in het begin had ik dat ook. Wanneer je elkaar beter gaat leren lennen ga je je wat rustiger voelen… Echt waar.
Hoe oud is je vriendje eigenlik en hoe oud ben jij en wat zijn jullie plannen samen?
xx
ikzelf ben 20 en hij 24 
momenteel zijn er nog niet veel plannen. Zijn plan was eerst om deze zomer te trouwen –> mijn plan niet 
te vroeg. heb hem gezegd dat ik hem eerst beter moet leren kennen en hij mij. Hij aanvaardt dit. Momenteel hoop ik in juli voor 10 dagen op vakantie te gaan in zijn buurt. Mijn ouders vinden het geen geweldig idee dus mag ik enkel gaan als ik op hotel ga en dus niet bij hem thuis (kost me wel een heel stuk meer geld) Naargelang hoe het deze zomer verloopt (hopelijk goed) wil ik volgend jaar graag in avondschool een cursus Turks volgen. Jij bent al 3 jaar samen is wel lang. hoe oud ben jij en hij? Hebben jullie al veel problemen ondervonden met het “cultuurverschil” of taalprobleem (waar iedereen het steeds over heeft:))?
ik ken hem vanaf augustus 2006
Hij werkte achter de receptie, en bemoeide zich eigenlijk met niemand.
Eerst was ie me ook niet echt opgemerkt ofzo.
Toen gingen mn vader en ik in de lobby zitten, en wou mn vader het weer weten enz. en hielp hij ons.
toen ging mn vader weg en ging ik een praatje met hem maken.
en ik dacht; goh. wat een leuke jongen!
ik had zowat de hele avond met hem gepraat, en 3 dagen later ofzo moest ik al weer naar huis.
toen kreeg ik zn msn om nog contact te houden.
augustus 2007 gingen we naar een plaatsje een half uur er vandaan.
we wilden 1x afspreken voor de gezelligheid, maar dat is iets anders gelopen.
we werden allebei écht verliefd, en hij is me iedere dag komen opzoeken na zn werk tot diep in de nacht en moest toen weer vroeg beginnen.
nu, 5 maanden later, is er nog niks veranderd en we hebben beloofd op elkaar te wachten en dat we samen echt een toekomst willen opbouwen.
het is af en toe wel moeilijk, maar als ik dan aan die super tijd denk die wij samen hadden, kan ik er weer tegenaan
het is nu nog 161 dagen wachten (ik ben al op de helft!)… maar dat lange wachten zal ook maar 1malig zijn.
als we dit namelijk volhouden móet het wel ware liefde zijn!!
…en daar ben ik van overtuigd 
Had ik deze site maar gevonden toen ik mijn (inmiddels ex-)vriend leerde kennen. Sinds drie weken is onze relatie afgelopen na 1 jaar en 8 maanden.
We hadden elkaar leren kennen (zoals blijkbaar iedereen hier ;)) op vakantie. Hij (Onur) werkte in het hotel waar ik met een vriendin verbleef; Mandarin in Bodrum.
We hebben leuke momenten gehad, maar uiteindelijk was het de afstand die het hem deed. snik snik
is het enkel alleen de afstand?voor jou of voor hem?
Mischien dat er toch nog een oplossing is dan.
Veel sterkte in ieder geval!
De afstand was voor allebei wel moeilijk. Ik vond het niet onoverkomelijk, het was wel wat heen en weer gevlieg, maar uiteindelijk zouden we toch op dezelfde plek terecht komen, hetzij turkije, hetzij belgie. Maar… hij moest eerst nog naar het leger én hij vond het oneerlijk tegenover mij dat ik nog zo lang op hem moest wachten. Hij wou niet dat ik ongelukkig zou zijn. Of misschien zei hij dit enkel maar om niet te moeten zeggen dat hij niet meer van me houdt??
Je filmpje op youtube is heel mooi :)) zijn jullie al lang samen? Hebben jullie ook last van de afstand?
BiekeIlegems: wat jammer dat het zo is gelopen bij jullie!, veel sterkte nog!
Hey MissMariska, Dank je, ik vind het ook heel spijtig. :tear: Ik was turks gaan leren en ik had er desnoods voor naar turkije verhuist, ondanks alle negatieve advies die ik van iedereen kreeg. 
Ik vind het wel leuk om de positieve verhalen te lezen hier. Voor jou is het blijkbaar ook goed gelopen
Hi allemaal! :dag:
Na al die mooie verhalen en al die leuke berichtjes kan ik eigenlijk niet achter blijven met mijn ‘‘love story’’!
Alweer 4 jaar geleden ging ik gezellig met 3 vriendinnen naar Turkije.
Na lang wikken en wegen besloten we naar Alanya te gaan , aangezien daar een hotel was dichtbij het centrum etc.
De 3e dag van onze vakantie gingen we stappen in de RobinHood een discotheek midden in het centrum. Tijdens het dansen viel het vooral mijn vriendinnen op dat er een jongen op de uitkijk stond. Ik kreeg het natuurlijk direct benauwd , homo en Turkije dat kon toch niet?
Na een tijdje had ik het zelf ook in de gaten , hij stond met 4 vrienden en keek steeds richting mij. Ik werd er behoorlijk nerveus van en we besloten verder te gaan… Nog geen 10 minuten later stond precies dat zelfde groepje ook in deze discotheek. Uiteindelijk kwam hij na ons toe. Ik verwachte dat het om een vriendin ging ( linda een knappe blonde meid)…
Hij vroeg ons hoe het met ons ging en wat we wilde drinken. Nadat de meiden geen zin hadden om te blijven zitten , blijf hij staan om met mij te kletsen… Uiteindelijk werd al snel duidelijk dat hij mij leuk vond! En niet die meiden die bij me waren.
