Mag ik je filmpjes op mijn Japan-pinterest-bord plaatsen?
Dank je voor het compliment! Al moet ik er wel bij zeggen dat ik genoeg heb kunnen oefenen, ik schiet per festival ergens tussen de een en twee uur aan filmpjes. Ik heb de foto’s en filmpjes van vandaag (Hiraizumi en Morioka Sansa Odori) nog niet overgezet, maar tot nu toe heb ik al 68 GB bij elkaar weten te schieten. M’n nieuwe camera (Sony RX100m2, nog net op tijd voor deze trip geleverd) wordt meteen goed aan het werk gezet…
Ben niet echt bekend met Pinterest, maar zet het er maar gerust op hoor.
Vandaag is er overigens een aardbeving van 5.8 op de schaal van Richter geweest, stond toen op een uitzichtpunt bij de Chuson-ji in Hiraizumi, het klonk net alsof er een enorme motorbende voorbij kwam. Ik heb echter niks gevoeld (en realiseerde me later dus ook pas dat die herrie die aardbeving geweest moet zijn), maar iets verderop in Ichinoseki was ie blijkbaar heel duidelijk te voelen, de medewerkster van de tourist information vond het apart dat ik niks gemerkt had.
Gevolg was echter wel dat ook uren later nog het treinverkeer enigszins was ontregeld. En aangezien ik met het oog op het festival in Morioka eigenlijk wat te lang in Hiraizumi was gebleven leek het me toen een goed plan om in plaats van de directe gewone trein toch weer de omweg via Ichinoseki te maken om daar over te stappen op de Shinkansen en zo toch nog 8 hele minuutjes te winnen. Ware het niet dat die Shinkansen ruim 20 minuten vertraagd was. Heb daardoor helaas maar een deel van de parade gezien, al was er daarna gelukkig ook nog genoeg te zien. En net als in Hachinohe gingen de festiviteiten eromheen (lees: eten!) na afloop gelukkig nog wel even door. Dit in tegenstelling tot Hirosaki en Aomori, waar na afloop bijna iedereen direct z’n standje ging opruimen.
Ik probeer altijd aan de hand van foto’s een indruk te geven van een bezienswaardigheid waar ook ter wereld, maar filmen is natuurlijk uniek, zo’n festival kun je eigenlijk niet met foto’s vastleggen.
Maar je geniet duidelijk begrijp ik uit de mooie filmpjes.
Als wij straks in november gaan, zijn er eigenlijk geen festivals.
Het is net als bij ons, in de zomerperiode zijn er veel activiteiten in de buitenlucht.
De aardbeving heeft toch het nieuws hier ook nog gehaald, daar spreekt men over 6.0.
Maar gelukkig geen noemenswaardige schade heb ik begrepen.
Wij waren bij onze vorige reis in Narita in een hotel omdat we noodgedwongen een nachtje langer moesten blijven door pech met ons vliegtuig. Toen was er ook een aardbeving.
Wij hebben niets gemerkt, het was s’ nachts. Een andere passagier die in een oud deel van het hotel een kamer had gekregen had wel degelijk iets gevoeld en gemerkt.
Het deel waar wij zaten was waarschijnlijk beter bestand tegen aardbevingen en anders gebouwd.
De aardbeving van vandaag was een stuk uit de kust van Ichinoseki, dat zag ik op dit kaartje.

De melding stond erbij dat het treinverkeer was stil gelegd vandaar die sporadische vertraging.
Wat me vooral verbaasde was dat die beving ergens rond half een 's middags was, en dat mijn trein van 17.14u (en diverse andere treinen ook) daardoor nog steeds vertraagd was. Je zou toch denken dat ze in die kleine 5 uur tijd de boel wel weer op de rit zouden moeten hebben.
