Medicijnen

Vraagje,

Eind april ga ik 4 weken naar Peru op vakantie. Super veel zin in, alleen vanwege een gezondheidsprobleem heb ik 4 verschillende medicijnen. Ik heb bij huisarts en apotheek nagevraagd of deze onder de Opium wet vallen maar dat is NIET zo. Dus ik hoef geen officiele verklaring aan te vragen en te legaliseren en dat soort zaken, want ze vallen dus niet onder de Opiumwet. Echter, ik heb hier en daar rondgekeken op internet, de ambassade van Peru in Nederland gebeld maar daar werd ik niet veel wijzer van, volgens mij snapten ze totaal niks van mijn vraag haha! Mijn vraag is, weet iemand of kan iemand die in Peru woont eventueel uitzoeken of ik deze medicijnen zo mee kan nemen? Dus in originele verpakking met bijsluiter, en ik zal een medisch paspoort van de apotheek ook meenemen waar ook de nodige informatie in staat. Is dat voldoende? Iemand hier weleens met medicijnen die NIET onder de Opium wet vallen naar Peru gereisd en zo ja, hoe heeft u dat gedaan, nog met extra papieren of niet etc.? Nogmaals, de ambassade heeft me niet echt geholpen, ben ik niets wijzer van geworden dus vraag ik het hier even. Dus alle tips zijn van harte welkom.

Met vriendelijke groeten,

—Erwin

Hallo Erwin. Dit lijkt me geen enkel probleem. Er reizen zo veel mensen rond met medicijnen voor eigen gebruik. Dat is een doodnormale zaak en er is geen enkele reden om aan te nemen dat de Peruaanse douane daar enige interesse voor heeft, laat staan dat ze er moeilijk over zouden doen. Je moet natuurlijk wel een redelijke hoeveelheid bij je hebben. Grote hoeveelheden doen handel vermoeden. Dat wil zeggen genoeg voor vier of zes weken. Je hebt die medicijnen via een officiële apotheek gekregen, wat blijkt uit de originele verpakking waar ook je naam op staat. Niets aan de hand.
Je noemt de Opiumwet. Dat is een Nederlandse wet. Die heeft in Peru geen geldingskracht. Natuurlijk heeft Peru zijn eigen wetgeving in verband met verdovende middelen, zoals cocaïne. Die Peruaanse wetten staan het bezit van kleine hoeveelheden drugs voor eigen gebruik toe! Dus zelfs al zou je een kleine hoeveelheid drugs voor eigen gebruik bij je hebben, dan ben je in Peru juridisch niet strafbaar. Natuurlijk kan je toch beter zo’n situatie vermijden.
Een toerist die van medicijnen erg afhankelijk was heeft eens in Casa Ana een zekere hoeveelheid medicijnen in bewaring gegeven. Terwijl hij rondreisde met zijn medicijnen had hij dus een reserve voorraad in Casa Ana. Dit om geen enkel risico te lopen dat hij zonder medicijnen zou komen te zitten als hij door diefstal of verlies zijn medicijnen onderweg kwijt zou raken. Dus vanwege die extra reserve is hij Peru binnen gekomen met beduidend meer dan hij echt nodig had. Maar op geen enkel ogenblik hebben hij of wij erbij stil gestaan dat dit een probleem zou kunnen geven. Dat probleem is er niet.
Dat de ambassade je niet heeft kunnen helpen is niet zo vreemd. Die mensen weten niet zo veel buiten hun standaard procedures. En het hangt er ook vanaf wie je treft. Zij reizen gewoonlijk niet door Peru rond zoals bezoekers van dit forum dat doen. En persoonlijke ervaring hebben ze er zeker niet mee want door hun diplomatieke status worden ze bij aankomst niet gecontroleerd.
http://www.hostellima.nl/

Het lijkt mij ook geen probleem om medicijnen mee te nemen. Ik denk dat de meeste toeristen wel iets aan medicijnen bij hebben. De Peruaanse douane kijkt er niet echt naar. Tenminste ik heb nog nooit meegemaakt dat men vroeg wat een bepaalde pil was.

@Erwin: U heeft zelf al veel uitgezocht. Eigenlijk heeft u alles al zelf uitgezocht! Medicijnen die niet onder de Nederlandse Opiumwet vallen kunt u zonder ingewikkelde procedures uitvoeren. Voor het binnenkomen van Peru is het van belang dat de medicatie daar niet onder een equivalent van de Nederlandse Opiumwet valt. Het is in 99% van de gevallen zo dat de stoffen die zijn opgenomen in de Nederlandse Opiumwet ook in het buitenland als zodanig worden erkend. Nu u reeds heeft uitgevonden dat het niet gaat om medicatie die onder de Nederlandse Opiumwet valt, kunt u met de medicatie in de originele verpakking en een medisch paspoort of verklaring van de apotheek zonder zorgen op reis. HendrikHerman geeft al aan dat je geen idiote hoeveelheden moet meenemen, daar anders handel kan worden vermoed. Het meenemen van een wat extra medicatie (meer dan voorgeschreven is voor de totale verblijfsperiode) is geen dus probleem, mits dit de grens van het aannemelijke maar niet overschrijd. Het medisch paspoort bewijst de noodzakelijke hoeveelheid, als u daarbij een marge van 10% aanhoudt zal waarschijnlijk niemand er een probleem van maken.

