Beste forumleden, ik zoek vrouwelijke reizigers die alleen in Peru/Bolivia zijn geweest en die hun ervaring met mij willen delen. Ik heb mijn zinnen erop gezet om deze reis in mijn eentje te gaan maken, maar ik vind dat tegelijkertijd ook enorm spannend. Tuurlijk lees ik over de gevaren die er zijn, maar ook dat dat je niet moet weerhouden om alleen te gaan. Ik ben op zoek naar praktische tips en alle do´s en don´t om de voorbereiding in ieder geval zo optimaal mogelijk te maken en mijzelf het vertrouwen te geven dat ik het kan!
Groetjes, Maud 44 jaar uit Amsterdam
1 like
Hoi Maud,
Ik heb (nog) geen ervaring in Peru en Bolivia, maar ik hoop dat dat komend jaar veranderd! Ik heb wel alleen-reis ervaring; drie weken door Maleisie, en 2 maanden door Thailand, Cambodja en Indonesie. Het alleen reizen bevalt mij erg goed! Het geeft een heerlijk gevoel van vrijheid, en ja, je maakt onverwachte dingen mee, maar dat maakt het juist leuk en leerzaam. Zoals iedereen hier zegt, doe geen onverstandige dingen (in Nl loop je ook niet 's avonds laat in donkere steegjes). De ervaring leert ook dat er genoeg andere reizigers zijn die je ontmoet, die tips hebben of een helpende hand kunnen bieden als dat nodig mocht zijn. En soms reis je een tijdje samen met iemand.
In de Lonely Planet staat alles wat je weten moet. Ter plaatse is vaak alles heel makkelijk te regelen; hostels, eten, tours, tickets. Ik ben ervan gaan houden om globaal te weten wat je wilt doen, maar verder alles pas heel kort van te voren te regelen (soms maar 1 dag). Als het hoogseizoen is, zal je misschien iets evrder van te voren moeten plannen (paar dagen tot een week, dat had ik in Indonesie; gewoon een plaatselijke simkaart regelen en met een paar telefoontjes is je volgende kamer gereserveerd!).
Veel plezier!
“Vrouwen alleen ervaring delen”
In een maatschappij waar we streven naar gelijkheid van vrouw en man… een feministisch getint topicje opendoen… raar 
Vooral omdat in tegenstelling tot Arabische landen er in Zuid-Amerika wel een geest leeft waarin man en vrouw gelijk zijn en dat alleen reizende vrouwen niet meer door gevaren bedreigd worden dan mannen alleen of koppels.
Maar natuurlijk heb je de “freedom of speech” :dag:
Poike, als je denkt dat mannen en vrouwen in Peru gelijk zijn, dan nodig ik je uit om eens een tijdje in Celendín te komen wonen, dan zul je merken dat dat totaal niet zo is. Ik ken de Arabische landen niet, maar kan me wel voorstellen dat het daar nog veel meer echt compleet anders is, natuurlijk.
Hoe dan ook, waar ik woon hebben vrouwen nauwelijks rechten, helaas. Maar, buitenlandse vrouwen worden toch als een soort buitenaardse wezens gezien op dit soort plekken, haha, dus daar gelden andere regels voor.
En Maud, natuurlijk kun je het! Het zal best een beetje spannend zijn in het begin, maar geloof me, dat went heel snel. Ik heb zelf een aantal jaar geleden ook als vrouw alleen door Peru en Bolivia gereist en heb me nooit onveilig gevoeld. Maar je moet het dus niet opzoeken. Als een man je ergens voor uitnodigt, dan zit er vrijwel altijd wat achter, vriendschap tussen man en vrouw bestaat vrijwel niet, daar moet je rekening mee houden. Ga niet alleen naar plekken waar weinig toeristen komen, tenzij je goed geïnformeerd bent (door de lokale bevolking bijvoorbeeld) dat het kan. Reis met de wat betere bussen, met name als je 's nachts reist.
Begin op een “nederlandse” plek in Lima, zodat je je niet meteen zo verloren voelt. Bijvoorbeeld Mami Panchita of Casa Ana. En op het Zuidelijke rondje kom je vanzelf altijd heel veel andere reizigers tegen, ook vaak anderen die alleen reizen. Ik heb 5 maanden gereist en ben van die 5 maanden nog geen week echt alleen geweest. Het voordeel van alleen is dat je je dan weer eens bij die aansluit, dan weer een andere kant op kunt en dan weer nieuwe medereizigers tegenkomt. Ik vond het heerlijk!
