Ik ben het grotendeels eens met Dionne.
Wat aanvullingen / opmerkingen:
Ik neem geen pyama’s mee maar een t-shirt waarin ik slaap, als dat echt te vies wordt slaap ik tijdelijk in een ander shirt dat ook bijna aan wassen toe is. Als het erg koud is, gebruik ik mijn thermisch ondergoed als pyama. Als het ook overdag erg koud is, kan ik dat onder mijn normale kleding dragen, dus dubbel nuttig.
Een van mijn beste aankopen ooit is geweest mijn winddichte fleece vest: licht, klein in te pakken, en toch heel lekker warm, vooral als ik het combineer met bv. mijn dunne lamswollen truitje, en/of een thermisch hemd met lange mouwen. Vraag in outdoor winkels welke fleece vesten / jassen winddicht zijn.
Ook een aankoop waar ik al jaren en jaren enorm veel plezier van heb, op vakantie, bij het sporten of gewoon naar werk / privé: mijn Icebreaker thermische zwarte hemden met lange mouwen die er niet uitzien als ondergoed maar gewoon als een zwart shirt. Icebreaker maakt zijn shirts van Merino wol, dat kriebelt niet, maar houdt je wel veel warmer dan katoen (wat klam en dus koud wordt als je zweet), en bij mij persoonlijk werkt het ook beter dan synthetische stoffen.
Zelf heb ik ook altijd een paar teenslippers bij me, bijvoorbeeld voor in vieze douches, maar ook als het gewoon mooi weer is.
Ik doe ook wat ruimer in sokken en ondergoed, dat weegt toch haast niks. Ongeveer 7 setjes.
Qua t-shirts een stuk of 4-5, sommige met korte mouw en andere met lange. Los te dragen of over elkaar heen. En dus in koude gebieden een lamswollen truitje.
Tegen kou kan een fleece muts ook enorm veel helpen; het grootste gedeelte van je lichaamswarmte verlaat het lichaam door het hoofd. Je kan ook wachten hoe het gaat en daar kopen.
Neem geen normale handdoek mee, maar koop bij de Xenos die supergoedkope reishanddoekjes (ongeveer 3 tot 8 euro geloof ik). Ze hebben ze in een stuk of 4 verschillende maten. Met de één na kleinste kan ik me van top tot teen afdrogen, als ik eerst even met mijn handen de druppels van me af veeg na het douchen. Ik heb meestal twee kleintjes bij me.
Een doodnormale theedoek kan ook goed werken! (idem: eerst de ergste druppels van je lijf vegen.) En beide zijn niet zo erg als ze van de waslijn gestolen worden of je ze vergeet. (Dus koop niet van die belachelijk dure dingen van Bever ofzo.)
De laatste jaren laat ik het wassen meestal doen, dat scheelt een hoop gedoe, rauwe handen van het uitwringen, en tijd. En het kost haast niks. Er is bij mij nog nooit wat kwijt geraakt als ik het liet wassen. Ze werken inderdaad met gekleurde draadjes. Het is vaak binnen een dag weer droog op te halen.
Ondergoed wil ik nog wel eens mee wassen tijdens het douchen, kleine moeite.
Als je geen Spaans spreekt, neem dan een Point It boekje mee! Superleuk en handig. Maar Spaans kunnen spreken is nog veel leuker, dus doe eventueel een cursus voordat je gaat! Daarna kun je er in nog zoveel andere landen plezier van hebben.
Bij mij gaat het meeste gewicht altijd zitten in de toebehoren van mijn camera: oplader + kabel, reserve batterij, draagbare harde schijf voor back-ups (maar tegenwoordig kosten ‘grote’ USB-sticks niet meer zoveel)… en toiletspullen, en leesboeken (2 of 3, ruilen als ik ze uit heb)…
Je kunt ook nog wat inspiratie opdoen in mijn “what (not) to bring” lijstje, maar let op dat dit niet speciaal voor Peru is gemaakt, en je een hoop dingen niet nodig hebt.
En kijk eens op deze site: http://www.meeneemlijst.nl/
Zoek ook eens op internet bv. via Google met termen zoals ‘packing list Peru’ of ‘checklist Peru’ of ‘what to bring Peru’.