Laat ik ten slotte opmerken dat het onwaarschijnlijk is dat er aan de Peruaanse grens iemand naar uw medicatie vraagt. Het is en blijft echter wel een mogelijkheid en de mate van controle zou nooit een motivator moeten zijn om zich niet aan de wet- en regelgeving te houden. U doet het dus prima!

Hoi,

Allemaal heel hartelijk dank voor de snelle reacties, het heeft me zeker gerustgesteld. Ik heb geen kwade zin, hekel aan drugs en zou het ook nooit meenemen, maar ik wil dus niet dat ze aan de grens dat aanzien als drugs. Dat is het natuurlijk niet, maar ik ga 30 dagen, dat is dan 3 pillen per dag en de bloedverdunners 3 a 4 dus een doosje met 200 bloedverdunners en ik denk dan een stuk of 40 van de andere 3 soorten om wat speling te hebben. Dus ik dacht ja, als ze mijn koffer scannen dan zien ze wel een lading pillen er in zitten, dan zouden ze kunnen denken van, dat is vast drugs en dan moet ik dus aantonen dat dat niet zo is, vandaar mijn vraag, want ik wil natuurlijk gewoon lekker op vakantie en zeker niet aangehouden worden of nog erger. Beetje overdreven gedacht misschien maar ik neem liever het zekere voor het onzekere, vandaar. Nogmaals dank allemaal!

Nog even iets anders, op een Engelstalig forum gevraagd over hoe het zit met doorreizen. Ik vlieg van Amsterdam naar Lima en dan heb ik 3 en een half uur de tijd voor de vlucht naar Trujillo waar de vakantie begint. Ze zeiden mij daar dat ik niet direct kan overstappen op het vliegtuig naar Trujillo maar eerst door de douane moet. Klopt dat? Dus eerst bagage halen, door de douane en dan met bagage en al inchecken op de vlucht naar Trujillo? Ook zeiden ze me dat ik in Lima de Customs Declaration moet inleveren en dat er verder geen customs/douane meer is op binnenlandse vluchten. Betekent dat dan ook dat mijn baggage maar hooguit 1 keer wordt gecontroleerd of is er kans dat ik in Trujillo weer de bagage op de band moet leggen door de scanner? Ik heb vaker gevlogen maar ik het nog nooit in een ander land een binnenlandse vlucht genomen, alleen overstap van een land naar het andere, vandaar. Alvast dank weer!

Ja, dat klopt. Je gaat in Lima door de paspoort controle en dan door de douane. Bij de douane druk je op een knopje en dan gaat er een groen of rood lichtje branden. Groen: geen verdere controle. Rood: bagage door de scanner. Daarna ga je door schuifdeuren en zie je mensen die op aankomende reizigers wachten. Je loopt recht vooruit tussen die wachtende mensen door en binnen een paar minuten ben je bij de incheckbalies, onder meer voor je vlucht naar Trujillo. Er zijn geen verdere douane controles meer, want je bent al in Peru. Je bagage kan natuurlijk bij binnenlandse vluchten of busreizen wel gecontroleerd worden (al zou het maar zijn op vuurwapens, e.d.) maar dat zijn (gewoonlijk) veiligheidscontroles, geen douane controles. In Trujillo ga je dus niet door de douane.
Waarschijnlijk zullen ze je in het vliegtuig Amsterdam - Lima al formuliertjes geven die je moet invullen. Een formuliertje voor de douane en een formuliertje voor de paspoortcontrole (migratie). Het kan dus geen kwaad om in het vliegtuig een pen bij de hand te hebben. Van het migratieformuliertje krijg je bij de paspoortcontrole een gedeelte terug. Dat gedeelte moet je goed bewaren! Bijvoorbeeld met een paperclip in je paspoort. Je krijgt er last mee als je dat niet kunt afgeven op de luchthaven als je weer naar Nederland terugkeert. Op dat papiertje en in je paspoort staat geschreven voor hoeveel dagen je een toeristenvisum hebt en voor hoeveel dagen je dus in het land Peru kunt blijven. Het is dus zaak om bij de paspoortcontrole goed aan te geven hoe lang je in Peru wilt blijven (bijvoorbeeld: vijf weken - cinco semanas).
http://www.hostellima.nl/

Dank u vriendelijk HendrikHerman, voor de heldere en snelle reactie. Als ik het dus goed begrepen heb dan heb ik in Lima een kans op dat de tas door de scanner moet, dus op de knop drukken (niet dat dat erg is verder want ik neem niets verdachts mee, op de medicijnen na dan maar daar hadden we het al over gehad) maar als ik in Trujillo uitstap dan hoef ik in ieder geval niet weer op een knop te drukken met een scanner en alles, dat is dus alleen in Lima?

