Ben ik nou helemaal gek geworden??

bloem, even een paar reacties van mijn kant, na jouw berichtje gelezen te hebben ben ik minder positief dan de rest hoop dat ik het fout heb hoor, maar beter gewaarschuwd zijn dan niet zeg ik altijd maar…
en ik ben tegenwoordig redelijk negatief over dit soort dingen. heb genoeg gezien in de periode dat ik daar zat… ik vertrouw in elk geval niemand zo snel meer.

Nu hebben we dit al “uitgepraat” maar nu begint hij met I love you en zo meer. ik weet niet waar dit naar toe zou moeten gaan, maar…

jullie kennen elkaar amper, je zegt zelf eerder in je stukje, niets mee gehad, vriendschappelijk, alleen een paar foto’s.
toen je terug was, had je toen heimwee naar hem of naar Turkije. Gelukkig lees ik dat je zelf je kop er bij houdt en ook tegen hem gezegd hebt dat je niks wilt. Toch begint hij dan meteen weer met “I love you” enz… Die gozer heeft dan volgens mij een bord voor zijn kop.

maar dan wordt hij boos of argwanend over mijn oprechtheid. terwijl ik juist aan de zijne twijfel.

goed dat je twijfelt (naar mijns inziens, je (de rest ook) mag het met me oneens zijn, graag zelf) maar kom op zeg. Iemand die je echt leuk vindt doet zoiets niet. Die probeert je voor je te winnen en dan helpt boos zijn echt niet hoor. Je hebt duidelijk tegen hem gezegd dat je daar geen zin in hebt, dat moet hij accepteren hoe leuk hij jouw vindt en hoe leuk jij hem ook vind.

Je kent hem net, hij kent jou net, dan heb je het toch helemaal niet over samen leven. (tja het is een Turk, maar dan toch)

ik wil het nu niet meteen helemaal afkraken hoor :wink: don’t worry.

Tuurlijk moet je er, als je hem echt heel leuk vind, erheen gaan en kijken hoe het is. Er is altijd kans op meer, maar inderdaad ook op minder. Neem ook niet zomaar meteen alles van hem aan en laat hem ook maar gewoon zijn best doen hoor. En misschien kom je daar en dan vind hij je niks (wat ik me uit jouw berichten niet kan voorstellen want dat hij je wilt is wel duidelijk, ik vraag me alleen af hoe… )

Maar er is toch ook gewoon de kans dat als jij daar komt jij hem uiteindelijk niet echt zo leuk blijkt te vinden als je dacht? (best wel grappig, of niet, maar ik lees dat echt zo vaak he, van dat meiden bang zijn dat hij hun niet leuk vindt maar het kan toch ook andersom, nu draaf ik weer ff door hoor)

en helemaal omdat het daar niet meer is geworden dan alleen vriendschap.

ga er gewoon met een open “blik” (of hoe je het ook noemt) heen en ga gewoon ff aftasten. Zou zeker niet meteen naar hem alleen toegaan samen ergens maar boek gewoon je eigen accomodatie zodat je tenminste nog ergens zelf op terug kunt vallen als het niks wordt.

naja ik ben redelijk positief gebleven. hoop dat je er wel iets aan hebt en of je er nu naar luistert of niet, dat laat ik verder aan jou over :slight_smile:

succes ermee

MYRNA, SUPER VOOR JE

heerlijk dat je weer kunt gaan. zal echt idd wel moeilijk voor je zijn als je al zo lang samen bent geweest en dan weer thuis bent…

ga maar lekker genieten

dank je wel nur, eindelijk iemand die mijn twijfels begrijpt.

inmiddels zijn we wel 2 weken weer verder bijna en ik ga er dus wel idd naar toe.
heb alleen een vlucht geboekt en blijf bij hem…ik denk dat ik gek ben, maar toch, ik vertrouw hem wel, denk eerlijk dat het wel helemaal super word, en als het niks meer is dan dat…ook goed.

het fijne vind ik dat hij er is als ik dat wil, en als ik eventjes niks wil, dan is ie er gewoon niet. Misschien gebruik ik hem ook wel een klein beetje, wie weet…ik weet wel, dat ik me in tijden niet zo goed heb gevoeld en hij me echt heel erg aan het lachen maakt!

