haloo!:nod:
ik ben vorig jaar naar Cuba geweest en ter plekke ben ik er achter gekomen dat mensen heel blij zijn met stukjes zeep enzo…
Ik ga deze zomer naar Peru en ik zou graag willen wete of mensen in Peru daar ook blij mee zijn? en of er nog meer dingen zijn die ik misschien mee kan nemen, weet iemand het?:drugged:
Ojaah!, we verblijfen ook een nachtje bij mensen op het titicacameer het lijkt me leuk om voor hun wat mee te nemen maar ik heb GEEN idee wat, ik wil ze natuurlijk niet beledigen…
Hallo, ik ben toevallig deze zomer op die eilanden geweest. (Amantani + Taquile)
Het is daar erg toeristisch. Mensen waarbij je overnacht hebben vaak hun eigen winkeltje. Je kunt wellicht wel een leuk boek met plaatjes meenemen, of iets anders voor de kinderen. Maar ze hebben daar verder niet echt behoefte aan westerse middelen.
Als je daar bent, kun je misschien een paar pakjes sigaretten meenemen om aan taxichaffeurs te geven. (bijvoorbeeld in Cusco). Ik weet niet hoe goed je het Spaans beheerst, je doet de mensen daar vooral een plezier met een leuk gesprekje of een discussie.
Trouwens, als je gids op het eiland een engels- en franssprekende Indiaan (grote kans dat jij die gids ook krijgt) is, wil je dan aan hem zijn emailadres vragen ? Ik heb veel met hem gepraat over o.a. Hugo Chavez en andere sociale zaken. Ik wil je een aantal foto’s geven waar hij op staat, die je misschien kunt uitprinten en meenemen.
Er zijn veel lopende projecten in Zuid-Peru waarbij directe hulp aan minderbedeelden wordt gegeven. Ik zou gewoon een project uitkiezen waarvan je het idee hebt dat het echt nuttig is en daar langs gaan met noodzakelijk materiaal, afhankelijk van het project (speelgoed, lesmateriaal, etc.). Ik ben zelf vorig jaar naar Cuba geweest en buiten dat ik het fantastisch vond, heb ik inderdaad ook gewoon mensen op straat blij gemaakt. Ik heb echter het idee dat het in Peru iets anders ligt. Iemand daar een andere mening over? Moet nog naar Peru, dus…
Breng niets mee uit NL,
maar KOOP in Peru…
Je bereikt dan 3 dingen. 1. Je kunt meer kopen, want dingen zijn relatief veel goedkoper (en in bv. Cusco hebben ze allles te koop wat we hier in NL ook hebben)
**2. **Je zorgt voor een inkomen voor de winkeliers.
**3. **(eigenbelang) je hoeft zelf niet zo te slepen met spullen.
Hoi Julia,
Bellenblaas vinden kinderen altijd geweldig. Of een opblaasbal of frisbee. Het is ook vaak leuk om samen een spelletje ermee te doen. Voor volwassenen is het vaak leuk om foto’s te laten zien waar je vandaan komt. Zelf neem ik een snapbook (heel klein fotoalbumpje) mee van thuis. Hierin staan foto’s van mijn stad/huisje/familie/vrienden. Vaak zijn mensen ontzettend geinteresseerd als ze dat mogen zien.
Groetjes Noortje
Hallo,
Zoals eerder gezegd kunt ge hier in Peru ook veel spullen kopen het heeft dus weinig zin om dingen te kopen die ze hier ook hebben ,vaak aan een betere prijs .Er zijn natuurlijk dingen die ze in peru niet kennen behalve in de steden zoals Lima ,cusco of arequipa misschien.Dingen die ik onlangs meegenomen heb naar Peru zijn :repenchocolade van de aldi verschillende keuze van smaak, kleurboekjes met een setje kleurpotloodjes van de zeeman, ook chocolade euros en zwartepietjes, sinterklaasjes die ze nu verkopen in belgie en nederland .Van sinterklaas hebben ze nog nooit gehoord ze vinden het best spannend ,ook speculoosfiguren had ik mee.
het is beter 10 kinderen blij te maken met 1klein dingetje dan 1 met iets groot ,maar dat is mijn gedacht maar .
