Hulp over werk in Indonesië

Hallo mensen,

Ik ben nieuw hier. Ik zal me even voorstellen, ik ben Frank.
Waarom ben ik hier?

Nou, het is een lang verhaal. Om dat kort te houden, zal ik het volgende zeggen: We hebben op school een project. In dat project gaan we allemaal dingen uitzoeken over Indonesië.
En daarbij wil ik graag een beetje van jullie hulp. Ik moet een aantal dingen uitzoeken, namelijk:

  1. Wat is het belang van scholing van werknemers in Indonesië?
  2. Stel, ik kom uit Indonesië, en ik woon een lange tijd in Nederland (pak 'm beet 30 jaar). Ik ga terug naar Indonesië. Is de scholing dan nog steeds van heel groot belang? En kun je dan ook de scholing uit Nederland gebruiken (als je die hebt)?
  3. Stel, ik kom uit Indonesië. Ik woon hier in Nederland korter dan één jaar. Ik ga weer terug. Is de scholing dan ook van groot belang of van minder groot belang als bij vraag twee?

Alvast hartelijk bedankt voor de antwoorden!

Groeten, Frank.

Hi Frank
Ik denk dat je vraag verder moet specificeren.
Antw mbt vraag 1:
Antwoord is ya , alleen moet men naast het opleiden (vakkennis) ook aan de vorming doen.
Men moet ook duidelijk maken in welke vak opgeleidt moet worden.
Gaat het voor een laag opgeleiden , middelbaar opgeleiden of hoger opgeleiden.
In de praktijk zie je dat in veel gevallen discrepantie bestaat tussen theorie en praktijk.
Hier kan men bijvoorbeeld beter geven , gezien de (on) mogelijkheden van de Indonesische opleidingsinstituten.
Veel van de doorsnee opleidingsintituten/fabrieken hebben verouderde machinepark en of praktijklaboratorium .
Uitgezonderd de gerenomeerde opleidingsintituten en of universiteiten.
Daar heb je ook hightech mogelijkheden , alleen is het niet weggelegd voor de grote massa studenten en of werknemers.
Indonesia heeft ook bijna dezelfde soorten beroepsopleidingen zoals in de goede oudetijd in Nederland.
De Sekolah Kejuruan (vakscholen) zijn dezelfde opgezet zoals in Nederland.
In de loop der jaren is er een zekere achterstand met Nederland.
Denk maar aan de Nederlandse situatie , er is een verschil tussen vakmensen uit de tijd van de Ambachtsschool, De LTS (en verder) of de jongens en meisjes van de VMBO en MBO .
Ik schat tussen 2-3 jaren achterstand als men praat over de doorsnee scholier-student uit Indonesia.
Van de “gerenomeerde” opleidingsinstituten zijn de problemen minder aanwezig.
Zeker moet men arbeiders opleiden , scholen en herscholen , al is het omdat men ook aan de “opbrengst” moet denken.
Wat heb je aan goedkope maar "domme"arbeidskrachten.
De tijd van lopendeband produktie is min of meer voorbij .
Men moet gaan investeren in de toekomst.
En daar zijn ze mee bezig , gezien hun doel om de SMK (Middelbare Beroeps Opleidingen) te upgraden .

mbt vraag 2. Is afhankelijk in welke branch je gaat werken.
In veel gevallen heb je vaktechnisch gezien voorsprong.
De enige wat er bijgeschaafd moet worden is of je nog steeds de feeling hebt , de waarden en normen, arbeidsethos in Indonesia is in de loop der jaren veranderd.
De vraag is of je ook niet al verwesterd bent.
Ik ken veel afgestudeerde Indonesiers die in buitenland (niet alleen Nederland ) hebben gestudeerd en gewerkt.
Komen ze verschillende problemen tegen als ze weer terugkomen naar Indonesia.

  1. De min of meer verouderde productiemethoden
  2. Andere arbeidsverhoudingen.
  3. Concurrentie “problemen” met de in Indonesia collega’s / opgeleide vakmensen .

Dus je moet een balans vinden tussen de Westerse en Indonesische benadering.

