Na een vroeg ontbijt reden we richting het zuiden, we hadden ongeveer 220 kilometer voor de boeg en gezien de toestand van de Trans Sumatran Highway (een slechte B-weg in NL) is het beter om bij daglicht te rijden.
Het eerste stuk weg valt wel mee het is aardig vlak. De laatste stad aan het Toba meer is Balige, je kunt daar nog een keer genieten van het uitzicht over het meer. In de verte zie je Samosir. Via Siborong-borong rijdt je al heel snel het Bukit Barisan gebergte in. Veel bochten en vaak grote kuilen in de weg.
Sipoholon is de moeite waard om te stoppen, hier zijn heetwaterbronnen en kalkterassen te zien. Het stinkt erg naar zwavel en de hitte is bijna niet uit te houden. De kleuren zijn adembenemend. Helaas zijn de mensen een beetje slordig met hun afval (zie foto).
Het tempo ligt niet hoog en tegen de middag zoeken we een warung op in Tarutung voor de lunch.
Weer verder door een prachtige oerwoud-natuur, na elke bocht in de weg is er weer een schitterend uitzicht. Soms stoppen we even voor een foto maar dan weer snel verder, er liggen nog wat moeilijke stukken weg voor de boeg zoals nabij Sipirok. De weg is weg.:lol: Grote aardverschuivingen vagen steeds een herstelde weg van de kaart. Gelukkig waren we er niet in de regentijd. Wordt vervolgd.
Onderweg zie je af en toe een kampung van een paar huisjes en meestal liggen die niet zo ver van een riviertje. De mensen gebruiken dat om te was te doen, erin te baden en ook als WC. Gelukkig is de stroming erg snel en het water koud.
Ik ben de naam van het stadje kwijt helaas. Het was een lintbebouwing van kilometers lang met allemaal piepkleine huisjes langs een riviertje. Het bleken studentenhuisjes te zijn. In dit plaatsje staat een Koran universiteit. Hier worden toekomstige imam’s opgeleid. De studenten lopen er allemaal in een lang wit gewaad met een wit peci op het hoofd. Voor mij een beetje eng gezicht en voor de studenten kennelijk ook gezien hun minachtende uitdrukking op het gezicht. Daar reed weer een auto met kafirs (ongelovigen) voorbij…
Tegen de avond reden we via een brede weg de stad Padangsidempuan binnen. Bekend om salak, een soort appel. Er valt weinig te beleven en na een goede maaltijd zochten we al vroeg de koffer op. Het was een vermoeiende dag.
We hebben rond de 200 kilometer voor de boeg dus na een vroeg ontbijt, het was nog donker, stapten we in de auto. Na een tijdje rijden werd de weg smaller en al gauw reden we weer in het Bukit Barisan gebergte. Talrijke bochten met evenzoveel schitterende vergezichten. Dan weer langs een snelstromende rivier dan weer door een dicht stuk oerwoud. Voor de chauffeur was het echt werken. Zo af en toe moest een grote vrachtwagen worden ingehaald, gelukkig rijden die bijna stapvoets een helling op maar het is toch altijd spannend omdat er op de korte rechte stukken weg geen overzicht is. Rond het middaguur arriveren we in het Rimbo Panti Reserve. Over een pad van cementen boomstamschijven loop je een route die door oerwoud loopt met allerlei varensoorten. Hier en daar borrelt een hot spring en af en toe ritselt een dier door het struikgewas. Men had ons verteld dat er nog niet zo erg lang geleden een tijger was gesignaleerd dus je begrijpt wel dat wij erg op onze hoede waren. In de boomtoppen zwierden sierlijk kleine aapjes. Met een zucht van verlichting stonden we plotseling voor een warung waar we hongerig aanvielen op een heerlijke kom soto met daarnaast een dampende bak witte rijst. Er was zelfs een heerlijk koud drankje voorhanden.
De rest van de route voert afwisselend door oerwoud met talrijke bochten klimmend en dalend en langs kampungs die bijna altijd aan een snelstromend riviertje liggen.
Na een lange dag daalt de weg en zie je in de verte Bukittinggi liggen. Het eindpunt van deze reis dwars door Sumatra.
