Ohhhh Sunshine!!! Dat is echt heel erg. Niet te geloven dat die mannen zo wreed kunnen zijn!!! Niet te geloven gewoon. Nu ik dit weer lees ben ik ook meteen weer helemaal alert. (gezien de man met wie ik omga mij ook al aan familie voor wil stellen en al snel over trouwen begon)
ik vind het echt heel erg voor je toch vraag ik me af of het allemaal om het geld te doen was? Zijn ze echt zo koudbloedig en onmenselijk om zulke dingen aan te doen? (weet het antwoord eigenlijk al maar begrijp gewoon niet dat mensen gewetenloos kunnen zijn)
Nee Sin, ik begrijp er ook helemaal niets van. Juist omdat ik al lang de verhalen volg op dit en andere forums en dus weet wat er allemaal kan gebeuren ben ik in het begin zo ontzettend voorzichtig geweest.
Leeftijdsverschil? No problem for me askim, im so happy with our relation
Mn dochter werd belaagd door turkse jongen die haar om geld had gevraagd, hij was “so terribly angry, he could kill him for doing that”
ik werd respectloos behandeld in een restaurant, hij ging er naar toe om ze de huid vol te schelden en te zeggen dat ze me met rust moesten laten
U come to Istanbul, we live together in my apartment
En toen ik dan in de afgelopen weken nog een keer mijn twijfels uitsprak (are u sure u are not married?) liet hij id zien en wat ik wel dacht “i gave u ring did i not?”
Toen ik vorige week dinsdag met bus vertrok stond hij te huilen.
Snap jij het nu nog? Ik in ieder geval niet meer. Weet even niet wat ik moet doen. Ik ben ergens niet bereid om het op te geven, maar aan andere kant denk ik dat ik nu even stap terug moet doen en niets meer van me moet laten horen, hoe moeilijk dat ook is voor me. Heb gisteravond sms gestuurd dat dat laatste keer was dat hij van me hoorde en dat ik hoopte dat hij me de volgende keer als ik kwam recht in de ogen durfde te kijken, daarna toch weer sms dat ik niet wilde opgeven en hem gebeld. Hij zei dat we vanavond op msn zouden praten. Vanmorgen heb ik hem bericht gestuurd dat ik hoop hem ooit nog te zien en erg veel van hem hou. Maar ik denk er nu hard over om niets meer te laten horen. Wat vind jij?
Shit, ik ga ook deze kant op ben ik bang…
Ik krijg laatste tijd ook alleen nog maar berichtjes met trouwen trouwen trouwen…
Heb gister door een turkse kennis op netlog een bericht laten vertalen van het nederlands naar het turks, dat trouwen echt niet zo makkelijk gaat in nederland…en bla bla bla…
Ik heb hem daarover nog niet gehoord, en ben ook benieuwd hoe hij hier op reageerd…
Sterkte in ieder geval, en wat moet je je kl… voelen nu…
Ik voel je…
Het klinkt wel allemaal heel tegenstrijdig als het alleen om je geld te doen was. Maar buiten dat vind ik het echt uitermate respectloos om geld aan een vrouw te vragen. Vooral als het om een situatie als de onze gaat. Die mannen verkeren volgens mij echt in de waan dat alle europeanen rijk zijn en dat is ook iets wat ik meteen de kop heb ingedrukt bij mijn askim. Ja we gaan op vakantie maar moet er wel een jaar voor sparen bij wijze van! De inkomsten zijn hoger maar de rekeningen en vaste lasten net zo goed.
Jeetje. Als ik jou was zou ik zeker nog met hem gaan praten via msn. Ik zou daar wel een zwak hart voor hebben. Temeer omdat hij al die tijd heel lief en zeker is geweest over zijn gevoelens voor jou. Moet je dan alles opgeven voor één foutje? (In mijn ogen wel een enorme maar okee, fouten maken doet iedereen!)
Hij moet weten dat jij je leven met hem wil delen, maar ook weten dat jij echt niet zo rijk bent als hij misschien denkt (anders zou hij het volgens mij niet eens vragen. Maar wat wil hij met het geld gaan doen? Waren het voor jou OF voor hem astronomische bedragen?)
Kijk, als mijn askim zegt, schat ik heb geld voor een internet cafe nodig zodat ik jou kan zien, dan zou ik héél misschien nog overwegen om een tientje over te maken. Niet omdat ik krenterig ben maar omdat ik niet het idee wil wekken dat ik alles kan betalen wat mij lief is. Zodat hij niet het idee krijgt dat het normaal is om geld te vragen. (Pff. Wij moesten het lef eens hebben om dat aan hun te vragen!)