Mocht je in Celendín komen (tussen Cajamarca en Chachapoyas in het Noorden), dan nodig ik je bij deze uit om even een praatje te komen maken (http://www.celendinperu.com). In het Noorden zul je veel minder andere reizigers tegen komen, maar het voordeel is dat het nog veel authentieker is. Ook hier is het gewoon veilig om alleen te reizen trouwens.
Alvast goede reis!
Orange, als ik dit: http://www.delta.tudelft.nl/nl/archief/artikel/-problemen-van-vrouwen-in-peru-zijn-anders-dan-in-nederland/10922
mag geloven, heb je gelijk. :dag:
Hey!
Ik reis op dit moment in mijn eentje door Peru en ik heb nog geen echte problemen gehad! Behalve de dingen die in Nederland ook kunnen gebeuren, mannen fluiten je na, je wordt als je in een bar bent regelmatig gevraagd om te dansen, ze kijken je na. Maar echt bang ben ik niet geweest. Meer geirriteerd omdat je 3 keer nee moet zeggen voordat ze het begrijpen. Maar mannen en vrouwen gelijk… Neee dat idee heb ik niet hier. Maar goed, ik vond het ook dood eng om in mijn eentje te gaan, en nu vind ik het heerlijk! Dus gewoon doen!
Groetjes,
Nikki
1 like
:dag:Hi Buttrfly, Orange, Poike en Nicolac leuk om jullie enthousiaste reacties te horen! Ik heb er ook echt veel zin in en hoe meer ik hoor en lees des te meer vertrouwd ik raak met mijn idee. Orange dank voor je uitnodiging in Celedin, wie weet! Wat heeft jou daar gebracht dat je daar nu woont? En Buttrfly de reden dat je onverwachte dingen meemaakt is juist waarom ik niet meer met een georganiseerde reis mee wil waar alles is voorgekauwd…En Poike, ja ik ben zelf veel in Midden Oosten geweest, maar ja helaas toch als vrouw alleen in deze macho culturen is echt anders dan als man alleen…maar ik ga het doen, wie weet dat ik zo mijn steentje aan de emancipatie kan bijdragen…en Nicole wat leuk dat je reageert en nu in Peru bent, ik wens je heel veel mooie ervaringen en mocht je tijdens of na je reis nog een berichtje willen achterlaten, graag!!! Ik ga nu naar mijn Spaanse les, Buenas noches! Maud
Goed zo Sophie :zon02:
Overigens mijn vriendin, net als ik (ze is vooraan de 50) heeft meer dan 20 jaar alleen gereisd of soms in groep, zelfs in Jemen, Kirgizië, China.
We kunnen natuurlijk niet ontkennen dat je persoonlijkheid, uitstraling en hoe je met mensen omgaat ook wel bepalend is m.b.t. de inwoners van het land waar je bent. Daarnaast zijn natuurlijk mannen ook niet gespaard van banditisme, ontvoering enz… In mijn relatief lange carriëre als waarnemer en journalist in het buitenland heb ik meer mannen met problemen gekend dan vrouwen. Het feit dat er meer mannen alleen reizen dan vrouwen (professioneel en toeristisch) is natuurlijk de hoofdreden.
Ik wens iedere dame en iedere heer dat zij en hij steeds de wereld kan en mag verkennen zonder noemenswaardige problemen.
Ook als koppel hadden we bijna prijs deze zomer. We wilden Cuzco verlaten en die dag was er een staking en de stad werd door de stakers afgesloten. Wij wilden die avond toch naar** Oliantaytambo en namen een Peruaan die net buiten de stad woonde mee in de wagen. Gelukkig is hij aan de barrikades uitgestapt om ons verder te loodsen. De stakers stonden daar met de stenen in aanslag en we misten gelukkig een steen die toch naar ons gegooid werd. Al bij al liep alles goed af.
Hallo Poike, ik begrijp dat mannen ook de dans niet ontspringen als er vervelende dingen gebeuren…En zo te horen heb je daar in je carriere als journalist genoeg mee te maken gehad. Ben je ook als journalist in Peru geweest? En toch door de blokkade??? Je hebt wel lef!!!
In 2007 en 2008 heb ik een jaar in Bolivia gewoond en gewerkt als vrijwilligster. Ik woonde in La Paz bij een gastgezin, in zogenaamd één van de gevaarlijkste wijken. Toch heb ik nooit problemen gehad. Wel zette ik 's nachts altijd mijn kap op (om mijn blond haar te bedekken) en droeg ik geen felle kleuren. Maar ik nam evengoed 's nachts “gewone” taxi’s, die niet geregistreerd waren en ook daar heb ik nooit problemen mee gehad.