Ook denk ik, dat het engelse I love you, in NL oren zo beladen is, het is echt het : ik hou van jou. Terwijl uit zijn andere woorden maken ik op, dat hij me leuk vindt, aan me denkt, bij me wil zijn, enz enz, gewoon lieve, verliefde dingen, en hij zegt dus I love you, tsja…denk niet dat hij seni seviyorum bedoelt…

en eventjes voor de goed orde: ik vond hem daar al mega leuk, en nu blijkt hij mij ook wel, maar ja, samenloop van omstandigheden. Andere waren net ietsje minder verlegen, we durfden dus gewoon niet. Kun je het voorstellen?? een verlegen turk!!! hahhaaa

nogmaals, heel erg bedankt nur, ik heb er echt iets aan, probeer alles toch nuchter te bekijken, maar dat is moelijk als iedereen roept: go for it! Dus dank je wel voor je reactie, plaatst me weer terug op aarde.

ik hou jullie vast op de hoogte, over 32 dagen weet ik meer…

goed zo

ik kan af en toe redelijk negatief en sceptisch uit de hoek komen, maar ik kan gewoon niets meer met al die blije roze wolkjes gedachtes.

Tuurlijk (geldt niet alleen maar voor jou hoor, maar in het algemeen) moet je er echt voor gaan als je dat voelt in je hart en je hoofd, maar je moet nooit en nooit de realiteit uit het oog verliezen. en heb soms wel eens het idee dat dat soms gebeurt

tja ben weer terug :wink:

Lieve meisjes , laten jullie mij even weten waar de site is van de meisjes die een slechte ervaring hebben met dit soort , ja, hoe noem ik het , iets wijsmaken , er voordeel uithalen , heel veel geld en emotionele energie kosten ,leugens, je er maar bijpakken ,terwijl vele er geen zuivere trouwe relatie van kunnen maken want in de vakantieperiode houden ze er soms meerdere tegelijk aan het lijntje hoor!!!
Wij noordelingen zijn suppergevoelig voor die toch zo warme Turkse mannen, ze hebben een warm temperament , zeker aan de zee, ze willen wel eens wat met een rijk nederlands of belgisch meisje, meestal om(toch 50percent)een visum te bekomen met hun verliefde hulp en hup ,daar zijn ze !!
Eenmaal hier vervelen ze zich rot , zien hier het simpele leven , opstaan ,werken , thuiskomen ,t.v.kijken slapen , het is hier meestal koud
en dan komt hun ware liefde pas boven ,geloof me !!! Als ze blijven , prachtig ,maaar meestal zijn ze vlug weg ,met een heleboel onkosten gemaakt te hebben , en terugbetalen ,o nee
Lieve meisjes , ik versta dat jullie hals over kop verliefd worden , maar
(en dat is het moeilijkste en het gevaarlijkste) probeer …nnnnneeeeeeeee…
gebruik gewoon je nuchtere verstand !!! Ik weet het je bent jong en je wil wat , maar het geeft je achteraf toch zooooo veel pijn .
Ten slotte : voor diegene die er wel in gelukt zijn een relatie met een Turk
in stand te houden , en dan bedoel ik of 2-3jaar samen of getrouwd
PETJE AF en alle geluk van de wereld toegewenst !!!
Voor de anderen die een slechte ervaring hebben gehad ,ik zou hun graag willen vragen die op zo veel mogelijke manieren te laten weten aan de buitenwereld zodat die arme schapen , soms maar 17-18 jaar oud erin lopen en met een steen in hun maag van verdriet en echte pijn alleen achterblijven in Nederland of Belgie

IK WENS IEDEREEN EEN EERLIJKE KANS ! VEEL NUCHTER VERSTAND EN ALLE
STERKTE ALS HET MIS LOOPT ! WERKT HET WEL ,EN JE ZAL ZIEN DAT DAT ER HEEEEL WEINIG ZIJN ! ALLE SUCCES !!!

