Ook helpt het om je veiliger te voelen als je wat met de mensen kunt praten en als je beter begrijpt wat er om je heen gebeurt. Bijvoorbeeld als je opeens bij de grens allemaal de bus uit moet voor formaliteiten of voor drugscontrole, schrik je niet zo.
Spaans pik je niet ‘vanzelf’ op, althans ik niet. Terwijl ik wel al Frans en Italiaans sprak en best een talenknobbel heb, kon ik niet eens (in woorden) vragen of ik de hotelkamer even mocht zien en of er wel warm water was. Het is wel gewoon een kwestie van woordjes stampen en grammatica leren.
Ik heb er 3 maanden over gedaan met woordenboekjes en een grammaticaboekje (zonder les) voordat ik een beetje kon babbelen. Terwijl ik mét les wel net zo ver kom in 3-4 weken (15 uur per week les, in het land zelf).
Dus als je lang gaat, of als je denkt nog vaker naar Latijns Amerika en Spanje te reizen (en/of van Spaanstalige films houdt), dan is het echt de moeite waard om te investeren in les. Dat kan vooraf bv 10 weken of een kwartaal ofzo (vaak is het dan maar 1x per week), of ter plaatse waar je sneller leert maar waar het ook een beetje van je reistijd af gaat.