Ik weet het niet meer, hoe verder??

Iemand heeft hier wijze woorden gezegd,zelf ben ik reeds 26 jaar gehuwd en wordt ook nog wel eens echt verliefd en voel dan de kriebels door mijn buik gieren,gelukkig is dat dan nog altijd op mijn eigen man.Die gevoelens steken plots weer de kop op als hij iets erg liefs voor mij doet.
Dus mischien wordt je normaal wel niet zomaar verliefd op een ander als je een gelukkige relatie hebt.
Maar toch hij beliegd zijn vrouw,waarom niet jou.
Persoonlijk zou ik alles doen voor het geluk van mijn kinderen,wil jij echt de wereld van jou kinderen breken.

Hey 2009, hoe is de situatie nu? Gaat t al wat beter met je?

hoi hoi, ik zit een beetje in hetzelfde schuitje als jou… ik weet het ook niet meer ik mis hem vreselijk en ik denk dat ik in december heen ga en dat ik ga afwachten hoe alles gaat lopen, we msnen bijna iedere dag maar ja mijn probleem is een beetje dat ik dus absoluut niet alleen heen durf :wub: maar ik zou zeggen, volg je hart waar het je ook moge brengen… volg het gewoon.

groetjes

hey meid,

Dit is hoe ik er over denk!
Als je geen contact meer met hem zoekt, of het geen kans geven, hoe ga je er dan zelf tegenover staan? Je zal je altijd de vraag stellen: wat als?
Het leven kan soms raar ineen zitten en zoals velen hier al gezegd hebben, weten wij als de beste hoe je je voelt, want wij zitten in zo’n situatie of hebben er in gezeten.
Ikzelf heb mijn vriend in juli leren kennen van dit jaar en ik ben in oktober terug naar hem gegaan. Dat heeft voor mij heel veel dingen verklaard.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik het geluk had dat mijn familie er bij was, we gingen voor de eerste keer met zen allen op reis en voila dat wat ik nooit had gedacht is gebeurd. Ik ben tot over mijn oren verliefd geworden op een Turk en niet één in België nee nee één die km’s van mij vandaan woont. Terug in België gekomen…het was zwaar, enorm zwaar! Vrienden die ertegen waren want hij was bij mij niet uit liefde maar om in België te komen en voor mijn geld en etcetera…
Ik heb getwijfeld, zwaar getwijfeld… aan alles en nog wat… wist niet meer wat te doen en wat te geloven, maar mijn familie is mij blijven steunen. Tot op een dag ik weer in een dip zat na wat een vriendin had gezegd en ik ging gaan klagen bij mijn pa. Mijn pa zei me heel simpel: oftewel ga je ervoor oftewel neem je nu onmiddellijk je gsm en maak je het gedaan. Het was een soort schoktherapie maar mijn ogen waren geopend, die jongen maakt mij gelukkig en ik moet er voor gaan, dus besloot ik om terug op reis te gaan, ik ben van 6 tot 13 oktober terug bij hem geweest. Het was zoals een sprookje, zo magisch was het. Wij vechten voor mekaar en we zijn niet van plan om op te geven. Het klinkt mss raar maar ik hou me zelfs vast aal het liedje van shania twain - you’re the one. Klinkt perfect als ons verhaal en op 1 dag zullen wij diegene zijn die die woorden uit het lied gebruiken.
Het nadeel is dat het verschrikkelijk moeilijk is, ik mis hem enorm. Het is niet dat ik elke dag zit te wenen maar sommige momenten zijn pijnlijk voor mij. een gebeurtenis waar hij niet kan bij aanwezig zijn, of gewoon als ik een knuffel ofzo nodig heb of andersom…
In ieder geval ergens doet het deugd om voor zo’n relatie te gaan, want alleen de sterkste relaties en de echte vechters zullen dit overleven…en als je dat voor mekaar over hebt dan is uw band enorm groot en kan het alleen maar slagen.
We leven op hoop en hoop zal ons niet in de steek laten, daar ben ik van overtuigd.
Ik hoop dat ik je wat heb knn helpen :o) ik ben niet van plan om je enkel de mooie kant van de zaak te laten zien want elk medaille heeft 2 kanten.