En nog een laatste ding even, weet het zelf al wel bijna zeker maar vraag het toch maar. Als ik het goed begrepen heb dan is een toeristenvisum minimaal 90 dagen toch? Of soms 180 heb ik ook gelezen. Is er wel een minimum? Mijn vakantie duurt dus 30 dagen om precies te zijn, op dag 30 vlieg ik terug naar Amsterdam, dat moet lukken toch? En even voor alle zekerheid, omdat er soms wat verouderde informatie rondgaat, als Nederlander hoef ik niet vantevoren een visum aan te vragen, klopt dat?

Nogmaals alvast dank en een fijne zondag gewenst!

Hallo Erwin. Inderdaad, in Trujillo hoef je je bagage alleen maar op te pakken en weg te lopen. Geen knop, geen groen of rood licht, gewoon weglopen. Zoals je in Nederland ook uit een bus of trein of binnenlandse vlucht stapt en wegloopt.
Om als toerist Peru te bezoeken hoef je in Nederland geen visum aan te vragen. Dat is veel te veel werk voor het Peruaanse consulaat. Die kunnen daar niet aan beginnen en vinden het niet nodig. Bij de efficiënte paspoortcontrole op het vliegveld van Lima krijg je een toeristenvisum. Dat bestaat uit een stempeltje in je paspoort en het papiertje dat ik al eerder genoemd heb. Bij het stempeltje en op het papiertje (dat je dus goed bewaart) schrijven ze het aantal dagen dat je mag blijven. Over de regels voor het aantal dagen bestaat veel misverstand, mede doordat die een paar jaar geleden veranderd zijn.
Er is geen minimum. Als je bijvoorbeeld zegt dat je vijf dagen wilt blijven dan kan je vijf dagen krijgen. Het maximum is 183 dagen. Het getal 90 zingt nog steeds rond, maar heeft tegenwoordig geen enkele betekenis. Vroeger was dat het maximum. Het hangt helemaal van de migratie ambtenaar af (en van wat de reiziger zegt) hoeveel dagen je krijgt. In jouw geval zou ik iets van veertig dagen (cuarenta días por favor) of zes weken (seis semanas por favor) zeggen.
Het is ook goed om te weten dat het gegeven aantal dagen NIET verlengd kan worden (mocht dat onverhoopt nodig zijn). Dat pakken ze anders aan. Voor elke dag dat je te lang blijft betaal je een boete (multa) van US$1 (één US$) dus. Die boete kan je vlak voor vertrek betalen bij de Banco de la Nación. De code van die multa is 1651. En met het betaalbewijs ga je Peru uit.
http//www.hostellima.nl/

Nogmaals hartelijk dan voor de heldere uitleg HendrikHerman. Heb ik nog even een laatste paar vraagjes. Ik blijf precies 30 dagen, eind april tot eind mei, waarbij ik op dag 30 weer terug vlieg naar Amsterdam. 30 dagen zou geen probleem moeten zijn toch? En wat u zelf zei, als je langer blijft dan je visum betaal je dus een boete van een dollar per dag. Zoals op een ander forum ook werd vermeld. Hier heb ik dan ook nog even een vraagje over. Ik weet dat in sommige/vele(?) landen het zo is dat als je te lang blijft, dus langer dan je visum loopt, of je wordt om welke reden dan ook geweigerd maar dat doet in deze even niet ter zake, dat je dan een jaar of 3 niet terug mag naar het desbetreffende land. Geldt dat in Peru ook, weet u dat toevallig? Ik bedoel, als ze me om welke reden dan ook bijvoorbeeld maar 15 dagen geven dan ga ik dus mooi niet mijn vlucht omboeken en eerder terug (alleen al vanwege de kosten) maar blijf ik gewoon, in dit geval, 15 dagen langer en betaal ik 15 dollar voor ik terug vlieg. Maar mag ik dan bij wijze van spreken 2 maanden later weer gewoon het land in of zit daar een ‘straf’ van een aantal jaar op?

En nog iets, ik ben al in vele landen geweest, overal is een zogenaamde vereiste dat je genoeg middelen moet hebben om je verblijf te bekostigen. Nu is me daar in geen enkel land ooit nog om gevraagd maar hoe dan ook, hoe zou ik dat in vredesnaam moeten aantonen? Ze kunnen moeilijk verwachten dat je al je bankafschriften meeneemt. Ik heb uiteraard wel gewoon mijn pinpas bij me, een wereldpas die ik al in vele landen probleemloos heb kunnen gebruiken en eventueel mijn creditcard, lijkt me voldoende?

