Hoe heet je Turkse lief en waar heb je hem ontmoet?

Dankjewel!
Is het ver van Marmaris naar Ankara of Istanbul?

[quote=ā€œtatjana1987, post:157, topic:43027ā€]

hey,

Dankje wel voor je meerdere informatie te ontvangen.
Groetjes

Hallo!
Ben hier al even aangemeld en volg hier wel wat jullie neerschrijven =)
Ik ben 19 en heb een vriend in Turkije, hij werkt momenteel in Icmeler…
Balen jullie ook zo hard van de reacties van jullie ouders? =(
Kan er echt niet mee om…
Groetjes x

van marmaris naar ankara is met de bus 10 uur, met de auto schijn je het sneller te doen in 5 a 6 uurtjes… (let wel dat dit dan op de turkse rijstijl is hihi)

Hoooi,

Gelukkig zijn mijn ouders niet zo moeilijk en vinden ze t niet zo erg… Ze zijn zelfs bereid om hem in december bij ons thuis te laten logeren dus daar heb ik gelukkig geen last van…

Wel baal ik ontzettend van andere mensen in mij omgeving vooral de jongens die heel vaak zeggen dat t niet te vertrouwen is en dat hij t maar voor 1 ding doet enz. Maar ik probeer daar gewoon niet naar te luisteren ik denk dat dat t beste is! Natuurlijk is t moeilijker als je ouders het er niet mee eens zijn… Maar ik denk dat als je ze echt laat zien hoe gek je op hem bent en dat de liefde tussen jullie echt is dat ze dan misschien gaan inzien dat het geen zin heeft om het er niet mee eens te zijn en dat jij toch wel doet wat jij wilt…

Het is wel leuk om hier allemaal meiden te ontmoeten met ook een turkse vriend, die precies weten hoe ik me voel… Hoe heb jij je vriend ontmoet en hoelang ga je al met hem!?

Groetjes
Francis

Me ouders reageren er redelijk oke op, me ouders willen dat ik gelukkig ben dus gelukkig wordt het geaccepteerd.
Me vrienden vinden het ook wel oke maar ik blijf vragen krijgen en moet me blijven verdedigen tegenover collega’s en kennisen en familieleden die ik niet zo heel veel zie…

maar het is mijn leven en de tijd zal het leren.

Groetjes,

Tatjana

haha jaa dankje… die rijstijl ken ik wel haha…
ik hoop echt dat t gaat lukken… ben jij al begonnen met het aanvragen van de visum?

Groetjes

we vervuilen het hele topic…

Uhm ik wacht op zijn gegevens die hij me deze week als het goed is gaat mailen en dan ga ik naar het gemeente voor de uitnodigingsbrief,
en in september neem ik alle papieren (contract, loonstrookjes etc) meteen mee dan kan ik hem alles geven, en hoeven we het niet via de post te doen die uber traag is daarzo…

En hij moet dan zijn deel nog in orde brengen maar dat komt wel goed…
zijn collega is ook getrouwd met een nederlandse dus die kan hem helpen met zijn deel.

en dan moet alles toch als het goed is goedkomen en kan ik hem van de winter mijn land laten zien.

P,s misschien handig als we gaan mailen of msnen?

Ja ik begrijp je helemaal =) Mensen uit mijn omgeving zijn soms ook niet echt positief. Mijn vriendinnen en vrienden zijn wel akkoord, maar begrijpen niet hoe ik die afstand volhoud enzo =)…
Ik heb mijn vriend vorig jaar september ontmoet, hij werkte in het hotel waar ik met mijn twee vriendinnen verbleef. Sinds oktober zijn we echt samen. Ik heb door mijn studies wel een jaar moeten wachten om hem weer te zien… De eerste keer dat ik hem eigelijk ga terugzien is in september. Mijn reis is nu een week geboekt en mijn geduld raakt op, haha =)
En hoe zit het bij u?
xx

Hoooi,

Ik heb m pas dit jaar ontmoet ben in juli naar Marmaris geweest en hij werkte daar op het strand in een tentje voor t verhuren van jetski’s enz. eerst vond ik m maar een playboytje haha omdat ik zag dat hij met een meisje stond te praten enzo… Maar toen ik wat beter met hem in gesprek raakte was hij zo leuk! :o heel de vakantie bij hem geweest zelfs een beetje m’n vriendin waarmee ik op vakantie was achtergelaten maar die heeft zelf ook een leuke jonge ontmoet dus was dat niet erg… Heb het echt met hem naar me zin gehad en nu gaa ik 10 oktober weer terug om te kijken of t allemaal echt goed zit!

Kan trouwens ook niet wachten hoor pff…
Wel spannend dat je m dan weer na zo’n lange tijd gaat zien!

Ook vrienden van mij vragen zich t af hoe ik t volhou de afstand en zelf weet ik dat ook nog niet echt omdat het nog maar zo’n korte tijd is… Maar ik hoop t gewoon vol te houden want hij is t gewoon waard!

Groetjes

Mijne heette A. heb hem ontmoet in Side/Altinkum & hij werkte bij de bar :dag:

Leuk om al die berichtjes te lezen. Ze zijn zo herkenbaar. Mijn vriend heet C. en ik heb hem ontmoet in een hotel in Turgutreis waar hij werkte. Ik ken hem ruim 2 jaar waarvan hij 15 maanden in het leger heeft gezeten. Tijdens zijn verlof vorig jaar zijn we samen geweest en afgelopen mei ben ik een paar weken bij hem geweest in het hotel waar hij nu werkt. In september ga ik weer terug. Mijn probleem is dat ik door mijn jaloezie bijna mijn relatie stuk heb laten gaan. Mijn vriend zegt dat ik hem moet vertrouwen maar als ik een keer een paar dagen niks van hem hoor dan vrees ik het ergste! Herkennen jullie dit en zo ja, hoe gaan jullie hier mee om?:dag:

Hoooi,

Het is idd leuk om zo al die herkenbare berichtjes te lezen!
Ik ben nu een maand ongv. weer in NL en heb wel elke dag contact met mijn vriend maar vraag eigenlijk wel altijd wat hij precies heeft gedaan op zn dag hihi… Hij vind ook dat ik hem gewoon moet vertrouwen ookal vind ik dat ook wel moeilijk hoor omdat hij natuurlijk zo ver weg is… Maar ik probeer maar positief te denken en hem gewoon te geloven op z’n word.

