Tuurlijk heeft iedereen ze twijfels als je vriendje,zo ver bij je vandaan is…
Maar niet iedere egyptische man is hetzelfde…
Zelf heb ik nu 5 maanden een relatie met een egyptische jongen,dus nog niet zo heel lang,maar tot nu toe gaat het harstikke goed,heb iedere dag contact met hem,hij is vorige week 5 dagen in nederland geweest…En in mei ga ik naar hem toe…
Mijn vriend werkt ook in het toeristen gebied…
Maar ik geloof in hem,en hij in mij…En repecteer zijn geloof…en hij de mijne…
En hoop gewoon dat het heel lang goed blijft gaan…
Niet iedereen is hetzelfde,en ik geloof er echt wel in dat er ook egyptische mannen zijn,die wel serieus zijn…
Hoi allemaal,
Ik heb geen “lange-afstandsrelatie”, maar een “korte-afstandsrelatie” met een Egyptenaar. Een aantal dingen die mij in de korte tijd dat wij een relatie hebben zijn opgevallen zijn een enorme jaloezie en heel overheersend.
Jaloezie: ik moet niets zeggen over andere mannen, dat wordt absoluut niet op prijs gesteld. Maar jaloers is hij niet hoor, tenminste dat zegt hij als ik hem er naar vraag.
Overheersend: ik krijg constant dingen te horen die ik niet en wel mag doen.
Maar het belangrijkst: hij is zo ontzettend lief en voorkomend en zorgzaam. Een houding die ik nog nooit in mijn leven bij een man heb meegemaakt.
Toch blijven de vragen in mijn hoofd spoken: in wat voor wespennest steek ik me met deze relatie? Merk dat hij zo’n macht heeft over mij heeft gekregen, ik heb het gevoel dat ik alles voor hem wil doen en helaas weet hij dat ook. Hij stelt bepaalde eisen aan onze relatie en daar komen steeds nieuwe bij. Vraag me af hoe lang ik me hierin kan schikken zonder dat het tot een uitbarsting komt.
Ik ben alleen zo ongelooflijk gek op hem dat ik tot nu toe in bijna alles mee ga wat hij van me verlangt. Zo was ik nooit, dacht ik. Maar aan de andere kant denk ik: misschien was ik wel altijd zo, maar kwam dat er alleen nooit uit omdat ik nooit de juiste partner tegen ben gekomen.
Pfoe, even mijn hart (een beetje) gelucht.
Het is goed dat je je hartje eens kan luchten,
Voor jou is het dus een korte afstandsrelatie , wat het wel gemakkelijker maakt om hem echt te leren kennen .Neem voldoende tijd daarvoor.
De relatie in Ned/ Belgie of hier in Egypte ?
Blijf vooral jezelf , als je iets echt wil of niet wil , wees duidelijk naar hem toe. Verlies jezelf vooral niet !!
Hoi Gamela,
De relatie speelt zich hier in NL af. En over dat mezelf blijven, ja, dat is het hem nu juist. Wie ben ik? Ben ik de onafhankelijke, geëmancipeerde vrouw die ik altijd dacht te zijn of ben ik juist het “vrouwtje” dat het heerlijk vindt om een sterke man tegenover zich te hebben die het heft in handen neemt (letterlijk en figuurlijk) en die mij beschermt en verzorgt en liefheeft?
Als ik dan soms zeg dat ik iets echt niet wil, dan zie ik z’n ogen en houding acuut veranderen. Als we in gezelschap zijn, zegt hij er niets over. Maar als we dan alleen zijn komt hij er beslist op terug. En zijn manier om mij te “straffen” is bepaald niet prettig: hij negeert me dan compleet, en kan dat dagen volhouden. Ik kan dat dus duidelijk niet.
Ben ook nog steeds bang om hem te verliezen, want helaas heb ik hem dus niet alleen voor mezelf als je begrijpt wat ik bedoel. M.a.w. hij heeft mij niet nodig voor een verblijfsvergunning, want die heeft hij al.
Je merkt het ws al, het is een gecompliceerde relatie. Ik ben er ook nog niet uit voor mezelf, weet alleen dat ik niet meer terug kan; alleen maar verder en zien wat er van komt.
Jij ook een fijne dag!
Ik ben ook net terug uit Egypte en heb daar ook het dekseltje op mijn potje gevonden…
Graag zou ik wel misschien in contact willen komen met girls die hier ervaring mee hebben :biggrin:
Hai
Bedankt! Ik wil eigenlijk vanalles weten…
Ik ben dus net terug uit Egypte…ken hem net een week…love @ first site
Ik wil terug…maar ik weet het allemaal niet meer,
Dus…waar moet ik beginnen…waar moet ik rekening mee houden…of moet ik alles
gewoon op me af laten komen eerst?..
Heb nog niet zoveel ervaring maar ik zal aangeven wat ik heb gedaan.
