Ik heb een jaar een wereldreis gemaakt met een vriendin samen, maar daarna veel in mijn eentje gereisd in allerlei continenten, vooral het zuidelijk halfrond (meestal een maand, een keer twee maanden).
Het is goed te doen hoor! Er reizen veel vrouwen alleen, op alle continenten.
Maar of het wat voor jou is, ligt er denk ik ook een beetje aan wat voor type je bent. Ga jij in eigen stad/dorp ook wel eens in je eentje in een café of in een park een boek zitten lezen, of gewoon wat wandelen door de stad, of naar het strand? Dan zul je dit ook leuk vinden. Maar ben jij zo iemand die áltijd gezelschap nodig heeft en zich niet op haar gemak voelt in haar eentje, dan moet je er misschien nog eens goed over nadenken.
Of van tevoren via internet een reisgenoot zoeken. Maar ik zou zelf liever onderweg & spontaan mensen ontmoeten, dan kan je tenminste ondervinden of het klikt en zit je niet aan ze ‘vast’… Als je al in Nederland afspreekt dat je samen een wereldreis gaat maken, maar het klikt onderweg niet, dan moet het meteen zo’n drama worden, bijna alsof je een relatie verbreekt ofzo (althans dat hoor ik van mensen die dat zo hebben meegemaakt)… met mensen die je onderweg spontaan ontmoet gaat het gewoon heel relaxed, no strings attached.
Qua veiligheid vind ik het ‘als vrouw alleen reizen’ in ieder geval helemaal geen issue: ook stellen (met een man erbij) of mannen maken nare dingen mee. Ik durf zelfs te beweren dat je in je eentje alerter bent en niet wordt afgeleid door een kletsende reisgenoot, en het dus beter in de gaten hebt als eventuele mannen je volgen, of mensen te dicht bij je spullen komen. Voor mij zelf zijn de engste dingen met vervelende kerels die ik heb meegemaakt, nog steeds in Frankrijk gebeurd. Even om te relativeren hoe ‘gevaarlijk’ Afrika en Zuid-Amerika zijn.
En behalve vervelende kerels en dieven enzo, zijn verkeersongelukken ook een gevaar en dan maakt het natuurlijk niet uit met z’n hoevelen je reist. En ook in Europa gebeuren zoveel verkeersongelukken dat je eigenlijk al niet in een auto zou moeten stappen als je erover nadenkt. :S
Maarja, als je aan de Bijlmerramp denkt, weet je dat je zelfs ‘veilig thuis’ niet veilig bent. Kortom, zoek het niet op in landen als Irak, Niger en Mali, maar alles is relatief!
Gewoon je gezonde verstand gebruiken, en je goed inlezen over specifieke gevaren van het land waar je heen gaat. Veiligheidstips lees je ook op mijn website.
“Elk nadeel heb ze voordeel” - Johan Cruyff
**Voordelen van alleen reizen: **
- Ultieme vrijheid en flexibiliteit!! Alles: je vertrekdatum en hoe je het aanpakt, waar je heen gaat, hoe lang je overal blijft, een hele dag helemaal NIKS doen, hoeveel geld je uitgeeft, op het laatste moment toch je plannen omgooien, toch besluiten eerder naar huis te gaan of juist langer weg te blijven… je bent aan niemand verantwoording schuldig en kunt helemaal doen waar je zelf zin in hebt.
- Meer contact met de bevolking van het land dat je bezoekt en met andere reizigers. Als persoon alleen ben je makkelijker benaderbaar dan als setje van twee. In een bus zit je zelfs automatisch naast een vreemde, wat vaak vanzelf leidt tot leuke gesprekjes.
- Je krijgt een enorme boost in je zelfvertrouwen en leert jezelf goed kennen. Ook door te merken hoe nieuwe mensen op JOU (en jou alleen) IN DIT MOMENT reageren (en niet omdat ze je verleden kennen of je vrienden kennen), leer je opnieuw met frisse ogen naar jezelf kijken. Je kunt zelfs een beetje spelen met eigenschappen die wel in je zitten maar die je er thuis nooit uit durft te laten komen. Gewoon testen hoe het werkt, hoe mensen dan reageren.
- Onderweg kom je ook andere reizigers tegen met wie het klikt en met wie je stukjes samen kunt opreizen, zo lang als jullie zelf willen. Ik heb hier leuke vrienden aan overgehouden met wie ik al jaren contact houd en die ik soms nog zie.
