** Hallo beste globetrotters … vraagje :
Welk land , welke stad of plek zou je steeds weer opnieuw bezoeken als je zou kunnen of heb je al vaak bezocht en waarom ? **
:wereld:
** Hallo beste globetrotters … vraagje :
Welk land , welke stad of plek zou je steeds weer opnieuw bezoeken als je zou kunnen of heb je al vaak bezocht en waarom ? **
:wereld:
Noorwegen! ![]()
Waarom: Prachtig land met bijzonder mooie natuur en er valt achter iedere bocht iets nieuws te ontdekken. Daarnaast lekker dichtbij dus betaalbaar om vaak naar toe te gaan!
Luxor, Egypte. Dat is echt mijn ding, dat Arabische, die oude en sprookjesachtige sfeer. Ik zat daar op de laatste avond van mijn reis op de markt met een kop thee met op de achtergrond Arabische muziek, de mannen aan de waterpijp. En toen wist ik dat ik ooit weer terug zal komen. Op de eerste avond van mijn reis zat ik onder een palmboom thee te drinken, ergens langs de Nijl, en op de eerste volledige dag zat ik een koets middenin het Egyptische leven. Ja, daar wil ik echt nog heel vaak terug naartoe.
Indonesie is een land wat me blijft trekken. Ik ben er nog lang niet uitgekeken, want het is groter dan Europa
Ik probeer bij elk bezoek een nieuw deeltje of eiland te ontdekken, hoewel ik ook altijd blijf terugkeren naar Bali waar ik een tijdje heb gewoond en vrijwilligerswerk heb gedaan.
Daarnaast ben ik ook vaak naar Egypte geweest. Soms alleen om te duiken, maar vaak ook voor de cultuur en de natuur. Hoogtepunten voor mij zijn Dahab en de Witte Woestijn.
In Europa zijn Berlijn, Sofia en Riga mijn favorieten. Door een vluchtwijzing van Air Baltic ga ik in mei weer naar Riga ![]()
Nu moet wel ik eerlijk zijn…
En Ierland eigenlijk naast Noorwegen zetten. Want das zeker zo leuk om heen te gaan. De natuur is wat minder “spannend” dan in Noorwegen maar de Ieren zijn fantastisch!
Tja …
de prachtige stad waar ik mijn hart aan had verpand , is Aleppo in Syrie .
Ik betwijfel of ik er ooit nog terug zal komen want na wat ik bijna dagelijks op tv zie , is er maar weinig van over en dat doet me erg pijn .
Contacten die ik er had zijn allemaal totaal verbroken …
Maar gelukkig is Istanbul er nog … en daar ga ik ook binnenkort weer heen .
![]()
Syrie is absoluut ook een van mijn favoriete landen. De mensen zijn zo vriendelijk en gastvrij! De Souq van Aleppo is geweldig, maar ik ben ook helemaal weg van de nouira in Hama. Het gebied tussen Aleppo en Hama vind ik erg mooi, met alle Death Cities.
In enkele Europese landen zijn er plaatsen waar ik héél graag naar terug ga. Het is echter niet altijd meer zoals die 1ste keer…toen sprak er nog de stilte. Nu wil iedereen er zijn op hetzelfde moment, zelfs kakelende groepen toeristen. Het magische van voorheen is intense herinnering !
@Stancy …
In enkele Europese landen zijn er plaatsen waar ik héél graag naar terug ga. Het is echter niet altijd meer zoals die 1ste keer…toen sprak er nog de stilte.
… waar ?
Ik heb al redelijk wat moois gezien aan landen en steden (vnl in Europa) en er is nog veel meer wat ik nog graag zou zien.
Er is 1 plek die nog altijd met kop en schouders boven de rest uitsteekt en dat wordt na elke reis weer bevestigd als ik thuis kom: SEVILLA
Indonesie-Bali is mijn /onze keuze geworden om te wonen.
Barcelona- Puerto de la Cruz - Teneriffe- en Parijs .Het is alleen niet meer om de hoek en dus wat moeilijker geworden
OOOHHHH ik vergat AMSTERDAM.
Twee bestemmingen voor mij:
Allereerst Noord-Korea, want hoe vaak je het land ook bezoekt (3 keer tot nu toe), het mysterie blijft. Maar het is wel echt een vakantieland, geen land waar ik een langduriger verblijf zou ambiëren. Een weekje per keer is mooi, daarna heb je tijd nodig om alle indrukken te verwerken.
