" Koloniale " reis . Sumatra Jan 2009

Indonesië Sumatra Reiscafé
1

Als Indonesier hou ikook van oude gebouwen met bepaalde verleden , dus een gebouw of hotel met geschiedenis .
Ik heb een tip gekregen van een oude gebouw die ooit een Bank was nu nog steeds dienst doet als een hotel .
Met buitenlandse eigenaren.
Dus heb ik gelijk de site bezocht , zit er picobello uit , staat in de oude gedeelte van Padang waar ook andere oude gebouwen staan uit de " koloniale tijd" .
Ook kan je vanuit de veranda of balkon zo naar de rivier (Batang) Arau kijken , waar je kleine vissersschepen kan zien.
Na een half uur taxirit van de airport werden we gedropt bij een oude gebouw , in een stoffige en bijna verlaten weg .
Dacht dat ik verdwaald ben en vroeg een paar keren of het de juiste adres is .
Tot mijn schrik klopt de adres wel , dus wij kloppen aan de deur.
Komt zo’ n vrouwtje , eigenlijk meisje en ze verzekerde dat we aan het juiste adres zijn.
Een beetje donker receptie , klein , zag een paar bule , relaxen in de half donkere ruimte , met een klein afdeling waar een paar mensen staan te werken.
Het is omdat het al betaald was , anders ben ik weer pleite.

Moeten we ook via een steile stenen trap naar onze kamer.
De kamer is mooi , bijna romantisch te noemen .
Alleen de water stroomt niet t en de AC draait op een laagpitje.
Dus zijn we genoodzaakt om in een andere kamer te douchen .

De 2de klap is dat ik mijn fototas in de taxi heb laten liggen , gelukkig heeft de taxichauffeur zijn Bisniscard gegeven omdat hij ons als potentiele klant zag voor de 2 dagen in Padang eventueel naar Medan.
Nadat hij gebeld werd door de receptie , kwam hij mijn fototas terug geven .
Om de stress te verminderen heb ik de receptie (er werken 3 jonge meisjes) gevraagd voor een massagesessie .
Met de mededeling een echte massage , bleek dat het mogelijk was.
De ibu komt ook vaak de bule’ s masseren ,ze is de huismasseuse.

Een oudere vrouw van 45 jaar , bleek dat ze een Javaanse , en ze heet Ibu Sil (van Sesil).
Na kennismakingsgesprek bleek ze een Javaanse te zijn , en omdat de Mister ook een landgenoot is , wordt ik gebombardeerd als KoKo .
En haar “buitenlands” klinkende naam bleek afkomstig te zijn van Warsilah .
We hebben keihard gelachen , en heb haar geplaagd waarom ze haar Warsilah naam veranderde in Sesil (Ibu Sil)
Leuk om naar haar verhalen te luistren, maar om meer dan 1 uur (sessie van 1,5 uur) antwoorden te geven wordt mij ook te veel .
Sta ik lekker in te dutten vroeg ze waarom ik niks meer zeg , dus moet ik af en toe wel gaan kuchen of brommen .
Wordt ik zelf uitgenodig om bij haar huis te komen .
Tenslotte zijn wij land en streekgenoten.
Ze woonde al 20 jaar in Padang , dus heb ik haar hele levensloop in Padang moeten aanhoren.

Na de massagesessie en lekker mandie-en(douchen) gingen we de omgeving bekijken , het is echt een oude stadsdeel , veel oude gebouwen .

Weinig verkeer , dus moeten we lopen. en uiteindelijk hebben we een taxi gevonden die ons 2en heeft gedropt in de bekende Nelayan Sea Food restaurant.Wij hebben de taxi gecharterd , zonder meter en worden keurig opgehaald , een telefoontje met de HP , en hij komt ons ophalen.

We hebben lekker gegeten , omring door lieftallige jonge dames.
Toen we aankwamen was het pas 18.30 , en wij zijn de eerrste gasten.
Eerst zijn ze een beetje afstandelijk , totdat bleek dat de mister (weer amerikaanse mister) een Bapak uit jakarta was .
Ze vroegen natuurlijk waarom wij in een vreemde taal praten.
Dus uitgelegd dat we in amsterdam wonen.
En toen is het ijs gebroken , op een gegeven moment zaten 6 jonge dames om ons heen , met de supervisor erbij .

Ze hebben ons verteld dat ze uit de omliggende dorpen kwamen , en hebben opzijn minst middelbare school gehad(SMA) .
De supervisor heeft een D1 opleiding gehad.
Het schijnt dat de werkgelegenheid niet zo best is , die meisjes verdienen 600-700.000 rupiah permaand.
Als ze in de huishouding werken kunnen ze ongeveer 450.00 permaand verdienen , wel met kost en inwoning.
Vandaar dat de hotel waar we logeren ook 3 jonge meisjes (hoogstens 19-21 jr) als personeel hebben.
Ze waren bij ons gebleven totdat er nieuwe gasten komen , omstreeks half 9.
Na een kopje koffie en sigaartje gingen we onze taxi bellen .

Hotel Batang Arau .
http://batangarau.itgo.com/
Is een ontmoetingsplaats van Australische surfers die naar de Mentawai eiland varen om daar te surfen.
Hun boot lag ook gemeerd een paar meter van de hotel.
Bij de mensen in Padang staan ze bekend als de hotel waar de bule’s backpackers logeren.
Ze hebben alleen maar 4 slaapkamer .

2

waren er van die worstvormige kussens beschikbaar? hield de masseusse heur hoofddoek op?

