In een ander topic werd door SA een paar bakkerswinkels genoemd, Holland Bakery en Bread Talks.
Citaat: Voor reizen op Sumatra is het meenemen van eigen etenswaar , een soort lunchbox is aan te bevelen. Meestal krijg je dan een kartonnen doos met bami- of nasi goreng en plastic bestek… Men kan het door de hotel laten samenstellen of zelf inkopen doen bij de plaatselijke mall (winkelcentrum). Alleen te vinden in een grote stad… Kwaliteit / de inhoud ,de broodsoorten kan men zelf kiezen , ze verkopen ook snacks .
Einde citaat.
Je kunt natuurlijk ook onderweg in kleine restaurantjes of warungs terecht maar dat mag je hier niet vermelden omdat de Europese magen hier niet tegen bestand zouden zijn volgens SA. Ik eet meestal langs de kant van de weg en de ene keer dat ik aan de rees was heb ik opgelopen in een restaurant van een 5 sterren hotel. Zo zie je maar dat de kwaliteit echt alleen geldt voor het geboden voedsel en niet voor de eetgelegenheid.:chin:
Als je van allerlei zoete broodjes houdt kun je in bovengenoemde soort bakkerijen voldoende vinden maar gewoon een brood (wit, bruin, volkoren en andere soorten) heb ik nog nergens kunnen vinden. Er zijn in een supermarkt wel verpakte broden te vinden die uit Australië geïmporteerd worden; duur en niet te eten, slechts geschikt om te roosteren.:disgust:
Beste vrienden , medereizigers.
In een reisforum gaat men elkaar informeren en van elkaar leren , soms gebaseerd op eigen ervaring , soms moet men dat ook onderbouwen middels site, foto etc.
Mijn posting over brood , het meenemen van een lunchbox (inhoud zelf samenstellen cq laten doen) is gebaseerd op mijn verschillende reiservaringen vanaf 1979.
Op Sumatra heb je vaak geen “goede” wegrestaurants zoals men op Java en Bali kan vinden.
Met “goed” bedoelde ik schoon , verse producten etc.
Voor koffiedrinken tijdens sanitairestop kan je overal doen.Ik heb hier over de route van de zgn Trans Sumatra Highway.
De mensen die vaker in Indonesia komen ( Java - Bali) zullen beamen dat er zelf gezondheidsbroodjes worden verkocht.Niet overal maar wel verkocht.
Soms een soort duitse harde broodjes( zoals wij bij C 1000 20 cents perstuk kunnen kopen ) .
Zelfs bruinbrood en stokbroden worden verkocht.
Uiteraard (nog)niet op Sumatra , heb ik eerlijk gezegd niet gezien. In Medan waarschijnlijk wel.
Gewone witbrood wordt wel verkocht , alleen de smaak is aangepast en de kwaliteit/prijs is verschillend.
In Padang (en grote steden) heb je voldoende resaturants , in kleine(re) plaatsen zoals Batusangkar , Pariaman en andere kleine dorpen / kleine plaatsen waar je langskomt is het soms zoeken.
Meestal zoek ik het in de stadscentrum(alun alun) , waar vaak een grote markts staan.
Meestal heeft men haast, de route tussen Padang -Medan , Medan -Bukitlawang -om de Toba Meer en daarna naar Medan ,wil men vaak binnen 10 dagen of iets meer afronden .
Java en Bali staat ook op de programma, en men heeft alleen 4 weken vakantie van de baas.
Daarom is het handig en ook veiliger om “eigen” eetwaren mee te nemen .
Voordat er bijna overal Mac Donalds , Starbuck , KFC en soortgelijke fastfood restaurants in Indonesia kwamen had ik ook moeten behelpen met de toen aanwezige (weg)restaurants.
Ik heb zelf in Jakarta een kleine resaturant gezien die in het begin " hollandse" (of Europese) broodjes (zelfs croissants) bakten.
Die kan met gemak concureren met Nederlandse warme bakker .Heb zelf geproefd en moeten keuren.
Ze waren aan het onderhandelen geweest met Deliferance Indonesia.
Qua prijs betreft , is relatief duur voor de Indonesiers (en toch staan ze in de rij bij Bread talk) , maar relatief goedkoop voor ons . Ik dacht in de buurt van 1 euro , meestal betaal mijn vrouw dat.
quote]Ik heb nog nooit zo’n onzin gelezen als dit flauwekul gelul van deze zogenaamde kenner van Sumatra. Ik ga er slecht van slapen, Wat een flauwekul ventileert deze man die niet eens enig idee heeft van wat er in West Sumatra speelt. :mad:
Ter informatie.
