Indonesia , Land -Volk en Cultuur

Eerlijk gezegd ben ik bang dat de titel de lading nooit zal dekkend.
Het is een gewone verhaal , verteld door een Indonesier , dus subjectief.
Ergens staat een topic : Het echte Indonesie ervaren, hoe?

En dit heb ik daar geschreven :Om het "echte indonesia"te kunnen ervaren , proeven , er in verdrinken moet je het volk(volkeren) van indonesia wel leren kennen.
Moet je iets weten over hun cultuur , over hun taal , over de verschillen en over de gemeenschappelijke waarden en normen.

Weet je te weinig van , dan kan je het ook niet voelen en proeven.

En zeker als je alleen maar in je hotel zit ,Alleen maar in een sneltrein tempo een rondreis maken vanaf Bogor (je vertrekpunt ) , via Jakarta (de Malls , Monumen Nasional , SundaKelapa- Taman Mini ) naar Bogor(Plantentuin) , Puncak Pas , Bandung (Mang Ujo) -Pangandaran en verder naar Yogyakarta . En eindigen op Bali , met de verplichte Kecak Dance , bezoek Ubud (Monkey Forest) etc .
En daarna lekker uitpuffen in je 3-5 sterren hotel , nippend aan je campari . liggen zonnen naast de zwembad al dan niet met massage erbij.
Dat is alleen een deel van Indonesia , zoals je uit de vakantiefolders ziet .
Er is ook andere Indonesia , van de gewone hotels , de eenvoudige losmen(logements) , de openbaar vervoer , waar je in de overvolle ANGKOT (kleine bus taxi) vervoerd wordt , de Intercity bussen (Antar-Propinsi = Lange afstandbus ) , van de gewone bussen zonder / met A.C die uit Medan (Sumatra)vertrekt en eindigde op Java Bali.
Soms ook niet omdat de bus ergens vastliep , mogok (machine storing) heet dat.
Het bekend fenomeen dat als je zo’n rokende(diesel) bus ziet en je ziet het ergens rijden in(West Java) gaat iedereen automatisch opzij . Je weet dat de bussen vaak niet goed onderhouden zijn , overvol , en de 2 chauffeurs hebben als duizenden km gereden , met weinig rust.
Het is een andere soort vervoer dan vroeger bij ons nog de bekende bus reizen naar Spanje of Portugal , waar je voor 300 gulden inclusief 10 gagen volpension kan krijgen bij al die Costas.
Dat is nog een super de luxe busreis , via de autobahn , met eventuele stop in luxemburg(tanken) en ergens in Frankrijk.
De gewone bussen voor de gewone man in indonesia is anders dan die luxe toeristenbussen van OAD of Neckermann .

Of je neemt de gewone boemeltrein waar kippen , kambings(geiten) en karbouwen(waterbuffels) vervoerd worden .
Heb ik in 1979 meegemaakt , van uit Surabaya naar Yogya , de persoon die voor ons de ticket verzorgde heeft een boemeltrein kaart gekocht .
Lijkt wel de Last train from Katanga , zo erg is het.
In tegenstelling van onze reis van Jakarta naar Surabaya , 1e klas , eigen coupe , met slaapplaats en een knopje waar je de steward kan oproepen , en je kan eten en ontbijten in je eigen coupe.
We hebben de nachtrein genomen , vertrokken ong 16.00 uur uit Station Kota en komen aan in Surabaya op 7.00 s’ochtends.
Toen was de luchtvaart industrie nog in de kinderschoenen , dus is men verplicht om korte stukjes te doen met bus (airco) , gehuurde auto (airco) , en trein (1e klas).
De gewone indonesiers reizen gewoon zoals ze altijd gewend zijn.
Dus als je de indonesiers wil leren kennen , hoe ze zich gedragen moet je niet toeristisch gaan reizen , maar het doen zoals de indonesiers het ook doen , en ga je ook tussen de “kippen” reizen , de overvolle angkot .Kan je ook tegelijk kennismaken met de straatventers , die bijna alles probeerde te verkopen . Van kacang garing (krokakante kacang , tot woordenboeken , stadskaarten , vicks , balsem , kayu putih olie , allerlei pillen tegen wagen ziekte , en soms massage apparaat (in de vorm van vibrat-r) , voor het geval dat je het nodig hebt , uiteraard om je nek te masseren.
Tegenwoordig hoeft je niet echt basic te reizen , ze hebben ook comfortabele intercity (nacht)bussen met airco , huur auto met chauffeur , een relatief luxe pendeldienst met de naam Travel .
Waar je voor goedkoop tarief van deur tot deur opgehaald en weggebracht wordt.
Persoonlijk kies ik voor het huren van een auto met chauffeur. Dan kan je ietsiepietsie proeven , een aspect van de indonesische samenleving “proeven” , je kan namelijk overal gaan en stoppen , in elke dorp of stad , kan je ook naar eenvoudige rumah makan(eethuis) gaan .
Je heb de auto voor een prikje gehuurd voor 10-12 uren per dag.
En omdat je de hele dag rondreist met de chauffeur , kan je ellenlange gesprekken voeren , hoor je iets hoe hij leeft .Hij is ook tegelijk jou gids.

wordt vervolgd .

Hi, ben het helemaal eens…het zit hem in de simpele dingen.Met groot genot.
Ik ben helemaal verliefd op de leefwijze van de mensen daar…zo weinig en toch gelukkig …
En zo gastvrij… Arnold

In 1979 wil ik wel geloven, heden is heel veel veranderd, de indonesiers, vergeleken met die van 1979 zijn veranderd. Weliswaar dat de rijken erg rijk zijn en dat er nog te veel arme mensen in dit land leven, maar kippen en geiten in de trein komen zelden en niet meer voor…

Wat je moet weten, zeker als je buiten de gebaande paden reist

Indonesië is een cocktail van vele verschillende culturen, ieder cultuur met zijn eigen gewoonten en gedragsregels. Daarbij hebben traditionele gewoonten zich vermengd met vooral westerse invloeden van buiten, vooral in stadsgebieden. Ondanks deze sociale diversiteit, hebben de Indonesische provincies toch veel overeenkomsten.

