Hoi hoi,
Wat grappig dat jullie het over brood hebben, ik heb net een speltbrood afgebakken voor de komende dagen. Verdraag tarwe niet zo goed, en dan is spelt een goede vervanger. Maar in Duitsland hebben ze heel veel lekkere speltbroodjes, dat is hier helaas niet. Het brood in Spanje is inderdaad beetje ‘saai’, zeker als je een Waldkorn fan bent.
Mijn tripje naar Stockholm was helemaal super. Woensdagavond laat aangekomen, maar super om haar weer te zien en haar aanstaande man te ontmoeten. Donderdag hebben we lekker relax gedaan, wat boodschappen voor het feestje op vrijdag. Verder bij haar moeder geweest, haar oma was inmiddels aangekomen uit Polen, haar neeft helaas niet, hij lag in het ziekenhuis (waar hij inmiddels weer uit is en gaat goed met hem). Maar dat was wel heel jammer dat hij er niet bij kon zijn bij de bruiloft. Verder kwam de familie van de bruidegom ook die dag vanuit Goteborg. Inmiddels was het goed druk aan het worden. Op vrijdag nog even wezen shoppen en daarna met het klaarmaken van het eten beginnen. Het werd een buffet, dus lekker veel kleine hapjes gemaakt, Pools, Zweeds, Joegoslavisch en Chickenwings a la Barbara. s’Avonds zat het huis lekker vol, en ja, dan komt het punt dat je het verliefde stel even uit elkaar moet halen, omdat we bij moeders gingen slapen die nacht. Op zaterdag op tijd opgestaan en helemaal happy, het sneeuwde, en niet zo’n beetje (blijkbaar hier in Ehv ook). Eerst de make-up afspraak, toen naar de kapper, daar gezellig aan de champagne, aardbeien en bonbons. Ohoh, snel er vandoor want we moesten ons nog omkleden… Perfect op tijd in de kerk aangekomen, meegeholpen met het uitdelen van de programmaboekjes en de gasten verwelkomt. Ach ja, of je nou “hee” “hey” of “hej” zegt, het klinkt allemaal hetzelfde. Behalve als ze een heel verhaal begonnen, dan gaf ik toch maar antwoord in het Engels, mijn Zweeds blijft beperkt, max 10 woorden. Het was allemaal heel mooi, mooie trouwdienst, goede zangeressen, alles er op en er aan. Toen we de kerk uitkwamen was het alweer donker, dat was wel apart. Snel met de limo naar het feest toe, het gelukkige echtpaar mocht nog even foto’s nemen in de sneeuw (brrrrr). Daarna aan tafel, tussen de gerechten door wat speeches, haar zoontje zei ook nog een paar hele lieve woorden (alle vrouwen tranen in de ogen, ik ook, ook al verstond ik maar een woord en dat was ‘pappa’, dat was voldoende :). Na het hoofdgerecht kwam er een Balkan band, die zorgde voor lekkere muziek, de polonaise op de Balkan manier gedaan, voetjes van de vloer, fantastisch. Daarna kwam het dessert, de bruidstaart, jummie, die was lekker. Maar ja, calorietjes, dus die hebben we erna weer flink afgedanst. Het was een fantastisch feest en ik ben zo heppie dat ik erbij kon zijn.
Zondag beetje uitgeslapen en genoten van de gezelligheid in huis. Om 13 uur werd ik opgehaald door het bruidspaar, zij hadden de nacht natuurlijk ergens anders doorgebracht.
Om half 6 was het zover, ik moest naar de bus toe om naar het vliegveld te gaan. Toen we naar buiten stapten keken we elkaar al aan, wat een wind en sneeuw. Maar okee, Zweden is daar wel aan gewend. Op het vliegveld verliep alles prima, ingecheckt, mijn laatste Zweedse kronen opgemaakt en nog even wachten. Kreeg eerst een belletje dat de vluchten naar Brussel al gecancelled waren en de vraag of mijn vlucht wel ging, nou ja, alles zag er nog normaal uit… Dingdong… vlucht naar Weeze 1 uur vertraging… 20 minuten later… Dingdong… CANCELLED. Tja, daar zit je dan, iedereen druk op en neer lopen en bellen en navragen. Ik dacht ik blijf maar even zitten, want ja, ik kan er nu toch niks aan veranderen. Toen weer de bagage ophalen en in de rij bij het Service Center… om 11 uur s’avonds was ik dan eindelijk aan de beurt, ik had nog 2 opties om de volgende dag terug te gaan naar Weeze, via Stansted of via Girona… pfff, niet zo’n moeilijke keuze voor mij, natuurlijk via Spanje, dan zou ik ook om 18 uur in Weeze zijn. Inmiddels was het zo hard gaan waaien en sneeuwen dat het werd afgeraden om terug naar de stad te gaan, omdat er dan een kans in zat dat ik niet terug kwam op tijd op het vliegveld. Maar er was natuurlijk een hele groep mensen die daar moest verblijven, dus we hebben het wel een beetje gezellig gemaakt. De volgende ochtend naar Girona dus, daar moesten we nog een paar uurtjes wachten, een auto gehuurd en even naar het strand gereden. Dat is wel heel grappig. Een extra dagje vakantie, alhoewel we helemaal brak waren van de slechte nacht. Om 16 uur weer verder gevlogen (of beter gezegd terug) en toen kwam ik bij mijn auto die helemaal onder de sneeuw zat en waar ik de deuren amper van openkreeg. Wat een grap, van heftige sneeuwval naar het strand en dan weer de sneeuw in, in een dag. In totaal zo’n 27 uur onderweg geweest.
Maar ik heb een supertijd gehad!! Dat is het belangrijkste.
Zo, dat was een ‘kort’ reisverhaaltje… had ik misschien onder een ander kopje moeten zetten…
Morgen nog 1 dagje werken en dan is het weer weekend.
Groetjes!
@Globeskater: beterschap!