Ben geen Sumatra kenner ,ben een doorsnee toerist uit Amsterdam.
Ik vertel mijn eigen reiservaring tussen Padang en Medan .
En in de omliggende kleine steden in de buurt van Bukitinggi , de 2 meren Danau Singkarak en Maninjau.Met kleine dorpen waar je koffie kan drinken.Als je het aandurft kan je ook eten , in noodgeval neem ik supermie.
Je weet wat de inhoud is .Vandaar dat ik mijn eigen lunchbox meeneem .
Andere plaatselijke gerechten , nasi padang etc durf ik niet te nemen .
De meeste warung hebben geen gekoelde vitrines.
Je hebt alleen 1 weg , de zogenaamde Trans Sumatra Highway .Heb verschillende koffie/rookstop en sanitairestop gedaan tussen Padang en Medan .
De gewone toeristenroute.
Soms moet ik ook buiten gaan plassen omdat de kleine warung geen sanitaire voorziening hebben.
Terug naar kwaliteit van het brood , dat is kwestie van smaak en beleving .
Over de prijs en kwaliteit hoeft men niet te discussieren.
De kleine warungs verkopen soms de plaatselijke broodsoorten.Vaak in cellofaan gewikkeld , met mooie** felle** kleuren.Buiten dat het vaak al een paar dagen oud zijn , moet je afvragen wat voor kleurstof ze gebruiken.
Kosten ongeveer 2000 rp perstuk dus ongeveer 15 eurocent , is te eten als je honger hebt.
Maar lekker is het niet , en vaak is het niet vers meer .
2000 rupiah is in een kleine dorpgemeenschap relatief duur , dan kan men beter een bord supermie soep van 1000 rupiah kopen.
Dit wil ik onder de aandacht van een gewone toerist brengen die nog geen lichamelijke weerstand hebben mbt etenswaren .
Kijk, SA, daar gaat het dus over. Hoe smaakt het brood (als het al te koop is). :nod: Het gaat dus niet over zwakke toeristenmagen en warungs zonder plee.:slapen:
ik ben nog nooit op Sumatra geweest (behalve dan de Riau archipel die formeel onder Sumatra valt), maar ik ben eigenlijk nog nergens een bakker tegengekomen in Indonesie die lekker brood verkoopt. het witbrood is vaak net kauwgum, zoet en enige structuur ontbreekt. het groene brood ziet er grappig uit voor een keer, maar smaakt ook niet echt lekker…
het enige brood wat ik in Indonesie naar binnen werk, zit in de es campur
reizen door Indonesie (of waar dan ook) is voor mij eten wat de pot schaft. drie maal daags rijst: geen probleem. en ik kan me ECHT niet voorstellen dat er op Sumatra geen warungs zijn waar je kan eten, Indonesiers zelf nemen namelijk ook geen lunchbox mee. zelfs mijn kids op school van 7 jaar kregen geen eten en drinken mee naar school, maar 1000 rp om daar wat te eten en te drinken voor te kopen.
(voor de mensen die niet bekend zijn in Indonesie: meestal ben je voor de lunch meer kwijt dan 1000 rp. in het dorp waar ik woonde kon je voor dat luttele bedrag echter een portie nasi goreng met een bekertje air minum krijgen.)
Het is even wennen, nasi, bami of mihun goreng als ontbijt, soto ayam als lunch en een rijsttafel (het liefst Padang met al die kleine schoteltjes met ondefinieerbare gerechten erop) als diner, dit laatste wordt dan vergezeld door een koude Bintang. Heerlijk. :paranoid: En dit alles liever dan dat kleffe brood met een plakje plastic kaas en een paar bakjes jam.:nod: Die in een paar jaar tijd uit de grond gestampte KFC’s en andere fast food gelegenheden laat ik links liggen. Wat is er nou lekkerder dan een vers geroosterd saté-tje op een stukje bananenblad getopt met een pittige pindasaus te verorberen op een wankel bankje naast een kaki 5 geserveerd door een breedlachende tukang saté voor het luttele bedrag van 10.000 Rp voor 12 stokjes? :dag:
Indonesia reisforum is een onderdeel van een site waar reizigers elkaar informeren.
Gebeurde vanuit eigen ervaring en de ervaringen zijn vanzelfsprekend verschillend.
Dat is ook waar wat Yenny schreef dat een brood in Indonesia(land) vaak anders smaken(soms zoet en met inhoud ) , vaak is het ook slap als een spons.M.a.w niet te vreten.
Die vind je voornamelijk in kleine steden en dorpen of waar de economische welvaart nog niet doorgedrongen is.
Het is groot verschil of je in een arme gedeelte een “brood” koopt of in de rijke steden .In Nederland maakt het niet uit , of je in de rimboe of in amsterdam zit , zijn de warme bakkers bijna gelijk.