Bukittinggi (hoge heuvel) is een mooie stad met 90.000 inwoners gelegen op een hoogte van 920 meter op het Agam plateau. Het is er heerlijk koel en zonnig en uitermate geschikt als uitvalsbasis voor tripjes in de omgeving. Er zijn veel hotels in diverse prijsklassen en een verblijf van een week is wel voldoende om de stad en omgeving te leren kennen. Twee vulkanen, de nog sluimerende vulkaan Merapi (laatste uitbarsting 1979) van 2891 meter hoog en aan de andere kant de dode vulkaan Singgalan van ongeveer dezelfde hoogte, kijken neer op de stad.
Bukittinggi is in 1825 ontstaan door de bouw van het Nederlandse Fort de Kock, dat was in de tijd van de Padri oorlogen. Dr. Mohammed Hatta (de eerste vice-president van Indonesië) is er geboren in 1902.
Bezienswaardigheden: Panoramapark waar je een mooi uitzicht hebt op de Ngarai Sianok (het Karbouwengat), Lobang Jepang (een ondergronds gangenstelsel dat ten koste van vele doden tijdens de Japanse bezetting is gegraven), de Jam Gagang (klokkentoren) gelegen in het centrum van de stad in een klein park, de Pasar Atas en de Pasar Bawah waar elke dag markt wordt gehouden (drukste dagen woensdag en zaterdag), de dierentuin die gelukkig al enigszins is gemoderniseerd zodat de dieren er beter kunnen leven hoewel het naar onze maatstaven nog een zootje is. In de dierentuin die op het hoogste punt van de stad is gebouwd, ligt het Rumah Adat Bandjuang Museum, een in Minangkabouwstijl opgetrokken gebouw waar men kleding, houtsnijwerk, wapens enz. enz, kan bekijken.
De Lonely Planet uit de 90er jaren van de vorige eeuw meldt nog het bestaan van een respectable aantal café’s aan de Jalan Ahmad Yani. Three tables, Jazz café, Apache, Bougainville enzovoorts en reastaurants als Sari; ze zijn er niet meer.:tear: De straten waren toen vol met backpackers uit de hele wereld. Er zijn nu nog maar weinig toeristen en backpackers in Bukittinggi, je kunt ze op een hand tellen, tenminste toen ik er was begin dit jaar. Er zijn nog een tweetal cafe’s over, Bedudal en Turret café. In Bedudal kan men heerlijke pizza’s eten met ernaast een ijskoud drankje. Turret café is meer restaurant dan café, je kunt er ook internetten. De gastvrouw Anita heeft een uitgebreid menu en als je iets speciaals wilt eten zoals bijvoorbeeld vis, bestel het dan van te voren.
Op Pasar Bawah wordt voornamelijk vis, vlees, kip, eend, rijst en groenten verkocht terwijl de Pasar Atas kleding, huishoudelijke artikelen, CD’s, horloges, schoenen, lederwaren, fruit en allerlei soorten kroepoek aanbiedt. De beide Pasar zijn altijd druk maar in het bijzonder op woensdag en zaterdag. Je kunt er uren doorbrengen en misschien wel verdwalen op de smalle paadjes tussen de kraampjes. Stoot je hoofd niet!
Reizend door de omgeving van Bukittinggi ontmoet je veel fotogenieke personen. Vraag eerst of je een foto mag maken. Sommige oude mensen vinden het niet goed en denken dat hun geest in jouw toestel verdwijnt…
Onderstaande foto’s zijn allemaal met toestemming gemaakt en een kleine donatie doet vaak wonderen.
Net even buiten Bukittinggi ligt een groot busstation. Vanaf hier rijden er bussen naar alle windstreken. Plaatsen zoals Padang, Padang Panjang, Solok, Payakumbu, Pariaman, Maninjau en nog veel meer dorpen en stadjes worden door kleine bussen, het z.g. streekvervoer (antar kota), aan gedaan. De tarieven zijn erg laag maar de bussen meestal afgeladen vol. De meesten rijden pas als alle plaatsen zijn bezet. De grote bussen (antar propinsi) rijden zelfs tot Bandung. Het stadsvervoer wordt onderhouden door minibusjes, die stoppen op verzoek. Voor Rp2500 rijdt je de hele stad door. Taxi’s zijn er ook in overvloed en van diverse maatschappijen. Je kunt ze ook per dag huren. Een stadsrit kost rond de Rp20.000. Bijvoorbeeld een rit van Bukittinggi naar het vliegveld Minangkabouw International in Padang kost na een beetje tawarren Rp200.000.