Ik heb ook een tweetal maanden gereisd, waaronder een kort bezoek aan Peru en nieuwjaar in Noord-Chile. Maar vooral heb ik Bolivia leren kennen. Doordat ik zoveel tijd nam voor Bolivia, heb ik veel minder toeristische plaatsen leren kennen en hoewel het een risico is (wie weet is het een saaie plaats, dat zal je niet denken van Salar de Uyuni bv.) waren dat mijn meest leuke ervaringen.
In geen van deze twee maanden, waarin ik meestal alleen reisde, heb ik mij onveilig gevoeld. Ik logeerde waar de lokale bevolking logeerde (20 pesos, 2 euro hotelletjes, alojamientos), ik at waar zij aten (op de markt of op straat) en ik nam dezelfde bussen (zonder beenruimte of achteruitklapstand, zonder of met veel te veel verwarming).
Al een geluk heb je wel veel keuze en konden lange Engelse vrienden ook kiezen uit comfortabelere bussen ;). En mensen met een gevoelige maag hadden ook keuze uit andere restaurantjes.
Daarbovenop heb ik ook twee maanden in een nationaal park gewerkt. Hiervoor heb ik veel moeite moeten doen, aangezien mijn organisatie mij, als jonge vrouw, niet naar een “mannenbastion” wilde laten gaan. Het is gelukt en hoewel ik soms wat scheef bekeken werd en anders behandeld door sommige parkwachters, heb ik daar een fantastische tijd beleefd.
Dus ik zou je niet te veel zorgen maken, soms word je gewoon paranoia gemaakt door alle wilde verhalen. Máar pas natuurlijk wel wat op en gebruik hierbij je gezond verstand. Wat iemand al aanhaalde: een man wil niet “zomaar” iets met je gaan drinken. Je kan dit wel aannemen, afhankelijk van de situatie, maar blijf dan wel een beetje op je hoede.
En vooral, geniet ervan! Bolivia is een prachtig land. Probeer een beetje van de platgetreden paden af te gaan, maar doe dit op een respectvolle manier. Niet overhaast, niet zwaaiend met de dollars (maar ook niet blijven afpingelen) en probeer een mondje Spaans te leren.
Het is zo’n uitgestrekt land dat bijna alles van natuur heeft…
Als je concrete tips wil, shoot! Enkel in de provincies Beni en Pando ben ik niet geweest.
Hoi Sophie,
Ik ben via via in Celendín terecht gekomen… Na mijn eerste grote reis alleen zo ver weg was ik helemaal enthousiast over Peru, ik ben toen terug gegaan om er een tijd langer te kunnen verblijven en heb toen bijna 2 jaar in Cusco gewoond en daar onder andere engelse les gegeven en als reisbegeleidster gewerkt. In die tijd leerde ik mijn man kennen, een peruaan, met hem dus getrouwd en naar Trujillo verhuist. Daar kon ik niet wennen, ik wilde weer de bergen in, en zo zijn we uiteindelijk in zijn geboorteplaatsje Celendín terecht gekomen. We hadden hier een hostalletje, dat we als het goed is begin volgend jaar weer openen (op dit moment verhuren we alleen 1 kamer tijdelijk). Verder houden we ons en beetje bezig met toerisme, ik geef soms spaanse les aan toeristen en ik ben begonnen met een project voor kinderen met Downsyndroom omdat mijn jongste zoontje dat ook heeft en er hier erg weinig hulp/info is.
Weet waar je aan begint dus… voor je het weet wil je blijven!
Veel plezier!
Oh… je heet geen Sophie, sorry Maud …
Ola, Karolien en Orange, dank nog voor jullie reacties, leuk om te lezen! Stoer van je Karolien dat je in Bolivia hebt gewerkt in dat park. Ik heb net mijn ticket geboekt en ga in mei naar Peru. >>> Bolivia staat zeker ook op mijn verlanglijstje wie weet volgend jaar als het alleen reizen mij goed bevalt, wil ik daar nog naartoe. Dan kom ik graag bij je terug voor wat tips. En ik weet dat er veel wilde verhalen de ronde doen en het in praktijk vaak anders is. Ik heb er nu enorm veel zin in om te gaan! En orange, tja hoe het leven dan loopt! Dus jij bent nooit meer terug naar Nederland gegaan? Ondertussen leer ik wat Spaans bij een cultureel centrum. Buenos noches, hasta la proxima! :wereld:
Nee, nooit meer terug gegaan, ik zit er nog steeds, dus je bent gewaarschuwd!
