Ik ben nieuw hier op dit forum,heb al een beetje rond gekeken en tot de conclusie gekomen dat ik jullie advies hard nodig heb!
Ik ben afgelopen zomer met een groep vriendinnen op vakantie geweest naar Turkije, was echt een super vakantie! In Marmaris heb ik ook een erg leuke Turkse jongen leren kennen, het was eigenlijk al meteen de eerste avond raak, een paar avonden later zijn we samen met een hele groep mensen uitgeweest en het was ontzettend gezellig, gezoend, geknuffeld ach je jullie kennen dat wel! Weer een paar avonden later een romantische nacht beleefd, het is verder wel alleen bij zoenen gebleven… Toen begon er iets in mij te knagen, wat nu straks ga ik ook weer weg… en dan blijft hij hier… Ik besloot wijs te zijn en hem verder een beetje los te laten en dus mijn eigen gang te gaan. Zag hem wel iedere dag maar ook hij snapte dat ik weer weg ging en dat het allemaal alleen maar lastiger zou worden. Toen de laatste avond bij het restaurant gegeten waar hij werkte, oppervlakkig afscheid genomen en weg gegaan, maar het voelde niet goed… dus later weer alleen terug gegaan, weer gezoent en toen moest ik toch echt weg…
We hadden afgesproken contact te houden, dus smsen toen ik weer in Nederland was… Ik dacht dat het wel ‘los zou lopen’ maar nu mis ik hem verschrikkelijk, en hij mij ook weet ik, vorige week belde hij ineens, omdat ie me stem wilde horen… Ik zit nu enorm in tweestrijd… wat moet ik doen aan de ene kant wil ik ontzettend graag doorzetten en wel zien waar het schip strand, of misschien dat het helemaal niet hoeft te stranden, maar aan de andere kant wil ik mezelf behoeden voor een moeilijke periode… wat zullen vrienden en familie denken? Waarom moet ik nu weer verliefd worden op iemand die heeel ver weg woont! Als ik er voor ga, dan wil ik er ook echt voor gaan. Maar op dit moment weet ik het echt niet meer!
Zo dat is er uit… opgelucht moest dit echt even kwijt!
hoi, Wat een lastige situatie en voor veel mensen hier echt herkenbaar! ook voor mij en ik heb toen de keuze gemaakt om wel terug te gaan om te kijken hoe het echt tussen ons zit en ondertussen ben ik alweer meer dan een jaar verder en ben ik verloofd! Het is wel goed dat nu wel inziet dat je een keuze hebt je kan teruggaan om te kijken hoe het zit of je kan ervoor kiezen om niet terug te gaan. Ik moet zeggen dat een afstandsrelatie echt niet makkelijk is en dan heb je nog de cultuurverschillen maar niks is onmogelijk alleen je moet wel super veel van elkaar houden om deze relatie te kunnen hebben. Je moet proberen van je omgeving niet teveel aan te trekken ook al zou je veel vooroordelen horen. Ook wordt het missen als je weer terug moet naar nederland steeds moeilijker. Ik kan wel zeggen dat mijn leven hier in nederland eigenlijk stil staat en als ik naar hem toe ga ben ik pas echt gelukkig. Ik heb als nadeel dat ik eerst hier mijn school nog moet afmaken anders was ik al vertrokken! Ik zou je adviseren om er inderdaad goed over na te denken maar blijf je gevoel volgen en als jij vind dat je terug moet gaan dan moet je dat doen. Je kan beter spijt hebben van de dingen die je hebt gedaan dan van de dingen die je niet hebt gedaan! Je kan mij altijd een prive bericht sturen voor mijn emailadres. groetjes marinke
Ik herken dit ook zo goed.
Mijn ‘vriend’ als ik het mijn vriend mag noemen, heb ik 3 zomers geleden leren kennen in marmaris. Dat was helemaal leuk, vorig jaar terug gegaan. Hij zette er op mijn laatste dag een punt achter, vanwege school en ouders die het absoluut niet stimuleerden.
Toch ben ik deze zomer terug gegaan naar marmaris. Heb ik hem gezien. Ik was er 4 weken, heb hem alleen de eerste avond gezien. Laatste avond had hij ‘opeens’ weer tijd voor me, ik wilde hem niet zien, was boos. Nu achteraf heb ik spijt, bizar veel spijt dat k hem niet heb gezien. Waarom?? Geen idee, want hij is degene die niet kwam. Maar het knaagt zo aan me, dat ik in oktober terug ga om hem te zien…
WAt ik hiermee wil zeggen is… ondanks dat ik geen vaste relatie met hem heb ofzo, is er een band, opgebouwd in de laatste jaren. Onzekere jaren zijn dat geweest absoluut. DAt je contact wil en hij is er niet, of hij reageert niet … en dat is bijzonder lastig!