Als je gaat werken bij Internationaal gerichte bedrijven (beter nog bij de buitenlandse multinationals) dan kan je bijna geruisloos functioneren.
Wel rekening houden met de Indonesische arbeidsverhoudingen.

mbt vraag 3 :
Kort en krachtig , speel geen of weinig belang.
Hangt ook af of je voor eigen rekening doet en daarna werk zoekt of je ben uitgezonden kracht.
Als uitgezonden kracht heb je al basis (de arb.organisatie) die je gestuurd hebt.

Hartstikke bedankt! Ik kan nu weer een stuk verder!>>>

x

Om tijd en ruimte te besparen heb ik de antwoord / reactie gelijk achter de delen van Maryono posting geplaats .
En in andere kleur om de "leesbaarheid"te verbeteren.

[quote=“Maryono, post:4, topic:55270”]

Vraag:
Wat is het belang van scholing van werknemers in Indonesië?

Antwoord:
*Antw mbt vraag 1: *
Antwoord is ya , alleen moet men naast het opleiden (vakkennis) ook aan de vorming doen.

Met een hoop blah blah.

S.A : Blah blah ?
Jammer dat mijn posting niet in goede aarde val bij meneer Maryono.

Vragensteller:
Hartstikke bedankt! Ik kan nu weer een stuk verder!

S.A :
*In ieder geval probeer ik antwoorden te geven op de vraag van een medelid. *
Als ik verder mag uitweiden(met uw permissie dan )

Ook hier schrijft Surya Atmadje weer een hele lap tekst neer maar wat hij nu eigelijk bedoelt?
Ik schaam mij er niet voor dat ik zijn tekst in reactie 2 heb uitgeprint, om deze vervolgens op mijn gemak eens door te lezen, maar na een aantal malen deze lap tekst de hebben doorgenomen ben ik er nog steeds niet achter wat er nu eigelijk bedoeld wordt. Surya Atmadja wordt in ieder geval bedankt door Frank, dus er wel iets zinnigs in hebben gestaan.

**Lig dat het niet bij jou zelf ? **

Ik las afgelopen zaterdag in de volkskrant het volgende stukje van Remco Campert en ik dacht meteen ‘Surya Atmadja’.

Vraag: Wat is het belang van scholing van werknemers in Indonesië?
Antwoordt: Ya.
Vragensteller: Bedankt.

Het staat buiten kijf dat scholing van werknemers belangrijk is of zou zijn, alleen wordt daar in een land als Indonesië, in tegenstelling tot wat Surya Atmadja beweerd, weinig of geen aandacht aan besteed.

Fout .
Voor de minste werk(ongeschoold) moet men ook ingewerkt worden .
Die ervaring heb ik ook meegemaak toen ik als “werkstudent” een paar maanden moet werken , achter de lopende band .
Moet ik de eerste dag toch meelopen met een oudere ervaren werknemers.
*Dat was in Amsterdam , en ook in Duitsland toen ik via een koppelbaas mijn " studietoelage **" moet aanvullen . *

In Indonesia is het ook zo , in fabrieken ben ik nog nooit geweest , maar heb wel diverse werkzaamheden gezien bij bouwprojecten .Gesproken met de mandoers(opzichters) en kantoormensen(mensen met een das) .
Daar lopen ook " leerling" arbeiders rond. Trainee heten ze . Lopen veel met zo’n badge rond.
Nooit gezien ???
Ook heb ik verschillende tukangs (" vakmensen" ) gezien die bij bekenden hebben gewerkt.
Eerst als ongeschoolden rechtstreeks uit de kampong met een onafgemaakte lagere school opleiding , sommige hebben 1 of 2 jaar (SMP= voortgezet onderwijs).
Die werden " opgeleid" door de oude rotten en door de " grote baas" , uiteraard niet zoals men in Nederland doet in officieele opleidingsinstituten zoals de ROC .
*Je zou kunnen zeggen precies zoals vroeger de Nederlandse arbeiderskinderen kinderen na hun 15de jaar met de baas meeliepen . *

Idem dito in Indonesia .
Geen officieele leerlingstelsel , maar na een paar jaar meegelopen en " opgeleid" te zijn werden ze toch “ongediplomeerde vakmensen” .
Daarna kunnen ze "goud"verdienen.