ZO ,julie moeten nog even weten dat ik uit een 2 jaar durende ervaring kom en evenals NUR toch even wou verwittigen

Groetjes

Wat je zegt klopt en is waar… mááááááárrrrr…

Wat verwachten we nou zelf? Als jong meisje zijnde is het blijkbaar reuze interessant om een vriendje in een ander land te hebben… hopeloos romantisch als we op jonge leeftijd nog kunnen zijn, beter vertaald naar jaloers en naïef. Wij willen ook die romantica in onz jonge leventje en dan het liefst zo ver mogelijk weg want dat is pas een teken van echte “onmogelijke” liefde… vriendinnetjes kijken tegen je op en opmerkingen als “dom” en “onmogelijk” worden de kop ingedrukt… want die van “jou” is wel serieus… de uitzondering der uitzonderingen!:dead: Blind van verliefdheid als we het al een verliefdheid kunnen noemen zwijmelen ze bij de gedachte aan “hem”… Hij, die inmiddels alweer drukdoende de volgende dolgelukkig en tegelijkertijd doodongelukkig aan het maken is… De Turkse man… het bijvoegelijk naamwoord kan overigens met het grootste gemak veranderd worden maar diegene die enkel en alleen naar Turkije gaan denken dat puur en alleen de Turkse man is zoals die is… In bijvoorbeeld Spanje of Griekenland gaat het er heel anders aan toe :lie: toch? JA… bijna!

Het gros van diegene die erin trappen bestaat uit jonge meisjes, echter het meest domste gros van diegene die erin trappen bestaat uit oudere vrouwen die zich blind van liefde bij gebrek aan beter maar laten gebruiken voor hun geld en hun bezittingen… De Turkse man breidt alles recht met mooie zogenaamde culturele woorden als: “wat van jou is, is van mij”… dat dat andersom niet opgaat daar wordt niet over gepraat, want veelal hebben ze zelf niks te makken dus dan valt er weinig te delen.

Elk meisje en elke oudere vrouw denkt dat zij de uitzondering is op de regel… hoewel een uitzondering toch degelijk een uitzondering heet, zijn ‘zij’ altijd net diegene die dat woord toch zich mag nemen… De Turkse man speelt het spel… het spel waar de vrouw in zijn algemeenheid die daar naar toe gaat om vraagt… De vrouw zet de naam en de man geeft het vorm. Vervolgens verwachten de vrouwen die toch een beetje mannenkennis dienen te hebben, werkelijk waar dat zij bij thuiskomst trouw gebleven wordt door haar Turkse ‘vriend’ die zich nog altijd tussen nieuwe en verse toeristische vrouwen bevindt. Ook voor hem is het maar een gok wie en hoe lang een vrouw erin trapt dus geen tijd te verliezen, hoe meer kansen des te groter de winst. Wat niet weet wat niet deert en aangezien hij al helemaal niet degene is die iets deert slaat hij zijn kans bij de volgende want hoe kan hij trouw zijn aan een gevoel wat niet bestaat…

“Als je als vrouw alleen naar Turkije komt er voor kiest niet met een Turkse man aan de haal te gaan dan ben je POT!” Aldus de conclusie van de turkse mannen aldaar… Hoe kan het dat ze zo denken? Wie o wie heeft ze die illusie rijk gemaakt? Harten worden gebroken, tranen worden gelaten, woorden worden mooi ingepakt en beloftes worden gemaakt. De terugkeer van vele vrouwen bevestigen de regel: “slechte mensen hebben de halve wereld”. Als je door eerlijkheid niet komt waar je wezen wil, gebruiken we een leugen om het allemaal een beetje te vermakkelijken. Iedereen voor zich en God voor ons allen. “Ik voel jouw pijn niet, dus doe ik je pijn, dan is dat nog altijd jouw probleem”.

