Treinreis Padang-Pariaman Jan 2009

Is door de schrijver verwijderd.

CORRECTIE :
Met duizend dank aan Dhr Boomaap , wordt het verhaal die eerst door mij werd verwijderd alsnog terug geplaats .
Ik had het verwijderd omdat ik toen tureluurs werd door de aanhoudende vuilspuiterrij zoals de lezers ook kunnen volgen.
Ook zie je bij de topic http://www.wereldwijzer.nl/showthread.php?p=427653#post427653

De originele / eerst verwijderde posting .

**DEEL I **
De 3edag van mijn “Sumatrareis” vertrok ik 9.00 uit de Pangeran Beach Hotel in Padang.Omdat de trein omstreeks 11.00-12.00 (?) vertrek heb ik die ochtend gebruikt om de Dinas Pariwisata (Dienst Toerisme) van Padang en West Sumatra te bezoeken .
De laatste kantoor was al jaren verhuisd , de adres in L.P van 2009 is ook niet juist.
Voor de zekerheid zijn we om 10 uur al bij de station , om kaarten te kopen voor het geval van.Is niet nodig , je ziet daar bijna niemand , een verlaten klein station.
Kaarten gekocht , voor een habbekrats (een paar duizend rupiah) voor een treinreis van bijna 2 uren (60 km ?) .
Alleen rijdt de toeristentrein in de weekend, met splinternieuwe treinstellen , strak in de verf.
Dagelijks vertekt een boemeltrein , met oude wagons .In Europa zal het rijp voor de sloop zijn , maar ze rijden nog goed.
De traject is ook vlak , precies zoals in Nederland.
Om de tijd te doden zijn we eerst naar de complex van Universitas Andalas , een half uur rijden van de station , richting de heuvels .
Dit kom omdat de Padangse chauffeur “zijn” Universitas wil laten zien , vooruit dan maar , dat wil ik ook zien .
Het is echt mooie complex , heel groot , en de faciliteiten , campus etc lijken wel in orde.
Ze hebben zelf een aparte " vrouwen" campus.
In de hele omgeving verdienen de boeren . desabewoners extra door kost-kost-an( kamer) te verhuren.
Is big bisnis daar volgens de chauufeur .
Uiteraard maken we ook foto’ s , voor prive gebruik .

Daarna zijn we terug gekomen , half uur voor het vertrek van de trein.
Zagen de enige grote tafel voor de cafetaria bezet door een paar oudere mannen.
Dus , assalammuallaikum , boleh ikut duduk pak ?
Zie je verbaasde ogen , een toerist die assalamullaikum(Gods vrede met U ) zegt en ook de bahasa(Indonesia) spreekt, of ik mag aanschuiven ?
Uiteraard wordt plaatsen geregeld , mensen even aanschuiven om een plaats voor die vreemde toerist te geven.
Openingsgesprek Pro Forma : Ada api pak ? (Heeft u vuur voor mij ?)
Ja , ja silahkan (Ja, zeker) .Nemenin saya dong . (rookt je ook mee ?)
Uiteraard roken ze mee , na aandringen van mijn kant.
Koffie besteld , en paffen maar , lekker kletsen.
1 van de oudste (55 jaar ?) vroeg uiteindelijk waar ik vandaan kom.
Ze hebben mij 2 uren geleden al gezien , typisch toeristen , foto tas , bril , vreemde taal (Nederlands) .
Ze hadden gedacht dat die mister een orang Amerika is (Amerikaans) .
Dus ik vertelde wat mijn “missie” is , foto’s maken (alsof ik dat kan ) van Padang en Sumatra Barat .
Gewoon de bla bla bla verhaal.
Wordt de conducteur geroepen , of hij kan zorgen dat de deur van de laatste gerbong (wagen) geopend kan worden voor bapak (niet meer Mister , maar Bapak= promotie ) .
Wij stappen dan in het laatste wagen , kom zo’ n assistent om de achterdeur te openen (was op slot).
Komen we (ik met mijn vriend) te zitten in een gerbong/wagon waar alleen maar vrouwen zitten , bijna allemaal met hoofddoeken(Padang is een streng Moslim gebied waar de vrouwen de " baas" zijn ) .


DEEL II
Vervolg >>>>

Dus komen we in gesprek (bijna 1,5 uur van de 2 uur durende rit).
Gezellig , foto’ s gemaakt , weigerde om samen met hun op de foto , van huis uit ben ik een verlegen man (ha ha ha ha ).
Ze vragen bijna alles over wat ik doe , gezin , of ik kinderen heb etc.
1 van die dames is ook werkzaam bij PJKA , ze vond jammer dat ik van Pariaman(de eindpunt) gelijk naar Bukittinggi gaat.
Anders kan ik met haar mee om info’ s etc te verzamelen , ze ken wel iemand (orang dalam) van de inner circle.
Als je vriendelijk ben , de taal spreekt , hun adat kent , kan sommige gesloten deuren geruisloos geopen worden.