Wereldbeeld
In tegenstelling met het westerse individualisme, is de Indonesische samenleving gebaseerd op een holistische opvatting over het leven. De normen en regels van de samenleving of ‘de groep’ (bijv. de familie) gaan voor die van de individu. Je aanpassen aan de groep en passen in die groep is van groot belang. Tegelijkertijd is de sociale status en rang erg belangrijk. De Indonesiërs zijn zich heel bewust van de eigen positie in de groep en er wordt altijd respect getoond tegenover oudere personen en anderen die een hogere (sociale) positie hebben. Daarbij kan men nooit, onafhankelijk van positie, iemand op de tenen trappen. Verlegenheid of ‘het gezicht verliezen’ is echt het allerergste wat een Indonesiër kan overkomen. In het openbaar laten zien dat je boos bent is bijvoorbeeld een teken van onvolwassenheid en het resultaat is gezichtsverlies. De ernstigste vorm van vernedering is om iemand in verlegenheid te brengen in het openbaar en hem daardoor dus gezichtsverlies te laten leiden.

Toestemming vragen en teleurstelling voorkomen
Er zijn verscheiden algemene regels die bruikbaar zijn in de meeste situaties. Toon altijd respect tegenover anderen. Als u een oudere persoon, die op de grond zit, wilt passeren, is het gebruikelijk om een klein beetje te buigen (overdrijf niet!) en permisi (toestemming) te vragen. Als u gast bent: begin niet met eten of drinken voor dat uw gastheer permissie heeft gegeven. Doorgaans zegt hij silakan (alstublieft) of silakan makan (alstublieft eet). Probeer eerst een beetje voordat u uw hele bord vol neemt; het is zeer onbeleefd om niet alles op te eten wat op het bord ligt. U moet zich ook herinneren dat het in de Indonesische cultuur onbeleefd is om nee te zeggen. Een Indonesiër zal altijd proberen u niet teleurstellen te stellen. Dus geeft een Indonesiër u liever een verkeerd antwoord waarvan hij/zij denkt dat u het wilt horen, dan nee als antwoord te geven. Begrijp dat dit heel normaal is. Stelt u zich voor dat u in een lokale supermarkt bent, maar dat u geen Fanta kunt vinden. U vraagt het personeel of zij u kunnen helpen. Zij gaan eerst de hele winkel rond om de frisdrank te vinden. Dan vertellen zij u dat er helaas geen Fanta op dit moment is, maar dat u de volgende dag opnieuw moet proberen. Als u de volgende dag terug komt, vertellen zij dat u terug kan moet na een week. Als u dan nog blijft komen, zullen ze u met een grote glimlach vertellen dat het gewenste product misschien later komt. Zij verbazen zich er over dat deze vreemde buitenlander niet begrijpt dat nee echt nee is.

Onderhandelen
Als u iets koop, moet u niet vergeten over de prijs te onderhandelen. U vraagt dan om ‘Boleh**tawar?’ (mag ik onderhandelen?). Het lijkt voor ons westerlingen vaak onzin om je over een paar centen druk te maken. Het maakt echter deel uit van de cultuur. Als u niet onderhandelt, zou het kunnen dat een taxichauffeur u zelfs niet vervoert omdat u hem beledigt door een veel te hoge prijs te accepteren. Voor ‘luxe’ producten kunt u uw startaanbod beginnen bij de helft van de gevraagde prijs. Wat diensten betreft, kunt u bij 2/3e beginnen. Stijg dan met kleine stapjes totdat de koopman en u het eens worden. Vergeet niet dat als u begint met onderhandelen, de handelaar verwacht dat u uiteindelijk het product ook koopt. Veel supermarkten hebben vaste prijzen. Om te voorkomen dat u geteisterd wordt door opdringerige handelaren, moet u doorlopen alsof u in de verte iets ziet, alsof u een bepaald doel voor ogen hebt. Fixeer uw ogen op iets anders, en niet op de handelaar.

Leer nee te zeggen met een glimlach die niet uitnodigt voor verdere discussie. In westerse restaurants is het gebruikelijk om een fooi aan de serveerster te geven (5-10%), maar niet in lokale warungs. Taxichauffeurs in steden verwachten wel een fooi. Verder is het normaal om de chauffeur een fooi te geven als u een taxi of bemo huurt voor meerdere uren.
Als u met ambtenaren te maken heeft, onthoud dat een glimlach altijd beter helpt dan boos worden. Onafhankelijk van wat voor verontschuldigingen zij ook geven, moet u gewoon geduldig blijven glimlachen, maar toch standvastig blijven. Smeergeld is officieel verboden sinds 1998 toen de president Soeharto opgevolgd werd door president Habibie. Echter, een subtielere vorm van smeergeld is nu gebruikelijk bij de overheid, de zogenoemde ‘onkostenvergoeding’. Hoewel het geven van smeergeld u veel moeite en tijd kan sparen, adviseren wij u niet bij te dragen aan de voortzetting van deze slechte gewoonte.

