon even kwijt wilde. Reageren mag, zelfs als dat met kritiek is, en hoeft natuurlijk niet. Ik ben me er zeker van bewust dat het geen schoonheidsprijs verdient wat ik heb laten gebeuren met mezelf. *Groetjes Vivian
P.S. Onderaan de tweede alinea, na ‘hij leek het in ieder geval niet nodig te vinden zijn avances te staken’ wilde ik nog schrijven dat ik hem daarvoor niet verantwoordelijk stel, maar mezelf des te meer, dat ik erop in ben gegaan. Dus niet dat ik “schuldloos versierd” ben, want dat zou natuurlijk onzin zijn. Gr. Vivian
Hoi Vivian,
Dit kan natuurlijk gebeuren. Maak het jezelf niet moeilijker door jezelf een enorm schuldgevoel aan te praten. Ik wil je veel sterkte wensen.
Het is verleidelijk om toe te geven aan lieve woorden als je niet helemaal gelukkig in een relatie zit. Neem vooral de tijd om te kijken wat je wilt met je relatie in Nederland en ik denk dat het zeker goed is om even geen contact te hebben met Egypte.
Soms is het gewoon fijn om even je gedachten redelijk anoniem te delen met anderen. Nogmaals sterkte!
Door het van je af te schrijven, heb je het waarschijnlijk voor jezelf duidelijker gemaakt. Dat is goed toch?
Neem rustig de tijd om na te denken over je toekomst.
Veel sterkte!
Dank jullie wel voor je begripvolle woorden. Ik had eerder iets heel anders verwacht… Maar het is inderdaad wat er gebeurd is, dat het verleidelijk was om toe te geven aan zoiets omdat mijn eigen relatie niet zo lekker loopt, terwijl ik daar al zo aan gewend ben dat ik niet meer beter wist. Dan voelen dit soort verleidingen als een warm bad. Ik ben er vooral mee bezig geweest me af te vragen of hij het allemaal echt meende, of of het hem om andere zaken te doen was en vergat me daarbij het belangrijkste af te vragen, of ik verder wil met mijn huidige relatie. Nogmaals dank.
hoe gaat het nu met je?
Beste Vivian,
Ik kan mezelf zo vinden in jou verhaal. Voor jou is het alweer een jaar geleden maar ik kom net terug uit egypte. ik heb daar een man leren kennen waar ik zo’n enorme klik mee had. T begon vriendschappelijk, maar opeens zat ik steeds over hem te fantaseren. Over hoe die zou zoenen en hoe het zou zijn om met hem te vrijen. Ik snapte niet waar dit vandaan kwam, want voordat dit gebeurde was mn leven perfect. We hebben een relatie van meer dan 10 jaar en een geweldig kindje. Tijdesn die fantasieen leek het net of er twee gedachtes tegen mij spraken. de duivel zij ga naar hem toe en zoen hem, dan kan je hem daarna vergeten. Anders blijf je je afvragen hoe zou het zijn. maar mijn andere stemmetje zij doe normaal. Zo ben jij allang niet meer. je bent toch gelukkig. wat ben je uberhaupt voo rmoeder als je dat doet. maar zoals ik al bang was was het stemmetje van de duivel overtuigender. Op de laatste avond kwam ik afscheid nemen, terwijl mijn man in het huisje zat. Ik keek naar hem. Hij zag mij niet. Ik bestelde drinken en hij was met een groepje nieuwe toeristen aan het kletsen en lachen. ik pakte mijn drinken en liep weg. Nee!! dacht ik. ik moet naar hem toe. Dus ik zette mijn drinken neer liep naar hem toe en zei. I come to say goodbye. Hij probeerde het gesprek met de andere toeristen af te kappen, maar dat ging nogal moeilijk en 1 zo’n meisje begon ook nog is tegen mij te praten. Ik luisterde niet. Stond te trillen op mn benen want wat nu? Wat gaan we doen. wat is ie van plan? Hij had ook gewoon kunnen zeggen oke bye bye. Hij weet tenslotte niet dat ik voel wat ik voel. Ik zei tegen hem i really have to go now. Dus hij pakte mn hand. Nam een slok wijn uit het gals van 1 van die meiden en trok me mee naar een plek waar ik alover fantaseerde om iets met hem te doen. Hij kuste me zo heftig. We kusten een paar keer en toen zei ik dat ik moest gaan. Hij zei no wait. Hij kon niet weer naar binnen lopen want je kon zien dat ie aardig opgewonden was. Ik zei tegen hem dat ik mn drinken ging pakken en hij dan maar later naar binnen moest lopen. Toen ik mn drinken had gepakt en weg liep zag ik hem. We deelden nog 1 laatste blik. Hij zei hoelaat ga je en zie ik je ooit nog. Mijn laatste waren maybe never or maybe in a other life.omdat dit niet kon. Sindsdien voel ik mij ellendig. Wonderlijk niet uit schuldgevoel, maar omdat ik hem zo mis. Ik weet bijna niks van hem. Het was als een droom. Hoe bizar dat hij precies deed waar ik over fantaseerde toen ik dag kwam zeggen. De plek, de manier alles. Ik vraag mezelf voordurend af hoe zou het zijn om naast hem wakker te worden. De kus was zo heftig dus hoe zou de seks dan wel niet zijn. Hij was echt een man die je al hoeken van de kamer zou laten zien. Alle gedachtes gaan door mn hoofd. Als mijn relatie zo goed was waarom voel ik dan dit. Ik wil emigreren. Ik wil bij hem zijn. Ik wil daar werken. Ik ben alles hier spuugzat. Loop alleen maar te chagarijnen en ga vroeg naar bed om liefdesliedjes te lusiteren en aan hem te denken. Ik herken mezelf niet eens terug in wat ik net allemaal zeg, want ik ben best een postitief persoon en ik heb een kind. Ik ben dat weet ik de beste moeder die er is, maar waarom voelt nu alles onbelangrijk en wil ik alleen maar een ticket halen en naar hem toe vliegen. Komt het door de vakantie. Het weer. Waarom voelt een vakantieflirt zo heftig? En waar ik ook bang voor ben is wat als dit mijn hier in ned overkomt? Dan had ik allang naar hem toe gegaan. Dat maakt me bang, want ik wil dat mijn kindje voor altijd ouders heeft die bij elkaar zijn en niet door mij gescheiden moet leven van zn papa of mama. HELP?!
Welkom op het form Amandaa
Uitgebreid verhaal heb je neergezet erg heftig allemaal.
Ik snap dat het erg moeilijk is om het allemaal een plaats te geven over wat er gebeurt is, en dat je het moeilijk vind om je leven weer op te pakken na deze vakantie flirt want zo zie ik het.
Een fantasie die jij nu in je gedachten alleen maar mooier aan het maken ben, maar de werkelijkheid zo tegen kan vallen.
Geen idee of het door het weer komt de omgeving of iets zal er best mee te maken hebben maar lijkt het je niet beter om eerst een goed gesprek met je partner te hebben over wat jij mist of over wat je mist in deze relatie.
Ik begrijp dat er naar jaren bij elkaar te zijn en een kindje hebben het niet meer zo heftig is als in het begin van je relatie, en misschien vind je partner dat ook wel dus goed praten met elkaar lijkt mij een veel betere oplossing dan nu weg te rennen naar een land waar je niks van weet en een man waar je niks van weet.
Ga weer even opzoek naar jezelf en probeer de vakantie flirt een plaats te geven.