Als je het omdraait, zijn bovenstaande dingen dus de nadelen van ‘reizen met iemand samen’: minder flexibel; veel afstemming en misschien ruzie; sommige dingen die jij wilt, kun je misschien niet doen; minder benaderbaar voor anderen; ‘veiliger’ je verbergen bij een bekende, dus je wordt minder aangesproken op je eigen organisatietalent en je eigen kracht; misschien lult die ander je de oren van de kop waardoor je minder aandacht hebt voor de mooie dingen om je heen, of is die ander zo negatief (cultuurschok) of angstig dat jij daarin wordt meegesleept…
**Nadelen van alleen reizen: **
- Je hebt niet één vast iemand om alles mee te delen en om jaren later nog eens de herinnering mee te delen (behalve dan dus die buitenlandse vrienden die je eventueel maakt). Je moet dus iemand zijn die al genoeg heeft aan zichzelf, en ook in haar eentje enorm kan genieten van een mooi uitzicht.
- Alleen dineren kan een beetje raar voelen. Ik heb vaak een leesboek bij me.
- Je betaalt vaak hetzelfde als voor een double room, ook al ben je in je eentje. Dus accommodatiekosten zijn hoger dan wanneer je met iemand de kamer kunt delen.
- Op momenten dat je met backpack en al onderweg bent, maar naar de wc moet, is het even wat lastiger. Meestal kan ik wel een betrouwbare vrouw (bv. mede-buspassagier of een marktkoopvrouw ofzo) vinden die even op mijn backpack let; mijn handbagage neem ik wel mee het toilethokje in. Ook als in een cafeetje zit, laat ik dingen als een boek en een trui wel liggen op het tafeltje maar neem ik mijn waardevolle spullen altijd mee naar de wc. In verhouding zijn er maar weinig momenten dat je met backpack en al op straat loopt.
(En ook dit kun je dus weer omdraaien, als zijnde de voordelen van ‘met iemand samen reizen’. Soms gezelliger, goedkoper, praktischer.)
Mocht je toch last krijgen van eenzaamheid dan kun je altijd nog chatten of Skypen met het thuisfront, of eventueel een vaster reismaatje proberen te vinden onderweg, of eerder naar huis gaan.
Als je onderweg merkt dat het toch niet zo makkelijk gaat om andere reizigers te ontmoeten (echt met ze te spreken), probeer dan dit:
- boek een lokaal tourtje (bv. bezoek naar een waterval met een gids, op safari, of boottochtje om dolfijnen te zien), daarmee breng je vanzelf uren door met andere reizigers. Er zit bijna altijd wel iemand bij met wie het klikt.
- verblijf in een hostel
- of als je in een hotel met café verblijft, ga daar dan eens zitten. Als iemand aan een grote (lees)tafel zit kun je er makkelijk bij gaan zitten en kijken of diegene open staat voor een praatje, of als iemand alleen zit kun je ook eens heel direct vragen of je erbij mag komen zitten. Andersom vind ik het meestal wel leuk als iemand dat vraagt (behalve als het duidelijk een versierpoging is natuurlijk).
- word lid van CouchSurfing.org en ga naar meetups (of organiseer er zelf een). Of slaap zelfs bij een local.
- doe een cursus, bv. kookcursus in Thailand, PADI halen in Indonesië, Spaans in Latijns Amerika, of wat dan ook. Ook daar ontmoet je vanzelf mensen.
Nog wat over wereldreizen: wees je ervan bewust dat het kan gaan vervelen (!) om ‘alleen maar leuke dingen te doen’, maandenlang. Dat klinkt heel gek en moet je echt zelf ervaren voordat je het begrijpt. De zoveelste tempel kan je dan niet meer bekoren, en je merkt dat je minder zin in dingen krijgt en niet meer zoveel waardering hebt voor prachtige landschappen bijvoorbeeld. Zelf heb ik dan ook last van ‘me nutteloos voelen’ en ‘me een parasiet van de maatschappij voelen’. Op www.backpackgek.nl noemen ze dat reismoeheid, zoek dat artikel maar even op.
Wat dan kan helpen is om het reizen te onderbreken, even een tijd op één plek te blijven, en daar bijvoorbeeld wat te werken, of vrijwilligerswerk te doen, of een cursus (een taal leren, koken, massagecursus of wat dan ook).
Daarna zul je weer met frisse moed zin hebben om op weg te gaan en nieuwe dingen te zien, en kun je veel meer genieten van je reis!
Lees ook veel tips in deze thread.
En op mijn website, zie handtekening.
Als je nog meer vragen of zorgen hebt, post ze maar hieronder!