Laat ons weten wat je beslist hebt :o)

groetjes Kimberly

nu een tekst ivm met het verhaal van 2009 :o)

Persoonlijk heb ik mijn twijfels dat Mehmet zijn vrouw gaat verlaten. Ik hoop echt dat jullie het geluk kunnen vinden samen maar is dat niet tegen de regels van het geloof om te scheiden? Tenzij het echt drastische redenen zijn om te scheiden?
Want mijn vriend heeft mij dat wel heel duidelijk gemaakt dat als hij voor iemand gaat dan blijft men vechten voor de relatie, en ik vermoed dat dat een onderdeel van het geloof is. Ik weet nu niet of Mehmet een actieve moslim is, maar…
Mja…
Ergens keur ik het niet goed wat je hebt gedaan en sorry maar daarin moet ik Eylem gelijk geven. er zijn op die manier 2 families kapot aan het gaan voor een verliefdheid. In hoeverre zijn jullie zeker dat jullie knn samenleven met elkaar? want verliefd zijn en echt samen een leven opbouwen is natuurlijk een groot verschil… maar ahja als je het niet probeert zul je het je altijd afvragen hoe een leven met Mehmet zou zijn.

In ieder geval wens ik je sterkte toe en ben ik eigenlijk wel benieuwd naar de afloop van het verhaal, het is alsof ik hier een romantisch drama aan het volgen ben :o)

groetjes Kimberly

aiai :o zie je, dat is wat ik bedoel!
geen flauw idee of hij zomaar aan zijn vrouw zal vermelden dat hij haar bedrogen heeft met een andere vrouw of dat hij verliefd is op iemand anders :s
soms zijn het verboden liefdes en ik vrees dat je er dan weinig zal knn aan doen

durf ik gelijk ook ni …zo allen :frowning:

goh ik snap jullie hoor echt waar. Maar als het aanvoelt als echte liefde, dan zou ik zeggen go with the flow.
Mij zou het niet tegenhouden om alleen te moeten gaan, als ik hem maar kan zien.
Het kan meevallen en het kan tegenvallen, maar maak er gewoon het beste van.

groetjes Kimberly

Hoi allemaal,

Het is alweer ff geleden maar dan bij deze de stand van zaken momenteel.
Tja…mijn emoties betreffende mijn verliefdheid heb ik momenteel ietsje beter in de hand…ben niet meer “ziek”…maar soms is het erg pijnlijk.
Maar desalniettemin is hij nog steeds even heftig hoor!!!
M.& ik hebben bijna dagelijks contact via msn en we zijn beiden niet in staat het contact te verbreken…ik heb me dit al meerdere malen voorgenomen maar krijg het niet voor elkaar.
M. vind het verschrikkelijk mij zo te zien/horen lijden en probeert me kracht en moed in te spreken, we hebben de afspraak staan dat ik Mei/Juni 14 dagen daarheen ga en ook dat is mijn houvast.

Mijn situatie thuis is moeilijk…mijn echtgenoot en ik hebben veel problemen en mijn hart en gevoel zijn in Turkije dus ja…het valt me ( ondanks eigen schuld!!!) erg zwaar allemaal.
Mijn verstand zegt soms: Neem ff afstand van M. en probeer thuis te doorgronden in hoeverre er nog iets is, maar ik krijg het gewoonweg niet voor elkaar, als ik M. zie/hoor/spreek kan ik het gewoonweg niet.

Het lezen van info op dit forum maakt het er allemaal niet makkelijker op.
Zoals ik het zie is het erg moeilijk om daar te kunnen “overleven” als NL.
Allereerst de vraag; Wat doet M. als het er eenmaal op aan komt met zijn huwelijk, hij zegt erg ongelukkig te zijn en dat we er eerst over moeten praten hoe verder te gaan samen.
En dan het werk…een werkvergunning is haast onmogelijk gezien ik geen werkzaamheden verricht die een Turkse vrouw niet kan, en het risico dat je neemt, wat velen doen om zwart te gaan werken …tja de consequenties dat je gepakt word zijn ook erg heftig, alhoewel ik niet weet hoe groot die kans is.
Enz enz…kortom, er zijn nog heel veel open vraagstukken die het mij erg moeilijk maken betreffende wat duidelijkheid te krijgen in deze ellendige maar intense ervaring.

Is er mischien iemand die mij een positief iets kan melden, tips kan geven, moed in kan spreken want soms zie ik het gewoonweg niet meer zitten.
Ik ben er voor mezelf wel aan uit dat ik over 32 weken retour Antalya ga…dat is 100% duidelijk voor mij.
Mischien nog wel eerder mocht ik het financieel voor elkaar krijgen.

Al met al…mijn brein komt niet echt tot rust, dat maalt 24/7 door.
Hoe kunnen we…hoe gaat …zal het…doen we…
Aan een stuk door.
Maar mijn gevoelens voor M. zijn heftig en ik weet dat dat wederzijds is.
Alleen in hoeverre hebben we een kans!!!