Vwb “lunchbox”, de meeste Indonesiers die lange reizen maken en zeker als ze relatief arm zijn (en dat varieert tussen de 50-70%) nermen vaak etenswaar / drinken van huis mee.
Simpel omdat het vaak goedkoper is , zelf gemaakt etc .
Vergelijk dat met mensen Nederland die met de trein reizen , ik zie soms mensen die een huisboterham uit hun tas halen .Terwijl je bij elke station en soms in de trein ook kan kopen.
Alleen kost het X maal duurder.
Als Indonesiers (“arm” en “rijk”) lange reizen maken of piknikken , dan nemen ze vaak brood mee , omdat het vaak praktischer en vaak bij de jongeren.
Bij de ouderen en minder bedeelden nemen ze “rantang” van huis .
De inhoud en dus prijs en kwaliteit is afhankelijk van de smaak en de dikte van de beurs.
Als ik met mijn familie en ouders (tot 2000) op reis gaat hebben we 2 soorten lunchbox , de " Europese" met een assortiment van broodjes en kleine snacks zoals lemper , risolles etc . En een “Indonesische” lunchbox **(rantang)**met Indonesische gerechten , gebakken kip , nasi goreng etc , zolang het maar droge gerechten zijn .
En voorzover ik weet doen miljoenen Indonesiers dat.
PS : mijn “advies” om niet zo maar te eten in straatwarungs is alleen bestemd voor de nieuwe toeristen , mensen die nog geen "stalen maag " hebben.
Mensen zoals Yenny en Sumbar zijn al lang gewend door hun veelvuldige bezoeken aan Indonesia.
Even 2 quote’s uit andere topic , 1 is van een amerikaan .
Quote: The next time I am in Indonesia I will definitely plan on going back to the Bread Talk. I’m just wishing they had some in America
Holland Bakery is well known as leading bakery in Indonesia. Made from Holland Best Cheff Recipe. Holland Bakery established since 1978 at Jalan Hayam Wuruk, Jakarta.
Inmiddels hadden ze al vele concurrentie , en zeker van Bread Talk .
Dus toen mijn toekomstige schoonmoeder en vrouw voor het eerst daar kwamen in 1979 om aanwezig zijn voor het trouwerij , werden ze geregeld voorzien van de broodjes van Holland Bakery .
En daarna toen mijn zoon nog klein was moet hij geregeld bijgevoerd worden met “Nederlandse” broodjes.
In Jakarta was vroeger Maison Benny een bekende naam , later kwam Maison Mon Ami .
Toevaliig staat zo’ n Maison Mon Ami op een paar honderd meter afstand van mijn ouderlijke huis .
Al die keren dat ik de van brommertjes, smog en vuilnis vergeven grote steden in Indonesië ben geweest heb ik nog nooit een inwoner brood zien eten als ontbijt.:unibrow:
Quote van een reisorganisatie: Na uw ontbijt van lekker* vers Duits brood** maakt u een tour waarbij u kunt zien hoe de lokale mensen tofu, bruine suiker en rijstkoekjes maken op de traditionele manier. Daarna gaat u naar de Green Canyon. *
Nou ya , over smaak val niet te twisten .
In ieder geval zoals er verschillende reizigers waren , met verschillende smaken/voorkeuren en verschillende ervaringen zal wel duidelijk zijn dat in de huidige Indonesia lekkere broodjes te verkrijgen zijn , zelfs "vers duitse broodjes " zoals men kan lezen in bovenstaande quote.
Bij deliferance indonesia kan men ook stokbroden kopen . Niet overal te verkrijgen , maar vaak in grote steden van Java en Bali.
Zelfs daar verkopen ze “Europese” broodjes .Gezondheidsbroodjes .
Moet maar een keertje proberen , de ambiance , de service , lekkere koffie en de prijs .
Een fractie van La Place restaurants als ik vergelijken mag .
Ik heb andere ervaringen.
Toen ik voor het eerst in Sari Pan Pacific (Jakarta) , Mandarin Oriental , Grand Hotel Savoy Homann (Bandung) , Grand Angkasa (Medan) etc logeerde kijk ik mijn ogen uit .
Allerlei soorten broodjes , “Indonesisch” en “Europees” .
In Bogor had ik een roti panggang keju met susu cap nona plus kopi tubruk genomen in een straatwarung voor 8000 rupiah(2004) .
Zat ik te keuvelen in het Sundanees met de tukang becaks en Satpam (bewakers)
Roti panggang = geroosterd witbrood
keju= kaas, geen Old Amsterdam kwaliteit maar wel een soort kaas.