U als buitenstaander
Raak gewend aan het feit dat u als westerling altijd een buitenstaander bent. Er is geen mogelijkheid om u discreet te mengen met de lokale bevolking op de markt. Voor Indonesische maatstaven zijn westerse mensen groot, grof en lomp. Een gemiddelde Europeaan is al gauw een reus in Indonesië. Daarbij is de huid van veel westerse mensen relatief licht van kleur. In toeristische gebieden zijn de Indonesiërs al vrij gewend aan westerse mensen. In kleinere plaatsjes is dit niet het geval. Veel kinderen hebben slechts een of twee ‘blanken’ in hun hele leven gezien. Sommigen worden bang. Anderen hebben de moed om uw huid aan te raken om te zien of die kleur echt is. Velen lachen hard om die vreemde verschijning. De moedigste schoolkinderen zullen (onafhankelijk van uw geslacht) uw aandacht proberen te krijgen door ‘Hey Misteeeer’ te schreeuwen, waarna zij giechelend terug naar hun vrienden rennen. Veel mensen komen naar u toe, vragend waar je naar toe gaat. Als u geen zin heeft om een uitgebreide discussie te beginnen, is het meestal het beste om gewoon jalan jalan (aan het wandelen) te zeggen.

Rubberen tijd
Het Indonesische begrip van tijd is heel flexibel. Pas u dan ook aan aan de jam karet, rubberen tijd. Maak geen haast; laat zijn is meer de regel dan uitzondering. Als iets net zo goed morgen kan worden gedaan, dan wordt het ook zeker niet gedaan voor de volgende dag…of de volgende week, maand of jaar. Volg daarbij de gewoonte om een tidur siang, een middagslaapje of siësta te nemen. Niet alleen is het goed om het wat rustiger aan te doen tijdens het heetste deel van de dag, maar alle winkels, banken en restaurants zijn ook dicht. Dus u kunt toch niets doen in de stad.

Toiletbezoek
Een onderwerp waaraan veel westerlingen moeten wennen, zijn de Indonesische badkamers en toiletten. In toeristische gebieden zijn westerse toiletten de standaard in meerdere hotels. Toch heeft ook het grootste winkelcentrum in Denpasar op Bali een toilet wat weinig meer is dan een gat in de vloer. Sta met je rug tegen de muur, zet uw voeten op de voetafdrukken en hurk neer. Indonesiërs gebruiken water om zichzelf schoon te maken op het toilet.

Doordat de linker hand gebruikt wordt voor deze functie, is het zeer onbeleefd om iets met de linkerhand te geven of accepteren. Als u toiletpapier gebruikt, probeer niet te veel te gebruiken. Dit resulteert namelijk in problemen om het toilet door te spoelen. Het toilet wordt doorgespoeld en schoongemaakt door water uit een emmer erover te gooien met een schepje. Als de emmer leeg is, kunt u het kraantje gerust even openzetten! Als u wilt douchen, kunt u dit doen in de* kamar mandi*.

Baden en wassen
De mandi kamer is meestal een vochtige, donkere kamer met water in een bassin gemaakt uit cement. Dit bassin is vaak geheel of gedeeltelijk betegeld. Soms zwemmen er wat kleine visjes in: een teken dat het water zuiver en schoon is, en tegen de muggen(larven). U wordt niet verondersteld om in de waterbak te gaan staan. In plaats daarvan moet u uzelf schoonmaken door water over uzelf te scheppen.

Dit is een samenvatting van sommige van de meest algemene gewoontes en regels van gedrag die goed zijn om te weten als u in Indonesië reist. Toch kan geen boek u leren hoe het echt is om in een andere cultuur onder te duiken. Hoe hard u het ook probeert, u zult altijd foutjes maken. Maar zolang als u in het land verblijft, zal uw gebrek aan sociale vaardigheid begrepen worden en u vergeven worden.

Vervolg :Land -Volk en Cultuur II
Het land :
Er is zoveel geschreven over het land , hoe groot het is (55x Nederland ?) , de Grote en Kleine Sunda eilanden .Waar het ligt , de fauna en flora .Daar kan je in diverse toeristische reisboeken lezen . De ene is mooier en dikker dan de andere.
Het gaat me om hoe het land in elkaar zit , waarom zijn al die verschillende volkeren bij elkaar gekomen en gebleven.
Wij weten immers dat ze veel van elkaar verschillen , met verschillende gewoonten (adat) .En soms ook verschillende belangen , die weer kan leiden tot conflicten .Dat zie je ook vanaf de tijd van VOC , toen er verschillen grote en kleine koninkrijken met elkaar in strijd zijn om handel en machtsgebieden. Dat is een van de redenen waarom zo’n kleine land als nederland op sommige plaatsen tot bijna 350 jaar lang de baas kan spelen.
Zelfs na de Merdeka tijd , 17-08-1945 zijn er diverse opstanden geweest van ontevreden provincies , in Sumatra zoals Aceh , en West Sumatra , Java , de Molukken en Papua.
De reden kan verschillen zijn , tussen het verwaarloosd voelen door de centrale regering van Jakarta , eigenpolitieke en economische belangen , bemoeienissen uit het buitenland , ethnische , geloofs conflicten etc .
Het blijf af en toe nog rommelen , zelfs tot nu toe.
Het is ech een wonder dat ze nog bij elkaar blijven , wat zijn de krachten die ze bij elkaar houden .? Het is te verklaren omdat de jongere intelectuelen , de zgn Indonesische founding fathers ooit besloten hadden in 1928 om samen te komen en de eed van Sumpah Pemuda (Eed van de Jeugd) te lanceren.
De vertegenwoordigers van de jonge gestudeerde indonesiers hadden besloten om hun nationalistische gevoelens te uiten om los te komen van de Nederlandse overheersing.
In het begin was het geen massa beweging , de gewone volk staat ver van die ideeen . De echte beweging komt pas los nadat Indonesia 3 jaar lang tijdelijk werd "bevrijd"door de komst van de Jappaners in indonesia.
De geest is echt uit de fles gekomen nadat de Indonesiers uit die generatie van 1928 bij monde van Soekarno - Hatta de vrijheid van Indonesia in 1945 proklameerde.
De periode van 1945 t/m 1949 - werd gekenmerkt door gewapende verzet , die eindigde door juridische erkenning dmv soevereiniteist overdracht.
Tot 1949 en zelfs 1950 heeft men een gezamenlijke vijand , die het voortbestaan van de jonge reubliek bedreigde .
Dus gaan alle neuzen wijzen naar dezelfde richting , er is saamhorigheidsgevoel.
De kinderen van de 1ste generatie (de generatie van de founding fathers) werden ook gevormd door de nationaliteits idealen.
Het is een proces van nation building , en dat Soekarno ervoor gezorgd .
Toen ik klein was vinden we ook prachtig hoe hij zijn speech uitdraagt , en zeker als hij over onze voorouders vertelde.
De beroemde Sriwidjaja* , Madjapahit en hoe de voorouders van de Indonesiers de wereldzeeen hebben bevaren , eeuwenlang voordat europeanen dat kunnen doen.
Dat is ook bewezen als je de muurtekening ziet bij de beroemde Candi Borobudur .
Daar staat een afbeelding van de Borobudur schip die in de 9de eeuw al een reis maak naar Afrika.
En hoe hij er op hamerde , om de eenheid te bewaren zoals men aflegde in de Sumpah Pemuda , 1 Land , 1 Volk en 1 Taal.
De opzet is geslaagd , ondanks de verschillen van afkomst , verschillen in taal , geloof , adat etc zijn de volkeren bij elkaar gebleven .
In een eilandenrijk die Indonesia heet.

