Haha, ‘moeilijke’ Kai1980 gaat lopend richting Scandinavië. Lijkt me verder niks dromerigs aan 
En een type als Richard Branson is in mijn ogen ook een avonturier: ging als eerste mens met een luchtballon de Atlantische Oceaan over (die zal best wel wat centjes hebben gespendeerd voor de gehele reis).
En met de caravan naar Zuid-Frankrijk op zwarte zaterdag vind ik ook iets voor avonturiers 
Maar dat is dan weer een hele andere categorie…
Cheers!
Scandinavië is waar ik eerst heen wil gaan omdat ik er voor de volgende winter weer weg wil zijn :zon02:
Daarna weet ik het nog niet, of ik naar Engeland waar ik een aantal bekende mensen bezoek en voor de rest mooi is om door te gaan naar Schotland, of ik trek gelijk door naar het zuiden, maar dat zie ik wel na Scandinavië, wat al een avontuur op zich is ><
Er bestaan dan toch gelijkgezinden! Ik heb net een account aangemaakt voor dit forum.
Volgend jaar studeer ik af. Dan wil gewoon een rugzak vullen en vertrekken. Voor hoe lang weet ik niet, waarheen ook niet. Vaststaat dat het langer zal zijn dan een tweetal weken. Niemand van mijn omgeving weet hier iets van, omdat ik denk dat ze dit niet zouden begrijpen en me misschien tegenhouden. Maar veruit het enigste dat me nog de moed geeft om die boeken open te slaan en mee te draaien met het leven hier, is het idee dat ik bijna kan vertrekken.
Kent iemand van jullie blogs of sites over dit onderwerp? Beter nog, over mensen die op dit moment hiermee bezig zijn. De website van Kai1980 staat alvast bij mijn favorieten!
Ik ken het gevoel. Soms is het inderdaad beter om niks tegen je omgeving te zeggen. Mijn familie bijvoorbeeld, vond het maar raar. Gelukkkig kon ik terrecht bij me beste vriendin waar ik ook een jaar mee heb gereisd.
Pas 2 maanden voor vertrek trokken me ouders een beetje bij.
Ondanks dat ik een jaar gereisd heb, heb ik zeker in de winter weer de reiskriebels. Ik volg via twitter de lonely planet. Zei posten ook vaak travelblogs en geeft me veel inspiratie.
Kijk ook zelf even op de lonely planet site.
Kijk anders hier even op: Thorn Tree is coming to an end - Lonely Planet
steekt hand op Ik voel me ook zo. Ik ben de dagelijkse sleur wel zo zat. Ik ben zelf geboren en getogen in Tilburg en woon sinds 2005 in België (ik woonde nog thuis en het is hier ietjes beter vertoeven dan in NL). Maar het liefste zou ik willen dat ik meteen weg kon. Helaas zal dat niet meteen lukken. Al geruime tijd roep ik dat ik weg wil.
Ik weet dat je in een ander land ook moet werken, maar gewoon heel dit hier is genoeg geweest. Ik wil ergens wonen waar het rustiger is en ook niet zo gehaast. Ik zit hard te denken om dit jaar op vakantie te gaan en eens door de UK en Ierland te reizen, want ik denk dat ik me daar wel op mijn plek vind. Met het reizen wil ik dat beamen voor mezelf en ook zo de plek zoeken waar ik dan wil gaan wonen. Australië zal misschien altijd wel nummer 1 blijven, maar helaas heb ik geen goede uitzichten daarop (niet het goede werk e.d. om voor een visum in aanmerking te komen).
En jij? Je denkt erover…ga je het ook echt doen? Biezen pakken en wegwezen, tijdelijk of voor vast?
Hey Nathalie,
Sorry voor de late reactie. Sinds 1997 loop ik al hardop te zeuren dat ik Nederland niet mijn ding vind. Nu was ik toen een jaar of 19 en dus wat meer losgeslagen dan dat ik nou ben. Het is niet zo dat ik a la ‘Into the Wild’ mijn spullen wil pakken en zonder geld het avontuur ga opzoeken. Ten eerste heb ik daar simpelweg het lef niet voor in m’n eentje, en ten tweede hou ik toch wel van enige luxe.
Maar als ik straks wat beter qua geld zit, dan wil ik absoluut buiten de grens gaan kijken. Liefst natuurlijk met iemand, maar anders kom ik daar wel iemand tegen waarmee het klikt. Voor nu hou ik me meer bezig met een goede basis opbouwen wat betreft werk en inkomen. Dat is nu nog een beetje een puinhoop bij mij. Dat moet dit jaar goed komen.
Leuk trouwens dat je ook uit Tilburg komt oorspronkelijk. Hoe is het in Belgie?