Ik vind het gewoon erg onbeschoft gedrag. Dat zou mij het meeste dwars zitten. Zulke dingen vraagt ie maar aan vrienden, collegas of familie, maar niet aan de vrouw waar je voor de rest van je leven bij wil zijn.
Kortom, ik zou met hem praten. Mijn punt duidelijk maken en er hard in zijn om mijzelf te beschermen. Het toch een kans geven als hij echt zijn best deed om het goed te maken en om te laten zien dat hij van me houdt. Maar als er dan nog steeds twijfel bestaat… niet doen.
Dank voor je steun Sylvia, voel me echt heel erg klote, heb steeds huilbuien, nogal lekker als je daarbij ook nog normaal op kantoor moet functioneren.
De 1964 in je naam staat dat voor je geboortejaar? En zo ja, hoe oud is jouw vriend? Want het leeftijdsverschil zit mij nl niet lekker, ik wist in april niet hoe oud hij was en wilde dat ook helemaal niet weten, want heb daar toch wel moeite mee. Nu heeft hij me dat uit zichzelf verteld en toen kreeg ik helemaal moeite omdat hij nog jonger is dan ik had gedacht.
Maar ja, denk dat het nu toch allemaal voorbij is dus waar maak ik me nog druk om…
Sin, het probleem is dat het allemaal zo cliché is, lees de verhalen op dit reisforum erop na. Ik ben zo ongelooflijk bang dat ik belazerd ben dat ik daarom denk nu maar even de boot af te houden, dus bv als hij vanavond niet online komt niet gaan bellen dat ik er ben en of hij nog komt.
En het bedrag: tja, dat was voor hem astronomisch maar voor mij zeker ook. Het ging om een creditcardschuld van 10.000 lira, waar hij 5.000 vorige week van heeft kunnen oplossen, maar nu dus nog zat met de andere 5.000. Dat is voor mij dus wel meer dan een maandsalaris, dus ja, absoluut niet te doen. En toen ik daar was heeft hij het er wel over gehad met mij en ik heb toen gezegd dat als het om 500 lira of zo ging ik hem best wilde helpen, maar niet voor zo’n hoog bedrag kon instaan. Dat was helemaal ok zei hij toen, no problem, hij snapte het wel. Daarom begrijp ik zijn reactie van gisteravond niet als hij daar zei dat hij het zelf zou oplossen en nu ineens heel koel en afwijzend naar mij reageert. Het maakt het echter niet minder verdrietig…
Leeftijd zegt niks, en ja ik ben 45 en hij is verleden maand 33 geworden.
En die huilbuien en werken voelt echt niet lekker,maar beter een beetje afleiding dan niks, thuis zou je je nog ellendiger voelen, plus dat je toneel moet spelen voor je kind,want die mag natuurlijk jou verdriet niet zien
Dit is nog niet over, geloof me…
Dalijk voel je je nog rotter,en mis je hem nog veel en veel meer,
En dan ga je beloftes doen,die je niet na kan komen…
Bij ons was het steeds uit,aan,uit,aan…komt ook door taalprobleem,hij begrijpt mij soms niet,en ik hem niet.
Ze denken echt dat het hier een rijk land is,en dat wij hier alles hebben,
Ze moesten eens weten,en dat probeer ik zo vaak uit te leggen.
Kijk het gewoon nog even aan,probeer aub niet als eerste te reageren,kijk
wanneer hij reageerd,intuitie is altijd erg belangrijk, dus als je in gesprekken voelt dat het echt alleen over geld gaat, please please please,stuur dan niks op…
Heeft echt geen zin,en zo kom je dalijk zelf nog in de financiele problemen.
Ik stuur ook wel eens pindakaas en stroopwafels op omdat hij dat lekker vind,hij vroeg me ook wel eens voor een legerbroek,omdat ze dat niet hebben/of niet wil kopen…maar dan zeg ik dus dat ik daar het geld niet voor heb.
Heel het jaar was het leuk op de chat…filmpjes en foto,s opsturen…paar weken geleden naar alanya geweest,waar hij werkt, maar nu laatste tijd konstant gedoe over trouwen…
Hij maakt me daar echt gek mee,en twijfel heel erg of ik in sept.nog naar hem toe ga…
Ik probeer hem nog even uit,en anders na nu al 5 kg minder wegen,van de stress.stop ik ermee…
Jemig wat kan liefde toch pijn doen he…
Ik hoop echt dat je eruit komt, andere die dit niet meemaken,of meegemaakt hebben verklaren ons toch al voor gek…maar we doen toch wat we willen
Ik ga zo toch maar naar huis, want kan echt niet werken. Zal mn msn aanzetten, maar als hij niet online komt ga ik ook niets laten horen, hoe moeilijk dat ook voor me is.