En gewoon een paar weken van tevoren alvast eens proef inpakken en wegen, en opnieuw selecteren kan ook helpen.
Over geld en tickets: als ik onderweg ben met al mijn spullen dan draag ik de meest waardevolle dingen op mijn lijf in een moneybelt, ik vind dit type het fijnst omdat je dat voor of achter kunt dragen, hangend aan je broekriem. Maar je hebt veel verschillende types. Niet al mijn geld zit daarin; dat verstop ik op allerlei verschillende plekken zodat ik nooit alles in een keer kwijt ben als ik slordig ben of word beroofd. Ik gebruik ook een broekriem met ritsje in de binnenkant, die heb je in leer of polyester en ziet er uit als een gewone riem.
Als ik een hotel heb, laat ik meestal het meeste daar achter, verstopt en verspreid over meerdere plekken, bv. een deel in een vak van mijn tas dat ik afsluit met een klein slotje (maar dat hang ik niet in het zicht, om onnodige aandacht te voorkomen); de tas zit dan ook weer met een wokkelslotje aan een meubel vast, ook zonder dat je dat op het eerste oog ziet; een deel zelfs tussen mijn vuile was. Verder misschien wat in een reisgids, tussen mijn ondergoed, of in een geheim vakje in mijn backpack… wisselt een beetje.
Op straat neem ik meestal alleen een kopie van mijn paspoort mee, wat klein geld in mijn broekzak of makkelijk portemonneetje, en wat groter geld ergens anders verstopt (meestal gewoon in mijn tas, die ik echter wel altijd heel erg in de gaten heb… het is er een met één hengsel die ik dus ook makkelijk op mijn buik kan dragen zonder dat het er raar uitziet). In sommige broeken heb ik ook zakken die met heel stug klitteband dicht zitten, soms bewaar ik daar wat in. Ligt er allemaal een beetje aan hoe het voelt in een stad of dorp.
Dat laatste geldt ook voor camera wel of niet mee. En na foto’s maken berg ik de camera altijd weer op in mijn goedkope canvas tas (geen dure merk-fototas). Maar als het veilig genoeg voelt loop ik er soms wel gewoon mee in mijn hand te slenteren met het koord om m’n pols gewikkeld.
Je kunt prima pinnen in Peru, maar vaak komen er alleen grote biljetten uit die je in de praktijk bijna nergens kunt uitgeven (“we hebben geen wisselgeld”). Dus na het pinnen ga ik meteen de bank binnen om het te ruilen voor kleinere biljetten en munten. En meestal neem ik daarna ook een (moto)taxi naar mijn hotel om het te verstoppen, zodat ik niet met een berg geld rondloop, bv. 100 euro is daar een fortuin voor veel mensen.
1 sol munten opsparen voor taxi’s en kleine aankopen is wel slim.
Andere mensen vertrouwen wel op de kluis van een hotel maar ik nooit. Mocht je toch gebruik willen maken van een kluis dan is een tip om geld in een dichtgelikte envelop te doen met een paraafje als een soort zegel.
In de bus nooit in slaap vallen terwijl je tas met camera e.d. in het vak boven je hoofd ligt, of op de grond. Pak dan die tas op schoot, in die houding liggen al vrij automatisch je armen er omheen. Bij lunchsstops die tas ook meenemen.
Er is aardig wat stiekeme diefstal in Peru (en ook met afleid-trucs), maar 99% te voorkomen door gewoon gezond verstand. Bij mij in de bus zaten reizigers van wie hun filmcamera uit hun tas was gestolen die wel op slot zat en met een hengsel om hun been vast zat, maar wel op de grond lag terwijl zij sliepen. Het slot was kapot gemaakt.
Van mij is alleen een keer yoghurt uit de gezamenlijke koelkast gepikt :-), met in totaal 4 maanden reizen in Peru (deels alleen reizend). Dus niet paranoïde zijn maar wel een beetje snugger. 
Veel plezier, foto’s op mijn website (Peru 1998 en 2006),
Cécile