Alvast dank weer!

—Erwin

Hallo Erwin. Ten eerste zou ik om veertig dagen vragen voor de zekerheid. Er zou iets kunnen gebeuren waardoor je je vertrek zou moeten vertragen (zeer kleine kans, maar het kan). 183 dagen zou natuurlijk ideaal zijn. Er is geen enkele reden om eraan te twijfelen dat ze je die veertig dagen (of meer) zullen geven. Ze hebben graag toeristen want die zijn een belangrijke bron van inkomsten. Ze willen geen strobreed in de weg leggen.
Ik heb er nog nooit van gehoord dat je als je het aantal dagen van je visum overschrijdt je daarna een aantal jaren Peru niet meer zou kunnen bezoeken. Dat lijkt me hoogst onwaarschijnlijk. Het gaat in tegen het Peruaanse streven om zoveel mogelijk toeristen aan te trekken.
Tenslotte. Er wordt nooit gecontroleerd of je genoeg middelen hebt om je verblijf te bekostigen. Tenminste niet als je als toerist binnenkomt. Zou je een verblijfsvergunning aanvragen, dan gaan ze dat wel controleren. Daar zijn diverse procedures voor. Je kunt bijvoorbeeld een gelegaliseerde en vertaalde verklaring van een pensioenfonds produceren waaruit blijkt dat je een levenslang pensioen van een bepaald bedrag hebt. Je kunt ook een flink bedrag als garantie storten, bijvoorbeeld US$100.000. Enz. enz. Maar dat is allemaal niet aan de orde. Je bent een gewone toerist uit een welvarend land (jazeker, toch wel), die hartelijk welkom is. Ze zullen ook niet naar bankpassen of creditcards vragen. Ze zien je graag komen.
http://www.hostellima.nl/

Dag HendrikHerman, daar ben ik nog een keer!

Vraag een: Ik heb na rondneuzen op internet verschillende antwoorden gevonden. Het betreft hier de belasting voor het gebruik van de luchthaven. De een zegt dat het bij het ticket in zit, de ander zegt van niet. Dus niet de luchthavenbelasting, maar een extra belasting die je moet betalen voor het gebruik van de luchthaven zelf, wat geloof ik rond de 8 dollar is voor een binnenlandse vlucht en 30 dollar voor een internationale vlucht. Dus wat is nu waar, moet dat wel of niet betaald worden? Dit in verband met mijn budget. Niet dat ik iedere euro hoef om te draaien maar ik ben ook geen miljonair verder. Moet het wel betaald worden dan moet dat in Dollar of Soles. Die heb ik natuurlijk bij aankomst nog niet. Ik kan hier wel wat Dollars bestellen maar dat kost een vermorgen. Hoe moet ik dat doen, voor de vlucht naar Trujillo, ergens 20 euro wisselen of pinnen? Ik ga dan maar uit van 50 euro in totaal, heen en terug naar Trujillo 16 Dollar en terug naar Amsterdam nog eens 34 Dollar.

Dat brengt met meteen bij vraag 2. Ik heb op internet rondgekeken. Ik weet dat mijn bank ongeveer 2 euro per keer pinnen rekent in het buitenland. Ik heb al in verschillende landen gepind en dat koste me telkens dus rond 2 euro per keer voor mijn eigen bank. Een vraag waar ik echter nergens antwoord op kan vinden is: rekent een Peruaanse bank ook nog wat? Met andere woorden, stel ik pin bijvoorbeeld, 100 Soles. Dit kost me dan 2 euro voor mijn bank in Nederland en natuurlijk het bedrag, zeg rond de 30 euro. Maar rekent de bank waar ik pin dan ook nog wat? Krijg ik dan bijvoorbeeld bij het pinnen van 100 Soles maar 90 Soles uitgereikt en de bank houdt er 10? Of rekent de bank dan 110 Soles die van mijn rekening afgaan en geeft 100 Soles uit, hoe zit dat? Het gaat dus niet om wat de bank in Nederland rekent, dat weet ik al, maar of een Peruaanse bank ook geld rekent? En zo ja, hoeveel ongeveer en welke bank in Peru is dan het goedkoopste om te pinnen?

Alvast dank weer, hopelijk is het duidelijk wat ik bedoel te vragen. Uiteraard kan een ander ook reageren, wie er wat van weet?