Wat ik trouwens vaak doe ik met Google Earth is ‘over de wereld vliegen’ en naar de meest gestoorde plekjes gaan. Je kunt er dan foto’s bekijken of gewoon lekker doorheen vliegen en dan vraag ik me soms af waarom Nederland zo lelijk is Het voelt hier zo ‘ruw’ aan allemaal. Zoveel beton. Ik hou meer van bergachtig, of de mediterraanse oudheid, die witte huisjes etc… Of bijvoorbeeld dit soort gebouwen:
http://img233.imageshack.us/img233/4333/mooiekerk.jpg
Nu dus nog even lekker dromen en over een tijd het avontuur opzoeken, zodra het kan.
:wereld:
Ik roep het ook al zo lang…ik heb er nu het lef nog niet voor. Bij mij ook omdat ik nog geen geld heb om ook daadwerkelijk weg te gaan (ik ga ook niet a la into the wild lol). en ook omdat ik nog niet weet waar. Ja ik moet zeggen ik heb mijn hart verloren aan Australië, maar ik heb (nog) niet de goede criteria om in aanmerking te komen voor een permanent visum. Ik wil nu de komende tijd (2 of 3 jaar ofzo) Engeland, Schotland en Ierland gaan verkennen, kijken of ik daar iets vind waar ik me net zo thuis voel als in Australië en van daaruit ga ik verder kijken.
Ik ben nu ook nog jong hoor, 24, dus ik heb nog tijd, maar als het zou kunnen, liever vandaag nog weg dan morgen. En ik ben ook maar alleen, die stap is dan toch altijd wat moeilijker, omdat je vooral in kosten alles zelf moet doen.
Inderdaad is het beter om eerst alles georganiseerd te hebben nu, in “dit leven” voordat we naar een ander gaan haha.
NL is inderdaad echt gewoon verschrikkelijk, het lijkt allemaal wel rechtstreeks uit 1 of andere fabriek te komen. En dan in Tilburg (heb zelf in de Reeshof gewoond, B buurt, M buurt en H buurt) en alle straten zijn ook gewoon hetzelfde blegh. Dat heeft toch gewoon totaal geen karakter!
Je plaatje was trouwens echt geweldig! Dat is meteen mijn ding! Dat is pas karakter! Misschien is het ook wel haunted, zo ziet het er wel uit hahaha.
Ik hoop in ieder geval dat het lukt voor je, om over een paar jaartjes weg te zijn! Ik hoop het ook te kunnen
Ik ben op mijn 26e voor een jaar wezen reizen. Ik verdiende rond die tijd rond de 1500 euro en dan gewoon elke maand 500 euro apart leggen. Na anderhalf jaar had ik genoeg geld om rond te gaan reizen. Als je echt wil, moet dat gewoon lukken.
Nou dat zal niet zo gemakkelijk gaan hoor. Ik ben nu aan het kijken of ik ga/kan kopen of dat ik ga huren (in België) maar hoe dan ook, ik ben alleen, dus ik moet ook alle kosten alleen dragen. Ook al zou ik full time werken (werk nu 35 uur per week) zou ik dat nog maar krap kunnen. Maar dan zou ik het nog niet willen (ooit wel) Ik wil wel op vakantie gaan elk jaar, maar dan ook om te kijken waar ik wil wonen. En ik wil dat zo snel mogelijk doen. Als ik eerst nog geld moet sparen, en dan een jaar weg ben, dan moet je weer opnieuw geld sparen voordat ik kan verhuizen…dat zie ik toch niet zitten.
Als je je echt wil dan wil dit ook echt wel lukken. Ook ik woonde alleen, op mezelf maar koos er bewust voor om minder uit te geven. Ik zorgde eerst dat ik geld opzij zette aan het begin van de maand. Had ik aan het eind van de maand nog geld over? Dan kocht ik daar leuke dingen van zoals nieuwe kleding en dat soort dingen.
Inderdaad als je niet fulltime werkt scheelt het wel. Een dag die je niet werkt en een dag waar je juist weer geld kan uitgeven.
Zo is het nou eenmaal.
hahaha nou ik heb 1 geluk, ik ben niet zo’n geld uitgever hoor maar hier in België is heel veel goedkoper dan in NL, maar bijv het internet is weer niet om af te rekenen! Het was een stukje gemakkelijker als je met 2en ergens zou wonen, dan zou er genoeg gespaard kunnen worden 
En ja, als ik kan kopen, dan zou ik het natuurlijk doen, want de huurprijzen hier voor appartementen zijn bijna net zoveel als de maandelijkse lasten voor de hypotheek…en kopen hier in België is dus weer retegoedkoop LOL lekker tegenstrijdig he.
