Ben ik nou helemaal gek geworden??
Ik heb eventjes wat advies nodig van mensen die ietsje verder ervanaf staan.
Ben dit jaar 32 dagen in turkije geweest, in drie vakantie’s. Heel erg genoten, van de zon, zee en het fijne eten, enz enz en ook van de lokale bevolking. Ik zeg het eerlijk.
Geen vriendje opgeduikeld ofzo, maar goed. Laatste twee weken kon ik het erg goed, vriendschappelijk, vinden met een van die Turken die vlakbij het hotel werkte.
Niks gebeurd, en ik had ook niks van hem. Wel een stel foto’s. Laatste paar dagen begon ik hem wel erg leuk te vinden, maar durfde niet, aangezien we het zo goed konden vinden samen…
Drie weken thuis en zo’n heimwee, verschrikkelijk.
Via via heb ik mijn e-mail adres bij hem gekregen en hij reageerde meteen. Dat was donderdagavond. Sinds vrijdag heb ik elke vrije minuut van hem en mij met hem zitten msn-nen en e-mailen enzo. Sessie’s van 6 uur zijn al meerdere keren gebeurd.
Eerst casual en luchtig, maar al snel werd het wel erg heftig. Blijkt hij me ook leuk te vinden. Super natuurlijk. Maar al snel begon hij met, ik wil samen met je zijn, kom hierheen, dan gaan we samen wonen en samen leven enz, ik wil een serieuze realtie en niet voor een nacht, dat heb ik nu wel gehad, enz, enz.
De bedoeling is ook dat ik volgend jaar naar turkije ga, voor een langere tijd, dat had ik al eerder besloten, dus dat is geen probleem. Maar nu kom ik net uit een heftige relatie van 6 jaar, en ben nog helemaal niet toe aan weer zoiets vast, als wat hij wil. ik heb hem dit proberen duidelijk te maken, maar dan wordt hij boos of argwanend over mijn oprechtheid. terwijl ik juist aan de zijne twijfel.
Nu hebben we dit al “uitgepraat” maar nu begint hij met I love you en zo meer. ik weet niet waar dit naar toe zou moeten gaan, maar…
nu komt de clou van het hele verhaal. Ik vind dat we elkaar echt moeten zien, voor het zelfde geld is het fantastisch en weten we waar we het voor doen, maar misschien is het niks en dan weten we dat ook weer.
Het is niet onmogelijk voor hem om hierheen te komen, maar hij wil me graag voorstellen aan zijn ouders en vrienden en zijn thuis stad laten zien. Natuurlijk wil ik best nog wel een keertje naar Turkije toe.
ik hoef alleen maar een ticket te kopen en dan kan ik bij hem blijven enz. Ideaal zou je zeggen, doen!!
En ik wil dus echt niks liever, maar jeetje he. ik zou mezelf zelfs voor gek verklaren, afgezien dat ik het geld beter anders kan gebruiken, heb ik amper nog vrije dagen, en zou dit de 4e keer turkije worden in 6 maanden!!
Ben ik nou helemaal gek geworden, of moet ik er maar gewoon voor gaan en wel zien waar het schip strand??
Ik ken hem wel een beetje, maar toch echt niet zo goed, stel dat het in het echt toch niet zo klikt zoals via internet?? Of dat hij zich na twee dagen met mij bedenkt, dan sta ik daar…
ik ben bang dat hij zo graag een “echte” relatie wil, dat hij me meer voor het idee leuk vindt, dan echt om wie ikzelf ben.
Ik hoor graag wijze woorden, want ik weet het allemaal echt niet meer.