Groeten,

—Erwin

Hallo Erwin. Daar ben ik ook weer.
Luchthavenbelasting: Er was een tijd, inmiddels jaren geleden, dat we terugkerende reizigers moesten waarschuwen om ongeveer US$30 (of een overeenkomstig bedrag in soles) gereed te houden om op de luchthaven van Lima de luchthaven belasting contant te betalen. Ik weet zelfs van een geval dat iemand hierdoor overvallen was en op het laatste ogenblik dat bedrag bij elkaar moest schrapen. Wat niet helemaal lukte en ze moest zelfs andere reizigers om een beetje hulp vragen.
Dat is verleden tijd. Toen was de luchthaven van Lima zo’n beetje de enige luchthaven in de wereld waar de luchthaven belasting nog niet in de kosten van het vliegbiljet was inbegrepen. Dat is inmiddels veranderd. Daarna was de regel dat die luchthaven belasting nog wel contant betaald moest worden als je je biljet voor 1 oktober 2008 had gekocht (ik kan me in het jaar vergissen).
We zien dus hier hetzelfde als met de regels voor het toeristen visum. Er lopen nog veel mensen rond die met de oude regels te maken hadden en die zich er niet van bewust zijn dat die regels alweer een paar jaar geleden veranderd zijn. Daardoor kom je die verwarring ook nog op internet tegen.
Tegenwoordig vertellen we terugkerende reizigers dus dat ze die (ongeveer) US$30 niet NIET hoeven te betalen.

Je schrijft “Dus niet de luchthavenbelasting, maar een extra belasting die je moet betalen voor het gebruik van de luchthaven zelf”. Maar dat is hetzelfde. De luchthaven belasting is voor het gebruik van de luchthaven. Het enige verschil is dat het vroeger door uit Lima vertrekkende passagiers contant betaald moest worden en nu niet meer.

Wat het pinnen betreft, daar heb ik geen ervaring mee. Dat komt doordat ik een Peruaanse bankrekening heb waar ik geld naar toe overmaak. Voor zo ver ik pin komt het geld van een Peruaanse bank (BCP), niet van een Nederlandse. En die Peruaanse bank brengt inderdaad kosten in rekening. Het enige wat ik meen te weten is dat Interbank en Global Net (van Interbank) duur zijn. Banco de Crédito del Peru (BCP) is redelijk in prijs. Wel is het zo dat als je in Peru 100 soles pint je ook precies 100 soles krijgt. De kosten worden op een andere manier in rekening gebracht, al zou het maar zijn door een slechte wisselkoers.

Mijn suggestie is om op de luchthaven van Lima wat Euro’s om te wisselen in Soles. Bij het wisselkantoortje dat je kunt vinden vlakbij waar je zult inchecken voor de vlucht naar Trujillo. Die Soles zul je in Peru toch wel nodig hebben. Je hoeft op de luchthaven van Lima niets te betalen. Op de luchthaven van Trujillo ook niet, denk ik. Maar daar heb ik geen ervaring mee. Maar dan heb je toch die soles achter de hand.
http://www.hostellima.nl/

Met mijn ING pas kan ik zonder extra kosten pinnen bij BCP en Scotia Bank. Andere banken rekenen additionele kosten. Het is inderdaad zo dat de (Nederlandse) banken ook wisselkoersprovisie rekenen, maar de koers is meestal beter dan wat de wisselkantoren/banken in Peru als wisselkoers voor Euros hanteren.

Als je overigens Dollars nodig hebt, om wat voor reden dan ook, dan kun je die ook gewoon pinnen in Peru. Bij het opnemen kun je kiezen of je Soles of Dollars wilt hebben.

Dank voor de reactie weer HendrikHerman, en u ook Stephan. Ok ik wist niet dat dat hetzelfde was als de luchthavenbelasting. Vooral omdat het, of het nou apart betaald moest worden of bij de prijs in zat, in Nederland en sommige andere Eurolanden ENORM hoog is. Kan me herinneren dat ik voor een ticket naar Vietnam iets van 450 euro aan belasting betaalde op een ticket van 900 Euro. Vandaar dat ik dacht dat het wat anders was, omdat de bedragen dan dus 30 dollar voor internationale vlucht en 8 dollar voor binnenlandse vlucht waren in Peru, een HEEL stuk lager dus. Bewijst maar weer eens hoe duur Europa/Nederland/Schiphol is, maar goed, dat is een heel ander onderwerp haha! Maar fijn om te weten, zoals ik in een eerder bericht zei, ik ben niet straat arm maar ook geen miljonair dus alle beetjes helpen.

En ja, ik had elders gelezen dat de BCP en Scotia geen commissie rekenen. Maar dat er wel bepaalde andere banken zijn die relatief zeer hoge commissies hebben, van wel 12 dollar soms! Dat is natuurlijk ook weer zonde van het geld, daarom mijn vraag dus welke bank relatief het goedkoopste is. Mijn dank weer. Nog een paar weken en ik vertrek, heb er veel zin in!