Ik hou jullie op de hoogte, van wat ik hoop een gelukkig vervolg, maar wat ik vrees een verdrietig einde.:crybaby:
OOOOO ik leef echt met je mee,
Ik zie je nu al voor die computer zitten, en maar wachten…
Thuis niks doen,eten maken omdat het moet…en als hij dan eindelijk
online komt, dan gaat je hart tekeer, en weet je niet meer wat je moet zeggen.
Aub, laat je niet gek maken en stuur niks…zeg dat je zelf ook geen geld hebt…
oooooooooooo kon ik je maar vasthouden…ik voel je echt…
Hi Sunshine1960,wat een herkenbaar vehaal zeg.Ik had ook een koerdische vriend sinds vorig jaar april.
Ben er sinds vorige maand achter gekomen dat hij nog een vriendin had(en wie weet nog wel meerdere).
Heb contact met haar opgenomenen hebben elkaar een paar keer via msn gesproken.Wat blijkt zij heeft hem ook een paar duizend euro gegeven en ondertussen is zij naar hem teruggeweest,hij wilde ook met haar trouwen en kinderen.
Ik had hem vorig jaar een paar honderd euro gegeven omdat hij met het verhaal kwam dat hij ontslagen was en geen geld had om te eten en om terug naar huis te gaan,en wat doe je dan als je denkt dat hij eerlijk is dan heb je medelijden en geef je geld.
Heb hem een paar sms-jes gestuurd omdat ik wilde weten waarom hij gelogen heeft maar natuurlijk geen antwoord gekregen,en hem ook gezegd dat ik mijn geld terug wilde hebben.
Zijn andere vriendin is dus naar hem teruggeweest en zij denkt dat hij wel echt van haar houd(tuurlijk als je een paar duizend euro geeft) en mij heeft gebruikt.Zij gaat nu ook bij hem wonen.En je zal het niet geloven heb mijn geld terug heeft zij aan mij terug betaald(snappen jullie het nog,ik niet).
Nog even over die ID die hij je heeft laten zien,hecht daar niet teveel waarde aan die kan namelijk vals zijn,dat is daar gebruikelijk om je jonger voor te doen dan ze zijn o.a. i.v.m werk.
Ook ik had zijn ID gezien en die was dus vals.
Ik wil je heel veel sterkte wensen,heb het zelf ook nog steeds heel moeilijk met alles,geloof nog steeds niet dat hij echt zo is,je weet dat er zulke jongens daar zijn,maar hem vertrouwde ik echt dacht echt dat hij anders was.
Ik probeer wel steeds te denken,hij is mij niet waard,ik ben te goed voor hem.
Maar het blijft moeilijk en ontzettend verdrietig.
Ingrid, wat een kl…verhaal. Zijn wij nu eigenlijk zo gek om, ondanks alle verhalen die je erover leest, er toch uiteindelijk in te trappen?
Waar had je deze man ontmoet (gewoon nieuwsgierigheid hoor!).
En is dit allemaal onlangs gebeurd of al langer geleden?
Wat kunnen wij een verdriet hebben over die mannen he? Ik zou graag willen kunnen zeggen dat het me in mijn trots heeft gekrenkt zo belazerd te zijn, maar nogmaals: deze man is het heel goed gelukt om de barriere die ik had opgetrokken totaal omver te halen en ik zou op mn knieën willen gaan om wat van hem te horen. Maar het laatste kleine beetje trots wat ik nu heb weerhoudt me daar van (tot nu toe tenminste, weet niet hoe het straks in de kleine uurtjes gaat als ik weer niet kan slapen en hij, ondanks belofte online te komen en met me te praten dat waarschijnlijk toch niet heeft gedaan.
Eigenlijk zouden we een soort club moeten oprichten van vrouwen die hetzelfde is overkomen, dan als groep naar de diverse plaatsen terug gaan en die kerels één voor één te grazen nemen op een manier zoals alleen wij vrouwen dat kunnen.
Aan deze laatste uitspraak merk ik dat mijn verdriet zich begint om te zetten in boosheid en ik wraakgevoelens krijg. Of dat dat uithaalt weet ik niet. En nee, ik ben nog steeds erg verdrietig en er is maar dit voor nodig of ik barst weer in huilen uit.
Nou ja, laten we er maar hier in dit forum ons hart over luchten, wellicht helpt dat wat.