Susu cap nona = witte gezoete melk ( meestal van het merk Frisiavlag ).
Dat zal een dure reis zijn .
Maar dat er goede broodjes verkocht wordt die beter kan zijn dan de Amsterdamse ( ik vergelijk het met Amsterdam omdat ik al 30 jr in Amsterdam woon) is gewoon waar . Zie de verhaal van die Amerikaan .
Ik denk dat de reportage over Bread Talk Den Pasar gaat.
Ik meen de trappen bij de Kuta Square Plaza te herkennen.Zie de foto’ s.
Dat er kwaliteitverschillen is ook waar .
Ik kan me best voorstellen dat een doorsnee Nederlandse toerist na 1 of 2 weken nasi goreng ontbijt , met bubur ayam of bami goreng naar een " fatsoenlijke" echte broodontbijt verlangen.
Vandaar dat ik hier mijn ervaringen vanaf 1979 plaats .
OK, over smaak valt niet te twisten en of een ervaring van één Amerikaan de doorslag moet geven?
Maar goed, het is bijna lunchtijd. Ik smeer een lekkere bruine boterham met een donkerbruin korstje en beleg dit met een smaakvolle plak Old Amsterdam. :slywink: Niet in Indonesië verkrijgbaar. Helaas.
Voor de Nederlandse toeristen die niet in een 4 of 5* hotels logeren is ook mogelijk om een broodontbijt te laten bezorgen door de receptie van je hotel.
Al zou men in een guesthouse of eenvoudige losmen logeren kan men altijd de “receptie” laten kopen.
En het hoeft niet eens een Bread Talk of Holland Bakery te zijn , want er zijn veel afgeleide " warme bakkers" die de formule van Bread Talk/Holland bakery naapen.
Als ik me niet vergis heb ik bij Kemchik ( Zuid Jakarta ) ooit een Old Amsterdam kaas gezien. Mss is het toevallig in de assortiment.
Wat ik wel weet , het was echt duur.
Een lijst van Bread Talk vestigingen in Indonesia:2009
Having arrived in Indonesia in 2003, BreadTalk now has around 50 outlets in major cities across the country, including in Jakarta, Bandung (West Java), Surabaya (East Java), Bali, Makassar (South Sulawesi), Manado (North Sulawesi),** Pekanbaru (Sumatra),** Yogyakarta, Surakarta (Central Java), Palembang,Batam and Medan (North Sumatra). BreadTalk will soon open new outlets at the Atrium Senen Mall in Central Jakarta and Mall of Indonesia, North Jakarta.
Even een vraagje, hoeveel schuift Holland Bakery en Bread Talk voor deze door u aangeboden reklame? Misschien genoeg om dit jaar nog in Jakarta het “lekkere” brood te proeven?:vak01:
Een hele dialoog tussen Sumbar en SA met een bijdrage van Jenny maar geen conclusie. Wel, die wil ik dan heel eigenwijs geven. Ik woon in Kendari, de hoofdstad van Zuidoost Sulawesi. Beslist geen kleine stad. Goed brood is in Indonesie niet te krijgen, een enkele uitzondering daargelaten. Het brood is klef en smaakt zoet, absoluut niet te vergelijken met de kwaliteit die in Nederland te koop is. Als je zo’n ervaring hebt in Indonesie waarom moet je er dan zolang over O.H.-en.
In de 20 jaar die ik in Indonesie doorbreng heb ik een keer goed brood gegeten en dat was bij het Sari Pan Pacific Hotel, gelukkig hoefde ik dat niet zelf te betalen. Brood is on-Indonesich, hier eten ze rijst, mie, kwee, brood is niet te vreten. Tegenwoordig wordt er wel iets van bruinbrood in supermarkten verkocht, maar ja als je het brood thuis (in Amsterdam) gewend bent dan raak je dat niet aan. Toevallig legt mijn ibu kos elke dag 1 of 2 " broodjes" 's morgens voor me neer, ik eet ze lachend op, maar denk geen moment aan brood. Ik wil haar ook niet schofferen, want is een fantastische vrouw.
SA is weer lekker aan het lullen over zijn ervaringen sinds 1979 in vette letters, hij moet perse gelijk hebben anders wordt het net een klein kind. Zie daarvoor de quote " is gewoon waar" niet te geloven toch een volwassen vent:D
Een ervaren reiziger heeft hier mijn posting ondersteund dat hij in de 20 jaar 1x goed brood heb gegeten.Dus ‘goed brood’ bestaat echt in Indonesia.
Bedankt.:kus:
Zelfs vanaf de opening van Holland bakery in jakarta http://hollandbakery.indonetwork.net/