Hallo , leuk dat je reageert.
Je heb gelijk dat nu anders is.
Ik heb daarna een paar keren “1 ste klas” gereist met de trein, van Jakarta - naar Cirebon , van Bandung naar Yogyakarta , Bandung -Jakarta in 2004 en 2007 .En van Jakarta -Bogor v.v.
Ik weet niet precies hoe die klasse heten , is het Bisnis klas , Kelas satu (1ste klas) of Eksekusi klas ( Executive class) .
Indonesiers vinden vaak leuk om allerlei termen te veranderen .
De treinen zijn goed te noemen , je hoeft ook niet naar de restauratiewagen te gaan , je eten en drinken werd gebracht door pramu-saji , je gaat afrekenen vlak voor de eindrit.
Mijn persoonlijke bezwaar is dat ze niet zo stabiel voelen , het lijkt wel alsof het meer deining geeft in vergelijking met onze N.S.
Na een paar keren gereisd te hebben kan je het als prettig ervaren , val je zo in slaap , vooral als je lange reisduur moet maken .

De trein van Jakarta - Bogor v.v is een kleine trein , de prijs van de ticket weet ik niet meer , het is spotgoedkoop , snel en comfortabel , met airco. Tenminste de trein en coupe die wij genomen hebben.
Er is ook een andere stoptrein , een boemeltje , daar zou mss nog kleine huisdieren mee kunnen , en vaak reizen de mensen op het dak van de trein.
Dan lees je ook ergens dat er passagiers verongelukt zijn omdat ze van het dak van de KRL trein (Kereta api listrik) van Jabotabek gevallen zijn .
Het is de electrisch gedreven vuurspuwende voertuig (Kereta api) van de regio Jakarta Bogor Tanggerang Bekasi (Jabotabek) .

Land - Volk en Cultuur . vervolg III
Indonesische volk , bestaat het wel ?
Sommigen zullen ook afvragen of de Indonesiers bestaat.
Zo veel volkeren , zoveel talen (700 ?) , en soms ook belangen tegenstellingen.

Dat kan je checken als je aan een indonesier vraagt , het beste en snelste manier is door “hun” Indonesia af te kraken.
Dan kan je het gelijk merken , maar dat is natuurlijk niet de bedoeling , en zeker als je daar te gast bent.
In het buitenland lopen ook veel Indoneiers , soms zie je het al aan hun uiterlijk (“bruin”) , manier van lopen ,soms hun kleding en als je hun hoort praten in hun bahasa (indonesia= voor sommige Nederlanders te herkennen als “maleis” ) .

Stel is voor, je loopt in de Kalverstraat in Amsterdam , zie je een paar “bruine” mensen , druk pratend in het “maleis” , kretek rokend , en een batik hemd dragen.
Bingo , dat is een Indonesier , kan niet missen.
En je heb pas een leuke vakantie gehad , een leuke rondreis van 5 weken met De Gordel van Smaragd Reizen , en heb leuke herrinering van de reis , en ken ook al tientallen woordjes maleis. Ervaring opgedaan door de veelvudige gesprekken met de buschauffeur / gids , en niet te vergeten kennis de kleine toeristen boek van Wat en Hoe Indonesisch (Berlitz ?).
Dus ga je hun aanspreken , "dari mana? " (waar kom je vandaan ? ) .Bleek dat hij uit Maleisie komt.

Of je gaat een groep toeristen aanspreken , en ze komen uit de filipijnen . Dan sta je te twijfelen of ze uit indonesie komen , ze praten niet eens maleis , en wat bleek ze komen uit Sunda (west Java) of ze zijn Padanger , afkomstig uit West Sumatra.

