Kaj, ik vind het ongelofelijk stoer wat je gaat doen
ook ik ben ned en meedraaien( hard hollen, soms zelfs sprinten) af en toe zat. Maar de zekerheid van inkomen, goede zorg indien nodig en een goede oude dag maken dat ik het echt niet durf. En toch ( dat zullen er meer hebben) maakt dat mij niet altijd gelukkig ( zeker het tempo en carrieredruk)
Aaargghh…
Volg je droom dan moet t zeker heel goed komen! Respect voor je drive dit voort te zetten
Ja precies, dat zijn inderdaad gedachtes wat het moeilijk maakt,maar ik leef met de dag, wie weet haal ik me oude dag wel helemaal niet en mocht ik het wel halen, ach, dan maar geen opgebouwd pensioen, er zijn heel veel mensen op de wereld die geen pensioen hebben als ze oud zijn 
Waar ga je heen? Blijf je in europa?! Of ga je echt lekker de wereld rond??
Is t echt bye bye forever of wil je gewoon een tijd weg?
Echt bizar gewoon haha… Boeit me wel… Vandaar ff wat vraagjes!!
Een scooter rijd heel zuinig, gaat net iets sneller ;))…
Een scooter kost benzine, verzekering en als iets kapot gaat kost het nog meer geld.
Bovendien, ik heb geen haast 
Of ik in Europa blijf weet ik niet, hoop het niet, ik zou na europa wel naar azie willen maar dan moet ik een stuk door Rusland en heel Kazakhstan maargoed, voordat ik klaar ben met europa zijn we wel een jaar of 2 verder haha.
Byebye 4ever, tsja, zodra ik met die trip begin vervallen alle planningen voor in de toekomst dus ik zou het echt niet weten:D
jongens, waar maken jullie je zo druk over? settlen of niet, blijven werken of stoppen en reizen… DOE WAT GOED VOELT. dan zul je in de toekomst nooit ergens spijt van hebben! succes allemaal.
het is totaal onbelangrijk welke stappen je zet, deste belangrijker is het dát je ze zet. Ghandi.
Helemaal mee eens. Ik snap Kai ook helemaal en als hij dat wil doen moet hij lekker gaan. Ik heb net je levensverhaal op je website gelezen kai en ik kan je volledig begrijpen. Het is wat anders als je wel een goed betalende vaste baan hebt en zekerheid maar de drempel om de stap te zetten is altijd hoog. Je kan blijven denken what if maar jij lijkt me geen type die zich daar druk over zou maken met je verleden van zwerftochten en dakloos zijn. Voor veel mensen beangstigt dat al en jij weet wel hoe dat is. Het blijft echter wel een leven wat je tekent. Zwerven is ook overleven; precies zoals je dat tot nu toe hebt gedaan en ergens lijk je ook op zoek naar rust en zekerheid. Een plek waar je je thuis voelt. Ik denk persoonlijk dat je die al zwervende uiteindelijk zal vinden. Voor kortere of langere tijd. Het gaat volgens mij gewoon om de reis, het gevoel van vrijheid, de mensen die je onderweg ontmoet.
Een zeer mooie serie over reizende zwervende en alternatief levende mensen zoals het vroegere paradijsvogels is het programma joris showroom. Zeer inspirerend en te vinden op uitzending gemist. TIP
Zelf ga ik ook echt een keer weg zoals jij. Wel met wat geld in de pocket maar gewoon lopen. Ik heb al vele plannen gehad van met een camper rondtrekken tot te paard maar dat is allemaal wat ambitieus. Het idee om te gaan lopen met mijn twee honden, tentje of gewoon een stuk zeil om onder te slapen spreekt me erg aan. Omdat je meer ziet en meer mensen tegen komt. Zo raakte Che Guevarra ook betrokken bij de problematiek van latijns amerika toen de motor van de motor cycle diaries kapot ging en zo lopen vele mensen bedevaarttochten. Zoiets zou ik dus willen doen. De weg naar Santiago bijvoorbeeld. Alleen omdat ik denk dat het goed is om alleen te zijn. Onderweg kom je altijd wel mensen tegen, medezwervers en reizigers. Zeker op zo een route. Daar kan je ook hulp en respect van mensen verwachten. Het lijkt me leerzaam op een toch relatief veilige manier. Of ik uiteindelijk terug kom… dat soort dingen plan je niet. Dat zal de reis wel uitwijzen. Ik heb veel thuisloze mensen ontmoet die nooit meer terug kunnen naar het huisje boompje beestje maar dat hoeft ook niet. Que sera sera zeggen de spanjaarden.