Op een dik uur rijden vanaf Bukittinggi ligt Harau valley, niet ver van Payakumbuh. Een ‘must see’. Steile rotswanden torenen links en rechts hoog boven je op als je over een smalle weg door de sawah rijdt.
Soms zie je een paar huisjes die gebouwd zijn in het midden van een cacaoplantage.
Ons doel was de lunch te gebruiken in Home-stay café Echo. Een prachtig houten huis in Minangkabouwstijl opgetrokken ligt aan de voet van een steile rotswand omgeven door kleinere houten huisjes waar men kan logeren. De omgeving is zeer geschikt om er wandelingen te maken. Het is er erg stil en het is een plaats om er tot rust te komen. Adek, de eigenaar, serveert eenvoudige maaltijden.
Vanaf de hoge rand van de steile rotsen storten zich op sommige plaatsen smalle watervallen in ondiepe plassen. In de weekenden zijn het plekken waar de jeugd uit de omgeving bijeen komt.
***Helaas is mijn ruimte om foto’s toe te voegen aan zijn limiet en is ook niet uit te breiden. Ik zal proberen foto’s in een album te zetten. Sorry voor dit ongemak. ***
De foto’s zijn te bekijken in Sumbar’s fotoalbum Sumatra.
Bukittinggi en omgeving. King’s Palace in Pagaruyung.
Op een dik uur rijden door schitterende landschappen lag het Pagaruyung paleis. Helaas is deze prachtige replica op 27 februari 2007 door bliksem getroffen en volledig afgebrand. Het originele was het paleis van de Minangkabouw koningen. De meeste leden van de koninklijke familie zijn omgebracht door toedoen van Tuanku Lintan, de leider van een Padri fundamentalistische islamitische groepering in het jaar 1815.
Foto’s van dit paleis dat men, indien er weer voldoende geld is, wil herbouwen staan in mijn fotoalbum.
Gelukkig is er een zelfde soort paleis, zij het op kleinere schaal, te bewonderen in de stad Padang Panjang. Het wordt omgeven door een prachtige tuin en binnen zijn foto’s uit lang vervlogen tijden te zien.
De oorspronkelijke naam van Bukittinggi was Fort de Kock. Het fort werd in 1825 gebouwd tijdens de Padri oorlogen en eromheen ontstond het latere Bukittinggi. Van het fort is niets meer over, een gedenkplaat en wat kanonnen en een aarden wal herinneren nog aan het fort.
De dierentuin is bereikbaar via een loopbrug over de jalan Ahmad Yani, er zijn de laatste jaren grote verbeteringen aangebracht aan de onderkomens van de dieren. Er zijn diverse soorten apen te zien en ook een paar olifanten. Er zijn ook veel vogels in ruime kooien te zien. De zoo is net als Fort de Kock gebouwd op het hoogste punt van de stad. Hier staan de foto’s.
Bukittinggi en omgeving.
Tegen de avond, als de korte schemering de voorbode is van de invallende duisternis, verschijnen op de weg de zogenaamde kaki lima. Dit zijn meestal zelfgebouwde houten bakken op drie fietswielen die voortgeduwd worden door hun eigenaar. Diverse waren worden verkocht zoals saté, fruit, bakmie, martabak, nasi goreng, allerlei soorten drankjes enz. enz…
De 's ochtends vers bereide gerechten worden dan aan de man gebracht tegen prijzen waarvoor men niet zelf achter het fornuis gaat staan. Je ziet ook vrouwen die hun koopwaar op het hoofd dragen. Vrachtfietsen met zijspan voorzien van een autostuur kom je ook vaak tegen.
Helaas is deze mooie stad een paar dagen geleden getroffen door een hevige aardbeving. Toen ik er verbleef in 2007 was er door een lichte aardbeving ook wat lichte schade.