Bestie Sophie,
Ik ben 47 jaar en heb in juli en augustus voor het eerst een verre reis gemaakt, naar Peru.
Hoewel ik vrienden had in Lima heb ik buiten Limma een maand alleen gereisd. Geen budget voor of zin in peperdure reisbureaus, dus heb ik de bus genomen. Alle dingen die veel toeristen met een gids doen of in een groep heb ik alleen gedaan. Ik spreek goed Spaans wat heel veel helpt, gewoon omdat je te alle tijde kunt vragen hoe, wat, en waar - en ook of het wel veilig is dit of dat te doen.
Hoewel ik in Europa veel alleen heb gereisd was ik heel bang voor het alleen reizen in Peru - echt bang voor mijn veiligheid. Ik heb echter nergens problemen gehad. In de reisgidsen lees je dat je op moet passen en dit wordt ook door Peruanen zelf constant gezegd, maar dat wil zeggen: oppassen voor je tas. Dit geldt vooral in Lima waar je werkelijk bang wordt gemaakt. Je bent als toerist uiteraard heel zichtbaar en als zodanig een target. Voor méér dan je tas hoef je echter niet bang te zijn. Je moet gewoon doen wat je als vrouw hier ook doet: op je tas letten, liever niet liften, beter niet met vreemde mannen mee naar huis gaan na een avondje in een bar, niet na 10u 's avonds in stille straten rondlopen, niet zomaar in elke taxi stappen, enz. Ik heb daarover veel aan Peruaanse vrouwen gevraagd wat volgens mij de beste manier is te weten wat je moet doen.
De reis is mij zo goed bevallen dat ik deze zomer wéér ga!
Groeten,
Dionne
Hallo Dionne, wat een verheugend bericht! Het sterkt mij om te lezen dat jij het in beginsel ook echt eng vond en blij ben ik te lezen dat het in principe alleen om je tas gaat…Als Amsterdamse is in dat opzicht mij niets vreemd dat ik heel goed op mijn tas en spullen moet letten…desalniettemin is Amsterdam geen Lima…en voorzichtigheid geboden…ik spreek niet zoveel Spaans als jij maar doe nu mijn best iets te leren…en waar brengt jouw reis je nu naartoe? En taxi´s is wat ik spanned vind, zit ik wel echt in een betrouwbare taxi die mij brengt waar ik naar toe wil? Hoe is jouw ervaring daarmee? Groetjes, Maud :dag:
Hoi,
Ik heb alleen gereisd door allerlei landen: Peru, Brazilië, Malawi, Tanzania, Kenia, Laos. De allereerste keer alleen was naar Malawi en dat vond ik natuurlijk ook reuze spannend en eng, maar toch wilde ik het heel graag en ik heb er geen moment spijt van gehad ondanks dat de mannen daar nog wel wat opdringeriger zijn dan in Zuid-Amerika, en ik op een gegeven moment ook wel in een lastig pakket zat (maar goed afgelopen). Toch was het een super ervaring.
Bij alleen reizen gelden altijd wel standaard ‘regels’ voor je eigen veiligheid, maar die gelden net zo goed in Rotterdam ofzo (bv. niet in het donker door een guur steegje, of in de disco je drankje onbeheerd achterlaten). Alleen val je in Peru natuurlijk wel altijd en overal op als buitenlandse (en dus rijk! en dus prooi) en kun je nooit opgaan in de massa.
Maar dat is inderdaad geen reden om het niet te doen. De meeste tijd valt niemand je lastig maar zullen mensen juist nieuwsgierig naar je zijn en willen kletsen, je helpen, of gewoon met rust laten.
Hieronder in mijn handtekening vind je mijn lijst met tips, daarin staan veel veiligheidstips.
Wat Dionne zegt klopt ook: als je Spaans spreekt helpt dat erg bij het veilig-voelen, en gewoon bij het reisplezier. Het is wel zo prettig als je de menukaart een beetje kunt begrijpen, de weg kunt vragen, kunt onderhandelen op de markt, en gewoon kletsen met de Peruanen! Ze vinden het ook altijd superleuk dat je hun taal probeert te spreken dus het is ook een ijsbreker.