Overleven is iets waar ik goed in ben maar kan wel heel zwaar zijn, toen ik een keer in de winter aan de maas in een tentje zat te klappertanden en heel de nacht op was voelde ik me wel echt alleen, alsof niemand om me gaf.
Maar toen was ik een stuk jonger en zat ik net in die fase van dakloos zijn, ook mijn trip zullen genoeg dagen zijn dat ik het wat minder in zie.
Ik slaap op het moment erg slecht omdat me gedachte mindgames met me speelt want me hersenen zijn geprogrammeerd door de maatschappij om het logische te doen en daar moet ik vanaf ><
Zelfs nu heb ik ook al, ik zit in me kamertje tv te kijken warm, leuk programma op tv en kan ik zelf nog niet eens voorstellen wat ik ga doen en dan moet ik echt tegen mezelf zeggen doorzetten want als ik het niet doe krijg ik er na verloop van tijd weer spijt van haha
Ja als je denkt dat je er anders spijt van krijgt moet je er gewoon echt voor gaan. Je leert er denk ik sowieso heel veel van op persoonlijk vlak en als dat is wat je nu nodig hebt dan moet je daarvoor gaan. Ik denk niet per se dat je gelukkiger bent als je geen huis, geen verwarming etc hebt maar het doet je op een andere manier leven en bewust worden van dingen waar velen niet eens meer bij stil staan. Die ervaring is zeker een rijkdom.
Het lijkt ook dat je niet zo een probleem hebt met het leven in de maatschappij an sich maar het feit dat je daardoor steeds weer gedist wordt; afhankelijk van de baan waar je dan weer de laan uitgestuurd wordt of geen leuk werk kunnen vinden omdat je niet gestudeerd hebt. Er zijn vele wegen naar rome. Ik heb wel gestudeerd maar kom daarmee ook echt niet aan die leuke baan. Maar mensen vergeten dat je die ook zelf kan creeren. Dat heb ik gedaan. Werk nu nog wel wat bij omdat ik er nog niet helemaal van rond kan komen maar voel me al een stuk minder afhankelijk van een werkgever en heb dus al veel meer tijd voor wat ik leven noem. 40 uur werken dan leef je voor je werk en dat is ook niet erg als je werk je hobby is. Dan doe je het 24 uur per dag nog wel graag. Ik heb liever niet de druk van ergens mee moeten presteren zodat ik er geld mee verdien en van kan rondkomen. De vrijheid om nu het grootste deel van mijn week voor mezelf en mijn passies in te richten vind ik heerlijk. Dat ik met die passies langzaam iets begin te verdienen ook is helemaal mooi. Zo zal het ernaast moeten bijwerken slinken en slinken.
Dat hangt natuurlijk ook af van welke prioriteiten je stelt. Het is moeilijk in deze westerse maatschappij niet materialistisch te zijn maar dat lukt me aardig. In een jaar heb ik na een verhuizing steeds meer onnodige ballast weg gedaan en van me af gegooid. Minimaliseren en zo min mogelijk afhankelijkheid. Nu ik ook werk in de buurt heb denk ik zelfs dat ik mijn auto gewoon wel weg kan doen zij het dat het een oldtimer is en dat ook niet veel kost en makkelijk zelf te repareren.
