Eerlijk gezegd ben ik bang dat de titel de lading nooit zal dekkend.
Het is een gewone verhaal , verteld door een Indonesier , dus subjectief.
Ergens staat een topic : Het echte Indonesie ervaren, hoe?
En dit heb ik daar geschreven :Om het "echte indonesia"te kunnen ervaren , proeven , er in verdrinken moet je het volk(volkeren) van indonesia wel leren kennen.
Moet je iets weten over hun cultuur , over hun taal , over de verschillen en over de gemeenschappelijke waarden en normen.
Weet je te weinig van , dan kan je het ook niet voelen en proeven.
En zeker als je alleen maar in je hotel zit ,Alleen maar in een sneltrein tempo een rondreis maken vanaf Bogor (je vertrekpunt ) , via Jakarta (de Malls , Monumen Nasional , SundaKelapa- Taman Mini ) naar Bogor(Plantentuin) , Puncak Pas , Bandung (Mang Ujo) -Pangandaran en verder naar Yogyakarta . En eindigen op Bali , met de verplichte Kecak Dance , bezoek Ubud (Monkey Forest) etc .
En daarna lekker uitpuffen in je 3-5 sterren hotel , nippend aan je campari . liggen zonnen naast de zwembad al dan niet met massage erbij.
Dat is alleen een deel van Indonesia , zoals je uit de vakantiefolders ziet .
Er is ook andere Indonesia , van de gewone hotels , de eenvoudige losmen(logements) , de openbaar vervoer , waar je in de overvolle ANGKOT (kleine bus taxi) vervoerd wordt , de Intercity bussen (Antar-Propinsi = Lange afstandbus ) , van de gewone bussen zonder / met A.C die uit Medan (Sumatra)vertrekt en eindigde op Java Bali.
Soms ook niet omdat de bus ergens vastliep , mogok (machine storing) heet dat.
Het bekend fenomeen dat als je zo’n rokende(diesel) bus ziet en je ziet het ergens rijden in(West Java) gaat iedereen automatisch opzij . Je weet dat de bussen vaak niet goed onderhouden zijn , overvol , en de 2 chauffeurs hebben als duizenden km gereden , met weinig rust.
Het is een andere soort vervoer dan vroeger bij ons nog de bekende bus reizen naar Spanje of Portugal , waar je voor 300 gulden inclusief 10 gagen volpension kan krijgen bij al die Costas.
Dat is nog een super de luxe busreis , via de autobahn , met eventuele stop in luxemburg(tanken) en ergens in Frankrijk.
De gewone bussen voor de gewone man in indonesia is anders dan die luxe toeristenbussen van OAD of Neckermann .
Of je neemt de gewone boemeltrein waar kippen , kambings(geiten) en karbouwen(waterbuffels) vervoerd worden .
Heb ik in 1979 meegemaakt , van uit Surabaya naar Yogya , de persoon die voor ons de ticket verzorgde heeft een boemeltrein kaart gekocht .
Lijkt wel de Last train from Katanga , zo erg is het.
In tegenstelling van onze reis van Jakarta naar Surabaya , 1e klas , eigen coupe , met slaapplaats en een knopje waar je de steward kan oproepen , en je kan eten en ontbijten in je eigen coupe.
We hebben de nachtrein genomen , vertrokken ong 16.00 uur uit Station Kota en komen aan in Surabaya op 7.00 s’ochtends.
Toen was de luchtvaart industrie nog in de kinderschoenen , dus is men verplicht om korte stukjes te doen met bus (airco) , gehuurde auto (airco) , en trein (1e klas).
De gewone indonesiers reizen gewoon zoals ze altijd gewend zijn.
Dus als je de indonesiers wil leren kennen , hoe ze zich gedragen moet je niet toeristisch gaan reizen , maar het doen zoals de indonesiers het ook doen , en ga je ook tussen de “kippen” reizen , de overvolle angkot .Kan je ook tegelijk kennismaken met de straatventers , die bijna alles probeerde te verkopen . Van kacang garing (krokakante kacang , tot woordenboeken , stadskaarten , vicks , balsem , kayu putih olie , allerlei pillen tegen wagen ziekte , en soms massage apparaat (in de vorm van vibrat-r) , voor het geval dat je het nodig hebt , uiteraard om je nek te masseren.
Tegenwoordig hoeft je niet echt basic te reizen , ze hebben ook comfortabele intercity (nacht)bussen met airco , huur auto met chauffeur , een relatief luxe pendeldienst met de naam Travel .
Waar je voor goedkoop tarief van deur tot deur opgehaald en weggebracht wordt.
Persoonlijk kies ik voor het huren van een auto met chauffeur. Dan kan je ietsiepietsie proeven , een aspect van de indonesische samenleving “proeven” , je kan namelijk overal gaan en stoppen , in elke dorp of stad , kan je ook naar eenvoudige rumah makan(eethuis) gaan .
Je heb de auto voor een prikje gehuurd voor 10-12 uren per dag.
En omdat je de hele dag rondreist met de chauffeur , kan je ellenlange gesprekken voeren , hoor je iets hoe hij leeft .Hij is ook tegelijk jou gids.
wordt vervolgd .