De Indonesiers groeten elkaar ook door te vragen , dari mana ?
Antwoord , dari Indonesia (komt uit indonesia).
De 2de vraag is , asal dari mana ? (uit welke streek kom je ?)
Dan krijg je antwoord , dari jawa tengah (uit midden java) , of dari Padang (west Sumatra) of dari Manado (Menadonezen).
Soms is het ook moeilijk om te bepaalen welke streekkenmerken (afkomst) het dominant is.
Zoals bij Jakartanen (de zgn Orang Betawi= van Batavia) .
De oorspronkelijke bewoners waren Sundanezen , Betawi was ooit Sunda Kelapa (bekend bij de toeristen met de oude phinisi houtenschepen) , een haven van de Sundanese koninkrijk.
Daar komen migranten bij , sinds 1600 , Arabieren, Chinezen , Europeanen etc , je kan hun "afkomst"afleiden n.a.v hun namen. Tenminste als je zover kan komen .
Daarnaast heb je ook de nakomelingen van de Javanen , de ex soldaten van Mataram uit de tijd van Jan Pietersz Coen , en andere nakomelingen van andere migranten , de overwonnen volkeren en slaven die in dienst zijn van VOC.

Kan je ook soms afleiden welke "ethnische"achterfgrond dominant is .
Zie je ook aan hun namen.
Bij de Moslim is het ook normaal dat ze arabische(moslim) namen hebben .
Dus van de Jakartanen is het moeilijk te bepalen .
Bij de streken ver van java , kan je nog veel mensen vinden die min of meer duidelijker aan te duiden zijn naar aanleiding van hun uiterlijk en de plaatselijke namen.
Dat is nog te herkennen bij mensen die nog aan de adat houden.
Veel jongeren hebben nu ook algemene namen (westerse) , die ze gekozen hebben omdat het leuk klinkt.

Als je tot de 2 zinnen , Dari mana en Asalnya dari mana , kan doordringen , kan je gelijk weten of je een aansluiting kan vinden .

Het is precies dezelfe situatie als een Fries een andere Fries in Amsterdam of in het buitenland elkaar ontmoeten.

En ondanks de verschillen , heb ik gemerkt dat de Ambonees(orang ambon, ) , de javaan (orang jawa) , batakker (orang batak) Indonesiers zijn en voelen . En dat zie je het duidelijkst in het buitenland , en dat kan je zien als ze hun HUT Proklamasivieren ( 17-08-45) in b.v Wassenaar.
Je ziet hun in kleuren en geuren , en ze zijn allemaal Indonesiers.

Vervolg Indonesia , Land -Volk en Cultuur IV.
Eerlijk gezegd weet ik ook niet hoeveel volkeren daar wonen , je ben geneigd om de grotere en bekende volkeren te noemen.
De Javanen , je vindt hun overal , De Sundanezen , De Batakker , De Orang Aceh , Orang Padang , Ambon , Orang Menado , Balinezen etc etc .Te veel om op te noemen.

In het verleden hebben de Nederlanders bepaalde ideeen en geven bepaalde kwalificatie .
Het is een ouderwetse benadering , nog uit de koloniale tijd , waar per defenitie de blanke overheerser superiur is.

De Sundanezen :Orang Sunda -Orang Gunung (de bergbewoner ) .De onmiddelijke geburen v.d Javanen., met wie zij van eenen oorsprong zijn , doch in den loop der tijden zijn zij van elkaander geraakt.
De kleur der huid is lichtbruin, iets minder donker dan bij de Javanen.
Vrouwen en meisjes uit den hoogeren stand mogen zich vaak in eene opmerkelijk lichtere huidskleur verheugen.
Het gelaat is doorgaans baardeloos.
In het gelaat van den Sundanees zit niet veel uitdrukking.
De neus is klein , meestal van boven plat , , met afgeronde punt , vrij bredere vleugels , en wijde neus gaten.
De mond is doorgaands groot , niet vooruitstekend , en met dikke lippen.
En de daarin bewaard wordende sirih-tabakspruim maakt het gelaat niet schooner .
Het gebit is in den regel fraai , regelmatig en wit , maar de gewoonte de tanden te vijlen en zwart te maken ontneemt het voor ons al zijn schoon.

PS : de tegenwoordige Mojang Priangan= Meisjes van Priangan is bekend.
Hun stad , wordt ook Kota Kembang (Bloemen stad) genoemd en soms De Parijs van Java.

De Javanen :Met dezen naam bestempelt men in het algemeen de inheemsche inlanlandsche bewoners van het eiland Java .
De Javaansche volksstam is lichtbruin van kleur , lichter getint bij de aristrocatie , donkerder bij den koelie en den landbouwer., de kleur der oogen is bruin en zwart , van het haar (lang en grof) zwart.
Borst en leematen zijn weinig behaard , het gelaat is doorgaans baardeloos , vele mannen hebben echter een dunnen knevel.
Gewoonlijk wordt het gelaat ontziert door afgevijlde en zwart gemaakte tanden., bij de vrouwen bovendien veelal door uitgerekte , van groote gaten voorziene oorlellen.

Dat was een quote uit Encyclopaedie van Nederlandsch-Indie .
PA van der Lith (ik dacht van omstreeks 1900) .
De uiterlijke kenmerken van de oudere generatie volkeren zal ongeveer wel een beetje kloppen .
De beschrijvingen in nieuwere uitgave in diverse encyclopedieen zijn enigzins aangepast.

Tegenwoordig zie je gewoon dat het een mix is van diverse volkeren , bij elkaar gehouden door de Eenheidstaat (N.K.R.I) met 1 grote land waar ze wonen die Indonesia genoemd wordt , waar ze 1 gezamenlijke taal spreken , de Bahasa Indonesia.
Bhineka Thunggal Ika = Eenheid in Verscheidenheid , uit Sanskrit , vanaf sinds de opkomst van Sundanese Konikrijken vanaf het jaar 78 - t/m 1500 zoveel , toen de Islam haar intrede doet op Java.
Het is prachtig als je oude boeken , encyclopedien leest , vooral de beschrijvingen van de volkeren op grond van uiterlijk en hun karakter .Daar kom ik later op terug .