Een werkgever in Indonesië gaat niet investeren in zijn werkvolk, waarom zou hij dat doen?

Nou , dan is hij een domme werkgever .
*Een goed "opgeleide *" bouwvakker of confectienaaisters kan de produktie uitval verminderen.

Hij heeft het over lopende band productie werk en over goedkope en ‘domme’ arbeidskrachten, ik denk dan aan sigaretten industrie, kleding bedrijven, elektronica industrie enz.
Industrie dus waar veel mensen afhankelijk van zijn, mensen die gewoon een job hebben en doen die daar voor betaald worden, maar die door Surya Atmadja als dom worden bestempeld.
Dat heb ik niet beweerd .!!!
Even goed lezen svp.
Even quoten:
Zeker moet men arbeiders opleiden , scholen en herscholen , al is het omdat men ook aan de “opbrengst” moet denken.
Wat heb je aan goedkope maar "domme"arbeidskrachten.

In feite is het ook voor je eigen belang als werkgever (meer winst) als je goed opgeleide personeel hebt. Toch ?
Voor electronica(assembleer) bedrijven zal andere en zwaardere eisen (vakkennis) worden gesteld dan lopende band van Coca Cola (flessen tellen)of sigarettenfabriek.

Maar Surya Atmadja is niet de enige die op deze manier denkt, de Indonesische werkgever denkt ook zo, en zal dus geen rupiah in deze mensen investeren. De mensen moeten ook niet slimmer worden gemaakt dan ze zijn.

Dat is de prototype van de klassieke uitbuiter , die zich zelf zal tegenkomen.
Je bent hier lekker bezig met veronderstellingen.

Bovendien het overgrote deel van het Indonesische werkvolk zit ook helemaal niet te wachten op scholing, waarvoor zouden ze, voor hun toekomst, de meest vinden het wel goed zo en laten hun eigen liever leiden dan dat ze zelf leiding moeten geven.

Mss heb je die indruk gekregen tijdens openhartige gesprekken met die mensen.
Ik zelf heb andere ervaringen , veel " arme" dus bijna kansloze Indonesiers dromen dat ze beter scholing dus als gevolg (beter werk) en toekomst .

Voorbeeld : Ong . 40 jr geleden ging de knappe en ambitieuze zoon van de " bediende" van een kennis naar school gestuurd.
Later is hij piloot geworden .

Verder is het helaas nog steeds zo in Indonesië dat wanneer men niet de juiste persoon op de juiste plaats kent of geen geld om je eigen te kunnen inkopen in een bedrijf (je praat dan over bedragen die de 10 miljoen rupiah makkelijk kunnen overschrijden) je helaas weinig kans maakt om op een leidinggevende positie te kunnen komen.

Dat ben ik met jou eens .
Alleen met goede hersenen is jou toekomst nog niet verzekerd.
Men moet daarnaast geluk en ook toegang hebben in de bestaande netwerken.

Ik heb lange tijd tussen studenten Yogya gewoond, waar we vaak ellenlange discussie hadden over het bovenstaande. Het is in mijn ogen een onrecht wat er die studenten wordt aangedaan, ze komen uit alle delen van Indonesië, hun studie kost veel geld, vaak zijn het ook niet de rijkste studenten die in Yogya studeren, maar vele hebben na hun studie helemaal geen kans op een job en vele gaan terug na hun kampong op Kalimantan, Sumatra, Flores enz.** Maar zij, de studenten, hebben neergelegd bij deze situatie en vinden dit een doodnormale zaak, niemand of althans weinig stellen zich hier vragen bij.**

Bekende verschijnsel , vooral mensen uit de provincies die geen netwerk hebben .
Er zijn voor hun 3 mogelijkheden aanwezig .
1.Met hangende pootjes naar je kampung halaman(geboortestreek) teruggaan en raakt gefrustreerd.

2.In de periferie van de grote steden leven.
Allerlei (rot)baantjes aannemen om te kunnen overleven

3.Of als Wira Swasta (in zaken ) verder te gaan.

Opmerking mbt punt 1 (terug naar je roots) :
soms kunnen ze door verbeterde status (“werkloze” Drs) alsnog goed kunnen trouwen met iemand van zijn dorp .Hun "geleerde"status kan als **pushmiddel **gezien worden.