Daarnaast uiteraard toch vooral Japan. Ik ben er sinds 2008 inmiddels 5 keer geweest, met de 6e trip (zomerfestivals Tohoku) reeds in de planning. Wat me onverminderd blijft fascineren is hoe het land eeuwenoude tradities en modern comfort op een unieke wijze weet te combineren. Hoe westerse (“Amerikaanse”) invloeden de eigen cultuur aanvullen in plaats van deze te verdrukken. Een land dat ondanks de enorme taalbarrière toch zo eenvoudig te bereizen is. Het land waar ik eigenlijk dolgraag voor langere tijd zou willen verblijven, al is het maar om te ervaren of mijn uiteraard vrij oppervlakkige blik door toeristenogen in het dagelijkse leven stand zou houden. Tokyo is dan uiteraard the place to be, maar de rest van het land is niet minder boeiend.
**A) **Om maar iets te noemen waar het niet meer is zoals voorheen alhoewel sublieme herinneringen blijven :
Zwitserland:
-Kleine Scheidegg (=naar de Jungfraujoch-Zwitserland): nog altijd interessant, buiten de groepen kwebbelende toeristen die vlug wat foto’s maken en zelfs geen moment nemen om ff het geheel tot zich te laten komen…
-Grindelwald en omgeving met zicht op de Eiger, Mönch en Junfrau. Grindelwald is vertrek- en aankomstpunt van de treinrit naar Kleine Scheidegg(=Jungfraujoch): druk,drukker, … groepen toeristen. Wie de regio een beetje kent, die vindt nog welzijn plekje, maar het overweldigende zoals voorheen is niet meer!
Spanje:
-Tenerife, de vulkanische zandvlakte en lavarotsformaties in het gebied van de Pico del Teide . Overwegende stilte en verlatenheid als eenheid met het landschap : zo intens ! Was zelfs een locatie voor enkele films. Nu komt men er met pick-up auto’s, ligstoelen en de radio-knop soms volop open… een namiddag zonnen ipv aan zee.
Italië:
-De Dolomietenroute (Zuid-Tirol).De officiële weg leidt over drie bergpassen: -de Karerpas (Passo di Castalunga) op 1753 m hoogte, -de Pordoijoch (Passo di Pordoi) op 2239 m hoogte en -de Falzaregopas (Passo di Falzarego) op 2105 m hoogte. Vooral in het hoogseizoen juli/aug. en tijdens weekends, kan men de indruk hebben in file te rijden, iedereen wil nu die route rijden. Wat een ervaring die te hebben kunnen rijden en halt houden met weinig, bijna geen wegverkeer.
-Misurinameer(Dolomieten) met zicht op de “Tre Cime” of “Drei Zinnen”, de bebouwing is er nog altijd beperkt gehouden maar om het plaatje tot je te laten doordringen ga er thans heen voor of na de uren dat de massa toeristen er is …dan is het nog genieten !
-Toscane: geweldig maar vanaf de lente toch zo druk, Umbrië groener, rustiger, interessante oude stadjes.
Oostenrijk:
-sommige idyllische plekken of bergdorpjes waar zoveel werd bijgebouwd om het toerisme aan te zwengelen dat je het een aantal jaren later bijna niet mee rherkent en je er dan verder niet meer naar toe gaat.
Frankrijk:
-Les-Baux-de-Provence ,Carcassonne, Aigues-Mortes, …e.a. nooit meer tussen 10u en 17u30 héél druk, waardoor de eigenheid van deze plaatsen in hun totaliteit niet overbrengen wat ze in werkelijkheid in zich hebben: verleden, cultuur, geschiedenis, legendes, architectuur. Het uitzicht als ruÎne is gebleven, maar toch zoveel “consumptie gerichte zaken” die er nu zijn, dat stoort het geheel.
Een alternatief : logeren voor een nacht nabij een bezienswaardigheid zodat je erbent vooraleer de massa toekomt of in de winter gaan januari –februari.
-nog een paar plaatsen/landen ? ’t volstaat m.i.
-Ik zou een plaats kunnen aanhalen (die zijn plaats heeft in de geschiedenis) die eens door geen mens werd bezocht…nu is het hot, hot en zo anders ! Sorry, dit blijft mijn persoonlijke herinnering aan een deel van wat geschiedenis is !