Van het foto maken komt weinig van terecht , het regende de hele rit , dus moet ik wel voor de stijl een paar foto’ s maken .
Het is ook eng om bij de achterdeur te staan “fotograferen” , de trein wiebelt ook .In ieder geval een paar foto’ s , ook van de dames .

De trein zelf stelt niks voor , een echte afgeleefde trein.
Het is niet een toeristentrein.
En voorlopig is het relatief leeg , ondanks de goedkope treinkaart .
Dat komt omdat ze pas een paar maanden rijden , en “belum disosialisasikan di masyarakat umum”.
Nog niet bekend bij de brede publiek.
Men kan vanaf Padang met de angkot en travel reizen binnen 2 uur .
De meesten gaan met angkot , ondanks dat je ergens moet overstappen .
Met de trein is het comfortabeler en je kan veel vracht meenemen.
Die mevrouw neemt zelf een grote kursi malas (luiestoel) van rotan .
De andere dames (lijkt wel uitstapje van de leden van NVvHV) hebben ook hun barangs(spullen) meegenomen .
Bij aankomst in Pariaman , begin het hard te regenen , met bakken vol tegelijk.
Gelukkig staat de chauffeur al te wachten , en kunnen we verder richting Bukit Tinggi.
Eerst wil de chauffeur Pariamanse strand laten zien , met de eetstalletjes etc .
Dus zijn we even naar de strand gaan kijken , een omweg van nog niet eens 5 minuten, met de auto .
De strand ligt vlak achter de treinstation , in de zomer en met mooi weer zal het leuk zijn.
Want de Padangers komen ook naar Paraiamanse strand(Toeristentrein in de week-end).
Ik kan alleen maar een bijna ondoordringbare watergordijn zien.

InsyAllah (als het God behaagt) kan ik het mss andere keer meemaken.


NOGMAALS : Mijn dank is groot dat Dhr Boomaap mijn verloren posting hebt terug gehaald.
Ik zal het ook plaatsen bij een groot Nederlandse forum .
Nogmaals terima kasih banyak

:zon02:

Het is een loffelijk initiatief dat iemand de moeite neemt om zijn belevenissen in Indonesië te verhalen en deze deelt met de mede-forumbezoekers. Ik denk dat deze bijna 1000 woorden toch minimaal twee uurtjes kosten voordat zij een verhaal vormen. Omdat het verhaal hier is geplaatst zou je vermoeden dat de schrijver graag wil dat het gelezen wordt. De schrijver die voor een publiek schrijft dient ten alle tijden rekening met zijn lezers te houden, het verhaal moet dusdanig worden vormgegeven zodat het gemakkelijk door de lezer tot zich genomen kan worden. Helaas lijkt het qua vormgeving erop dat de schrijver van bovenstaande lak aan zijn lezers heeft. Er is niets aan vormgeving gedaan, er staan een stel zinnen, niet aaneengesloten, dat leest heel moeilijk, je ziet een brij van woorden, waarin geen enkele eenheid in valt te ontdekken. Dat terwijl het een werkje betreft dat hoogstens een halfuur in beslag neemt. De meeste lezers zullen halverwege afhaken. Misschien is dat wat de schrijver nastreeft.

Ook heeft de schrijver de vreemde gewoonte om een spatie tussen het einde van een woord en een leesteken in te lassen. Dat doet men zelfs in Indonesië niet, een hoogst eigenaardige gewoonte.

Hier nog enkele tips voor de beginnende schrijver:

  • De taal moet helder zijn, grammaticaal correct en sober. Korte duidelijke zinnen die zo adequaat mogelijk de ideeën weergeven, verdienen de voorkeur boven literaire stijleffecten. Spel- en tikfouten mogen in principe niet voorkomen.

  • Schrijven vergt een scherpe zelfkritiek. Stijlfouten en een onlogische gedachtegang komen het best aan het licht als men de tekst enkele dagen laat rusten en hem dan opnieuw overleest, liefst luidop.

  • Ook de toon is belangrijk : dus geen overdreven zelfzekerheid (“ongetwijfeld”, “het spreekt vanzelf”) en geen onjuiste veralgemeningen (“zoals iedereen weet”).