Kortom ik denk dat je veel kanten op kunt, ook binnen een maatschappij. Niet alles is er prettig aan maar datzelfde geldt voor het zwervende bestaan. Overigens kom je ook dan niet onder alles van de maatschappij uit.
Dag Kai,
Ik GA het ook doen, zekerteweten, alleen nu nog niet, omdat ik nog niet gereed ben…
GEREED??? Zul je zeggen… tja, ik wil voorkomen dat ik moet roven of dat ik door politie opgepakt wordt in een minder mensvriendelijk land, terwijl ik niet uit kan leggen wie ik ben. Dus… ik wil in ieder geval mijn talenkennis gigantisch maken.
Dan het voorkomen van roven…, je kunt niet van plantjes eten…, ook niet van wild. Na 1 maand wordt je ziek, je kunt niet naar een ziekenhuis, je kunt niet om hulp vragen et voila, mort… Je moet dus werk zoeken, zodat je brood kunt kopen en daar af en toe iets op kunt leggen. Daarnaast heb je de centjes nodig om naar de dokter te gaan als dat nodig is en om jezelf af en toe te wassen.
Beste Kai…, probeer eens 2 weken in een bos te leven. En om het jezelf gemakkelijk te maken zou ik in het najaar een bos in Nederland proberen. Dat is het langst vol te houden.
Probeer een verschil te maken tussen bedachtzaamheid en kortzichtigheid!
LAST BUT NOT LEAST;
Doe het wel…, succes!
dat is jou hersenen, de maatschappij heeft jou hersenen getrained om logisch na te denken. Als jij in je gedachte hebt dat je na 1 maand ziek word zal je het inderdaad worden.
Je wilt je talenkennis verbreden, hoe dan wel? Ik spreek 4 talen, niet eens in de buurt van de aantal talen in de wereld, met handen en voeten werk en een vriendelijk karakter kom je al een heel eind.
Roven, hmm ik hoef niet te roven hoor, en als ik zogenaamde individueen tegenkom met bepaalde wettelijke “krachten” als ik het niet in een taal kan uitleggen wie ik ben, een blik op me paspoort is genoeg
Uit jou verhaal kan ik nu al wijs maken dat het niks voor jou is, je denkt veels en dan veels teveel na. Misschien een wereldreis met geld past beter bij je.
2 weken in een bos is niet zo moeilijk hoor, Ik heb 3 weken in een bos in Frankrijk geleefd en 7 maanden zonder geld of wat dan ook in Amerika, als je me verhaal leest op me site zal je snel ondervinden dat het weinig met kortzichtigheid te maken heeft.
But, i respect your thoughts.
Groetjes
Kai
Dag Kai,
Allereerst mijn excuses. Door de titel van dit topic kwam je plan nogal ongeloofwaardig over. Na het lezen van je site ben ik er toch wel van overtuigd dat deze reis je heel veel goede dingen gaat brengen.
Zelf ben ik al vanaf mijn 18e bezig met volledig zelfstandige trekkingtochten. Iedere tocht heeft zijn eigen karakter en het is mij ALTIJD overkomen dat ik bizarre acties moest ondernemen om mijn doel te halen. Achteraf bekeken zijn dat momenten die je nooit meer vergeet en waar je enorm veel zelfvertrouwen uit haalt. De actie zelf is veel minder plezierig dan de terugblik. Het is keihard afzien en je vraagt jezelf af of er ooit en einde aan komt. Je doet je uiterste best om jezelf dat einde voor te stellen, maar dat lukt je niet. Op dat moment droom je simpelweg van een warm huis als je in een poolomgeving bent of van een waterijsje als je in de woestijn bent.
In het begin was ik laconiek. Minder aandacht voor hygiene, rust en goed eten. Dan merk je heel snel dat je lichaamsreservers op raken en dat je op automatische piloot gaat werken. Je hersenen functioneren dan niet meer, zodat je ook niet meer adequaat reageert op gevaarlijke situaties. Na verloop van tijd ging ik nadenken en verstandiger om met mijn energie. Voldoende rust nemen, tanden poetsen, mezelf beter wassen, vaker mijn kleding wisselen enz.
