Hmm tja ik vond zelf Miraflores best wel tricky, juist omdat er veel rijke toeristen verblijven trekt het ook aardig wat criminaliteit aan, ik voelde een naar sfeertje daar op straat. Maar sowieso vind ik zelf het historische centrum veel leuker en mooier (maar ook daar flink oppassen voor foute mannetjes, nep-politie en onverwacht onveilige steegjes). Je leest bijvoorbeeld ook wel over nep-politie die jou net na het pinnen vertelt dat je je geld moet inleveren omdat het nep geld is en dat ze het moeten confisqueren. Yeah right. Bied maar aan om mee te lopen naar het politiebureau (niet in een auto stappen), en dan maar kijken of ze nog steeds echt van de politie zijn…
Oh, enne, omdat andere toeristen domme dingen doen zoals met hun camera om hun nek lopen (of zelfs van één schouder, nog makkelijker te jatten), gouden kettingen dragen, hun portemonee in het ritsvakje van hun rugtasje op hun rug dragen, hun camera laten liggen op de tafel beneden in het hotel, hun kamerdeur niet op slot doen als ze naar de wc gaan, etc… wil niet zeggen dat het veilig is. Ik zelf denk dan altijd: “dank je, jij bent het naieve makkelijkere doelwit, nu zullen ze mij hopelijk eerder met rust laten.”
En ook andere toeristen kunnen dieven zijn. Je reist tussen mensen die misschien al een jaar op pad zijn op een hongerbudgetje en soms niet al te eerlijk zijn. Zelfs je spijkerbroek of speciale reishanddoekje aan de waslijn is soms niet veilig hebben wij gemerkt.
Nou ja in Amsterdam gebeuren dat soort dingen ook, dus het is ook weer niet zo dat je paranoide moet zijn, maar wel altijd alert en goed opletten wat er om je heen gebeurt, en je niet laten afleiden door trucs (iemand die munten laat vallen, of ongemerkt viezigheid op je smeert en e daar vervolgens vriendelijk op wijst (terwijl zijn vriend je rolt), een vechtpartijtje tussen kinderen…).
Je merkt vanzelf wel waar het wel en niet kan. Op de markt in Pisac zijn ze inderdaad wel gewend aan al die toeristen met hun camera’s, dus kun je hem makkelijk op je buik dragen. Maar blijf gewoon alert, ook als je even later zit te lunchen. En let op dat veel Indiaanse vrouwen bang zijn voor camera’s, ze denken dat je hun ziel dan meeneemt, dus vraag altijd eerst of het wel okee is. En op veel plekken zijn ze ook al zo slim dat ze geld vragen voor een foto, dan is de keuze aan jou… ik doe het zelf liever niet.
Gebruik liefst ook niet een dure cameratas, maar een onopvallende tas. (Met daarin eventueel een beschermend tasje voor om je camera heen.)
Ik heb gemerkt dat ik in elk internetcafe wel het programma Irfanview kon installeren om in één keer een hele hoop foto’s te verkleinen (kopietjes), zodat ik die snel effe op een website kon zetten zodat vrienden en familie mee konden kijken.
Ook mocht ik overal gewoon mijn harddisk aansluiten, en zelfs hun electriciteit gebruiken (ik vroeg dat wel altijd). Dus zo kon ik rustig in een internetcafe alvast wat selecties maken, verkleinen, en op internet zetten. Uiteraard ging ik daarna zo snel mogelijk die spullen weer in m’n hotel leggen.
Ook mocht ik mijn mp3-speler aansluiten en cd’s invoeren waarop nieuwe muziek stond (niet al mijn muziek past op mijn mp3-speler, dus af en toe even wisselen). Als dank gaf ik dan vaak alle mp3’s die de mensen van het internetcafe wilden hebben, als ze dat wilden dan kopieerde ik die naar hun schijf. In de bus zag ik veel toeristen met iPOD’s, ik voelde me dan ook weer wat veiliger met mijn simpele goedkope mp3-speler. Als je wilt kun je zelfs op je iPOD zwarte (i.p.v. witte) oortelefoontjes aansluiten zodat het ook een goedkoper ding lijkt.
Sommige mensen plakken overigens ook zwarte tape over de merkjes op hun spiegelreflexcamera (en nemen een neutrale draagband zonder merknaam).
Kortom vat het niet te licht op maar wees ook niet paranoide. Vertrouw op je intuïtie (als je daar althans in Nederland ook al wel eens door gewaarschuwd bent en gebruik van hebt kunnen maken).
Veel reis- en fotografeerplezier,
Cécile