Het is ook logisch dat je lichter van kleur bent als je rijk of een aristocratische achtergrond hebt.
Je hoeft niet als den koelie of den landbouwer te werken.
Heb je ook niet die pezige en gedrongen lichaamsbouw niet.
Dat is toch dezelfde zoals de mensen uit de goede huizen in Europa ?
Die gaat ook niet achter de ploeg , onder de zon werken .
De dames lopen ook met parasols rond of worden ze gerdagen in een draagstoel.

[quote=“papuabarat, post:4, topic:45898”]

Wat je moet weten, zeker als je buiten de gebaande paden reist

Mag ik een aanvulling geven op de posting van Papuabarat ?

mbt de inleiding : je heb gelijkt.
Daarnaast moeten we Indonesia zien als land van tegenstellingen , tussen (zeer) arm tot en met (zeer) rijk.
Tuseen achtergebleven gebieden en ontwikkelde gebieden.
Tussen jaren 50 toestanden en heden .
Je kan je verbazen , kwaad maken of er in berusten.

mbt:
1.Wereldbeeld.
Het klopt ook dat de maatschappij nog niet gedemocratiseerd is.
Rangen , standen en (ook) uiterlijk vertoon is soms belangrijk.
Daarom vind ik (als Indonesier ) jammer dat sommige westerlingen vaak de mores niet weten , hoe men zich moet gedragen en kleden. Ondanks de tips en trucs van diverse vakantiefolders/reisboeken.

De 1ste indruk is altijd belangrijk , je wordt getaxeerd , en jou verdere contact kan afhangen van de eerste indrukken.

Toestemming vragen en teleurstelling voorkomen
*U moet zich ook herinneren dat het in de Indonesische cultuur onbeleefd is om nee te zeggen. Een Indonesiër zal altijd proberen u niet teleurstellen te stellen. Dus geeft een Indonesiër u liever een verkeerd antwoord waarvan hij/zij denkt dat u het wilt horen, dan nee als antwoord te geven. **Begrijp dat dit heel normaal is. ***

Het is ook zo dat het vaak gebeurt , vandaar dat hier wordt gezegd dat het normaal is .
Nee , het is niet normaal , want men begrijpt elkaar niet , door communicatiestoornis ,vandaar dat beide kanten vaak in een moeilijke situatie terecht komen.

Tip : je kan / mag doorvragen. Voor je eigen bestwil .(verlies van tijd , irritaties etc) .
Hangt ook af hoe je de vraag stelt.
Ma’ af pak , apa bisa ? ( Excuseer mij , pak , is het mogelijk ? ).
Je moet altijd met ma’ af beginnen , dan zit je goed.
Dan zal hij even treuzelen , en dan krijg je een eerlijk antwoord.
Hoef je niet voor niks de 2de keer terug komen.
Door verder te vragen schept je duidelijkheid voor beide kanten.

3.Onderhandelen
Op de traditionelemarkt (pasar) , toeristengebied is het normaal om te tawarren (afdingen).
De percentage bij de pasars is niet zo veel , je ziet ook dat al die verkoopstalletjes min of meer dezelfde prijs hanteren (prijsafspraken) . Bij de toeristenbranch / straatventers moet je gaan tawaren. Anders ben je dief van je eigen zak.

Over het bertalen van smeergeld moet men voorzichtig zijn , soms worden speciale ambtenaren gestuurd die foute zaken moeten bestrijden.
Van tijd tot tijd doen ze extra hun best om aan hert publiek te laten zien dat corrutiepraktijken niet worden getolereerd .Soms ook na aanhoudende klachten van het publiek.

4.Rubberen tijd
De beruchte jam karet .
Ik ga altijd vanuit een vertraging tussen 15 min-30 minuten , en zeker als je in een grote stad zoals Jakarta woont.
De afstanden zijn gigantisch en de verkeersopstoppingen zijn berucht.

Bij zakelijke afspraken moet men wel zorgen om op tijd te komen.
Dus hangt ook af van welke soort afspraken zijn .
Als ik een auto+chauffeur huurt , komen ze altijd te vroeg , mocht ze te laat komen dan hebben ze hun HAPE (H.P=hand phone).

  1. Toiletbezoek
    In de meeste indonesische huishoudens staan nog de toilet met gat in de grond waar je kan hurken.

Bij veel moderne indonesische huizen , zoals bij een perumahan (woonwijk) zijn de toiletten beter geworden.
Je heb dan geen toilet jongkok(Hurken) maar een toilet duduk (zitten).
De " europese" toiletten (toilet duduk) is ook bereikbaar geworden voor veel indonesiers , de " made in indonesia " produkten zijn relatief goedkoop.
De middenclassers hebben gewoon een badkamer , toilet en badkame met bathtub en warm-koudwater.
Zoals je in een gewone riijtjes woning in amsterdam kan treffen.

6.Baden en wassen
De bakmandi (bak waar badwater zit) is nog steeds een bekende verschijning.
Zelfs in de huizen van perumahan (eenvoudige woonwijken) , is het vaak gekombineerd met douche gelegenheid.
Men kan af en toe douchen als er waterdruk is .
Vaak is waterdruk niet orde of er kom geen water uit de kraan .
Vandaar dat men vaak kombineert , bak mandi en douch.
De " moderne" toilet in Indonesia hebben een " douche semprot" , een kleine douche om je te verschonen na een grote boodschap , gekombineerd met toilet papier.

