Er zijn altijd excuses om iets niet te doen of uit te stellen. Maar voor elk van die redenen is ook een oplossing. Als je iets echt wilt, moet je het gewoon doen. Je weet nooit hoe lang je nog mag leven… (mijn lievelingsnichtje heeft maar 21 jaar gehaald, en ik kende allerlei mensen die maar een jaar of 43, of 57 zijn geworden). En je weet ook niet of je op je oude dag nog de fut hebt om het allemaal te regelen. Dan heb je waarschijnlijk ook weer nieuwe excuses om niet te gaan: kleinkinderen bijvoorbeeld.
Het verhaal van de post vóór jou van ‘jschoonh’ is bijvoorbeeld erg inspirerend, en waar. Die zekerheden en verplichtingen zijn eigenlijk veel betrekkelijker dan wij denken. En het zijn eigen keuzes, geen dingen die je ‘overkomen’.
Als ik bijvoorbeeld puur rationeel naar de feiten had gekeken, had ik ook nooit een jaar op reis ‘kunnen’ gaan op mijn 23e want ik had veel te weinig geld en ik had geen huis en geen baan voor na de terugkomst. Dan had ik eigenlijk eerst 8 jaar moeten sparen ofzo. En dat was er dan vast niet van gekomen.
Maar dat soort problemen / excuses lossen zich altijd wel weer op. Gewoon toch doen! Geld lenen en later terugbetalen. Onderweg werken. En af en toe maar geen dure dingen doen of eigen kamer, dan maar even een hostel. Het is dan af en toe even sappelen, maar dat jaar reizen pakt niemand me ooit meer af en heeft me enorm veel gegeven.
Hier een verzameling citaten die inspirerend zijn en over reizen (kunnen) gaan, maar veel ervan kunnen ook gaan over de sprong wagen naar een droom, bijvoorbeeld emigreren.
Dus of gewoon doen, of stoppen met roepen dat je het eigenlijk wilt. Als je het écht wilt, kan het (wij westerlingen hebben dat geluk van onze welvaart en keuzevrijheid!), en dan doe je het. Huis verkopen, hypotheek weg, op een andere manier geld verdienen in Azië (waar het leven veel goedkoper is), met wat geluk vind je een baan bij een westers bedrijf of een internationale school die westerse salarissen betaalt en waar je dus vet van kunt sparen of naar je studerende kinderen sturen… het kost wat energie maar het kan.
Als je het nog steeds nier gelooft, kijk dan ook eens op deze website. Ook iets wat iedereen voor onmogelijk hield, maar die vrouw is gewoon gegaan, en heeft het gewoon *gedaan. *Goeie baan in de ICT opgezegd, huis verkocht, gewoon daarheen gegaan met amper geld, zonder Spaans te spreken… . En leeft nu comfortabel in Peru en helpt ook nog 600 kinderen en heeft een hele business opgezet om die projecten te bekostigen. Helemaal vanaf nul.