Helemaal mee eens!
Maar ik ben tegen het lukraak weggeven van dingen of geld. Uiteraard wel als je bij iemand hebt overnacht kan het leuk en aardig zijn, maar in het wildeweg dingen uitdelen kan een bedelcultuur veroorzaken en versterkt ook het scheve beeld dat Peruanen kunnen hebben van Westerlingen (wandelende goudmijnen).
Je hoort vaak van de Peruaanse gisden dat je voor de mensen op de eilanden het beste vers fruit en groenten mee kunt nemen omdat ze dat zelf niet genoeg hebben en alles per boot moet worden ‘geïmporteerd’ en dus duur is.
En een ander suggereerde al: kies een bestaande organisatie uit en doneer daar gewoon aan. Mocht je nou echt heel graag iets willen meeslepen uit Nederland, dan zit Niños Unidos Peruanos in Cusco altijd verlegen om kinderkleertjes en schoentjes. Die verzamelen zij en met Kerstmis krijgt elk van de honderden kindjes die hun kinderrestaurants bezoeken, een pakketje met kleertjes en speelgoed. Opsturen per post heeft geen enkele zin want die pakketten komen of niet aan, of ze betalen zich scheel aan importtax. Maar ook daarvan zou ik denken dat je ook ter plaatse wel een hoop kunt kopen en vervolgens doneren, of doneer gewoon geld, dan besteedt die organisatie het aan wat op dat moment het hardst nodig is.
1. Je kunt meer kopen, want dingen zijn relatief veel goedkoper (en in bv. Cusco hebben ze allles te koop wat we hier in NL ook hebben)
quote]
Mag ik als ex-vrijwilliger die 2 maanden vrijwel dagelijks tegen het woordenboek heeft staan vechten hier even tegen sputteren? (2 maanden vrijwilligerswerk op openbare middelbare school in Cusco, en de woordenboeken zaten echt onder de spelfouten! Niet alleen de woordenboeken! Al het lesmateriaal klopte gewoon van geen kant)
En als ex-vrijwilligers die later Bolivianen Engels heeft proberen te leren, maar er achter kwam dat er gewoon vrijwel niets te koop was. Die in Peru/Bolivia sowieso weinig Engelstalige boeken is tegengekomen. (Ok toegegeven in Cusco kan je best veel Engelstalige boeken vinden. Maar deze hebben doorgaans een veel te hoog niveau. Waar zijn de kinderboeken? Of andere versimpelde boeken?
Ik zou normaal gesproken ook zeggen: Koop het ter plaatse. Maar als er dan toch dingen zijn die je vanuit Nederland kan/wil meenemen denk dan aan zulke dingen. Goed lesmateriaal en zo’n beetje alles wat met Engels te maken heeft is slecht verkrijgbaar. (En er zijn heeel veel Peruvianen die Engels willen leren. Ben echt tientallen keren gevraagd om les te geven. Maar er zijn er bar weinig die het ook echt goed spreken.)