Surya Atmadja heeft duidelijk een beeld gegeven over het volk en cultuur, een goede tip voor degenen die nog nooit met vakantie is geweest naar dit land. Zelf ben ik er geboren en een paar keer terug geweest met vakantie en fam. bezoek.
Er zijn verschillende vakantiegangers:
Met een tour meegaan, zal de reis meestal comfortabel zijn, ik bedoel het vervoer, de slaapgelegenheden en de keuze van de restaurants. De reisbureaus die de tours organiseren zullen zeker ervoor zorgen dat de toeristen weer via hun de volgende keer willen boeken.
De toeristen die zelf ernaar toe gaan hebben keuze uit veel hotels en guesthouses.
3** hotels zijn betaalbaar en kunnen als goed beoordeeld worden. Ik ken een paar guesthouses, nog goedkoper en goed genoeg wanneer men de hotels te duur vinden. De laatste geeft ook meer een sociaal gevoel, na een dag lijkt het alsof de gasten en de eigenaar al jaren elkaar kennen. Hier ondervindt men de gastvrijheid van dit land.
De meeste guesthouses hebben airco in de slaapkamers en soms met eigen toilet en badkamer. Het ontbijt en avondeten zijn goed tot zeer goed. Meestal wordt er vantevoren gevraagd wat men voor ontbijt en diner wil hebben. Maar buitenshuis gaan dineren zullen de meesten doen, het is goedkoop en ook nog lekker. Tegenwoordig heeft men genoeg keus, japans, koreaans, thais, europees (italiaans, frans) en uiteraard de soorten indon. keuken.
Zelf ga ik meestal 1x per jaar ernaartoe, Jakarta e.o. Ik speel golf en dat doe ik liever daar. Voor golfers is Jakarta e.o. een paradijs. De golfcourses zijn mooi verzorgd, maar ook alles erom heen is meestal perfect, de restaurants, de kleedkamers en richting Bogor spelen is het uitzicht heel mooi.
Wanneer mijn vrouw meegaat, gaan wij meestal naar Bali, samen met Hawaii, voor mij 1 van de mooiste eilanden.
Nogmaals, Surya heeft de cultuur van het volk goed beschreven, ik geef nog wat mee…

Daar word ik verlegen van .
Het is gewoon een omong kosong verhaal.

Ik wil hier een verhaal plaatsen hoe de (gemiddelde) indonesier aankijkt tegen de fenomeen orang turis .
En zeker als de Wisman(Wisatawan Mancanegara= buitenlandse toerist) uit negeri belanda komen.
Ik heb geluk dat ik met 2 petten en 2 brillen kan kijken.
Als ik met mijn nederlandse bril bekijk hoe chaotisch , burokratisch ze daar werken , en hoe verbreid de verschijnsel KKN (Korupsi-Kolusi-Nepotisme) is , dan zeg ik potverdikkie .
Aan de andere kant , als ik weet hoe het geweest is dan ben ik best tevreden , het kan natuurlijk sneller en beter.
Wat hster zegt is ook waar , je heb ook allerlei soorten toerist , van back packers tot de middenclassers ( verzorgde reizen van De Boer en Wendel en de andere speciale reizen) tot en met toeristen die in een 5*++ hotel logeren.
Het is van zelfssprekend dat ze andere soorten ervaringen hebben .
Het is ook het geval bij de buitenlandse migranten , buitenlanders die voor werk daar moet zijn , of ze als particulier komen , of als pensionado’ s (Lansia-visum) of je een dikbetaalde expat ben.
Over de Corps Diplomatique gaan we natuurlijk niet praten.

Indonesia , Land -Volk en Cultuur V.

Ik heb 1 belangrijke punt vergeten , namelijk de geschiedenis van Indonesia.

Toen de Nederlanders in Bantam kwamen (1596 ?) zagen de schepelingen van Compagnie van Verre dat Bantam (een Sundanese Koninkrijk in west java ) een welvarende havenstad is .
In die tijd was het een stapelgoederen en transito haven van de regio .
waar vele buitenlandse handelaren handel drijven.
Ze zijn verbaasd dat het een moderne samenleving is , in tegenstelling met wat ze eerst dachten.
Ze hadden toen nog bepaalde ideeen over de “wilden” die in de regio zullen wonen, dat n.a.v van hun eerste kennismaking met de " wilden" van Enggano .
Uiteraard weten ze ook niet dat de beschaving van de Sundanezen (West Java ) al eeuwen verder waren dan de nederlandse beschaving.
In de 5de eeuw had de Sundanese Hindu Koninkrijk Taruma Negara al handelsbetrekkingen aangeknoopt met Keizerrijk China .
De handelaren en oorlogsvloten van de 2 maritieme koninkrijken van Sriwidjaja , de Javaanse handelaren (zie Borobudurschip) en de oorlogsvloten van Madjapahit waren heer en meester in de regio , zelfs buiten de regio .
Ze bevaren de wereldzeeen eerder dan de Europeanen , de Engelsen , en de Portugezen beginnen pas in de 15de eeuw , gevolgd door Nederland aan het eind van de 16de eeuw.
Volgens zeggen was de 1ste mens die de wereld rondzeilde een indonesier , iemand uit Sumatra ipv Magelaan (De Spaanse Portugees).