Terug in Nederland vinden de meiden eenmaal zo weer een andere jongen, die een stukje dichterbij woont met een meer reeële kans van slagen, maar de romantische vakantie blijft in hun gedachten… echter, op het moment van pijn en verdriet is het de schuld van de Turkse man… het is per slot van rekening altijd de schuld van een ander.
Het vertrouwen wordt beschaamd, het hartje moet genezen, de ervaring is rijker, maar wij vrouwen zijn ezels die zich geen 3 keer aan dezelfde steen stoten… nee… wij stoten ons minimaal 6 keer aan een verschillende steen en dan nog blijven we hopeloze romanticussen die denken dat wij dé uitzondering op elke regel zullen zijn. Het geeft ons een gevoel van zelfvertrouwen en het geeft ons een gevoel van macht en trots… laat ons in deze waan en wij zijn blij… Dus waarom laten wij Turkse mannen niet in hun waan?

ja zit wat in…
maar…hoeveel relaties met een nederlander mislukken…?
ik denk dat je onder iedere relatie nuchter moet blijven, je je niet moet laten gebruiken maar er gewoon van moet genieten en zien wat het wordt…

groetjes

filiz

helemaal mee eens…Ik denk nu: je bent jong en je wilt wat…
relaties op afstand mislikken en relaties die je hier in nederland opbouwd mislukken…Zo is het leven…En natuurlijk mag iedereen zeggen en denk wat ie wil…Maar ik vind persoonlijk dat hier teveel en negatief over dingen worden gepraat… Ook dit is alleen maar een waarschuwing voor degene die ook in hetzelfde schuitje kunnen belanden en misschien om met andere hun ervaringe te delen…
Maar komop…Er zijn goede en er zijn slechte…Het is goed dat er ook gewaarschuw word…Maar je kunt nix vergelijken…Iedere persoon is anders…En ik vind dat je zelf je fouten moet kunnen zien en misschie nwel beleven dan leer je het meest…Maar om of en toe eens een waarschuwing te krijgen is goed…

groetjes yvonne

ach, ik heb er zelf om gevraagd…

hihi tja dan krijg je zulke reacties…

tja het ligt er natuurlijk ook aan wat je zelf hebt meegemaakt hoe je nu hier dus op reageert. als je 1x een slechte relatie hebt gehad ben je volgens mij veel sneller geneigd om negatief te zijn over alle relaties met een turk, maar inderdaad, hoe vaak gebeurt het niet met een nederlander.
Ik ben 1x in aanraking gekomen met een nederland en dat is een ervaring geweest die ik niemand verder toewens. Terwijl ik ook zat nederlanders ken die hartstikke leuk, lief en aardig zijn. En ik ken ook Turken die minder zijn, dingen doen terwijl ze al met iemand een relatie hebben (enigzins dus) en ook Turken die hartstikke trouw zijn enz… je kunt gewoon niet iedereen over 1 kam scheren.

Tuurlijk moet je goed oppassen helemaal in het beginstadium van je relatie maar op een gegeven moment weet je zelf wel of je je vriend wel of niet kunt vertrouwen. Blijkt nou na langere tijd dat dat nog steeds niet kan, tja, dan lijkt het mij dat je bij je zelf te rade moet gaan waar dat aan ligt.
En soms denk je dat je hem compleet vertrouwt maar blijkt de waarheid anders te zijn… dat zal altijd voorkomen. Niet alleen nu, maar vroeger en in de toekomst. En ook echt niet alleen in Turkije hoor…

Ik wil nu niet alle Turken goedpraten, integendeel! Maar we moeten inzien dat er evenveel mislukte relaties zijn hier in België / Nederland met een Belg/Nederlander als dat je met een Turk een relatie zou beginnen… Volgens mij is een relatie 50% kans om te lukken. Ofwel gaat het goed ofwel niet…

dat ben ik niet helemaal met je eens sevgilim.

er is zeker wel onderzoek gedaan (in nederland) naar het slagen met een relatie met een “buitenlander”.
Weet niet meer de precieze cijfers (als ik tijd heb ga ik wel ff opzoeken of ik ze kan vinden) maar de kans van slagen met een relatie tussen 2 mensen van dezelfde cultuur/religie is hoger dan de kans van slagen van een relatie tussen mensen met verschillende cultuur/religie.

okeej, voor mij hoef je de cijfers zeker niet te zoeken hoor, ik geloof je zo ook wel :wink: .

ik denk dat het erg moeilijk is om een relatie met iemand uit een andere cultuur te hebben, en dan nog niet eens NL-Turkije, maar bv limburgen en groninger is ook een uitdaging.