Nog even snel wat anders dan, waar ook zo veel onduidelijkheid over bestaat. Dan heb ik het over veiligheid. Als je sommige verhalen leest dan lijkt het wel alsof je in een ware hel terecht komt, met op iedere straathoek criminelen, overvallers, kidnappers, je kan nergens gaan en staan, vooral in de avond niet, in de bus op de weg ben je niet veilig, je kan het beste een veilig hotel boeken en dan 24 uur per dag op je kamer blijven zitten met de deur op slot en gebarricadeerd. Aan de andere kant hoor je ook genoeg verhalen van mensen die nergens last van hebben gehad en zich nooit onveilig hebben gevoeld, waar ze ook geweest zijn. Dus het is nogal lastig een relatief objectief beeld te krijgen. Bijvoorbeeld het bedrijf waar ik mijn vliegtickets geboekt heb, werd als slecht afgeschilderd bleek later, onbetrouwbaar enzovoort. Ze hadden een foutje gemaakt voor de terugreis van Trujillo naar Lima, meteen gebeld en het is kosteloos hersteld, dus mijn ervaring is alleen maar goed. Ik wil maar zeggen, het hangt net af van wat iemand ervaren heeft hoe hij ergens over oordeeld. Vandaar over dit onderwerp ook veel verschillende meningen op internet. Volgens mij woont u, HendrikHerman, (gedeeltelijk) in Peru dus u zal het als geen ander weten? Nu weet ik dat Lima een wereldstad is en slechte types vindt je natuurlijk overal, maar ik heb het dan meer over de algemene veiligheid in het hele land. Hoe erg of niet erg is het echt? Kan ik relatief zorgeloos over straat en met de bus reizen bijvoorbeeld of moet ik iedere seconde om me heen kijken badend van angstzweet bij wijze van spreken? Ik heb wel een vriendin in Peru en die zegt dat het best meevalt, maar dat is een Peruaanse, met andere woorden, die valt niet op. Ik als blanke westerling val natuurlijk op, omdat ik er heel anders uit zie dan de lokale bevolking en dus meteen ‘herkenbaar’ ben als buitenlander (en voor de slechterikken, een wandelende portemonnee zullen we maar zeggen). Dus wat kan u, of een ander die dit leest, mij daar objectief over vertellen? Als ik bijvoorbeeld met de bus van Trujillo naar Chimbote ga om maar wat te zeggen, is de kans dan 80 procent dat we overvallen worden, is de kans 5 procent of gebeurd het maar sporadisch? Het kan altijd eens gebeuren natuurlijk, dat snap ik, dat is overal ter wereld zo, maar zoals ik eerder zei, sommige mensen willen je doen geloven dat je nergens heen kan en dat je er je geld op kan zetten dat iedere bus altijd maar beroofd wordt onderweg? Beetje lang verhaal geworden, sorry, maar ik hoop dat de strekking en essentie van mijn vraag duidelijk is. Nogmaals dank aan u en de anderen voor alle antwoorden, die hebben me erg goed geholpen al!

Groeten,

—Erwin

Heel veel zorgen over de veiligheid hoef je je niet te maken denk ik. Als je een bus van een gerenommeerde busmaatschappij neemt, dan is de kans erg (zo goed als 0%) klein dat je overvallen wordt. Bij de informale maatschappijen is de kans iets groter, maar nog steeds heel erg klein. Wel moet je natuurlijk goed op je spullen letten, diefstal bij onoplettendheid komt wel voor. Leg bijvoorbeeld niet je camera op tafel in een restaurant en ga dan naar de toilet, etc…

Ik woon inmiddels ruim 4 jaar in Peru en ik ben hier nog nooit beroofd of bestolen. Tijdens deze 4 jaar ben ik op veel plaatsen in Peru geweest en heb ik veel met bussen gereisd.

Verder zijn er Lima wel buurten waar je beter niet kunt komen, maar als toerist kom je daar toch niet. Misschien dat er in andere steden ook wel buurten zijn waar je beter niet kan komen, maar meestal wordt je wel gewaarschuwd als je van een toeristische buurt een gevaarlijke buurt in dreigt te lopen.

Hoe de situatie in Trujillo op het moment is weet ik niet. De stad is wel een tijdje in het nieuws geweest vanwege criminaliteit en taxi berovingen. Wat ik begrepen heb is dit inmiddels wel wat verbetert. Waarschijnlijk is het wel verstandig om daar taxi’s van bedrijf te nemen.