**
Ik denk dat het ook een beetje cultuurgebonden is .
Vooral bij de Javanen.
Het heet **NRIMO **, gewoon je lot aanvaarden , en het beste van te maken .
Al ga je op je kop staan kan je niet veel veranderen en zeker als je alleen maar een gemiddelde cijferslijst van een gemiddelde Hogeschool of Universiteit hebt.

Trouwens de slimmere en ambitieuze Javanen gaan uitzwermen door heel Indonesia.
Desnoods worden ze transmigrant of worden ze TKI (Indonesische “gastarbeiders”) , of openen ze een WarTeg(Warung Tegal) .
Of worden ze guide’s voor buitenlandse toeristen .

Het is daarom ook zo dat vaak niet de beste mensen op de juiste positie zitten, ook zijn er afgestudeerde studenten (de betere en durfals, waaronder ingenieurs, dokters) die hun geluk al of niet met uitnodiging in het buitenland gaan zoeken, zodat deze mensen voor Indonesië verloren zijn.

Het kan gebeuren , in het bijzonder bij particuliere bedrijven die vaak in handen zijn van rijke Indonesiers.
Bij Overheidsbanen kan men moeillijker rommelen , de concurentie is moordend . Maak je een fout dan wordt je gekielhaald.
Of men is jaloers op je , kan ook gebeuren.
*Heb vaak gezien bij Indonesiers die in het buitenland hebben gestudeerd , in het bijzonder uit Nederland. *
*Uit mijn tijd (Indonesische afgestudeerden uit eind jaren 70) gingen de meesten ook vaak weer terug naar Nederland of andere werk zoeken in het buitenland . *

Ik heb niet aangedurft om in een grote NL multinationaal in Indonesia te solliciteren / werken .
Zelfs mensen uit Harvard en MIT / Berkeley etc moeten ook “concurentieslag” leveren met de Indonesische alumni .

Hier een verhaal uit de site van Wikipedia.
Over de Berkeley mafia .

Andere alumni’ s hebben ook hun eigen groepjes gevormd .

Artikel van jakarta post :
Moch. N. Kurniawan , The Jakarta Post , Berkeley, California | Wed, 01/28/2009 3:26 PM | Lifestyle
Young Indonesian students at the University of California Berkeley understand that having those letters after your name as an alumnus creates a buzz back home, but still they’d rather work abroad after graduating.
They are studying in one of the world’s best universities, they argue, and their parents have invested a lot of money in their education. They face the greatest work opportunities in developed countries.

Ik wil proberen om mijn 2de punt verder te verklaren.

mbt vraag 2. Is afhankelijk in welke branch je gaat werken.
Logisch , er zijn verschillende soorten branche , van low tech tot high tech.

In veel gevallen heb je vaktechnisch gezien voorsprong.
Ook logisch , als je een goede scholing heb gehad in een hoogontwikkelde industrieland , heb je veel nieuwe kennis en productietechnieken geleerd.
Ook heb je meer praktijk ervaring in meer ingewikkelde productieprocessen en of managementstechnieken .

Ik heb gezien uit mijn studietijd hoe goed voorzien de praktijklaboratorium van Nederlandse HTS waren.
Heb ook 1 semester rondgenuffeld bij de T.H Eindhoven (Eindhovense Universiteit) , studie richting Bedrijfskunde(Werktuigbouwkunde).Was een ramp geweest.
En heb kunnen vergelijken met mijn bijna 1 jaar werktuigbouwkunde UKI - Jakarta .Dag en nacht verschil .Heb ooit stage gelopen bij verpakkingsindustrie in Deventer (1 van de grootste , de TDV= Thomassen Drijver Verblifa).
Ooit gewerkt in Duitsland , in Oelde NRW, bij een grote verpakkingsindustrie.
Het bedrijf is zo groot dat je met een vouwfiets moet fietsen als je van de ene bedrijfsruimte naar de andere wil gaan .
Heb een baan aangeboden gekregen , maar moet zonodig een “witte kraag” hebben.
Ben toch kantoorbediende geworden.