Er zijn gewoon cultuur verschillen, dat is moeilijk, maar ook spannend en uitdagend. Sleur zal allicht niet zo snel toeslaan…

denk ook, dat je misschien juist harder werkt aan je relatie, juist omdat je weet dat er grote verschillen zijn. Zo van, oke, dat ligt aan het cultuurverschil, ik accepteer het, laten we kijken naar een goedwerkende oplossing voor ons beiden, ipv hij/zij moet me maar gewoon begrijpen en niet zo moeilijk doen…

ik weet het ook niet, maar denk ik zo

Het is voor een deel ook wat je er zelf van maakt…focus je je op de cultuurverschillen, hecht je sterk aan je eigen cultuur, hecht je vriend sterk aan zijn cultuur of sta je er voor open? Komt het aanpassen van beide kanten? Dat helpt gewoon allemaal heel erg. En neem de tijd. Ik zie zoveel mensen die meteen na 2 weken weer terugwillen, wat op zich ook wel begrijpelijk is, maar vaak zijn deze mensen 20 of 18, en dan snap ik het eerlijk gezegd niet zo goed. Kijk het eerst 's een tijdje aan: hoe gaat het contact? Komt het van beide kanten? Vind je het na een paar weken nog steeds zo leuk om uren te smsen msnen bellen seinen? Want dat is het punt: als je aan een lange afstandsrelatie begint, ben je het grootste deel van de tijd niet bij elkaar…

ik vind als je een relatie echt serieus aan wil gaan met 2 verschilledne culturen dan moet je van beide kanten open staan voor elkaars cultuur, waarden en normen… Dan is de kans van slagen ook een stuk groter…Maar ik denk als je serieus een afstandrealtie wil aangaan je ook open staat voor elkaars cultuur enz.
Wie niet waagt wie niet wint…Dus je kunt wel gaan denken dit lukt dat lukt niet…Zolang je het niet probeert zul je er nooit achterkomen wat eruit zou kunnen komen…
Groetjes yvonne

Heb niet alle reacties gelezen ben er een beetje vluchtig over heen gegaan maar begrijp de strekkingen van de comentaren en ik moet toegeven dat er wel degelijk een kern van waarheid in zit. Ook ik heb 2 jaar in een toeristische plaats gewoond en wat ik daar allemaal gezien en gehoord heb is werkelijk niet normaal. Hoeveel meiden er niet terug kwamen voor hun vriend die dan inmiddels alweer 36 nieuwe vriendinnetjes had (gehad) maar ook jongens die glashard logen tegen die meiden en dan ondertussen op zijn Turks tegen mij zeiden let op ik krijg alles voor elkaar en jawel hoor het lukte ook nog. Kan jullie zelfs verhalen vertellen over meiden die trouwde en zwanger raakte, naar huis gingen en zo bedonderd werden door hun vriend!!!

Allemaal even ongelofelijk maar helaas wel waar. Ook ik heb sinds 3 (bijna 4) jaar een vriend uit Turkije die als propper in een bar werkt en mijn ervaringen hebben onze relatie meer slecht dan goed gedaan, als al die andere jongens dat deden waarom zou hij dat dan niet doen!!