's Avonds werd er een bruiloftsfeest gegeven van grote omvang. De grootste zaal van het hotel was versierd en rondom het zwembad waren tenten opgezet, tafels en stoelen waren bekleed met witte stof. Duidelijk rijke mensen. Voor het hotel stonden borden met felicitaties van allerlei bedrijven en instellingen. Helaas, de bruid en bruidigom waren nog niet gearriveerd, brak er een hevige tropische regenbui los die een hele poos aanhield. Het buitengebeuren viel letterlijk in het water. :crybaby:
Niet ver van Padang, ongeveer drie kwartier per auto, ligt een heel mooi strand met de naam Bungus bay. Het is er heerlijk zwemmen in het lauw warme water. Voor de kust liggen kleine eilandjes die per boot te bereiken zijn. Je kunt er je af laten zetten en voor zonsondergang worden opgehaald. Een klein paradijs voor jezelf. Snorkelen in het zeer heldere water is adembenemend.:hihi: Vissers gooien hun netten vanuit een klein bootje ongeveer 500 meter uit de kust in zee. Met een vijftal mannen trekken ze de netten in een rustig tempo naar het strand.
De restaurantjes serveren de vers gevangen vis gebakken, gekookt of gegrilled uit, vergezeld van een salade en een dampende bak rijst. Heerlijk.
Een goede plaats om te vertoeven is Carlos homestay. Kleine bungalowtjes staan dicht bij het strand en 's avonds kun je voor de deur de schitterende zonsondergang bewonderen.
Via een weg die eerst een poos door de sawah voert en daarna langzaam maar zeker gaat klimmen kom je na een uur rijden aan op de top van een berg van waar je van een adembenemend uitzicht over het gehele Maninjau meer hebt. Het is moeilijk je los te rukken van dit uitzicht. Vaf deze bergtop kun je para sailen en ook kiezen voor een afdaling met een gids naar hed meer. Met de auto ga je eerst een stukje terug om daarna via 44 haarspeldbochten af te dalen naar het dorp Maninjau. Hier zijn diverse logeergelegenheden en restaurants die vers gevangen vis uit het meer serveren. Je kunt behalve dezelfde weg terug, ook kiezen voor de weg die gedeeltelijk om het meer loopt en uitkomt op de weg langs de kust. Via Pariaman en Padang Panjang kom je dan weer terecht in Bukittinggi.
Bekijkhierde foto’s.
Ik moet je toch maar eens complimenteren met je mooi geschreven en vooral goed verzorgde reisverslagen. Daar kunnen velen nog iets van leren cq een puntje aan zuigen. Echt een parel in een zee van gesijk :zon02:
Een stuk groter maar minder spectaculair maar toch de moeite waard om te bezoeken is het Singkarak meer. Een uurtje rijden vanaf Bukittinggi via de kortste weg. Leuker is het om een omweg te maken door de Agam vallei, kleine dorpjes met vriendelijke mensen en ‘hé mister’ roepende kinderen trekken in een rustig tempo voorbij. Je kunt ook om het meer rijden, een behoorlijk lange rit met in elk dorp obstakels over de weg om het hard rijden tegen te gaan: de zogenaamde polisi tidur. Een test voor de schokbrekers. Onderweg zijn diverse warung en een enkel restaurant waar je verse vis kunt eten.
Alles bij alles toch de moeite waard. Hierstaan de foto’s.
Bukittinggi en omgeving. Gempa bumi (aardbeving)2007.
Niet lang voor ik weer in Bukittinggi logeerde had er een aardbeving plaatsgevonden. De schade was aanzienlijk. Het oudste gedeelte van de pasar atas waar nog oude stenen loodsen stonden uit de koloniale tijd, waren voor een groot gedeelte ingestort. Er hadden zich ook aardverschuivingen voorgedaan en die waren zeer goed te zien vanaf het hoog gelegen Panoramapark. Daarbij zijn slachtoffers gevallen.
In de omgeving van Bukittinggi en dan vooral langs het Singkarakmeer was de schade groot.
Vergeleken met de aardbeving van afgelopen september in Padang en de omgeving was deze beving een kleine maar wel met veel materiele schade. Hierstaan de foto’s.