Is door de schrijver verwijderd.
CORRECTIE :
Met duizend dank aan Dhr Boomaap , wordt het verhaal die eerst door mij werd verwijderd alsnog terug geplaats .
Ik had het verwijderd omdat ik toen tureluurs werd door de aanhoudende vuilspuiterrij zoals de lezers ook kunnen volgen.
Ook zie je bij de topic http://www.wereldwijzer.nl/showthread.php?p=427653#post427653
De originele / eerst verwijderde posting .
**DEEL I **
De 3edag van mijn “Sumatrareis” vertrok ik 9.00 uit de Pangeran Beach Hotel in Padang.Omdat de trein omstreeks 11.00-12.00 (?) vertrek heb ik die ochtend gebruikt om de Dinas Pariwisata (Dienst Toerisme) van Padang en West Sumatra te bezoeken .
De laatste kantoor was al jaren verhuisd , de adres in L.P van 2009 is ook niet juist.
Voor de zekerheid zijn we om 10 uur al bij de station , om kaarten te kopen voor het geval van.Is niet nodig , je ziet daar bijna niemand , een verlaten klein station.
Kaarten gekocht , voor een habbekrats (een paar duizend rupiah) voor een treinreis van bijna 2 uren (60 km ?) .
Alleen rijdt de toeristentrein in de weekend, met splinternieuwe treinstellen , strak in de verf.
Dagelijks vertekt een boemeltrein , met oude wagons .In Europa zal het rijp voor de sloop zijn , maar ze rijden nog goed.
De traject is ook vlak , precies zoals in Nederland.
Om de tijd te doden zijn we eerst naar de complex van Universitas Andalas , een half uur rijden van de station , richting de heuvels .
Dit kom omdat de Padangse chauffeur “zijn” Universitas wil laten zien , vooruit dan maar , dat wil ik ook zien .
Het is echt mooie complex , heel groot , en de faciliteiten , campus etc lijken wel in orde.
Ze hebben zelf een aparte " vrouwen" campus.
In de hele omgeving verdienen de boeren . desabewoners extra door kost-kost-an( kamer) te verhuren.
Is big bisnis daar volgens de chauufeur .
Uiteraard maken we ook foto’ s , voor prive gebruik .
Daarna zijn we terug gekomen , half uur voor het vertrek van de trein.
Zagen de enige grote tafel voor de cafetaria bezet door een paar oudere mannen.
Dus , assalammuallaikum , boleh ikut duduk pak ?
Zie je verbaasde ogen , een toerist die assalamullaikum(Gods vrede met U ) zegt en ook de bahasa(Indonesia) spreekt, of ik mag aanschuiven ?
Uiteraard wordt plaatsen geregeld , mensen even aanschuiven om een plaats voor die vreemde toerist te geven.
Openingsgesprek Pro Forma : Ada api pak ? (Heeft u vuur voor mij ?)
Ja , ja silahkan (Ja, zeker) .Nemenin saya dong . (rookt je ook mee ?)
Uiteraard roken ze mee , na aandringen van mijn kant.
Koffie besteld , en paffen maar , lekker kletsen.
1 van de oudste (55 jaar ?) vroeg uiteindelijk waar ik vandaan kom.
Ze hebben mij 2 uren geleden al gezien , typisch toeristen , foto tas , bril , vreemde taal (Nederlands) .
Ze hadden gedacht dat die mister een orang Amerika is (Amerikaans) .
Dus ik vertelde wat mijn “missie” is , foto’s maken (alsof ik dat kan ) van Padang en Sumatra Barat .
Gewoon de bla bla bla verhaal.
Wordt de conducteur geroepen , of hij kan zorgen dat de deur van de laatste gerbong (wagen) geopend kan worden voor bapak (niet meer Mister , maar Bapak= promotie ) .
Wij stappen dan in het laatste wagen , kom zo’ n assistent om de achterdeur te openen (was op slot).
Komen we (ik met mijn vriend) te zitten in een gerbong/wagon waar alleen maar vrouwen zitten , bijna allemaal met hoofddoeken(Padang is een streng Moslim gebied waar de vrouwen de " baas" zijn ) .
DEEL II
Vervolg >>>>
Dus komen we in gesprek (bijna 1,5 uur van de 2 uur durende rit).
Gezellig , foto’ s gemaakt , weigerde om samen met hun op de foto , van huis uit ben ik een verlegen man (ha ha ha ha ).
Ze vragen bijna alles over wat ik doe , gezin , of ik kinderen heb etc.
1 van die dames is ook werkzaam bij PJKA , ze vond jammer dat ik van Pariaman(de eindpunt) gelijk naar Bukittinggi gaat.
Anders kan ik met haar mee om info’ s etc te verzamelen , ze ken wel iemand (orang dalam) van de inner circle.
Als je vriendelijk ben , de taal spreekt , hun adat kent , kan sommige gesloten deuren geruisloos geopen worden.
Van het foto maken komt weinig van terecht , het regende de hele rit , dus moet ik wel voor de stijl een paar foto’ s maken .
Het is ook eng om bij de achterdeur te staan “fotograferen” , de trein wiebelt ook .In ieder geval een paar foto’ s , ook van de dames .
De trein zelf stelt niks voor , een echte afgeleefde trein.
Het is niet een toeristentrein.
En voorlopig is het relatief leeg , ondanks de goedkope treinkaart .
Dat komt omdat ze pas een paar maanden rijden , en “belum disosialisasikan di masyarakat umum”.
Nog niet bekend bij de brede publiek.
Men kan vanaf Padang met de angkot en travel reizen binnen 2 uur .
De meesten gaan met angkot , ondanks dat je ergens moet overstappen .
Met de trein is het comfortabeler en je kan veel vracht meenemen.
Die mevrouw neemt zelf een grote kursi malas (luiestoel) van rotan .
De andere dames (lijkt wel uitstapje van de leden van NVvHV) hebben ook hun barangs(spullen) meegenomen .
Bij aankomst in Pariaman , begin het hard te regenen , met bakken vol tegelijk.
Gelukkig staat de chauffeur al te wachten , en kunnen we verder richting Bukit Tinggi.
Eerst wil de chauffeur Pariamanse strand laten zien , met de eetstalletjes etc .
Dus zijn we even naar de strand gaan kijken , een omweg van nog niet eens 5 minuten, met de auto .
De strand ligt vlak achter de treinstation , in de zomer en met mooi weer zal het leuk zijn.
Want de Padangers komen ook naar Paraiamanse strand(Toeristentrein in de week-end).
Ik kan alleen maar een bijna ondoordringbare watergordijn zien.
InsyAllah (als het God behaagt) kan ik het mss andere keer meemaken.
NOGMAALS : Mijn dank is groot dat Dhr Boomaap mijn verloren posting hebt terug gehaald.
Ik zal het ook plaatsen bij een groot Nederlandse forum .
Nogmaals terima kasih banyak