Vooral stiekeme diefstal is een probleem, en daarvoor gebruiken ze ook trucjes om je af te leiden. Bewaar je meest waardevolle spullen onder je kleding. In de bus, op drukke busstations en op markten wordt veel stiekem gejat. Zelf goed alert zijn, moet je in Amsterdam ook doen! Anders is daar ook kans dat je gerold wordt. En de laatste tijd jatten ze in Amsterdam ook telefoons uit handen, koptelefoons van hoofden, met scootertjes en dan gauw doorrijden.
Ik heb maar zelden gehoord over gewelddadige overvallen en nooit zelf meegemaakt met 4 maanden in Peru over 2 reizen.
In Lima nam ik (vrouw alleen) meestal na 18u taxi’s; in Cuzco na 21u ongeveer. Ik kijk eerst even of ik de chauffeur vertrouw, en spreek de prijs af.
In dorpen liep ik gewoon in het donker over straat maar let ik wel op de omgeving en of ik niet gevolgd word. Bij twijfel ga ik even een winkel in of stil staan in de buurt van een groepje mensen.
De meeste momenten is het gewoon overdag, veilig, of ben je met een georganiseerd tourtje onderweg.
Neem geen enkel verhaal of advies aan van iemand die er zelf nooit is geweest. Dat is verspilde moeite en bangmakerij. Mensen zijn gewoon jaloers dat jij wel durft.
Voordat ik voor het eerst naar Latijns Amerika ging, hadden mensen ook de smeuiïgste enge verhalen over de zus van hun collega of de zwager van hun buurman, waardoor ik bijna niet meer durfde te gaan. Maar gelukkig wel gedaan!
Als je het in een nieuwe stad nog wat eng vindt, ga dan eerst eens zonder enige spullen de straat op, alleen wat geld voor wat eten en drinken en een plattegrondje. Eens rondlopen en aanvoelen hoe veilig je je voelt. Daarna kun je altijd wel met meer spullen de straat op, bv je fototoestel. Of als je je echt niet veilig voelt, zit je misschien in de verkeerde wijk, of moet je gewoon sneller de stad uit naar een kleiner plaatsje.
Geen geld wisselen op straat, geen sieraden dragen en hooguit een goedkoop horloge (plastic vind ik dan het best, of helemaal geen horloge), je camera telkens wegstoppen, en na het donker niet meer meenemen (of alleen als je met Peruaanse bevriende mensen op pad bent). In de bus niet gaan slapen met de camera in je tas in het rek; neem je handbagage dan op schoot met je armen er omheen als je een dutje gaat doen. Dat soort dingen.
In de bus zit je grote tas onderin, bij de betere busmaatschappijen met een nummertje dat je moet laten zien. Dus daar hoef je je geen zorgen om te maken. Ik doe hem wel vaak in een grote aardappelzak die ik voor 30 eurocent op een Peruaanse markt koop, om de tas te beschermen tegen vuil en stof, maar ook zodat hij er iets minder interessant uitziet tijdens tussenstops.
Meer veiligheidstips vind je op mijn site (zie handtekening).
Kijk veel foto’s in reisblogs, dan zie je vanzelf hoe het is en in wat voor omgeving en situaties de reizigers daar zitten (gewoon leuk en prima) en met wat ‘beeld’ is het ook al minder eng. Kijk bv. mijn foto’s op Peru 2006 Photo Gallery by Cecilia at pbase.com.
Veel plezier! Het is een mooi land en de meeste Peruanen zijn gewoon aardige mensen die geen kwaad willen!