Over taxi’s: ik heb er nooit problemen mee gehad, maar bij twijfel kun je altijd een hotel vragen of ze er eentje voor je bellen. Je kunt ook in elke stad aan een Peruaan vragen hoe je een echte taxi herkent. Voor zover ik heb gehoord zijn er alleen problemen (geweest) met neptaxi’s in Arequipa en soms in Cusco. Zelf heb ik in Cusco wel veel taxi’s gebruikt… als de kop van een chauffeur me niet aanstond, maakte ik een excuus en zocht ik een andere.
Ik vertrouw erg op mijn intuïtie. Daar kun je ook in Nederland alvast mee oefenen… je hebt ook hier vast wel eens zo’n onverklaarbaar stemmetje in je achterhoofd over plekken of personen, of dat je ‘voelt’ dat er iemand achter je zit in een café die niet te vertrouwen is en dat je even je tas bij je moet houden.
Ik ga niet paranoïde door het leven maar het kost geen extra moeite om gewoon standaard dingetjes toe te passen net zoals dat je altijd je fiets op slot zet. Dus ook nooit je tas los op de grond (maar tussen je voeten geklemd, of met lus om stoelpoot, of op schoot, vooral als je een tukkie doet in de bus)… je niet laten afleiden door trucjes (mensen die wijzen op viezigheid op je kleding, of muntgeld laten vallen)… op een drukke markt niet je tas met portemonnee op je rug dragen (zou ik op de Albert Cuijp ook niet doen haha)… en bij een eng steegje gewoon even omlopen. Dat soort dingen.
Maar bedenk ook dat de meeste Peruanen gewoon lekker met hun eigen leven bezig zijn, gelovig zijn en goede mensen willen zijn… en er maar een paar rotte appels zijn net als overal. En door de armoede en het feit dat een toerist nu eenmaal opvalt en meestal veel meer geld en spullen heeft, tja dan is er wel wat andere criminaliteit dan in Lutjebroek. Maar zorg gewoon dat je de moeilijkste prooi bent, er zijn genoeg andere naieve toeristen die wel hun camera in het cafe laten liggen terwijl ze naar de wc gaan, of in slaap vallen in de bus terwijl hun waardevolle spullen in het vak boven ze ligt (en even later misschien niet meer… :-)).
Succes, en vooral veel plezier! Bekijk ook eens wat foto’s in mijn fotoalbum en via Google Images en Flickr enzo, dat geeft vaak ook al een beeld van hoe het eraan toe gaat (onbekend = eng).
Oh ja en wat kan helpen bij het Spaans leren is veel leuke Spaanstalige films huren en heel goed luisteren. Bv. in het Spaans met Zuid-Amerikaans accent heb je “Y tu mamá también”, “Motorcycle diaries”, “Lucía y el sexo” en nog wel meer. Onlangs was in de bioscoop ook “The Milk of Sorrow” die zich in Peru afspeelt.
Cécile
Hallo Cecile, dank voor je uitgebreide antwoord en handige tips!! We hebben elkaar ook al eerder gemaild en klopt het dat je net naar Laos bent geweest? Hoe heb je het daar gehad, een mooie ervaring? Ja die Spaanse films dat is goed idee, ik denk dat ik dat misschien nu beetje kan volgen. Weet jij waar ik die films kan vinden? Gelukkig is de winter hier bijna:zon02: aan zijn einde en begint voor mij de reis naar Peru steeds dichter bij te komen, ik heb er echt heel veel zin in en geniet ook van iedere voorbereiding zoals de antwooden en mailcontacten via dit forum!
Groetjes Sophie
Hey allemaal,
Ik zit een beetje met hetzelfde probleem als Maud maar ben heel blij om de reacties hier te horen!
Ik heb alleen 1 probleem en dat is dat ik geen woord Spaans spreek. Denken jullie dat dit moeilijk wordt? En pik je de taal snel op?
Alvast bedankt!
Zonder en woord Spaans worden veel praktische zaken lastig omdat je niet kunt communiceren en weinig of niets kunt lezen of begrijpen. Zolang je de “gringo trail” volgt (het circuit dat de meste toeristen doen: Cuzco, Nazca-lijnen, Macchu Picchu, Arequipa,…) zal het in orde zijn omdat men tenminste in de toeristische sector gewend is om andere talen te spreken of althans weet waar je als toerist naar op zoek bent. Daarbuiten wordt het snel gebarentaal. Contacten die dieper gaan dan “waar is het busstation” worden onmogelijk. Dat is alles. Dat staat een mooie reis niet in de weg.
Groeten,
Chaja