Ik ben het wel met Stephan eens. Mijn ervaring is dat veel mensen die negatief over Lima en Peru spreken er zelf niet geweest zijn. Want het is zo gevaarlijk! Ja, zo hou je wel een negatief beeld in stand, zonder dat het op persoonlijke ervaring is gebaseerd. Het negatieve beeld is schromelijk overdreven.
Wel ben ik van mening dat je meer op je hoede moet zijn dan in bijvoorbeeld Nederland. Zorgvuldig omgaan met je spullen, zodat ze niet gemakkelijk gerold kunnen worden. Geen vertoon van luxe. Waardevolle zaken als paspoort, geld, pinpas verborgen op het lijf, bij voorkeur op verschillende plekken. Niet meer geld bij je hebben dan je nodig hebt. Ik heb zelf alleen een paspoort bij mee als ik zeker weet dat ik dat nodig zal hebben, idem pinpas. Wel heb ik een kopie van mijn paspoort bij me. Ik zie er nogal sjofel uit. Niet verlaten straten, parken, enz. ingaan. Als je gewoon je gezonde verstand gebruikt dan kan er weinig gebeuren. Maar je weet nooit. Alles bij elkaar heb ik af en aan zo’n kleine tien jaar door Peru gezworven, op alle uren van dag en nacht, voornamelijk in Lima, ook door wijken die als minder goed bekend staan. Er zijn wel eens pogingen gedaan om mij te bestelen. Soms met succes. Niet vaak, niet gewelddadig, en er valt bij mij niet veel te halen.
Inderdaad, een heel enkele keer wordt een toerist gewelddadig beroofd, ook in Amsterdam. Maar verreweg de meesten overkomt niets, in het ergste geval merken ze een keer dat ze voor een klein bedrag bestolen zijn (zoals hen in de trein in Nederland ook wel overkwam).
Kortom: Gebruik je gezonde verstand. Wees op je hoede zoals je dat altijd moet zijn, ook in Nederland.
http://www.hostellima.nl/

Vooral stiekeme diefstal is een probleem, en daarvoor gebruiken ze ook trucjes om je af te leiden. Bewaar je meest waardevolle spullen onder je kleding. In de bus, op drukke busstations en op markten wordt veel stiekem gejat. Zelf goed alert zijn, moet je in Amsterdam ook doen! Anders is daar ook kans dat je gerold wordt. En de laatste tijd jatten ze in Amsterdam ook telefoons uit handen, koptelefoons van hoofden, met scootertjes en dan gauw doorrijden.

Ik heb maar zelden gehoord over gewelddadige overvallen en nooit zelf meegemaakt met 4 maanden in Peru over 2 reizen.

In Lima nam ik (vrouw alleen) meestal na 18u taxi’s; in Cuzco na 21u ongeveer. Ik kijk eerst even of ik de chauffeur vertrouw, en spreek de prijs af.
In dorpen liep ik gewoon in het donker over straat maar let ik wel op de omgeving en of ik niet gevolgd word. Bij twijfel ga ik even een winkel in of stil staan in de buurt van een groepje mensen.

De meeste momenten is het gewoon overdag, veilig, of ben je met een georganiseerd tourtje onderweg.

Neem geen enkel verhaal of advies aan van iemand die er zelf nooit is geweest. Dat is verspilde moeite en bangmakerij. Mensen zijn gewoon jaloers dat jij wel durft.
Voordat ik voor het eerst naar Latijns Amerika ging, hadden mensen ook de smeuiïgste enge verhalen over de zus van hun collega of de zwager van hun buurman, waardoor ik bijna niet meer durfde te gaan. Maar gelukkig wel gedaan!

Als je het in een nieuwe stad nog wat eng vindt, ga dan eerst eens zonder enige spullen de straat op, alleen wat geld voor wat eten en drinken en een plattegrondje. Eens rondlopen en aanvoelen hoe veilig je je voelt. Daarna kun je altijd wel met meer spullen de straat op, bv je fototoestel. Of als je je echt niet veilig voelt, zit je misschien in de verkeerde wijk, of moet je gewoon sneller de stad uit naar een kleiner plaatsje.

Geen geld wisselen op straat, geen sieraden dragen en hooguit een goedkoop horloge (plastic vind ik dan het best, of helemaal geen horloge), je camera telkens wegstoppen, en na het donker niet meer meenemen (of alleen als je met Peruaanse bevriende mensen op pad bent). In de bus niet gaan slapen met de camera in je tas in het rek; neem je handbagage dan op schoot met je armen er omheen als je een dutje gaat doen. Dat soort dingen.

In de bus zit je grote tas onderin, bij de betere busmaatschappijen met een nummertje dat je moet laten zien. Dus daar hoef je je geen zorgen om te maken. Ik doe hem wel vaak in een grote aardappelzak die ik voor 30 eurocent op een Peruaanse markt koop, om de tas te beschermen tegen vuil en stof, maar ook zodat hij er iets minder interessant uitziet tijdens tussenstops.

Meer veiligheidstips vind je op mijn site (zie handtekening).

Kijk veel foto’s in reisblogs, dan zie je vanzelf hoe het is en in wat voor omgeving en situaties de reizigers daar zitten (gewoon leuk en prima) en met wat ‘beeld’ is het ook al minder eng. Kijk bv. mijn foto’s op Peru 2006 Photo Gallery by Cecilia at pbase.com.