Ik wil denk ik eerst mijn plekkie in de wereld zoeken, en daarna de wereld gaan bekijken Maar wie weet, geld sparen doe ik sowieso, dus je weet maar nooit, misschien beslis ik ineens om toch weg te gaan! Maar wel gaaf dat je dat gedaan hebt hoor! Echt cool.
Thanks! Het is inderdaad soms moeilijk om beslissingen te nemen. Vooral als je beide wil. Ik ken het gevoel. hihi.
echt he! Waarom moet het leven soms zo cruel zijn LOL. Maar ik ben wel iemand die denkt, ik merk wel wat ik moet/wil doen als het moment zich aanbied. Zo denk ik ook altijd maar “het had zo moeten zijn”. Maakt het leven dragelijker hahaha
Haha, Reeshof… Echt te lelijk voor woorden inderdaad. Je moet echt koud van karakter zijn om daar met plezier te willen wonen.
Maar vertel eens… Hoe kom je erbij om als 24 jarige naar Belgie te verkassen? Ben je speciaal voor een baan vertrokken? Of een vriend? of ben je gewoon zonder reden gegaan? Ik vind Belgie op zich al wel een stuk gezelliger, al is het alleen dat accentje al! Maar ik zou er niet graag willen wonen.
Ik sta nu 11 jaar ingeschreven in Amsterdam, dus misschien dat dat mijn tussenstation wordt. Ook Maastricht sta ik al zo lang ingeschreven. Maar uiteindelijk zou ik toch het liefst een knus huisje ergens op Kreta willen ofzo… Australie ken ik niet.
Wat ik er wel van ken is dat ze daar extreem weer kennen en van een potje natuurgeweld ben ik ook wel te porren
Grtzz,
Dennis
bwhahaha ja Reeshof is echt te erg, maar ja geboren en getogen dus dan weet je op dat moment niet echt beter LOL.
En wij zijn 5 jaar geleden verhuisd. Ik woonde toen nog thuis (en ging nog naar school) dus gewoon meeverhuisd. Maar het is hier in BE beter vertoeven hoor! Alles is hier gewoon stukken goedkoper (afgezien van de dagelijkse boodschappen die we nog steeds in Tilburg doen). Hier hoef ik mij niet in te schrijven bij de woningbouw ofzo, als ik iets wil huren, dan ga ik naar het makelaars kantoor, je gaat bezichtigen, en degene die de uiteindelijk baas van het huis/appartement is beslist wie hij er in laat wonen. Dus niks geen gezeur om eerst ik weet niet hoeveel jaar ingeschreven te moeten staan om een keer iets te vinden. En kopen hier, ook een schijntje vergeleken met NL.
Ik blijf wel hier in BE wonen totdat ik mijn echte plekkie heb gevonden. Ik hoop dat toch wel in de UK/Ierland te vinden.
En ja in Australië kennen ze dat wel ja! Ik ben er net geweest 5 weken (in okt/nov 2010) en ik ben blij dat de vakantie vervroegd was. Ik ben met mijn beste vriendin geweest en we zijn naar Brisbane geweest en 4 weken Bondi Beach in Sydney. We wilden dus eerst in dec/jan 2010/2011 gaan! Dan hadden we waarschijnlijk in jan in Brisbane gezeten…met heel die overstromingen! Yikes LOL geluk bij een ongeluk.
Maar ook met die orkaan in het Noorden van Queensland, dat stuk is echt mega mooi (zoals eigenlijk alles haha) en dan krijg je dat.
Ik hoop dat ik ook terecht kan in Australië om daar te wonen, ik kan het zeker aanraden om het eens te gaan bezoeken! Maar zolang dat niet is, blijven we gewoon zoeken naar iets anders
En voor jou, een speciale reden voor Kreta? Wat lijkt je nog meer leuk?
waar gaat deze discussie over?
wegvluchten en avontuur zoeken
iedereen heeft het er wel over maar zijn er ook mensen die dat ook echt willen ik wel
ik zoek wederom een reis genoot om die droom ook waar te maken
intresse laat me weten
gr divanna:wereld:
Deze discussie gaat inderdaad over wegvluchten. Ik zou het wel willen, maar geen idee hoe ik dat moet aanpakken e.d. helaas
We komen ze op reis denk ik allemaal wel eens tegen. De mensen die ooit zijn vertrokken en zich al niet meer herinneren wanneer dat precies was; het zou zo een twintig jaar geleden zijn geweest… Ze reizen, blijven een tijdje hangen ergens waar het bevalt, hebben verschillende baantjes gehad overal en nergens en/of zijn creatief geweest hun eigen brood te verdienen met het maken van armbandjes, straattheater of wat ook.