[quote=“boomaap, post:2, topic:51950”]

:zon02:

Het is een loffelijk initiatief dat iemand de moeite neemt om zijn belevenissen in Indonesië te verhalen en deze deelt met de mede-forumbezoekers. Ik denk dat deze bijna 1000 woorden toch minimaal twee uurtjes kosten voordat zij een verhaal vormen. Omdat het verhaal hier is geplaatst zou je vermoeden dat de schrijver graag wil dat het gelezen wordt. De schrijver die voor een publiek schrijft dient ten alle tijden rekening met zijn lezers te houden, het verhaal moet dusdanig worden vormgegeven zodat het gemakkelijk door de lezer tot zich genomen kan worden. Helaas lijkt het qua vormgeving erop dat de schrijver van bovenstaande lak aan zijn lezers heeft. Er is niets aan vormgeving gedaan, er staan een stel zinnen, niet aaneengesloten, dat leest heel moeilijk, je ziet een brij van woorden, waarin geen enkele eenheid in valt te ontdekken. Dat terwijl het een werkje betreft dat hoogstens een halfuur in beslag neemt. De meeste lezers zullen halverwege afhaken. Misschien is dat wat de schrijver nastreeft.

Ook heeft de schrijver de vreemde gewoonte om een spatie tussen het einde van een woord en een leesteken in te lassen. Dat doet men zelfs in Indonesië niet, een hoogst eigenaardige gewoonte.

Hier nog enkele tips voor de beginnende schrijver:

  • De taal moet helder zijn, grammaticaal correct en sober. Korte duidelijke zinnen die zo adequaat mogelijk de ideeën weergeven, verdienen de voorkeur boven literaire stijleffecten. Spel- en tikfouten mogen in principe niet voorkomen.

  • Schrijven vergt een scherpe zelfkritiek. Stijlfouten en een onlogische gedachtegang komen het best aan het licht als men de tekst enkele dagen laat rusten en hem dan opnieuw overleest, liefst luidop.

**- Ook de toon is belangrijk : dus geen overdreven zelfzekerheid (“ongetwijfeld”, “het spreekt vanzelf”) en geen onjuiste veralgemeningen (“zoals iedereen weet”).[/**quote]

Bedankt voor de les .
Niet iedereen kan goed schrijven , ik zeer zeker niet .
Ik heb niet de pretentie om een schrijver te worden.
En ik schrijf en vertel voor " internetvrienden" , reizigers die belangstelling hebben voor Indonesia.

Het is voorspelbaar dat BoomAap als hij niks kan zeggen over de inhoud van een posting gelijk overgaat om de schrijver aan te vallen.

Hier heeft hij weer iets te zeiken(sorry) over stijl etc .
Trouwens , waar heb je dat geplukt ?

:zon02:

Helaas blijkt uit de reactie dat u niets van het bericht heeft begrepen, want dat gaat niet over schrijven, maar hoe het geschrevene gepresenteerd wordt. Dat is heel slecht, terwijl het een kleine moeite is om dat goed te doen. Als u daar zelfs te belazerd voor bent is het wel heel erg met u gesteld, jammer.

Toegevoegd: Si tolol sedang macam-macam lagi:

Ik zie dat u uw bericht veranderd heeft, typisch Javaanse trucen, waar ik al lang niet meer in stink.Het grootste gedeelte van het bericht heb ik met mijn eigen l. middelvinger en r. wijsvinger geschreven, met behulp van me eige hersens. Het gedeelte over het schrijven komt van een Belgische universitaire site en was bedoelt als toegift. U breekt zelfs goedbedoelde tips van mede forumleden af, u komt hier zeker niet voor de gezelligheid maar te vergroting van uw gefrituurde, pardon ik bedoel gefrustreerde ego.

Aldus de Guru .
Van treinreis verhaal naar hoe je een verhaal moet schrijven.
Te belazerd ?
Ik kan het niet goed , mijn bahasa belanda is beroerd , dus wat zeur je ?

Dan moet het helaas alweer uitgelegd worden als een minachting voor de lezer, de bekende SA arrogantie dus. Hij is zo vreselijk goed dat ie de lezer pusing maakt door een hoop zinnen zonder enig zichtbaar verband de lezer voor zijn neuste zetten.

Waarom staat belazerd in het rood ? Is een gewoon Nederlands woord voor in uw geval, iemand die te lui is dat ie uit zijn ogen kijkt.

Volgens de Van Dale

**be·la·zerd ***bn, bw (plat) ***1 **gek: *ben je ~? ***2 **slecht

Volgens het synoniemennet

Akelig, belabberd, beroerd, deerlijk, ellendig, miserabel, rampzalig, slecht.

Van trein reisverhaal naar … ??