3

Het enige dat dit verhaal een koloniaal tintje geeft is het woord koloniaal, en dat jij als Indonesiër van oude (koloniaal zonder het te vermelden) gebouwen houdt.
Voor het overige gaat het om je ervaringen met massages door vrouwen enkel gekleed met een hoofddoekje .
Niets over koloniale gebouwen, historische plekjes, je herinneringen die aan de oppervlakte borrelen.
Zij het, dat je suggereert dat die oude kolonialen slechts naar Indonesië gingen, en nu slechts gaan, om die massages.

Ja zo kunnen wij ook koloniale reizen maken langs al die tenten met lonté.
Arabieren, moslims en getrouwd nog wel, schijnen daar ook een handje van te hebben. Die gaan naar een stadje op Sumatra, om daar een plezierige tijd te hebben met wel heel jonge meisjes. *)
Dat is algemeen bekend. Dat kun je toch niet ontkennen?

P.S. dit moet zijn Puncak vlak bij Jakarta (14.45 14/03/2009/

15

Het spijt me dat mijn vraag voor zoveel verwarring heeft gezorgd. Het afnemen van de hoofddoek laat mij zeker niet onberoerd. Ik ga er bijna van in dat ‘aurat’ gepraat geloven. Maar daarvoor stelde ik de vraag niet.

Rudy Kousbroek heeft ooit een boekje geschreven over zijn reizen op Sumatra. (“Terug naar Negri Pan Erkoms”, Uitgeverij Augustus, 1995). De afwezigheid van worstvormige kussens (goeling) in hotels op Sumatra is voor Kousbroek veelzeggend. Ik weet eerlijk gezegd niet meer wat het precies zegt. Het is lang geleden dat ik het boekje gelezen heb. Ik herinner me iets over de Javaan als kolonisator, lamlendigheid, plasticleren Japanse bankstellen, drie uur godsdienstles per dag, kapotte straatverlichting en corrupte artsen. In ieder geval vraag ik sindsdien eenieder die in Sumatra is geweest of er een goeling in bed is aangetroffen.

Verder ben ik altijd geïnteresseerd in hoe het met de islamisering van de Minang staat, zo met Imam Bonjol op de bankbiljetten. Hoofddoeken bij masseuses lijkt me daarvoor een aardige, zij het nog weinig geteste indicator. Ik wacht uw antwoorden met belangstelling af.

17

Bij de tweede zin van het verhaal raak je het spoor toch al volkomen bijster. Een oude gebouw geeft een tip, een bank die nog steeds als hotel dienst doet. Zoiets doe je de lezer toch niet aan:crybaby:. En moet je zien hoe die buitenlandse eigenaren ineens tevoorschijn komen in een nieuwe zin van drie woorden, een onzin dus.

Er wordt iets snel gschreven hier neergekwakt en dan moeten wij het goed vinden. Ik heb het hier niet over grammnaticale fouten, nee over een schrijver die een eind in de ruimte staat te kletsen. U kan niet schrijven is mijn conclusie.

19

Ach zo. Ik dacht altijd die bergen genoemd waren naar de Barisan van Senthot, die daar immers strijd leverden in de Perang Padri.

Ik wil niet als een anggota Barisan Sakit Hati overkomen, maar ik ben eigenlijk nog steeds benieuwd naar die hoofddoek… (zie post #2 in de thread over koloniaal Padang).

http://stijl.wereldwijzer.nl/images/buttons//report.gif

Sorry dat ik niet direct geantwoord heb.
Ben even “afgeleid”.

Er is geen hoofdoek . Het is gewoon een moderne "oude vrouw"van 45 jaar (of ouder ), heeft zelf cucu’s (kleinkinderen).
De personeel van Hotel Batang Arau dragen ook geen hoofdoeken .
Het is een "transit " hotel voor bule uit Australia , surfers voor de Mentawai eiland.
Klein “boutique” hotel met buitenlandse eigenaren.
In een oude koloniale bouw , van buiten echt verwaarloosd van binnen gezellig , in de stijl van art deco.
Is een oude gebouw van De Padangse Spaarbank van 1908 .
In Nederland zou het een beschermde monument zijn .
Alleen de ligging is niet gunstig voor de gewone toeristen , in een oude havenwijk.
Bij de Muara (monding v.e rivier , in dit geval de Arau)waar vroeger(?) vissersschepen lagen gemeerd .
Het is wel gunstig voor de vertrekkende en terugkomende surfers.
Heeft alleen maar 4 grote kamers op de 2de verdieping, met grote badkamers .
Zit in een oude wijk waar ook verschillende oude koloniale gebouwen gelegen zijn .
Daar zie je ook verchillende chinese klentengs (tempels).
De meeste gebouwen zijn vervallen (behalve de klentengs).
Het is jammer dat men geen geld heeft en dat buitenlandse investeerders niet zo happig waren om te investeren.
Gedeeltelijk te wijten aan de Minangkabause adat , het bezit van tanah adat speel ook een grote rol.

Het is te vergelijken met de oude stadsgedeelte van Jakarta .
De Glodok gebied , in het Noorden van Jakarta.
Ze zijn daar aan het renoveren .

Wat goeling betreft (“Dutch Wife”) , heb ik niet gezien .
Moet even mijn foto’s bekijken.
Bij de meeste hotels waar ik gelogeerd heb zijn er ook geen goelings .
Meestal heb je van die platte vierkante kussens.

20

Over Perang Paderi en Sentot :
De Nederlanders hadden eerst de diensten van sentot gebruikt om Tuanku Imam (van) Bonjol te bestrijden.
Later viel sentot in ongenade omdat de nederlanders hem verdenken van collaboratie met de Padri .
Hij werd verbannen in Bengkulu , en zijn troepen op Java werd opgenomen in de KNIL (?).

Bron www.