Zo ontmoette ik laatst een buurman die vier hongaren op bezoek had waarvan een als levend standbeeld al tien jaar rond reisde. Het mooie van deze mensen is dat het levende portretten zijn van mensen die alles hebben kunnen loslaten. De kleine dingen waren de dingen waarvan hij intens genoot. Ik denk dat dat is wat ik onder avontuur versta: het gevoel dat je leeft.
In deze wereld waarin alles zo overgeorganiseerd is hebben we bijna geen tijd meer stil te staan bij de schoonheid van de eenvoud. We moeten steeds iets nieuws om onszelf te bevredigen. Ik denk ook niet dat mijn biezen pakken en in een ander land gaan wonen voor mij de oplossing is. Ook daar heb je weer een huis, een baan om aan de rekeningen te voldoen en is het cirkeltje rond. Ook daar ga ik me afvragen: en toen? Waar ik naar verlang is dat de dingen niet zo vanzelfsprekend zijn. Het houdt je scherp, het maakt kwetsbaar en brengt je in veel intenser contact met jezelf en de wereld om je heen. Ik baal ook van de mensen in nederland maar ben gestopt me daaraan te ergeren. Je kan blijven zeuren maar dat is het ook: we hebben teveel tijd om te zeuren en na te denken. Sorry het paradijs waar een overheid je met rust laat, etnische conflicten en vooroordelen niet bestaan dat bestaat niet. Alleen als je je op je eilandje terug trekt. Dat kan ook figuurlijk. Iedereen kan zijn of haar eigen wereld maken! Het is een kwestie van willen. Je hoeft er zelfs niet nederland voor uit misschien. Avonturiers zijn mensen die denken buiten kaders. De kunst is je leven nog buiten die kaders vorm te geven. Verschuil je niet achter een systeem of een land die dat onmogelijk maakt. Baal je van de betonnen huizen als uitzicht ga op zoek naar een andere manier van wonen. Ik woon in nederland en heb geen enkel uitzicht op beton. Of ik geld teveel heb omdat mijn uitzicht bos bos en nog eens bos is? Absoluut niet. Volgende maand zit ik officieel in de bijstand waarschijnlijk. Dat is dan weer een fijn vangnet van nederland maar wellicht als we dat niet hadden had ik allang mijn spullen gepakt. Bij de dag leven als een soort troubadour dat lijkt me wel wat. Wat me tegen houdt is mijn zoektocht naar zingeving en mijn eigen onvermogen bepaalde dingen nog niet los te kunnen laten. Het is een proces. Bovendien heb ik geen idealistisch beeld dat ik dan van al mijn ergenissen verlost zal zijn, dat al mijn problemen van de aardbodem verdwijnen.
Ik denk dat we teveel worden geleefd. Pas na maanden werkeloos zijn besef ik dat ik werken nooit zal missen. Niet dat ik geen steentje bijdraag aan de maatschappij maar er is geen ruimte voor mensen om dit te doen op hun eigen tempo. Het is heerlijk en voor mij noodzakelijk om momenten voor mezelf te kunnen pakken als ik dat nodig heb. In het bos te gaan zitten en me te laten bevangen door de stilte. Dat geeft een hoop rust en mij de mogelijkheid anders met de dingen om te gaan. Te dromen en in die dromen te gaan geloven. Dat is pas vrijheid.
Nou, op zich heb ik er geen moeite mee om het aan te pakken.
Het is nu puur eventjes gewoon financieel de enige reden dat ik het niet doe.
Als ik bij wijze van spreken de staatsloterij win, geloof me, dan weet ik precies hoe ik alles moet aanpakken.
Dus óf ik kom binnenkort een rijke vrouw tegen met een saai leven op zoek naar avontuur en een prettig gestoorde reispartner (…haha…), of ik wacht nog even tot ik zelf goed in de slappe was zit.
Serieus, als je geld hebt en niet zo emotioneel gebonden bent aan ‘het vertrouwde’, dan lijkt het me echt niet moeilijk om weg te gaan. The sky is dan the limit en geld creëert alle mogelijkheden. Ik kan me dan niet voorstellen dat er dan nog een reden bestaat voor mensen om niet te gaan, buiten het feit dat je misschien liever niet alleen gaat.
Zorg dan op z’n minst dat je geen relatie aangaat met iemand die niet zo avontuurlijk is aangelegd en het liefst ieder weekend op zondag naar de ouders gaat en iedere woensdag gaat dakpannen schilderen met haar beste vriendin… Ik noem maar wat.
http://www.energyflash.nl/forum/images/smilies/puke2.gif