O, wat is dit moeilijk ! Ik zou willen dat er nu iemand bij me was die me tegenhoudt als ik straks toch ga bellen en hem vraag online te komen. Want die drang wordt met de seconde steeds sterker…
Neeeeeeeee niet doen,
Dit doet hij express…
Ik heb zo vaak in deze situatie gezeten,maar uiteindelijk
begon hij toch weer te sms,en en te mailen…
Please wacht nog 1 dag…
Je zal zien, hij reageerd echt wel…
Niet bellen, want dan heeft hij je.
En in deze situatie ga je dingen beloven.
Bij mij is het ook nog maar pas geleden,ben er vorige maand achter gekomen.
Ik heb hem in Kusadasi leren kennen.
Ook ik had een muurtje om mij heen hoor(ben al eens eerder gekwetst dus ben je extra op je hoede)maar ook ik dacht dat hij wel eerlijk was,anders dan de rest,ik vond hem zelfs wat verlegen.
Ik vond ook altijd dat je ze niet allemaal moet veroordelen,er zitten er ook bij die wel echt voor je gaan.Maar hoe meer ik er over lees,hoe meer ik er achter kom dat er toch meer players zijn dan eerlijke mannen daar in Turkije.En allemaal van die herkenbare verhalen voor het geld en een verblijfsvergunning.
En ook ik heb heel vaak gevraagd via sms waarom?Maar heb nooit geen antwoord gekregen en zal dat ook nooit krijgen,ben bang dat jij dat ook nooit krijg.
Wat of hun bezielt om zo met ons vrouwen om te gaan is mij een heel groot raadsel en ook dat ze wel allemaal heel goed kunnen acteren.
Heb er ook heel veel verdriet van gehad en nu nog,snap er nog steeds niks van.Ben ook in 2 weken tijd 4 kilo afgevallen.Ja als ik verliefd ben (en dat ben ik niet vlug)dan ga ik er echt voor en als je dan gekwetst wordt komt dat dubbel zo hard aan.Voel me nog steeds ontzettend k*t en verdrietig.
Probeer mezelf maar moed in te spreken dat hij mij helemaal niet waard is .
Ik vind geld helemaal niet belangrijk maar heb nu wel zoiets nu ik het terug heb gekregen van zijn vriendin zo nu heb je me in ieder geval niet gebruikt voor het geld want ik heb het terug,en ga het lekker aan mezelf uitgeven.
Ook het verhaal dat je naar hem toe wilt om hem eens goed de waarheid te vertellen komt me bekend voor.
Ik hoop dat je zo sterk bent om hem niet te bellen(ik weet echt hoe moeilijk of dat is)maar denk niet dat je een eerlijk antwoord krijgt.
En het is precies zo gegaan zoals ik had verwacht : hij is natuurlijk niet online gekomen. Ik heb niet gebeld of ge-sms’d waar hij bleef, maar dat is niet zozeer te danken aan mijn wilskracht alswel dat ik op de bank in slaap was gevallen.
Wel kwam vannacht nog een vriend van hem online. Daar heb ik steeds goed contact mee gehad en maanden terug hele gesprekken mee gehad over dit soort dingen. Heb hem verteld wat er was gebeurd en zijn reactie was “Love, i dont know what to say. You and him should talk about this.”
Ergste is nu dat ik ook aan hem ga twijfelen, zit hij niet ook in het complot?
Nu maar weer zien hoe ik deze dag door ga komen. Ik hoop zo erg dat hij contact opneemt. Ik ga in ieder geval niet terugbellen als hij, zoals meestal, belt en 2x laat overgaan zodat ik terugbel. Als hij van zijn kant verder met mij wil, zal hij daar flink moeite voor moeten doen.
Wat praat ik dapper ! Ik weet alleen niet of ik die dapperheid volhou…
ik vind het echt walgelijk allemaal. Dat ze zo met vrouwen omgaan. Ik geloof nog in het sprookje en hoop niet dat deze wreed verstoord wordt door net zo een jongen. We zullen zien. Mooie praatjes heeft hij zeker maar momenteel kan ik niets anders zeggen dan dat de tijd het zal leren. Natuurlijk heb je het altijd wel in je achterhoofd maar als je jezelf dan ook echt overkomt dan slaat je dat echt omver. Dat zal ik ook wel hebben als het mij zou overkomen want ben echt verschrikkelijk gek op die jongen.
Ik zit er zelfs aan te denken hem te zeggen NOOIT geld oid te vragen aan mij. Als voorwaarde. Als hij dat ooit zal doen is het direct over wat mij betreft. Heel cru misschien maar wat moet je anders?