Ik begrijp dat je ook zonder kaart of kompas wilt lopen. Eigenlijk kan ik me daar helemaal niets bij voorstellen. Stel je voor; je wordt wakker en weet niet meer welke kant je opliep. Vervolgens loop je terug waar je vandaan kwam, zonder dat je er erg in hebt.
Als ik het goed begrijp is dat voor jou geen enkel probleem omdat je geen doel hebt. Dat is misschien het grootste verschil tussen jouw plan en mijn ervaringen. Ik wilde altijd ergens aankomen, een etappe afleggen. Dat evalueren met mezelf om vervolgens de volgende etappe te berekenen en de risico’s in te schatten.
Op die manier houd ik controle over datgene waar ik mee bezig ben. Daarnaast zorgt een dergelijke voorbereiding voor zekerheid. Die zekerheid zorgde ervoor dat ik zonder twijfel weer op pad ging. Als ik een kampje opruimde, wist ik welke mogelijke gevaren me te wachten stonden en had ik al maatregelen daarvoor al gereed.
Uiteraard sta ik nu slechts aan de zijlijn je plan te beoordelen. Je plan kan echter enorm mislukken. De plannen van Lagavita zijn ook meerdere keren mislukt, las ik. Als je plan mislukt, denk ik dat je enorm ongelukkig wordt. De droom die je nastreefde lijkt onmogelijk.
Je plan kan ook enorm slagen. Om iets te laten slagen moet je minimaal een doel hebben dat je wilt bereiken. Stel je voor, ik las op je site dat je een Sandra uit Denemarken je onderdak bood bij haar op de boerderij. Stel je voor dat dat je eerste doel zou zijn, die boerderij bereiken. Naar midden Denemerken is ongeveer 700 km. Je fantastisch mooi langs de kust lopen en genieten van alles wat je ziet. Ik denk dat je dagelijks 25km af kunt leggen. De resterende tijd van de dag heb je misschien nodig om eten te vinden, om te genieten van de omgeving en om voor jezelf te zorgen.
Stel je voor, je moet dus 1 maand lopen. In je rugzak kun je ongeveer voor 4 dagen eten meenemen. Dat betekend dus dat je 8x moet herbevoorraden. Voor een dergelijke zware onderneming heb je veel meer nodig dan brood. Je hebt vet nodig, koolhydraten, eiwitten en suikers. En alles moet 4 dagen houdbaar zijn in je rugzak. In pindakaas en appelstroop zit enorm veel energie. Vet kun je krijgen door chocolade te eten. Eiwitten kun je krijgen door veel melk te drinken. Zout is ook essentieel. Eventueel kun je dat over je pindakaas strooien. Zorg er ook voor dat je voldoende warm eten en eigenlijk alleen maar warme drank binnen krijgt. Koude drank moet door je lichaam naar 37 graden gebracht worden en dat kost je onnodig energie. Daarnaast kun je van te koude drank enorme buikbpijn krijgen. Ik hanteer altijd de regel dat ik water pas doorslik als ik het water niet meer voel met mijn tanden. Ik heb ook altijd een thermoskan bij, meestal gevuld met zoete thee. 1x per uur (ongeveer na 6 km) neem ik 10 min pauze, dan drink ik gelijk wat van die thee. Ik neem nooit langer dan 10 min rust, omdat je daarna stijf wordt van de kou. Zeker belangrijk voor deze tijd van het jaar.
Op deze manier kun je een ritme inbouwen. 8 uur opstaan, tot 9 uur eten, hygiene en onderhouden van je materiaal. Daarna je spullen inpakken, alles controleren, je route bekijken, gevaarlijke punten inschatten, maatregelen bedenken…, zodat je om 10 uur kunt beginnen met je loopritme. 1 uur lopen, 10 min rust en dat 5x. Dan is het ongeveer 16.00. Je zoekt een mooi plekje op, je bezwete kleding wisselen met droge kleding, zo snel mogelijk water warm maken, eten, je voeten verzorgen, jezelf wassen en dan genieten van de zonsondergang, mondharmonica en panfluit spelen en dan gaan slapen. Na 4 dagen staat dan de dag in het teken van herbevoorrading.