Je moet eerst gaan kijken of hij je niet voor het geld ofzo heeft uitgekozen. Dit kan je doen door bijv over een aantal weken te kijken of hij iets heeft waarmee je hem misschien financieel zou kunnen helpen. Neemt hij dit aan…weg ermee…
Wil hij dit absoluut niet, ja toen heb ik ervoor gekozen om in eerste instantie 3 dagen terug te gaan. Gelukkig waren die veel te kort, maarja miss hadden ze ook te lang kunnen zijn en was hij mij bv nooit op komen halen van het vliegveld.
Ben daarna voor 25 dagen terug gegaan en heb nu afgesproken om 2 maanden te gaan. Van de week vroeg die of ik niet een weekje tussendoor kon komen over 3 weken en jawel op zijn kosten. Hij is zelf ook bezig om hierheen te komen voor een weekje, maar als dat ook zou lukken zouden we elkaar maar 1 maand niet zien vanaf juni.
En verder ja is het veel gebel en msn enz. Het heeft leuke kanten, maar ik heb ook echt klote periodes gehad. Dus als je nog niet zo verliefd ben, zou zeggen begin er dan niet aan…
Ja idd…ik heb in het begin al gechecked of hij het voor het geld zou doen…
Maar hij nam me na zijn werk overal mee naartoe en betaalde alles en wilde niks van me aannemen…Ik was ook jarig daar en ik kreeg ook cadeaus terwijl ik hem heb verteld dat dat niet hoefde omdat ik weet dat ze het daar niet zo breed hebben…
Het is zelfs zo dat hij zijn baan kwijt is omdat hij in love is op een toerist…Hij verteld mij dat ik me geen zorgen hoef te maken want hij wilt niet werken in een omgeving die zijn liefde voor mij afkeurd…hij is nu teruggereisd naar zijn family om alles uit te leggen…hij heeft even een break nodig (wat wel te begrijpen is al je al 3 maanden achter elkaar 12 uur per dag werkt) en dan gaat hij weer werken…maar dus niet meer in het hotel waar we elkaar ontmoet hebben…
Dit is dus een beetje mijn verhaal…
Sorry Jade, zo zijn helaas bijna ALLE Egyptische mannen. Ik woon hier nu bijna drie jaar, heb vele Egyptische vrienden, aaardige mensen, gastvrij, doen alles voor de gasten, geen probleem. Maar trouwen met ze raad ik ten zeerste af. Bovendien zijn de mannen die je in Sharm en dat soort plaatsen vindt geen lichtend voorbeeld noemen van de doorsnee Egyptishe man. Als de Egytische man niets is in Cairo, of niet kan of wil werken in Cairo, gaat hij naar Sharm waar hij genoeg naive Europesche vrouwen vind om 1/ sex te hebben dat hij bij de Egyptsche vrouwen niet kan krijgen 2/gemakkelijk aan geld kan komen van diezelfde naive Europesche vrouwen 3/eenmaal getrouwd gemakkelijk aan een europesche verblijfsvergunning kan komen. Vergeet niet dat de meeste Egyptenaren, vooral de mannen, alle Europesche vrouwen als hoeren beschouwd die vallen op een glimlach, een veelal knap uiterliijk en een grote jeweetwelwat.Maar eenmaal getrouwd beteken je niets, ben een slavin die slechts bestaat voor het krijgen van baby’s en het werken in huis als slavin voor meester. Zelfs de Egyptische vrouwen moeten van mannen die langere tijd in Sharm of andere toeristenplaatsen werken of hebben gewerkt niets hebben. Die mannen zijn “besmet” met de Europesche mentaliteit.
Dus, denk drie maal na en zeg dan NEE, NIET DOEN.
ik woon sinds een jaar in egypte en er zit inderdaad heel veel waarheid in wat hierboven is geschreven. Voor Egyptenaren hebben wij een heel bizarre en ongepaste samenlevingsvorm: bijvoorbeeld samenwonen zonder trouwen, nr het strand gaan in bikini, overal bloot en seks op tv en in magazines. Voor hen is dit totaal niet gepast en helemaal onbegrijpelijk. Bij ons zit het er nu eenmaal erg ingebakken door de hele maatschappij die meer en meer rond seks draait.
Je hebt een goede Egyptenaar vast als die begrip heeft voor het feit dat je van deze cultuur afkomstig bent, maar bereid is om €voor jou toegevingen wil doen (met grens), en zal eerlijk ook aanpassing vragen van jou.
De grote fout is de grote naiviteit van de meeste vrouwen die hier op vakantie zijn, en verliefd worden op de charmante kanten en eigenschappen van egyptenaren, want die hebben ze zeker! Maar het gebrek aan kennis van hun cultuur en geloof ontbreekt absoluut. Als je verliefd wordt op een Egyptenaar, terwijl je al enige ervaring hebt met de lokale cultuur bv door hier te wonen of langere tijd te verblijven, en je dus min of meer de meesten hun manier van denken kent, dan zou ik zeggen loop je minder gevaar om in val te lopen.