Dus maakt voor jezelf een keuze, is het alles waard om voor te vechten!!
En trouwens… waar in marmaris heb je hem leren kennen? Ben wel benieuwd, misschien ‘ken’ ik hem wel!
In principe heb ik natuurlijk ook niets te verliezen, alleen wil mezelf denk ik gewoon beschermen. Ik ken mezelf… straks ben ik helemaal verliefd en is hij zo ontzettend ver weg… natuurlijk zal dat dan ook allemaal wel los lopen! Nouja ik zie het allemaal wel, voor nu ga ik gewoon lekker door met smsen en mailen, hij is te leuk om dat niet te doen :)!
Heel herkenbaar, ook mijn vriend woont in marmaris, en ik twijfelde in het begin ook maar ben ik mei terug gegaan, en zinsdien iedere 6 a 7 weken reis ik daarheen, deze winter komt hij zelfs hierheen… (als het lukt met de visumaanvraag maar daar gaan we maar even vanuit)
Ik hoop zelfs volgend jaar daar voor langere tijd heen te gaan…
Zoals de dames hiervoor al zeggen: wat heb je te verliezen?
Trouwens ben wel nieuwschierig bij welk restaurant heb je hem leren kennen? misschien ken ik hem wel?
Nina er zijn hier heel wat meiden verliefd en ik denk dat de meeste van ons het echt niet zo gepland hebben, wie plant het nou een relatie op afstand, het is niet makkelijk, cultuurverschillen, communicatie stoornissen, enz, enz, enz iedere keer als je elkaar weer ziet wordt het gemis inderdaad moeilijker, maar ik weet niet of het zozeer een keus is of een kwestie van je hart volgen, denk dat als je niet je hart volgt je altijd zal afvragen wat als?? En als het ment to be is dan komt het altijd goed hoe moeilijk en hoe zwaar ook, liefde overwint altijd, je kunt ook blij zijn met het feit dat je liefde gevonden heb dat het wederzijds is, en er heerlijk van genieten!!! Als je een relatie in nederland krijgt met een jongen ga je toch ook niet gelijk samen wonen, maar leer je elkaar ook eerst kennen, lang leve het internet,webcam, msn en de mobiele telefoon!!! Het is niet alles hoor ben ik het helemaal mee eens maar beter dan helemaal niks
Ja, je hebt natuurlijk helemaal gelijk! Ik ben gewoon een beetje een piekeraar… denk te veel na, moet gewoon doen en maar kijken wat er gebeurt! En als het nu niks wordt dan heb ik gewoon een leuke tijd gehad. Nu ik er meer voor open sta, beging ik eerlijk gezegt wel meer kriebels te krijgen!! Ik wist in het begin echt niet dat er zo veel meiden eigenlijk in het zelfde schuitje zitten als ik, vind het echt leuk om te lezen hoe het bij andere is gegaan!
Ik zit in identiek dezelfde situatie =D
Ik ben van 3augustus tot 11augustus naar turkije geweest, ook in marmaris en heb daar ook een supertoffe jonge ontmoet, we hebben ook gekust enzo… nu zijn we al een maand samen ^^ we hadde meteen beslote om onze relatie een kans te geve, ook al is het geen makkelijke situatie. Ik heb er ook al aan gedacht van er gewoon mee te stoppen, maar ik weet dat ik dan super ongelukkig ga zijn, want ik zie die jonge écht graag. Je weet nooit dat het zal lukke als je het geen kans geeft !
Enige nadeel bij mij : ik zie hem pas terug in februari =( dus we gaan nu een lange, moeilijke periode tegemoet =( !
Hoi Allemaal…moet ook even mijn verhaal kwijt!!!
Net 3 dagen terug uit Antalya en ben stapelverliefd op een (getrouwde) Turkse man geworden(ik was met mijn moeder op vakantie).
Vrijwel vanaf de eerste dag dat we elkaar zagen heeft hij mij geprobeerd uit te vragen en daar ik zelf ook getrouwd ben heb ik ff de boot af kunnen houden maar toen bezweek ik…en hoe!!!
We hebben heerlijke dagen en nachten gehad…op het vliegveld kwam hij afscheid nemen en ik had het liefst bij hem gebleven maar dat ging immers niet.