De enige wat er bijgeschaafd moet worden is of je nog steeds de feeling hebt , de waarden en normen, arbeidsethos in Indonesia is in de loop der jaren veranderd.
De vraag is of je ook niet al verwesterd bent.
Door je lange verblijf in buitenland , in mijn geval was het bijna 10 jaar heb ik ook andere idee-en , normen erbij gekregen .De westerse (Nederlandse) waarden en normen.
Om na je terugkeer(ALS je werk kan vinden) de opgedane kennis 1 op 1 wil toepassen in Indonesia , kan je vergif innemen dat het tot een grote mislukking zal leiden.

Ik ken veel afgestudeerde Indonesiers die in buitenland (niet alleen Nederland ) hebben gestudeerd en gewerkt.
Komen ze verschillende problemen tegen als ze weer terugkomen naar Indonesia.

  1. De min of meer verouderde productiemethoden .
    Te weinig investeringen , bij de gewone lowtech bedrijven.
    “Handwerk” is nog steeds lucratief in verband met de goedkopearbeids krachten.

  2. Andere arbeidsverhoudingen.
    In de “MKB” branch en bij particuliere bedrijven heersen nog “half feodale” toestanden.
    De vakbond heeft weinig of GEEN toegang .
    Democratisering , inspraak , medezeggenshap is (alsnog) toekomstmuziek.
    Verouderde managementstechnieken etc.

  3. Concurrentie “problemen” met de in Indonesia collega’s / opgeleide vakmensen .
    Zie de verhaal " groepsvorming zoals bij de " Berkeley situatie"

Dus je moet een balans vinden tussen de Westerse en Indonesische benadering.
Vaak moet je veel water bij de wijn doen.

Als je gaat werken bij Internationaal gerichte bedrijven (beter nog bij de buitenlandse multinationals) dan kan je bijna geruisloos functioneren.
Wel rekening houden met de Indonesische arbeidsverhoudingen.
Logisch

Kantoorbediende :D, noem het maar forumbediende, als je zo iemand als u op je kantoor zou hebben werken dan ga je failliet aan internetkosten en improductiviteit.

Verder is het weer de lagu lama Ik, SA en Nederland.

Indonesisch persoeel is in het algemeen niets, ik heb weinig goede ervaringen met personeel, begrijpt niets, alles moet je 100 keer uitleggen en dan nog, traag. Laat komen, veel verzuim vanwege onduidelijke familieverpichtingen, regen. Als ze komen is het veel geklets met elkaar, net een kandang ayam. Ze moeten voortdurend in de gaten gehouden worden, want als je even je hielen licht valt het stil. Je betaald ze voor 40 uur, maar mag blij zijn als ze 20 uur productief zijn, dus verdienen ze een dubbel loon. Verder stelen als de raven, altijd om voorschotten bedelen. En zo kan ik nog een tijdje doorgaan.

Overheidskantoren daar gebeurd niets anders dan kletsen en krant lezen, als men aanwezig is. Ondernemers gaan toch veel liever naar Vietnam of China, daar werken de mensen 2x zo hard voor de helft van het salaris in Indonesie. Ik zal maar niet teveel zeggen want dan breekt de pleuris o.l.v. SA hiero weer uit. Nog nooit in Indonesie gewerkt maar hij weet weer es alles.

Natuurlijk was die schooljongen blij toen hij antwoord van deze " Grote Meneer" kreeg, weet hij veel. Uit Javaanse mond klinkt het ook altijd wel goed als je ze niet kent. Nou is die SA wel een heel bijzonder exemplaar, zelden zo iemand meegemaakt.

Meneer , ik vertelde hier alleen maar mijn ervaringen , als hard werkende man , zelf de Betriebsleiter wil mij ook hebben in Duitsland .
Kreeg zelf toezegging voor hulp met de verblijfsvergunning.
In Nederland ben ik zelf O.R lid geweest bij een Nederlandse Multinationaal (mag geen namen noemen).
Uiteraard als kantoorbediende met x jaren dienstverband heb je bepaalde privilege’ s.
Groot verschil toen ik bijna 1-2 jaar ( in totaal) een arbeiderswerk moet doen achter de lopende band.
Heb in 3 soorten fabrieken gewerkt , in Luyks Diemen , King Corn fabriek , en Vrumona limonadefabriek , en diverse banen als magazijnbediende.
Dus ik heb wel redelijk een gevarieerde arbeidsverleden voordat ik een “saaie” kantoorbediende werd.