Alles ziet er soms zooo rooskleurig en romantisch uit, maar vergeet niet dat de dagelijkse realiteit van samen een leven te delen en dagelijks de verschillen te dragen, een hele aanpassing en veel veel praten vergt. Als het echt klikt, en je bent beiden akkoord met wat jullie voor elkaar zullen moeten doen, dan zou ik het wel aanraden.
Je moet op de juiste man terecht komen, maar jammer genoeg lopen er slechts een kleine minderheid rond. Een goede tip: hoe meer en intensiever hij contact met je zoekt en zich opdringt, hoe slechter. De eerlijke goede mannen zullen eerder vanop een afstand alles rustig bekijken en zeer discreet blijven tov jou.
toch best eens alles lezen op het forum van “relatie met egyptische man, centrale topic”.
Divewoman, je hebt 100% gelijk.
Slechts in uitzonderlijke gevallen lukt het.
Mijn vriendin die jaren in Egypte gewerkt heeft, een jaar gehuwd geweest is met een Egyptenaar (met eigen zaak en van de hogere klasse) heeft haar biezen genomen. Het werd haar werkelijk te heet onder de voeten.
Viva Europa !!
Ook ik ben aan de hel ontsnapt.
Je hebt 100% gelijk Paulinekke. Ik ken een aantal Egyptische vrouwen die hetzelfde denken als jij: de egyptische mannen bijna onmogelijk om mee te leven: ongelovelijk jaloers, egoistisch, kortzichtig, arrogant, lange tenen, kunnen kritiek, zelfs als die opbouwend is, absoluut niet accepteren: de man is de baas, punt, uit. De vrouw is niets, nada, zero. En het wordt nog erger als de moeder zich ermee bemoeit, wat ze al snel zal doen, vooral als de zoon met een Europosche “slet” komt aandragen en niet met haar keuze. Het zijn nameljk de moeders die de zoons maken zoals hij is, en onderschat de invloed van haar en andere familieleden niet. ALs hij zou moet kiezen tussen zijn moeder en zijn vrouw zal hij altijd de moeder en de rest van de familie kiezen. Tenslotte heeft hij maar 1 moeder, maar vrouwen zijn er in overvloed, die zijn slechts aanhang om voor hem te zorgen en zijn kinderen te baren. En nog iets praktisch: hij moet als zoon voor de zorg van de hele familie betalen, als er iets gebeurt en uiteraard is jouw geld het zijne. Als je zou werken dan kun je beter minder verdienen als hij want het is zijn eer te na als het omgekeerd is. Bovendien kan hij het niet uitstaan als je uberhapt werkt: stel je voor: werken op een kantoor waar andere mannen zijn, die zouden je wel eens met begerige ogen kunnen bekijken. Niet werken dus. Women’s liberation bestaat niet. De vrouw mag en kan geen zelfstandige beslissingen nemen, daar zijn ze te stom voor vinden de mannen hier. En je laat je niet inpalmen omdat ze zo “lief” zijn en voorkomend en innemend: dat zijn ze totdat ze je hebben.
Ik wil niet alle Egyptische mannen afkraken, slechts 95% van de mannen zijn zoals boven omschreven, zoals er ook Nederlanders zijn die naar de psyholoog zouden moeten. Dus nogmaals, bezint eer je begint. Maar als je uit twee kwaden moet kiezen zou ik het minste nemen tenzij je masochistische neigingen hebt.
Doe mij en vele andere een pleziertje, leg dit ook eens uit op het turkse forum , daar is het nog erger gesteld.
…Ik heb het opgegeven jammer dat er zoveel naive mensen zijn.
Ze laten enkele maanden van zich horen, jutten elkaar op en verdwijnen dan van deze site na de zoveelste vakantie bij hun (liefje).
Ze komen natuurlijk niet terug om te zeggen dat hun spaarpotje leeg is , of zwanger en gedumpt zijn.
Erg jammer voor hen.
<ok schiet mij nu maar dood> voor mijn slecht karakter.
is het bij de turken net zo erg??
Mijn kennis die jaren in toerisme gewerkt heeft in veel landen, dus ook alle noordafrikaanse landen, zegt dat de egythenaren echt wel het ergste soort is.
Zij spannen de kroon kwestie van omkoperij met hun mooie woorden.
Dus meiden, loop er niet in.Maar zoals ik reeds eerder zei, de meesten weten echt niet, vooral ze vertrekken naar dergelijke landen, hoe het eraan toegaat.
Ik wist echt niet dat het zooooo erg was.
En ik zat dan nog maar in Luxor. Maar daar wordt het voorbeeld van Hurghada en S el sheik al gevolgd.
Het is mondaanmond reklame me dunkt.
Vooral Russische en Engelse dames vallen in de kuil.