De geschiedenis leert ons dat de Nederlanders pas in de 18de eeuw haar macht kan consolideren na het einde van de 3 sucessieoorlogen.En dat alleen maar op Java , nergens anders.Behalve in de Molukken.
De bekende verhaal van verdeel en heers methode , waar een 3de hond met de bot wegloopt omdat de 2 andere honden bezig zijn met het vechten.
Daar wordt de Preanger (West Java) overgedragen door Mataram aan VOC voor de bewezen diensten.
West Java was een tijdje lang in het bezit van Mataram geweest , ik dacht dat Sultan Agung van Mataram (de belegeraar van JPC in Batavia) de preanger in 1620 veroverde.
Ik weet niet welke redenen het zijn , omdat sindsdien “bestaat” west java niet meer .
De VOC , zelfs de moderne Nederlanders van nu praten vaak over Javanen , over Javaanse beschaving , zelfs Javaanse kolonialisme .Vaak worden Sundanezen vaak beschouwd als Javanen .Een doodzonde , omdat de beschaving van java in feite afkomstig of verspreid werd vanaf West Java.
Dat de stamvader van de javaanse hoven een Sundanese kroonprins is.
En dat de oprichter van Madjapahit (het symbool van Javaanse kolonialisme) ook een Sundanese Kroonprins is .
Zelfs de koningin van de oprichter van Sriwidjaja was ook een Sundanese prinses .
Verder wordt ook vaak gezegd en geschreven dat de elite , leden van vorstenhuizen " collaboreerde" met de Nederlanders .
Toegegeven er zijn " foute" vorsten en Regenten die samenwerkten met de Nederlanders , dat is waar.Zie voorbeeld van de Regent van Lebak , berucht geworden door het verhaal Multatuli.
In feite waren de vorsten en de oude elite van Indonesia de natuurlijke vijanden van de Nederlanders .
Dat zie je ook an de bloederige oorlogen die gevoerd werden , en ook de rol van de kinderen van de Inlandsche Grooten en Hoofden (de Prijaji’s) in de nationalistiche bewegingen en tijdens de Kemerdekaan Oorlog (vrijheids oorlog).
Daarom was de haat liefde verhouding tussen de 1ste Generatie Indonesische leiders en de Nederlanders makkelijk te verklaren , dat heeft ook consequenties in de politieke betrekkingen tussen de beide landen , vanaf 1945 tot en met toen Nederland bij monde van Ex Minister Bot (BuZa) Indonesia indirect erkende dat 1945 het jaar is waar Indonesia de facto een vrije land werd.

  • Borobudurschip :
    A unique sea voyage across the Indian Ocean in a reconstructed ancient 8th Century Borobudur ship.

wordt vervolg.

X

Ik snap zo’n figuur als Londoh niet, zelf doet hij geen moeite om een beschrijving te geven over dit land, misschien is hij helemaal geen plan om dit te doen, wel lezen en gelijk afkraken…Surya zal heus wel citaten ergens anders opgezocht hebben, de beschrijving die hij gedaan heeft is zo duidelijk dat hij ergens anders vandaan gehaald heeft. Zowat, hij doet tenminste nog moeite om het te doen. Veren stop ik niet in zijn…als je goed gelezen hebt, heb ik zijn beschrijving iets tegen gesproken betreft de gewoonten van vroeger en nu (hier kun je zien dat hij nog oude gegevens heeft overgenomen). Ik zou zeggen dat Londoh ook maar een beschrijving moet doen over volk en cultuur van een land, dan zul je zien dat je toch gegevens moet vergaren uit andere bronnen.

De laatste gegevens van mij over de vakanties was eigenlijk bestemd voor Surya zelf, het was een vraag van hem en het was niet mijn bedoeling dat anderen dit ook te weten komen. Maar toch echt zielig van Londoh om zo te reageren…

X

Weer een tirade en beschuldingen van Meneer Londoh.
Het houdt gewoon niet op .
hster is een andere persoon dan surya atmadja.
Dan kan u checken eventueel met behulp van de moderator .
Hij kan en wil mss bevestigen dat hster en surya atmadja niet dezelfde persoon is.

Het lijkt wel of u gewoon verder gaat met insinuaties en allerlei complot theorieen verzint.

Meneer Londoh u maak zichzelf belachelijk .
Ik weet echt niet wat u hiermee wil bewijzen , u heeft een leuke rol gekozen als een klokkeluider (waarschuwt mensen voor die S.A).

Quote : Menir Surya, U staat weer in zichzelf te kletsen, of is deze bedoeld om te bewijzen dat “hster” toch echt iemand anders is dan U. Laat me niet lachen, dit is zo een in het oog lopende oplichterij, heeft U die op de kleuterschool geleerd ? Zielig kan in zijn geheel op uw conto worden gestort.:smiley:

Nu gaat u hster beschuldigen en zwart maken .
Wie zegt dat dat hij het leukt vind om vergeleken of aangezien te worden met ene S.A , een man die amper nederlands spreekt en schrijft .

Ik wil eigenlijk niet meer reageren op de posting van Meneer Londoh , maar voel zich genoodzaak om hier te zeggen dat hster en S.A niet dezelfde persoon is.
Ik ken hem niet eens.
Berani sumpah .

X

Men kan S.A niet vergelijken met Meneer londoh.

Mr.L woont in Midden Java (Solo dacht ik ?- heb dat ergens gelezen) .
Hij publiceert mooie stukken , in perfect nederlands.

S.A woont in Amsterdam , meer dan 30 jaar. In Nederland meer dan 40 jr .
Zijn binding met indonesia is zijn nationaliteit , zijn vrienden , familie , relatie etc.
Hij is Indonesier , en schrijft O.H verhalen in zijn Jip en Janneke stijl.

Even Offtopic:
Hoewel tig keren terug is gegaan naar Jakarta( meestal Java-en een paar keren Bali) is hij toch een orang turis (een toerist) .
De laatste keren was in 1995-1998-1999-2000-2001-2003-2004-2005-2007 .
Hij komt vanaf 1979 als “toerist”, samen met zijn vrouw die een toeristen visum nodig heeft .
Dus weet hij ook iets over (toeristen) visum problematiek .
In 1992 de mogelijkheid onderzocht om terug te gaan naar Indonesia , toen de zoon naar de basisschool verder moet.
Was niet doorgegaan omdat er geen redelijke baan te vinden zijn in jakarta en de Nederlandsche school ook niet te betalen is .

Laten we maar terug gaan naar de topic.
Sorry voor de onaangename onderbreking .
Ik ben nog niet klaar met mijn verhaaltje.

X