Dat is om te illustreren dat ik wel weet wat werken in Nederland is en heb enig idee wat de Nederlandse arbeidsethos is .
Bij de Duitsers scheelt ook niet veel met de Nederlandse.
Als een jonge(frisse) uitzendkracht (via koppelbaas) werk ik redelijk hard , totdat ik door mijn naaste Herr Collega afgeremd moet worden.
Die man werkte al zijn hele leven , zelfs de Herr Meister (ploegbaas) vond ook dat ik gut arbeit heb geleverd (te hard gewerkt ??) .

Dat hangt namelijk van de branch af of men de hele tijd zit te duimen draaien of men druk bezig is om net te doen alsof je keihard aan het werken bent. :wereld:
Ik heb ook gemerk dat hoe langer je in en eenvoudige baan blijft plakken je meer sneller je werk kan afmaken .
Dus als je dossiers klaar zijn , kan je vaak lekker bellen , koffieleuten , (werkoverleg) en jalan jalan .
Tijdens de lopendebaan periode kan ik niet eens mijn eigen neus snuiten , laatstaan naar de toilet gaan .
Anders vliegen de broodjes over de fabrieksvloer.

In Indonesia is het ook zo , de meisjes van confectiefabrieken moeten ook kei en keihard werken .
Sommige ambtenaren doen keihard hun best om net te doen alsof ze hard werken .
De managers doen hun best om te managen , te delegeren .

" Natuurlijk was die schooljongen blij … "

Nou seh , kan het een onsje minder ?.
Hij vroeg iets en ik antwoorde op mijn eigen manier.

Daarnaast zijn 2 andere reacties gekomen , die min of meer gericht zijn op mijn antwoorden.

Als je het beter weet , met tip en trucs kan bijdragen zou het een mooie aanvulling zijn .

x

…en ik maar denken dat dit forum over Indonesia gaat :smiley:

Wat ook opvalt dat SA in de gehele wereld banen krijgt aangeboden, deze altijd weigert, hij blijft liever zijn onzin bijdragen aan de diverse fora waar hij lid van is. Er stonden in die lappen tekst zoveel onduidelijke nonsense dat ik geen zin heb om te reageren, laat hem maar lekker dacht ik, hij heeft een beetje rust nodig die ouwe.

Kennelijk begrijp Dhr Boomaap niet wat hier in deze topic besproken wordt.
Hij is alleen maar bezig met komentaren op een medelid te geven ipv bijdrage te leveren met informatie zoals door de vrager gesteld werd.

Ik meende min of meer antwoord te kunnen geven op de 3 vragen van posting nr 1 :
1. Wat is het belang van scholing van werknemers in Indonesië?

*Mijn antwoord was : Scholing is belangrijk , daarnaast heb ik de vorming toegevoegd *
*Een goed gevormde , bewuste en kritische werknemer is goed voor de zaak.Een goede werkgever (management) zal blij zijn met goed opgeleide en gevormde werknemer. *
Dat in Indonesia nog vaak niet toegepast werd is een andere zaak.
Bij oude familiebedrijven zoals bij de sigaretten industrie werd veel gedaan aan vorming en opleiding .

2. Stel, ik kom uit Indonesië, en ik woon een lange tijd in Nederland (pak 'm beet 30 jaar). Ik ga terug naar Indonesië. Is de scholing dan nog steeds van heel groot belang? En kun je dan ook de scholing uit Nederland gebruiken (als je die hebt)?