Sterkte allemaal en vele groetjes van 2009 :dag:!!!

Wat kan de liefde toch mooi zijn :wub:
Ahh 2009, er zijn zoveel vragen die ik mij ook elke dag stel maar geen van allemaal doet mij ook van gedacht veranderen. Ik weet dat op een dag we samen zullen zijn en ik denk dat jij dat ook voelt.
Zet je niet te veel vast op het feit van daar werken of dergelijke. Dat zijn inderdaad regels maar zo nou worden die niet genomen hoor. als jij naar daar zou gaan wonen en daar aan werk kan geraken maakt dat niet uit welk werk dat is hoor. Dat is voor mijn vriend hetzelfde als hij naar België zou wonen, er staat in dat hij iets van werk moet doen dat Belgen niet veel uitoefenen, pff begin maar. Ik ken iemand die voor de ambassade werkt en die zij mij dat dat een regel is die beschreven is maar werk is werk.
Het is je geven aan het onbekende, maar hij zal je daarin wel helpen en steunen. Als mijn vriend definitief hier komt wonen ga ik hem ook steunen en helpen in alles wat ik kan, dat is nu éénmaal liefde voor elkaar.

Het is niet gemakkelijk maar ergens siert het ons toch dat we zo vechten voor iets moeilijks!!! Dat is voor mij nogmaals een bewijs hoe graag we iemand zien. Een gemakkelijke liefde kan vlug saai worden en wordt gemakkelijker opgegeven. Een liefde dat moeilijk is daar wordt voor gevochten en respect is er in ieder geval al want je weet van mekaar wat je er hebt voor gedaan om toch maar bijeen te kunnen zijn.
Bestaat er iets mooiers dan dat :wub:
Je bent niet de enige die het zwaar te verduren heeft, zo zijn er veel. Ik heb een aantal vrienden moeten laten vallen omdat ze er niet in geloven, ze vinden dat ik mijn tijd verspil. In mijn ogen zijn dat niet de vrienden voor mij, want echte vrienden zien hoe stapelgek ik op deze jongen ben en gunnen mij dat.
Je zal nog veel moeilijke momenten hebben, maar denk dan dat je er niet alleen voor staat. Ik huil mij vaak ook wel eens in slaap, ik wil alleen maar bij hem zijn, maar dat is onmogelijk door de afstand. Ik kijk echt uit naar de moment hij naar Belgie komt, vermoedelijk december, ik kan niet wachten. Voor u is de periode nog langer, maar koester de momenten op msn, telefoon, sms,…

groetjes Kimberly

Hoi,thxs Kimberly…een leuke reactie die me een goed gevoel geeft.

Idd…wat kan de liefde mooi zijn maar tevens ook erg pijnlijk heb ik de laatste weken ervaren…letterlijk en figuurlijk de pijn van het gemis voelen…niet meer kunnen eten van ellende.
Dat is nu voorbij…maar toch voel ik dagelijks de pijn van het missen hoor.

Je schrijft ook vol te houden met je liefde…zijn jullie beiden vrijgezel of is het ook een moeilijke situatie met andere partners?
Waar en hoe hebben jullie elkaar ontmoet als ik het vragen mag?
Je schrijft dat je vriend waarschijnlijk in Dec. naar NL komt…SUPER :kus: toch…
Hoe heb je dat kunnen regelen?
Was het een moeilijke weg?
Je leest van dagen naar de ambassade gaan in Istanboel of Ankara?
Iemand die dan garant moet staan enz.
Of word het allemaal erg zwart wit afgeschilderd net zoals het werk enz?
Het maakt soms mijn illusie kapot ooit samen te kunnen zijn.
Net als het “scheiden” volgens de islam zo"n hot- item is.
Nou M. heeft tenslotte ook zijn vrouw bedrogen dus echt een fanatieke moslim is het niet…alhoewel hij wel aan de ramadan meedoet maar dat kan onder familiedruk vaak zijn…zoals alles van het geloof aldaar.

Enfin…mijn verliefdheid/liefde voor hem is te sterk…kan het niet opgeven.
Over 31 weken ga ik weer terug…hoop dat de tijd vliegt>>>!!!