Door schade en schande ben ik wijs geworden en ben ik ook tot de conclusie gekomen dat je moet doen wat JIJ denkt dat goed voor je is, tenslotte ben JIJ degene die hem kent en ben JIJ degene die weet wat JIJ voor hem voelt.
Ik heb dit al vaak gezegd en blijf het herhalen simpelweg omdat ik erin geloof…

Je kunt beter spijt hebben van de dingen die je WEL hebt gedaan dan spijt hebben van de dingen die je NIET hebt gedaan…

Dus dames volg je hart, het is een groot risico maar het kan je ook veel opleveren…

Liefs Linda

pppppppppppppppfffff
linda, je zegt het heel treffend…
zo voel ik dat ook…ik WEET gewoon dat hij heel goed een player kan zijn, maar ik VOEL gewoon dat het goed zit.

daarom ben ik ook blij dat ik dat ticket geboekt heb, en dat ik naar hem toe kan, en ondanks die roze wolk, zie ik toch ook wel enkele dingetjes die ik ietsje minder leuk aan hem vindt, qua gedrag en karakter.
Maar dat gaan we effe van dichtbij bekijken.

Je weet het natuurlijk nooit, maar hij is zoooooo eerlijk ook, hij zegt ook gewoon dat hij het heel moeilijk vindt om niet met iemand anders sex te gaan hebben, maar dat hij het probeert. Hij is nu “op vakantie” en zelfs nu, zoekt hij heel de stad af, om eventjes op MSN te komen, hij sms-ed me de hele dag door. Niet alleen wil hij me zien lachen, maar ik voelde me erg rot gisterenavond, en dan luisterd hij ook gewoon…

Misschien ben ik wel net zo’n domme koe, en speelt hij gigantisch met me, maar ja, je kunt niet heel je leven zo wantrouwend blijven…je moet het wel een kans geven, denk ik zo.

Dus ja, ik ben nu echt helemaal gek geworden…op hem!

Wat leuk voor je meid, echt heel veel plezier! elkaar beter leren kennen en lekker genieten van elkaar :D!

Hallo allemaal,

Wat leuk om al die verschillende ervaringen te lezen. Ben blij te zien dat er zoveel mensen schuitje zitten als ik.

Ook ik heb deze zomer een vakantievriendje in Turkije gehad, maar dan in een minder bekend plaatsje, namelijk Kas (met zo’n dingetje onder de s). Ook hij was serieus en praatte over samenblijven en vastigheid.

De eerste weken hebben we veel sms- bel- en msn contact gehad. Tot hij 2 weken lang niet meer bereikbaar was (nam z’n telefoon niet op en bantwoordde geen smjes).

Na 2 weken reageerde hij weer en kwam met een verhaal dat hij in het ziekenhuis had gelegen omdat hij een scooterongeluk had gehad. We hebben toen 's avond op msn afgepsroken en ik heb gezegd dat ik alleen vriendschappelijk contact wilde verder. Vond het een beetje vaag verhaal.

De laatste weken hebben we echter weer veel contact via chat. Ik sms en bel hem soms, hij heeft nooit beltegoed.

Nu heeft hij gevraagd of ik in januari naar Bursa (vlak bij Istanbul?) kom, ik kan dan bij zijn ouders en hem in huis slapen.

Ik moet zeggen dat het heel erg goed kilkt, eerlijk gezged heb ik nog nooit een vriendje gehad waar het zo mee klikt. Maar ik probeer ook nuchter te blijven, vandaar dat ik erg naar de negatieve kanten kijk.

Toch heb ik ook mijn twijfels… In tegenstelling tot de meeste op dit forum niet dat hij vreemdgaat, ik ben nuchter en heb zoiets van that’s life, ik kan ook iemand tegen komen hier in NL. Ook ben ik niet bang voor heel erg grote cultuurverschillen, z’n vader is italiaans en z’n moeder turks.

Maar meer omdat hij op een schip werkt en de hele wereld rondreist. Hij zegt dat als ik kom, hij dan het vliegtuig naar Turkije neemt en me op komt halen op Istanbul airport. En dat hij nooit beltegoed heeft, ben gewoon bang dat er iets dergelijks misgaat dat als ik een ticket heb, hij nog ergens anders in de wereld zit, of we niet kunnen bellen waar te meeten in Turkije etc.

Iemand soortgelijke ervaring en/of tips?

Groetjes, Minke