De rest van de dagen is hij overal mee naar toe geweest , strand , winkelen , uitgaan. Uiteindelijk was ik benieuwd wat hij voor werk deed en vertelde me dat hij als makelaar werkte.
Na deze onwijs leuke vakantie moest er natuurlijk ook afscheid genomen worden. Dit viel me erg zwaar , de dagen in Nederland duurde en duurde totdat ik 4 weken later een kaartje van hem kreeg , hij miste me en dacht iedere dag aan me. Natuurlijk stuurde hij de hele dag door sms’jes , maar dit kaartje had ik nooit verwacht!
Ongeveer 6 maanden naar mijn vakantie besloot ik terug te gaan.
Hij was niets verandert , nog steeds even leuk en lief! Ook die 2 weken weer een leuke tijd gehad.
Na deze vakantie ben ik opzoek gegaan naar een leuke baan in de reiswereld. Hier vond ik uiteindelijk een leuke baan als Host in Alanya.
Dit kon natuurlijk niet beter , we waren beide onwijs gelukkig ik ontmoete zijn vrienden en uiteindelijk ook zijn ouders. Vooral dat laatste ging niet zo gemakkelijk. Zijn moeder ging er enig sinds redelijk mee om , maar zijn vader… Die wist absoluut niet hoe die het had , hij was aardig maar daar was ook alles mee gezegd. Hij keek me niet aan , deed niet de moeite me te willen kennen.
Nu hebben we reeds 3 jaar een relatie , wonen samen in Turkije en hebben het nog steeds erg leuk en goed. Met zijn ouders is het ook helemaal goed gekomen. Ik sta nu gezellig met zijn moeder in de keuken , en de mannen zitten samen te kleppen!..
Ook de omgeving reageerd er goed op. Ik heb er nog nooit problemen mee gehad. We hebben veel Turkse vrienden en er is nog geen één moment geweest met het idee: ‘‘wat doe ik hier’’
Ik werk in de zomer als entertainment voor Duits , Engels en Nederlands personeel , en in de winter als Guest Relations. Zo nu en dan kom ik eens 2 weken naar Nederland.
Het verhaal is toch iets langer geworden dan verwacht mijn excuses hiervoor :lol:
Veel liefs,
Dave
:vak02:
leuk verhaal dave…
groetjes
filiz
Thanks! Zodra ik het schrijf denk ik weer aan dat eerste moment.
Heerlijk!
Wauw dave! wat geweldig!!
Nog veel geluk samen!
Bedankt! Echt leuk al die lieve reacties! :kus:
Hoi,
dank je voor t compliment!heeft hij gemaakt.
Ik ken hem nog niet zo lang,pas vanaf afgelopen juli.
Vanaf oktober hebben we pas echt wat gekregen.En gaat supergoed!
Ben afgelopen december nog geweest,en ga binnekort weer terug als t goed is.Ben uitgenodigd bij zn ouders.
Tja de afstand maakt het er echt niet makkelijk op.Wordt er soms ook gek van!en hij ook.Dan zegt ie ''waarom woont mn grote liefde zo ver weg".Maarja wat doen we eraan he.helemaal niks.Teminste voorlopig nog niet.De mijne moet dus ook het leger nog in,waar hij erg tegenop ziet en ik ook.Maarja hij heeft geen keus.
Maar erg jammer dat jullie relatie stuk gelopen is.Ja de afstand is niet makkelijk.En wij moeten toch telkens die kant op vliegen,want deze kant is echt niet gemakkelijk.Maar ga t nog wel eens proberen om een visum voor hier te krijgen.maar nu nog ff niet.
Hoi Marieke,
Dat gek worden dat herken ik heel goed hoor! :nod: Ik heb ook heel vaak de muur omhoog gelopen uit frustratie omdat ik steeds maar moest wachten om hem terug te zien. Maar als we dan samen waren dan genoot ik er dubbel zoveel van. :biggrin:
Wouw!! De ouders ontmoeten, dat is spannend hé :hihi:
Ik vond het ook zo erg dat Onur naar het leger moest. Het zijn slechte tijden. Ik hoop voor jou dat je vriend gewoon in de kazerne mag blijven.
Die visum dat lukt wel hoor, het is veel papierwerk, maar eens je alles in orde hebt, dan komt het wel goed. En als hij één keer hier is geweest, dan is het nadien weer gemakkelijker. Veel succes ermee in ieder geval
Hi allemaal!
De ouders ontmoeten is altijd spannend! Ik dacht op het begin ook: DIT GAAT NOOIT GOEDKOMEN… Maar gelukkig komt het uiteindelijk wel goed.
Het is en blijft natuurlijk altijd erg spannend!.. Hou ons op de hoogte!
Groetjes
Dave
Zo gemakkelijk is het niet om een visum te verkrijgen hoor,ook wij hadden alle papieren in orde,maar toch is het afgewezen,het lijtk makkelijker dan je denk…
Een visum krijgen is inderdaad niet gemakkelijk!
Het kost veel tijd en vaak ook veel geld…
Maar zodra je er een hebt , is het leven een stukje makkelijker :nod:
Positief blijven, het komt wel goed, het was bij ons ook gelukt. Succes hoor.
Dave Wat een heerlijk positief verhaal!
leuker afsluiter van mijn weekeinde!