Voor de rest is en blijft het natuurlijk moeilijk, maar dat vind ik ook af en toe met een vriend die gwn in NL woont dus ja…

Jaloers zijn brengt meestal alleen maar problemen dus heb t bij m’n vorige relatie maar opgegeven en gewoon geprobeerd om hem te vertrouwen. Dat probeer ik nu dus ook en ik denk echt dat dat het beste is!

Groetjes

Ja ik herken het zeer zeker, ook mijn vriend zegt dat ik hem moet vertrouwen en doe dit dan ook, maar als hij idd een paar dagen niks van zich laat horen omdat hij het druk heeft, geen beltegoed of ze telefoon weer eens heeft gemold… dan ga ik ook denken… maar altijd na een paar dagen krijg ik weer een belletje of smsje… en maak ik me druk om niks.
heb nu dan ook maar besloten hem te vertrouwen dat doet hij immers ook bij mijn… en als ik hem bel neemt hij ook altijd op… het ligt er dus gewoon aan dat hij niet altijd tijd heeft of mijn niet wakker wil bellen, aangezien ik overdag werk hij dan vrij is en hij snachts werkt en ik dan vrij ben en slaap…

kortom vertrouwen en de afstand maakt het wat moeilijker…

Inderdaad, zo heb ik het ook helemaal =) Vertrouwen is nog altijd het beste. Ik denk dat we vaak te negatief denken, bij mij is dit vaak door reacties van de omgeving, volgens mij toch =)
Ze zijn allemaal zo slecht nog niet!=D x

Klopt het komt ook vaak door je omgeving dat je aan het twijfelen wordt gebracht, ze kennen allemaal wel een verhaal van een turk die vreemdging etc…

maar ja hoeveel nederlandse mannen bedriegen hun vriendin niet?

Dus het is idd vaak je omgeving die je aan het twijfelen maakt, immers wanneer ik bij hem ben, heb ik totaal geen twijfels en weet ik dat hij echt voor mijn gaat…

hier in nederland knaagt de afstand, het gemis, en de omgeving aan je… en dat maakt je ten onrechte onzeker over je relatie…

Tsja, eerlijk gezegd zou ik ook grote moeite hebben mijn vriend te vertrouwen als hij elke keer een paar dagen niets laat horen…Dat is echt nergens voor nodig, het is zo weinig moeite even iets te laten horen! Ik weet niet, persoonlijk zou ik daar heel veel moeite mee hebben en het zou voor mij zeker een reden zijn aan hem te twijfelen.

Tja ik heb er niet zo heel veel moeite mee, ik weet dat het gewoon af en toe gebeurd en ik weet ook waarom…

het is een kleine moeite inderdaad om wat van je te laten horen, maar dan moet je wel het geld hebben om elke keer beltegoed te kunnen kopen etc… ik verdien gewoon zoveel meer als hem, hij kan het zich ook gewoon echt niet veroorloven om elke dag te bellen, of te smsen.

dus ja ik heb er begrip voor, en ik twijfel niet aan hem…

Ik vind het knap van je! :slight_smile: En waarschijnlijk ben ik gewoon een zeur. Maar een telefoon laten overgaan kost geen geld, en een smsje kost 2 credits…dus ja, ik vond het eigenlijk niet meer dan logisch om elke dag contact te hebben. Dat hebben wij dan ook altijd volgehouden tot we gingen samenwonen, overdag beetje smsen, 's avonds een half uur tot een uur bellen (dan belde ik hem - was veel goedkoper natuurlijk)…ik denk wel dat het vooral dankzij dit regelmatige contact is dat zowel ik als hij het 2,5 jaar op afstand hebben volgehouden. En ik vind gewoon, als je een relatie hebt, is die persoon toch een van de belangrijkste personen voor je? dan wil je daar toch elke dag even mee praten, even de dag doornemen, etc? Maar dat is gelukkig allemaal heel persoonlijk :slight_smile:

Ja dit is natuurlijk ook wel zo, en idd het kost niet zoveel en ik bel hem ook vaak als hij me telefoon laat overgaan, daar gaat het ook niet om…

dat van die zeur, dat komt uit jou mond;), dat zal je mijn niet horen zeggen.
iedere relatie is anders en dat van ons is op een gekke manier begonnen en het gaat al tijdje goed. toen ik ziek was was hij er voor me en heeft hij me toen wel elke dag gesmsd en gebeld en contact gehouden met me ouders hoe het ging… kortom samen zijn we sterk ik laat me gewoon niet gek maken door andere en weet dat het tussen ons wel goed zit…

ook als ik een nederlandse vriend had belde of smsde ik niet elke dag…

dus ik ben tevreden hij is dat, en als we samen zijn is alles goed.

maar jij woont nu in turkije begrijp ik uit je woorden? waar? en hoe bevalt het?

klopt het dat jij ook heel veel weet over visum aanvraag en alles? want ik wordt gek van alle info overal op internet, als alle papieren kloppen van zijn kant en de mijne kunnen ze hem dan weigeren om hier 2 a3 weken op vakantie te komen?

Groetjes,

Tatjana