Groetjes van 2009

Wij zijn samen sinds eind juli. Ik ben al 2 keer naar Turkije gegaan om bij hem te zijn. Maar we horen elkaar ook elke dag via telefoon, sms, facebook, chat enzo…
Hij zal vandaag of morgen naar huis terug keren, Ankara. En dan gaat hij de papieren afgeven.
Ik heb die meegenomen toen ik begin deze maand naar daar ben gegaan.
Een tenlasteneming getekend en gestempeld door mijn stad, gezinssituatie, mijn laatste 3 loonfiches, document van goed gedrag en zeden, heb een uitnodigingsbrief geschreven in het frans en nederlands naar de ambassade gericht en in het engels naar hem gericht, … ik denk dat het dat zo wat is.
Bij mij is het wel België maar ik vermoed dat dat dezelfde weg is om naar Nederland te komen. Het kan tss 1 en 3 maand duren voor deze wordt goedgekeurd, dus ik hoop hem hier in december te knn verwelkomen met de feestdagen.
Hij is ook moslim maar niet actief, ramadan enzo doet hij niet altijd mee, alcohol drinkt hij op speciale gelegenheden enzo… maar daar maak ik mij geen zorgen in :slight_smile:
als we maar tesamen knn zijn

groetjes Kimberly

Hoi Kimberly,

Leuk te horen dat het jullie zo goed gaat.
Ik hoop dat je snel toestemming zal hebben en dat jullie nog meer samen kunnen zijn.

Bij ons ligt het heel wat moelijker, gezien Mehmet’s huwelijk en uiteraard ook het mijne.
Was hij maar vrijgezel geweest…dan had ik niet zo pessimistisch gedacht.
Soms denk ik…waar ben ik mee bezig?
Hij zal nimmer scheiden voor mij…maar toch…ik kan hem niet opgeven, ben zoooooooo verliefd, hij is zo lief.
En ik in Turkije wonen…tja dat doe je ook niet zo 1,2,3 he al zou ik het ervoor over hebben hoor om bij hem te kunnen zijn.

In ieder geval…heel veel succes met alles enne…laat nog eens iets horen!!!
Groetjes van 2009 :dag:!!!

Ik wil gewoon iedereen hier die het moeilijk heeft even een riem onder het hart steken.
Echte liefde overwint alles !!
Ik kan er van meespreken … :kus:

Thxx Kaylo, ik het heel hard gebruiken. Het gemis is momenteel te groot. Ik hoop dat ik het geluk heb en dat we op een dag echt samen knn zijn zonder dat er zo’n lange afstand tussen ons is :slight_smile:

groetjes Kimberly

ik duim voor iedereen hier dat alles goed komt !!! :thumbsup:

Ik heb het hele verhaal gevolgd en kan alleen het volgende melden:

Als een liefde echt is en het komt van 2 kanten dan zou ik zeggen GO FOR IT GIRL.

Of iemand nou getrouwd is of niet, het kan zijn dat je iemand tegenkomt waarmee het helemaal volledig klikt. De dingen die je mist in je huidige relatie vind je opeens bij die ander. Maar, doe een test of de liefde menens is, aangezien vakantielovers alleen maar een moment-opname is.

Daarbij moet ik opmerken dat als je verliefd wordt op een ander, er ook iets in je huidige relatie niet goed is. Denk dat je eerst in je eigen relatie moet kijken wat er aan de hand is. Ben je nog verliefd en hou je nog van je man? Zet dit allemaal op een rijtje en ga dan pas nadenken over je gevoelens voor de ander. Ik denk zelf dat je relatie niet goed zit.

Ik heb hetzelfde ervaren en heb uiteindelijk allebei laten gaan om bij mezelf na te gaan wat ik nu wil. Na 7 jaar ben ik mijn allereerste vriendje (met wie ik een affaire aanging tijdens mijn laatste relatie) weer tegengekomen en nu zijn we al getrouwd. Onze liefde speelde al bijna 20 jaar dus dit betekent al heel wat. We hebben van beide kanten gezegd dat we mekaar nooit meer los willen laten gaan en we willen mekaar niet meer inruilen voor een ander.

Dus ga eerst je huidige relatie onder de loep nemen, neem een besluit wat je hiermee gaat doen en verdiep je daarna pas in je nieuwe relatie.

Let wel: of het nou een turkse man of een nederlandse man is, alle mannen zijn hetzelfde als het liefde of omgang betreft. Tijdens de zomerperiode zijn de werkende jongens hier 1 en al macho’s die van de baas opdracht krijgen om gasten te versieren zodat er klandizie binnenkomt. Wanneer het seizoen afgelopen is, gaan zij weer terug naar het dorp of stad waar ze oorspronkelijk vandaan komen. Geld speelt in Turkije een hele grote rol. Het is leven en overleven.

Heel veel sterkte en heel veel succes.