Dit heb ik ook beantwoord op grond van mijn eigen ervaring en van andere indonesische afgestudeerden uit mijn tijd en zeer waarschijnlijk ook uit de latere generatie afgestudeerden.
*Zie ook de artikel van Jakarta Post over de braindain en de onmogelijkheden van de buitenlandse afgestudeerden om terug te komen naar Indonesia. *

3. Stel, ik kom uit Indonesië. Ik woon hier in Nederland korter dan één jaar. Ik ga weer terug. Is de scholing dan ook van groot belang of van minder groot belang als bij vraag twee?
*Is ook beantwoord. *

DUS wat is de bijdrage van Dhr Boomaap in dit topic , behalve afgeven op iemand die probeert antwoord te geven op een vraag.
Trouwens de vragensteller heeft ook iets positief geschreven , i.t.t tot een andere schrijvende lid die het niet heeft begrepen waarover de topic gaat.
Ondanks dat hij mijn antwoord (punt2) extra heeft uitgeprint om het beter te kunnen begrijpen.

Het verjhaal over Duitsland is toegevoegd om te laten zien dat (bijna) alle werknemers dezelfde houding hebben , om niet te veel “uit te sloven” .
Wrk je harder dan de gemiddelde , vaak bijna " uitgebluste " oudere collega’ s , dan ben je spelbreker.
Wordt je gecorrigeerd.
Dat heb ik gezien en zelf ervaren bij diverse bedrijven , in nederland (lopende band, magazijn en kantoorwerk=potloodhouder) en ook in Duitsland (productie en magazijn) .
Daaruit kan ik concluderen dat het in Indonesia ook het geval kan zijn .

Daarom hebben de voorheen arbeidsintensieve Kretek industrie (sigaretten)ook nieuwe (westerse) managementstechnieken en veel aandacht besteed** aan het sociale kant** van het ondernemen.
Heb zelf geschreven dat ondanks efficiency en grote opbrengt men niet zo maar de westerse manier van ondernemen kan toepassen.
Er moet een** balans** zijn tussen de Westerse en Indonesische .

Hoop dat de 2 heren mij willen vergeven als ik te " veel en dieper" heb besproken.
Kennelijk een oprisping , overgehouden uit mijn 4 jaar Sjosjale Academie afdeling Personeelswerk.
Tegenwoordig heet het HRM ( Human Resource Management)

Wat ik begrijp dat de heer S.A. een beetje in zichzelf en over zichzelf staat te lullen met zaken die totaal niets met de vraagstelling te maken hebben. Ik heb in het kort iets gezegd over werk in Indonesie, ik heb niet zoveel zin meer in iemand die dan meteen begint over off topic en zo, ik zou over werken in Indonesie een boek kunnen schrijven, maar ik laat de eer graag aan onze specialist op ieder gebied over, Amsterdam noord het Indonesie van Nederland denk ik dan maar, al 40 jaar. Ik heb met stomme verbazing uw lange lappen tekst gelezen. Het leukste vond ik nog wel van die Sociale Academie dr bij, " deskundig" dus, ook in dit onderwerp, zoals alle onderwerpen waar u aan deel hebt genomen. SA Weet Alles (SAWA :D). Nou volgens mijn bennu aan revisie toe, misschien op een volgende reis langs de Ketok Majik Blitar, even de hele zooi laten uitdeuken en rechtzetten, want het spoort niet zo erg meer.

universitair geschoold en dan zo slecht schrijven…:smiley:

Sorry hoor , heb alleen Sekolah Jongkok gehad.

Sjosjale Academie was vroeger een HBO opleiding , nu heet het Hogeschool.

Tya , is ook moeilijk als je wil meepraten over zaken die je niet weet .
En dan ga je off topic :slapen:

Als ik u zo inschat, al een beetje vroeg bejaard en zo dan heeft uw opleiding aan de Sociale Academie zo eind 60’er begin 70’ er jaren plaats gevonden. Dat was toch in de tijd van Den Uijl? De figuren die toen werden opgeleid en in NL losgelaten waren zo een beetje het ergste wat het laagste landje ooit heeft opgeleverd, echt een dieptepunt. De naweeen van die periode ondervinden we nog iedere dag, men hoeft dit forum maar na te lezen, speciaal de berichten van SAWA (een acroniem voor Surya Atmadja Weet Alles)

**Ik dacht dat dit topic over Hulp over werk in Indonesia ?? **

Meneer Boomaap toch , de aap komt nu wel vaker uit je mouw vandaan.

Het ware beter dat u dat denken aan mensen met hersens overlaat :smiley:

x