Hallootjes allemaal,
Ik vind dit zoān leuk forum dat ik besloten heb om mijn verhaal ook maar eens op te schrijven, het is misschien een wat langer verhaal maar ik denk daarom juist ook wel leuk.
In de zomervakantie van 2008 ging ik met mijn dochtertje (toen net 7 jaar) naar Lara. Eenmaal aan het strand wilde ze heel graag para-sailen want dat zag er toch wel heel leuk uit! Ik raakte in gesprek met de man van het watersport team en hij legde me uit wat het precies inhield (aangezien ik zelf voor geen goud aan zoān parachut wilde hangen moest er iemand anders met mijn dochter āmeevliegenā) Zo gezegd, zo gedaan, ik in de boot om fotoās te maken en mijn dochter de lucht in, eenmaal weer geland straalde ze van oor tot oor en was M (de turkse man) apetrots op haar. Hij tilde haar op en eigenlijk was er vanaf dat moment een band tussen die twee. Elke middag ging ze met hem mee op de boot en ze genoten allebei met volle teugen, er werd tussen de werkzaamheden door, gezwommen en gespeeld. Aan het einde van die vakantie vroeg hij om ons telefoonnummer, hij wilde graag contact houden. Ik vond het nogal truttig om te zeggen, je krijgt mijn nummer niet, maar van de andere kant dacht ik ook, morgen is er weer iemand anders waar je je aandacht op projecteert. Dus ik gaf mijn nummer maar deed het laatste cijfer verkeerd. Ook dit jaar besloten we om weer naar Turkije te gaan (het blijft een heerlijk land met mooie hotels en vriendelijke mensen natuurlijk), we boekten een hotel in Lara, zoān kilometer of 8 van het hotel van vorig jaar. Een week voor vertrek ging de touroperator failliet en stonden we met lege handen. Ik ben op internet gedoken en gelukkig vond ik nog een plekje voor dezelfde periode, wel werd het een ander hotel, nog steeds zeker een kilometer of 6 van het hotel van dat jaar ervoor. In augustus was het zover en we vertrokken samen. Mijn dochter vroeg in het vliegtuig of we misschien een wandeling naar het hotel van vorig konden maken omdat ze zo graag M wilde terug zien, ze was hem nog niet vergeten dus, en eerlijk is eerlijk, ik moest er toch ook wel weer aan denken. Ik zei dat we dat nog wel zouden bekijken. Eenmaal aangekomen was het helemaal perfect, het hotel was prachtig dus alles helemaal goed. We genoten van ons eerste dagje aan het strand en gingen 's avonds terug om fotoās te maken van de zonsondergang. Terwijl we daar stonden met de voetjes in de zee en de fotocamera in de hand hoorde we wat gepraat in het watersport hutje, we keken en wat denk jeā¦ M komt naar buiten. We keken elkaar aan, en vielen helemaal stilā¦ hoe kon dit nu ? M. roept de naam van mijn dochter en zegt: āben jij het echtā?.. āzijn jullie het echtā?.. hij spreid zijn armen en mijn dochter vliegt erop af, de begroeting is allerhartelijkst. Ik leg hem uit dat we eigenlijk een ander hotel hadden en āper ongelukā hier nu staan. Hij is vrolijk en duidelijk erg blij en zegt: ādit kan gewoon geen toeval zijn, ik heb je zo vaak gebeld maar je hebt me een verkeerd nummer gegeven, maar goedā¦ jullie zijn er nu en je ziet wel, als het zo moet zijn dan kom je elkaar toch weer tegenā. Na deze gezellige ontmoeting ging bij mij toch weer de rem erop, ik ben al een flink aantal jaren met mijn dochter alleen en vind het toch een beetje eng om een man dichtbij te laten komen. Toch is hij ook deze vakantie weer erg leuk geweest met mijn dochtertje, er werd weer mee gevaren op de boot, samen op de jet-ski en veel spelen. Hij vroeg ons mee uit eten maar ik heb nee gezegd. Ook zijn uitnodiging om mee te gaan op een boot tour langs de watervallen heb ik afgeslagen. Stiekem vond ik hem erg leuk maar toch won de angst. De laatste middag raakten we dan eindelijk toch in een fatsoenlijk gesprek met elkaar, toen durfde ik wel want de volgende ochtend gingen we weer terug naar Nederland. Die avond zijn we nog even langs het strand gegaan om afscheid te nemen, we hebben telefoonnummers en adressen uitgewisseld. Hij knuffelde mijn dochter en bij haar rolde de traantjes. Er was nog een stel bij ons, die hadden we daar leren kennen en zij had het de hele vakantie aan zitten kijken en voelde feilloos aan wat er eigenlijk gebeurde, ook met mij. Op het moment van afscheid zei ze: āik pak je dochter bij de hand en loop vast richting hotel, geef M. 5 minuten de kans om even met je te praten, ik wacht daar op je er kan je niks gebeurenā. En zo stonden we ineens met zijn tweetjes tegenover elkaar. Hij greep zijn kans en begon te praten, āIk heb echt veel aan jullie gedacht het afgelopen jaar zei die, ik vond het verschrikkelijk dat ik niet het goede nummer had en je niet kon bereiken. Toen ik jullie terugzag stond de wereld ff stil en maakte mijn hart een grote sprong, maar tijdens deze vakantie heb ik me er ook bij neer moeten leggen dat er van jouw kant geen gevoelens zijn voor mij, dat vindt ik heel erg maar dat respecteer ik welāā¦ En toen ineens kwamen bij mij de tranen, ik kon niet meer stoppen en dat was een keerpunt. Jeetje, zei die, wat gebeurt er, wat is er toch met jeā¦ Ik kon niks meer zeggen en wilde weg, hij zei: āga maar en we houden contact, we praten verder als je in Nederland bentā. De vlucht terug was een drama, steeds rolde mijn tranen en ook die van mijn dochter, tjonge jonge, ik leek wel een puber. Eenmaal thuis heeft hij meteen gebeld en hebben we elke dag gesproken op msn. Ik heb mijn hele verhaal verteld en hij zijn kant van het verhaal. Alles werd duidelijk voor allebei. Toen heb ik besloten dat ik hem terug moest zien, ik moest weten wat het nou echt was en daarom ben ik in oktober een weekje terug gegaan samen met een vriendin. En ik kan maar 1 ding zeggen, het was fantastisch. We hebben heel veel gesproken, genoten, gelachen en veel dingen ondernomen. Ik kan jullie zeggen dat er nog veel meer ātoevallighedenā zijn tussen ons, het is teveel om allemaal op te schrijven maar bijzonder is het wel. Volgende week gaat hij een aanvraag doen voor een visum en we hopen heel erg dat hij met de kerstdagen hier kan zijn om ook ons leven eens te zien. We spreken elkaar elke dag en het klinkt raar, maar het lijkt alsof we al 10 jaar samen zijnā¦ We zijn gewoon erg gelukkig !
Voel me eindelijk weer mijzelf na al die tijdā¦