Tijdens mijn eerste reis naar peru zijn we naar verschillende steden en plaatsen geweest en twas bijna allemaal evenmooi ,maar wat me het meeste is bijgebleven en mij het gelukkigste gevoel gaf was het volgende,
mijn vrouw nu (Toen nog mijn lief:redface:)kende mensen uit italie die in peru werkte in een project in Zurite een heel arm dorpje dicht bij Cusco .Het was een soort opvangtehuis waar ze de mensen onderdak geven en opleiding geven zodat ze op een dag weer op eigen benen kunnen staan, de ene groep bakte brood iedere dag…(heb ik ook mogen doen)en een andere groep kookt en andere tuinieren of verzorgen de beesten …eigenlijk leefden ze al op hun eigen want ze maakten alles bijna zelf uit eigen gekweekte dingen…waar ik en mijn vrouw sliepen was er eenvoetbal tereintje waar de kids uit het dorp savonds na hun werk (8 tot een 15j waren ze) kwamen voetballen ,ik heb een paar keer meegedaan al valt dat niet mee op die hoogte…direct buiten adem he…en die kids lachten me altijd uit:redface: maar iedere keer vertelden ze ons meer enmeer zo vertelde ze dat ze smorgens een stuk brood met warme melk aten en voor de rest van de dag niks behalve savonds nog wat soep en de meeste moesten met de koeien mee de weide in, geen school dus! ik was eigenlijk verstomd en zei dat ze morgen maar bij mij moesten komen eten, ik smorgens naar de tienda en kocht 5kilo pasta en alles wat je nodig hebt om een goede pasta saus te maken ben een paar kookpotten gaan lenen in de keuken en heb voor de jongens gekookt…het waren er eerst 15 die savonds buiten stonden te wachten maar al gouw waren het er 25 en ik liet ze per 6 binnen om te eten want ik had maar zes borden ,ge moest die zien eten !kreeg er kippevel van ,daar besefte ik weer hoe goed we het wel hebben in onze lage landen. nadat alles op was en iedereen voldaan (ook wijzelf) gingen de kids naar huis en wij naar bed …stond er een uurtje later een half orkest voor de deur te spelen…het waren de kids die met hun trompet en trommels en nog meer teruggekeerd waren om ons te bedanken, de instrumenten zagen eruit alsof ze onder ne camion hadden gelegen en klonkenzo vals dat de honden begonnen te huilen…maar voor mij en mijn vrouw waren dit de mooiste liedjes.en eerlijk waar dit feestmaal voor hen koste mij 10 euro!en ik had het gevoel of ik er 100000 gewonnen had.
Is dit niet wat we allemaal een beetje zoeken?
Mooie anekdote graniet!
Dat is wat Niños Unidos Peruanos elke dag doet: honderden ondervoede kinderen bijvoeden in hun kinderrestaurants, en de kids krijgen er ook nog huiswerkles, ze mogen er douchen, tanden poetsen, naar de dokter en tandarts en vooral krijgen ze veel liefde en aandacht. Dit project kan altijd donateurs gebruiken (dus ook als je er niet heen gaat).
Zo heb ik laatst op de luchthaven (Amsterdam of Brussel weet ik niet precies meer)ook mensen gezien die probeerden geld in te zamelen voor een soortgelijk project, je kon er een pen enzo kopen …maar dat is voor mij niet hetzelfde , je ziet niet wat er gebeurt en die blije gezichten enzo…maar je hebt gelijk zonder donateurs krijg je in je eentje ook niks gedaan! blijvend althans niet.
Tja ik snap wat je bedoelt maar denk ook wel eens bij mezelf; is het niet puur egoïsme / narcisme dat ik zelf die blije dankbare gezichten wil zien?
Toen ik reisde in Bolivia zag ik daar zoveel bedelaars op straat en als ik dan vroeg of ze ook misschien een banaan ofzo van me wilden hebben, waren ze daar ook altijd heel blij mee. Dus op een gegeven moment zijn we toen ons resterende eten in restaurants gaan meenemen in doggy bags (we kregen het zelf bijna nooit op), en als op straat dan een bedelaar zijn hand op hield, vroegen we of hij/zij eten wilde. 100% wilde dat graag! En overdag hadden we dus altijd wel wat bananen bij ons (van appels waren we bang dat hun tanden dat misschien niet aan kunnen).
Ook hebben we een paar keer bedelende kindjes aan tafel uitgenodigd en wat eten en drinken voor hem/haar besteld. Meestal waren die heel schuchter en stil, en eentje begon zelfs te huilen, toen twijfelden we of we nou wel het juiste hadden gedaan.
Maar er kwamen soms ook wel schone, goed verzorgde, goed doorvoede kindjes bedelen om geld, die gaven we niks. Die hadden dat gewoon gezien dat toeristen vaak geld geven als je maar zielig genoeg kijkt…
Ik denk dat de verhalen van ‘jouw’ kinderen zeker kloppen, en leuk dat ze die muziek kwam maken! Je zou ook eens moeten weten hoeveel kinderen in Nederland zonder ontbijt naar school worden gestuurd… ook triest.