Ik weet het niet. Ik vind het echt heel erg voor jullie en leef met jullie mee. Wraak heeft denk ik ook geen zin. Die jongens doen dit vaker en als het bij de 1 niet lukt gaan ze vrolijk verder naar de volgende. Zouden ze het als werk zien? Ik denk het. Het is niets anders dan een bron van inkomsten.
Het spijt mij maar ik kan niet teveel van dit lezen dus ik zal me hier niet heel veel in mengen momenteel. Bij mij zit nl. alles nog goed en hoe meer ik dergelijke verhalen lees hoe meer ik twijfel aan de goedheid van mijn askim en dat wil ik niet! (oogkleppen opzetten denk ik)
Ik ga over 8 dagen naar hem toe. En dan zal ik het denk ik ook wel over dit onderwerp hebben met hem. Ik zal nog wel laten weten hoe het geweest is en hoe het gesprek gegaan is. Even kijken of er overeenkomsten te vinden zijn (alleen maar denk ik eigenlijk) en dan zie ik wel verder wat te doen.
Ben heel zeker van mijn zaak maar dergelijke verhalen brengen je toch wel aan het twijfelen!!! (Maar mag ook niet alle jongens over één kam scheren natuurlijk)
@sunshine1960 Wat een ontzettend triest verhaal om dit zo te lezen, je hoort het naar mijn idee veelste veel, maar je weet het nooit van te voren, net wat je al schrijft ik was voorzichtig in het begin, en juist toen ik mijn hartje open stelde ging het mis, vindt het echt heel rot voor je en hoop dat je gauw je woede los kan laten, want die energie is hij zeker niet waard, je bent besodemieterd op een manier die je niemand gunt, heel veel sterkte in deze rot tijd!!!
Verder ben ik het met Sin eens en wordt je opslag misselijk bij het lezen van die verhalen, er zullen toch ook wel mannen zijn die het oprecht menen?? Jeetje inderdaad dan neemt de twijfel toe, moet je dan bij voorbaat zeggen nee jij bent turks je werkt in de toerisme dus je bent niet eerlijk en je kan niet oprecht van een vrouw houden?? Dat zou ook niet eerlijk wezen, al krijg je daar wel de neiging toe als je dit zo allemaal leest, gelukkig heeft mijn askim me nog nooit geld gevraagd, het is zelfs zo dat ik laatst wat minder had, en hij vroeg of ik geld nodig had, en dat ik het zo van hem kon krijgen. Je weet het nooit in de liefde of dat nu met een nederlandse man of met een buitenlandse man is, nogmaals ik vindt de verhalen echt shockerend maar kan niet geloven dat alle mannen in turkije dan per definitie zo zijn, maar het houdt je alert, je weet waar je op moet letten, dus een gewaarschuwd mens telt voor 2!!
Meiden heeeel veel sterkte met jullie verdriet dikke knuffel voor de moeilijke tijden!!!
Ach tessa, dus bij jou is het ook uiteindelijk mis gelopen? Dat had ik nog niet begrepen, maakt me nog triester omdat ik door jouw verhaal en dat van Sin nog steeds hoop heb dat het ook goed kan gaan. Hoe lang geleden ben je erachter gekomen en hoe ga je er nu mee om?
Sin, ik kan me voorstellen dat je een beetje afstand wil nemen en ik hoop uit de grond van mijn hart dat jouw story een gelukkige is.
Wraak heeft misschien inderdaad geen zin, maar toch: ik heb hem in een eerder stadium (toen mijn dochter haar akkefietje had) laten weten hoe woedend ik was en dat ik die persoon zelf te grazen zou nemen, “because nobody messes with me or my children”.
Ik hoop dat hij zich deze uitspraak herinnert, want ik heb inmiddels contact proberen te leggen met een andere dame waar ik van ontdekte dat hij op msn contact heeft gelegd met haar. Hoop dat zij ingaat op mijn verzoek om contact en ik zal haar dan haarfijn uitleggen wat er met mij gebeurd is. Ik doe dat dus niet in het geheim, hij kan het zien en dan zal hij weten dat het bij mij niet alleen bij woorden blijft, maar ook tot daden komt.
En nu 11.46: nog steeds niet gehoord… Ik blijf, tegen mn gezond verstand in, hopen dat het niet zo is zoals ik denk en dat hij wel terugkomt.
toch vraag ik me af of het allemaal om het geld te doen was? Zijn ze echt zo koudbloedig en onmenselijk om zulke dingen aan te doen? (weet het antwoord eigenlijk al maar begrijp gewoon niet dat mensen gewetenloos kunnen zijn)