Enz. enz. enz.
Na 1 maand sta je dan midden in Denemarken. Je ontmoet dan geweldig aardige mensen. Misschien kun je hun helpen zodat je geld verdient om tijdens de volgende etappe opnieuw je herbevoorradingen te kunnen doen.
Misschien spreekt dit je helemaal niet aan… dat kan. Bij mij werkt het feilloos. De regels die ik naleef, de discipline leg ik mezelf allemaal op. Ze brengen me echter wel waar ik moet zijn. Als ik dan mijn doel bereikt heb, dan ben ik enorm trots op mezelf dat ik mijn eigen regels nageleefd heb en dat ik op die manier helemaal zelfstandig mijn eigen gekozen doel bereikt heb.
Eigenlijk ben ik opgegroeid in de natuur. Al vanaf heel jong zwerfde ik over de weilanden en door de polders. Ik heb diep respect voor de natuur en weet heel goed wat wel en niet mogelijk is. De manier waarop ik trek, is de algemeen aanvaarde methode. Uiteraard is dit maar een advies, je bent helemaal vrij om je eigen manier te proberen.
Succes in ieder geval. Je zult wellicht avonturen meemaken, ik ben er erg benieuwd naar.
Groetjes, Maarten
Excuses aanvaard en mijn excuses dat ik gezegd hebt dat het niks voor jou is.:chin:
Jeetje, je hebt wel een lang antwoord getikt he maar weet je wat het is, ik ben geen tiener he die dit sporadisch onderneemt, ik heb veel levens ervaring, heel veel levens ervaring, meer dan eigenlijk goed is voor me leeftijd. Ik vind het aardig dat je met me meedenkt en tips geeft en verteld hoe jij het gedaan hebt maar dat is zoals jij het hebt gedaan en hoe jij je eigen manieren en dingen hebt ontwikkeld nav jou ervaringen.
Ik weet wat qua eten het gezondst en verstandelijkst is, maar dat gaat niet altijd lukken en dat hoeft ook niet maar ik zal proberen het zo best mogelijk te doen, maar als ik altijd eten in overvloed heb en precies wat ik nodig heb valt de afzien factor qua eten al snel weg en dat wil ik niet. ik heb heel vaak in me leven zonder eten gezeten of de verkeerde dingen naar binnen gepropt, i know, niet goed voor het lichaam maar ik heb alles op mijn manier gedaan en dat geeft mij dan weer voldoening.
Wie zegt dat ik geen kompas mee neem? en ik heb een boekje met mappen van heel europa, ik heb verschillende plekken en mensen waar ik langs ga, moet ik wel weten hoe ik er kom natuurlijk
En ik heb wel doelen, die staan op me site, me doel is om mezelf op een andere manier te leren kennen, en een innerlijke balans te vinden, excentrieke mensen en projecten bezoeken, ik wil daar nog niet veel over zeggen omdat ik het leuker vind als mensen via foto’s te zien krijgen wie en wat dus ik heb wel degelijk doelen alleen ik heb er geen tijd aan vast gepind.
Op deze manier kun je een ritme inbouwen. 8 uur opstaan, tot 9 uur eten, hygiene en onderhouden van je materiaal. Daarna je spullen inpakken, alles controleren, je route bekijken, gevaarlijke punten inschatten, maatregelen bedenken…, zodat je om 10 uur kunt beginnen met je loopritme. 1 uur lopen, 10 min rust en dat 5x. Dan is het ongeveer 16.00. Je zoekt een mooi plekje op, je bezwete kleding wisselen met droge kleding, zo snel mogelijk water warm maken, eten, je voeten verzorgen, jezelf wassen en dan genieten van de zonsondergang, mondharmonica en panfluit spelen en dan gaan slapen. Na 4 dagen staat dan de dag in het teken van herbevoorrading.