Ik heb gereageerd en gesteld dat uw treinverhaal bijna onleesbaar is, daarbij stond een redelijke onderbouwing. Doordat u te belazerd bent om een leesbare layout te produceren wordt het niet gelezen, helaas voor de schrijver. Die laatste is te arrogant om adviezen aan te nemen. Waarschijnlijk legt ie zo te hakken hopende op een foutje dan kan ie weer klagen, maar met mij maakt ie de kachel niet aan, het is al bloedheet hiero :zon02:

.
Maar 1 ding is zeker dat het door Menir BoomAap werd gelezen.
En als er niemand anders mijn posting(s) niet lezen , dat ben jij degene die het honderden keren heeft bekeken.

Sorry , ik pas deze keer.

Ik ben halverwege afgehaakt en dacht: “Wat een rotzooi” :smiley: en dat had niets met het verhaal te maken. U bent waarschijnlijk te dom om dat te begrijpen. Wij leerden vroeger al in de eerste klas van de lagere school netjes te schrijven. Eerst de regel vullen en dan de volgende enz. Zelfs in Indonesia doen ze dat.

ik vind je verhalen wel leuk om te lezen surya atmadja.

hopelijk laat je je niet tegehouden door dit comentaar om meer te gaan schrijven.

Dat rare kinderlijke Nederlands is zeker erg leuk, temeer als het door een oudere man wordt gebruikt, als stijl hoogst origineel :smiley:

http://kadaikopi.carpediem123.com/wp-content/uploads/2009/01/mak-itam2.jpg

Dit is de grote attractie op die lijn, de “Mak itam” heb ik niets in het verhaal over gelezen.

Ik moet echt erg lachen om jullie. Heel uniek is dit.
Ik zou jullie samenspraken voor geen goud van de wereld willen missen.
Surya iets minder literaire pretenties, en het komt allemaal goed.

Ik zat net vandaag te denken, die Surya aka Ome Sid hiero is een fantastisch karakter voor een verhaaltje, blijkt dat al gedaan te zijn door die Londoh, je lacht je rot :smiley: :smiley:

Om Sid’s Sandalisme

Van het (www) geplukt ?
Wist niet dat je een googlelaar bent.

OEPS , foutje , kan de beste overkomen .

Je moet wel een B.A.L verhaal schrijven.
Op zijn minst BENAR dan AKURAT

Dit info heb ik gekregen :
------- wrote on Jan 19
Pak saya coba reply dari site saya, tapi tidak berhasil.
Terimakasih sudah berkunjung. Setahu saya kerta Padang - Padang Panjang memang akan dioperasikan tahun ini, tapi sepertinya belum dalam waktu dekat. Informasi lebih lengkap, bisa dilihat di www.west-sumatra.com

Salam dari tanah Deli.

Korte vertaling : voor mijn treinreis Padang - Pariaman en Padang -> Sawah Lunto waar je ook
een treinmuseum kan bezoeken heb ik info aan internetvrienden van Multiply gevraagd.
En gekregen .
De trein Padang -> Sawah Lunto heeft alleen een proefrit gemaakt.
Mijn verhaal gaat over mijn ervaring en gaat alleen over de treinrit Padang - Pariaman.

Aanvulling :
De treinreis van Padang - naar Sawah Lunto (de eindpunt) staat ook in mijn verlanglijst .
Zie mijn Posting van 25-12-08, 10:11 in de Topic Sumatra Reisadvies.2009

Er zijn 2treinroutes (?) .

1.Padang - Pariaman . 70 km van Padang .
bla bla bla bla

2.Dat is ook de reden waarom ze een treinverbinding hadden aangelegd van Padang naar Sawah Lunto( 98 km van Padang ) en daar heb je ook een Museum trein .
De route ging van de haven-Padang naar Padang Panjang , langs het Singkarak meer en daarna Sawah Lunto .

Ik weet niet of de trein van Padang naar Padang Panjang wel rijdt .

Inderdaad foutje, de foto is gelinkt, maar dat begrijpt u toch niet.:teeth:

De rest is een verwarhoofdenverhaal, net ergens geweest, staat op verlanglijst, laat maar.

Ik ben zelf 3 keer in Padang geweest en begrijp de verwarring, saaie stad.

Wat mij bijblijft aan dit verhaal en ook in dat andere reisverslag over koloniale gebouwen

http://www.wereldwijzer.nl/showthread.php?t=63937

zijn jouw observaties en ontmoetingen met dames. Je hebt het er vaak over.

Misschien begrijp ik het verkeerd. Ik wou het hier alleen maar vermelden.

Gut ik had dat verhaal helemaal over het hoofd gezien, maar is wel spannend als je tussen de regels door leest, de heren hebben daar aardig de beest uitgehangen, ja de bekende verhaal van het kambing tua dan daun muda. :lol:

Wat zou zo een “supervisor” zijn, een soort meesteres of zo?