Wel afgesproken zsm weer terug te gaan.
De verliefdheid tussen ons was oprecht en het is zo’n lieve zachte man…heel anders als mijn huidige echtgenoot.
Mehmet en ik hebben contact via de telefoon en webcam en we willen samen verder maar hoe!!!
Men waarschuwt mij dat hij niet zal scheiden en altijd voor zijn vrouw,familie en kind zal kiezen maar ik kan en wil hem niet loslaten.
Hij zegt ook met mij te willen leven maar dat het wel veel problemen zal geven.
Wie heeft wat raad voor mij…kan me een steuntje geven!!!
Ik mis hem zo en word radeloos van al mijn gepieker.
Dit is toch meer als een vakantieliefde.
2009: jeetje… dat is niet gemakkelijk… Ik ken jou en Mehmet niet dus kan daar verder niet over oordelen… Je moet alleen wel zelf ook bedenken of je hier je eigen huwelijk voor wilt stoppen… Of hij dat zou doen is ook aan hem!!!
Thxs Cynthia voor je reactie…tja moelijk is het zeer zeker.
Als ik zou weten dat Mehmet ervoor ging was het voor mij 100% oke…ik weet best dat mijn verliefdheid mijn verstand vertroebeld maar ik kan alleen maar aan hem denken.
Ook hij zei was ik je maar 10 jaar geleden ( is 8 jr getrouwd nu en zegt geen goed huwelijk te hebben) tegen gekomen dan hadden we geen problemen gehad.
Maar ik zou bereid zijn om het risico te nemen…ik ben stapelgek op die man en zodra het kan vlieg ik naar hem…ik werk part-time en zal financieel ver terug moeten stappen maar dat heb er er allemaal voor over.
Mehmet is de man die ik zou moeten hebben…lief,zacht,meegaand…ik beef al bij de gedachte aan hem.
Ik zou zo terugvliegen!!!
Sorry 2009, maar als je beiden getrouwd bent, vind ik het echt niet kunnen wat jullie nu gedaan hebben. Jij bedriegt zijn vrouw…hij kan nog zo hard roepen dat hij wellicht niet meer van haar houdt, maar je bedriegt haar en zoiets doe je niet, ben ik van mening. Dat zou je zelf in een gelukkig huwelijk ook niet op prijs stellen, om het zo maar eens uit te drukken. Natuurlijk ben je nu stapelverliefd, maar of jullie verliefdheid oprecht is, ik denk niet dat je dat nu al kan zeggen na een paar dagen. Ik zou eerst maar eens van hem en jou duidelijk krijgen of je jullie huwelijken wil opgeven voor deze vakantieliefde…
Ben ik eens hij bedriegd zijn vrouw, en zij bedriegd haar man,mooi koppel zou ik zeggen.
Een koppel bedriegers daar komt nooit iets goed en mooi van.
Hard maar waar!:finger:
Sorry ik heb even mee zitten te lezen, maar als jij weet dat een man getrouwd is vind ik gewoon dat je er niet aan moet komen! dus ik vind dan ook dat je zijn vrouw bedriegd! hoe zou jij het vinden als er iemand met je man vandoor zou gaan. Ze zeggen altijd dat je de mensen hier in zijn waarde moet laten maar dat vind ik met dit onderwerp wel anders. Als je geen oordeel wilt moet je dit verhaal hier niet neerzetten
Sorry? Zij weet toch dat hij getrouwd is! Hij bedriegt zijn eigen vrouw en haar man en zij haar eigen man en zijn vrouw…Ik snap niet wat daar over goed te praten valt! Het is gewoon zo en ik persoonlijk vind dat werkelijk van geen kant kloppen en niet kunnen! Maar daar zal ik dan wel weer overdreven rechtlijnig in zijn volgens sommigen . Maar ik vraag me af hoe je zou reageren als jij de vrouw van die man was
en heb daar ook een supertoffe jonge ontmoet, we hebben ook gekust enzo… nu zijn we al een maand samen ^^ we hadde meteen beslote om onze relatie een kans te geve, ook al is het geen makkelijke situatie. Ik heb er ook al aan gedacht van er gewoon mee te stoppen, maar ik weet dat ik dan super ongelukkig ga zijn, want ik zie die jonge écht graag. Je weet nooit dat het zal lukke als je het geen kans geeft 
. Maar ik vraag me af hoe je zou reageren als jij de vrouw van die man was