Veel plezier! Het is een mooi land en de meeste Peruanen zijn gewoon aardige mensen die geen kwaad willen!

Het gebeurt wel dat mensen half paranoia naar Zuid Amerika gaan, de eerste dagen extreem goed op hun spullen letten, alles en iedereen wantrouwen en alle ‘veiligheidsregels’ tot in de puntjes naleven, om er vervolgens achter te komen dat het allemaal wel meevalt, dat de mensen oprecht aardig, vrolijk en behulpzaam zijn, dat het barst van de reizigers en dat ze zich eigenlijk helemaal niet onveilig voelen. De angst slaat gauw om in euforie (door wat ze zien en beleven).

De meeste reizigers worden dan ook vrij snel makkelijker in hun doen en laten, waardoor je uiteraard wel een iets groter risico loopt om slachtoffer te worden van een gelegenheidsdief, want dat zijn het meestal. Ik ben zelf twee keer bestolen (in totaal anderhalf jaar Zuid Amerika), in Medellín en in Cusco met oud & nieuw… Beide keren was het aan mijn eigen gedrag te wijten. Ik had het kunnen voorkomen, als ik wat beter op had gelet/geluisterd. En dat zullen veel mensen die bestolen zijn wel min of meer toegeven. Het gebeurt in onoplettendheid, zonder dat je het door hebt. Enfin, het blijft vervelend en jammer van die smartphone, maar het is niet het einde. Daarna sta je wel weer even op scherp.

Gewelddadige overvallen op toeristen/reizigers komen veel minder voor dan het lijkt, als je bedenkt dat er nu jaarlijks tussen de 2,5 en 3 miljoen toeristen/reizigers naar Peru komen. Slecht nieuws reist altijd snel, dus de uitzonderlijke ‘horrorverhalen’ zul je ongetwijfeld te horen krijgen. Het toerisme is belangrijk, niemand in Peru is gebaat bij negatief nieuws. Ik denk dat de toerist meer ‘bescherming’ geniet dan de gemiddelde Peruaan. Zouden er in korte tijd enkele buskapingen of moorden op toeristen plaatsvinden, dan heeft dat gelijk invloed op de economie. De kans dat je met een bus in het ravijn beland of met bergbeklimmen of wildwaterrafting om het leven komt is groter.

En besef dat de meeste zakkenrolactiviteiten plaatsvinden op momenten dat je je veilig waant. Als je 's nachts om 3 uur uit de kroeg stapt en lopend op zoek gaat naar je hostel, ben je automatisch al veel allerter, dat straal je dan ook uit, dus is er niks aan de hand. Waardevolle spullen laat je toch achter, dus veel te verliezen heb je op zo’n moment ook niet…

In het hostel in Lima werd wel aardig wat gepikt… door toeristen onderling waarschijnlijk! Yoghurt uit de koelkast (dat gebruik ik altijd als voorbeeld van het ergste wat mij ooit is overkomen in 4 maanden Peru… zó’n gevaarlijk land!! :wink: ), maar ook kleding van de drooglijn, of een camera van een tafeltje in het hotelcafeetje (ja duuhhh, wie laat dat daar dan ook een uur lang onbeheerd achter!).

Dus hang je lievelingsbroek of je fijne reishanddoekje meer uit het zicht of in je eigen kamer als je die hebt. Of gebruik gewoon de goedkope reishanddoekjes van Xenos, of gebruik theedoeken > ja gewoon die dunne lappen waar je normaal kopjes en borden mee afdroogt… werkt prima en is niet erg als je het vergeet of kwijt raakt.

Kortom andere toeristen kunnen ook dieven zijn.

“… de eerste dagen extreem goed op hun spullen letten, alles en iedereen wantrouwen en alle ‘veiligheidsregels’ tot in de puntjes naleven, om er vervolgens achter te komen dat het allemaal wel meevalt, dat de mensen oprecht aardig, vrolijk en behulpzaam zijn, dat het barst van de reizigers en dat ze zich eigenlijk helemaal niet onveilig voelen. De angst slaat gauw om in euforie (door wat ze zien en beleven).
De meeste reizigers worden dan ook vrij snel makkelijker in hun doen en laten, waardoor je uiteraard wel een iets groter risico loopt om slachtoffer te worden van een gelegenheidsdief, want dat zijn het meestal.”

Dit ben ik helemaal met Sander eens. Ik heb wel vanaf het vliegveld met mensen in een taxi gezeten die ongelofelijk gespannen waren en bang. Een of twee dagen later is dat helemaal weg en zegt men dat het enorm meevalt en dat Lima en Peru heel anders zijn dan gedacht. Dat is dan wel het moment voor mij om, na de geruststellende woorden bij hun aankomst nu te waarschuwen dat je toch alert moet blijven. Het is ook van belang om te beseffen dat je als je moe bent je door die vermoeidheid minder alert wordt.
http://www.hostellima.nl/