Zoals ik al zei, dit is wat jij jezelf hebt aangeleerd en werkt voor jou(in het leger gezeten?) en ik vind het aardig dat je me hierin advies maar ik kan je nu al zeggen dat dat niks voor mij is. Ok, een tijdje lopen rust, lopen rust etc me bezwete kleding omwisselen doe ik uiteraard maar dat is common sense, voor de rest doe ik het my way want jou manier is veels te strikt voor mij, ik ben meer de relaxt kind of guy tenzij ik in een noodsituatie kom. Eigenlijk doe ik bijna alles hetzelfde als jou alleen op een relaxte manier, en jij komt zoals je zelf al aangeeft, heel disciplinair over.
Ik heb zelf vanaf kleutertijd voornamelijk op mezelf geleefd en ben heel bewust over de dingen die om me heen spelen, zat altijd in de bosjes, klom op vanalles en nog wat, hutten bouwen, vuur maken etc en soms gaat het mis maar zolang dit niet te gevaarlijk was leer je er weer van.
Al gaande leert men, zoals jij hebt geleerd op jou reizen, zo zal ik leren op mijn reizen.
Maar ik waardeer zeker je input
Ha KAi,
geweldig dat je dit wilt doen, ga ervoor, maar soms ontkom je niet aan regels,\ geen papieren-> illegaal, honden mee de grens over, quarantaine regels (zeker met vliegtuig)
Geen eten okee, maar geen (schoon) drinken hou je niet lang vol.
Heb zelf survival trainingen gehad en er tochten mee gedaan, de eenzaamheid (zelfs als je mensen om je heen hebt maar niet kan verstaan) zorgt ervoor (zeker icm geen eten)dat je geestelijk doordraait (grootste vijand out there) Kou is een andere vijand (icm met weinig eten). EN de diverse inentingen/ ziektes.
Ik zeg niet "niet doen"maar je moet heel goed weten waar je mee bezig bent. nu heb je ervaring zeg je, maar je schrijven in de div berichtjes laat ook andere dingen doorschemeren.
iig succes als je gaat, je zal het nodig hebben.
ik weet niet waar vliegtuigen en honden vandaan komen maar dat zit niet in mijn pakket.
Kou, ik ben niet op weg met een wibra pakket hoor, ik heb een slaapzak (1+1) waarmee ik als het echt moet tot -40 beschermd ben, ik heb thermo kleding, kl rugzag, bivakzak en hammock. Water is altijd wel te krijgen alleen zal je in sommige gevallen moeten filteren of koken en soms beiden.
Wat alleen zijn betreft, dat gaat je vies tegenvallen, meeste mensen zijn liever onder de mensen en kunnen genieten van soms alleen zijn en bij mij is het andersom. Ik leef al jaren alleen met af en toe contact met mensen, als ik in Engeland ben zal ik proberen om Ed Wardle is te spreken, die was helemaal doorgeflipt na 50 dagen alleen, ik weet zker dat ik dat makkelijk volhou.
Ik ben niet doorgedraaid toen ik 7 maanden dakloos in Amerika was en was niet doorgedraaid toen ik 3 weken in de franse bossen bivakkeerde, ik wil niet zeggen dat ik een psychisch wonder ben maar ik weet wel dat ik geestelijk een stuk sterker sta dan menig mens.
Zolang ik in europa ben heb ik geen inentingen nodig, ben wel ingeent voor hepatitus b maargoed, zolang je goed op jezelf let zal je net zoveel risico hebben in nederland als europa, buiten dat, jullie denken veels te veel na, wat als dit wat als dat, wat als je morgen de trap aflazerd en je nek breekt, pas in mijn oude sportschool iemand overkomen.
Anyway, al had ik geen ervaring in overleven was ik alsnog gegaan
Maar bedankt voor je succes >>>