**B) **blijft altijd aantrekken :
–Frankrijk: met zijn Atlantische kust en Middellandse Zee, stranden, rotskust, vlaktes en bergen, canyons, rivieren, meren, kanalen, zon en sneeuw, authentieke dorpjes, prachtige steden met een groot patrimonium, zijn geschiedenis, kunst, cultuur, zijn verscheidenheid in gastronomie van Noord tot Zuid en van Oost naar West, zijn taal.
De stad waar ik steeds heen wil, Parijs, stad die charmeert in alle seizoenen.
Op de klassiek toeristische plekken hoor je in Parijs meer andere talen dan het Frans zelf, van over heel de wereld wordt de lichtstad aangedaan. Wie Parijs wil bezoeken aan een interessante prijs ivm accommodatie : juli/aug. dan ligt het zakenleven stil en zijn er véél bijzondere tarieven. De Parijzenaar neemt danzelf vakantie, de massa buitenlandse toeristen hoef je er dan wel bij te nemen. Parijs blijft echter…duur.
-Spanje, is na Zwitserland, het bergachtigste land van Europa. Het binnenland van Spanje is op veel plaatsen nog erg authentiek met talrijke historische bezienswaardigheden. De lente ideale reisperiode en de dagen lengen. Met een Spanjaard maakt men makkelijker contact dan met een Fransman. Spanjaarden zijn in ’t algemeen ook hulpvaardiger, socialer tov de Fransen. Keuzes verschillen, maar vooral de Noord-Spaanse gastronomie Galicië, Asturië, Baskenland,Catalonië…hmm…
-Bella Italia, blijft aantrekken als goede 3de !
Maar thuiskomen dat is mijn allermooiste plek, daar ben ik gelukkig en dat wens ik iedereen : ergens in de wereld niet alleen een huis hebben waar men samenwoont met huisgenoten, maar een thuis hebben waar men samenwoont met zielsverwanten en men lief en leed deelt met diegenen waarvan men houdt, dat is de mooiste plek waarvan men kan dromen en die heb ik !
Tot nu toe ben ik het vaakst terug gegaan naar Berlijn omdat ik het een geweldige stad vind. Zo vrij, ruig, arty, gay-friendly, hip, gezellig, no-nonsense, mooi en lelijk!
Maar ik denk dat ik ook nog vaak terug ga naar Andalusië.
Nou ik ken niets anders dan Thailand,zelf ben ik al zo’n 66 keer naar dit prachtig land geweest.
Ben vroeger getrouwd geweest(1980) in Wat Doi Suthep in Chiangmai,daarom heb ik zo’n band met dit magisch land.
Je kan me zot verklaren,maar dikwijls als ik niet kan slapen,dan sluit ik mijn ogen en maak een virtuele toer door de stad Chiangmai.
De belangrijke dingen zijn in mijn hoofd geprent,de straten,restaurants,de weg naar Sankampheng,de railwaystation etc…
Het komt er op neer,Chiangmai heeft geen geheimen meer voor georgessiam.
Nieuw Zeeland bij uitstek!
Wat is dit toch een prachtig (ei)land… zoveel verschillende natuur verschijnselen.
Relaxte mensen, mooie steden en prachtige bezienswaardigheden!
Zou zo weer terug gaan!
Ik vind het iedere keer weer heerlijk om naar Iran te gaan. De hartelijke en gastvrije mensen, de heel andere cultuur, de prachtige steden, verblijf in een tent bij de koerdische nomaden aan de voet van de Araratberg… En dat alles zonder dat je andere toeristen tegen hoeft te komen!
Absoluut Bangkok, dit voelt toch nog steeds een beetje als thuiskomen.
Deze stad heeft voor mij alles te bieden, van rust tot hectiek en van Haute-cuisine tot straat eten, enz…
… en wat is je favoriete plekje om te verblijven , logeren of tijd door te brengen in Bangkok ?
Beetje afhankelijk wat ik zoek. Soms is de telecom afdeling van het MBK leuk, een andere keer de rust in Lumpini park…
Maar wat toch altijd leuk is, is uitstappen bij de 8e (of ander willekeurig nummer) bushalte en kijken wat er daar te ontdekken valt.
Verblijven, deed ik het meest (4x) in het Narai Hotel op Silom, maar dat is nu ook niet meer zo goed als voorheen…