Tussen alle festivals door nog even iets heel anders, heb bij Chuson-ji ook een hoop “statische” filmpjes gemaakt, vooral voor het geluid:
<div class=“lazyYT” data-youtube-id=“dB_3lRZ4Q2Y” data-width=“480” data-height=“270” data-parameters=“feature=oembed&wmode=opaque”></div>
(en zo heb ik er dus nog een stel die ik nog een keer aan elkaar moet plakken)
Overigens heb ik tussen het filmen door (of zelfs tijdens het filmen, dat kan met die nieuwe camera ook) ook nog gelegenheid gezien tot nu toe een kleine 2400 foto’s te maken…
Heb het op mijn Japan Pinterest bord gezet,uiteraard met jou naam erbij.Domo arigato.
Grrr, m’n mooie nieuwe camera lijkt het te hebben begeven, uitgerekend toen ik eenmaal bovenaan de 1000 treden naar Yamadera was aangekomen. Wellicht een paar zweetdruppels de camera in gelopen, hij ziet in ieder geval geen geheugenkaartjes meer. Nu maar even ter vervanging m’n telefoon gebruikt, en daarna snel even terug naar Sendai gegaan om m’n oude compactcamera op te pikken om daarna direct weer terug te gaan naar Yamagata voor het Hanagasa Matsuri. Morgen dus maar even een Yodobashi opzoeken, en maar hopen dat ze het kunnen fixen…
Maar goed, nog even wat filmpjes van het Sansa Odori in Morioka en de absolute topper wat mij betreft, het Kanto Matsuri in Akita:
<div class=“lazyYT” data-youtube-id=“8A0fvCZqeHo” data-width=“480” data-height=“270” data-parameters=“feature=oembed&wmode=opaque”></div>
<div class=“lazyYT” data-youtube-id=“Y_jndp4zbqk” data-width=“480” data-height=“270” data-parameters=“feature=oembed&wmode=opaque”></div>
Ziet er allemaal fraai uit, die filmpjes van de festivals.
Jammer dat de camera het even laat afweten, bij Yodobashi kunnen ze je vast wel even helpen.
Dat verwacht ik wel in een land als Japan.
Dit is altijd de angst dat een camera het begeeft tijdens een vakantie.
En vooral dat je bang bent dat je alle data kwijtraakt.
Maar ja dat kan thuis op de computer ook gebeuren.
Ik heb veel foto’s in boekvorm laten afdrukken, maar ja daar kan ook wat mee gebeuren.
Zal je altijd zien, sta ik op het punt naar Yodobashi te gaan (als het goed is zit eentje net achter het station), probeer tegen beter weten in nog een laatste keer m’n camera, doet ie het gewoon weer. Verschillende kaartjes geprobeerd, geen probleem meer. Terwijl anderhalf uur geleden voor het ontbijt (trage start vandaag…) het nog hetzelfde verhaal als gisteren was.
Ik hoop maar dat het zo blijft, maar voor de zekerheid gaat ook m’n andere camera toch mee. En ook als er geen problemen meer optreden gaat ie eenmaal thuis toch echt even naar Sony, is het niet voor de camera zelf danwel om mijn vertrouwen te herstellen…
Tja,techniek is soms een raar verschijnsel en doet altijd zijn eigen ding.Maar gelukkig doet ie het weer :).
Hij heeft het in ieder geval de hele dag zonder problemen gedaan (terwijl het wederom van dat smerige zweetweer was), hopen maar dat het zo blijft.
Gelukkig. Ik kijk uit naar de volgende filmpjes en foto’s. Leuke Pinterest trouwens Columbientje.
Deze dingen zijn echt geweldig als je zweet/hebt gezweet: UNO of Gatsby facial papers (200-250yen).
Van Gatsby heb je ook ‘Ice Type’ die werkt extra verkoelend. Er zit vocht in dat snel verdampt, dus je gezicht is ook meteen droog. Pas wel op voor je ogen. Ze zijn bedoelt voor mannen.
Persoonlijk vind ik UNO fijner, maar die is moeilijker te vinden. Gatsby vind je in bijna elke drogist, convenience store.
Even het zweet van je gezicht kunnen vegen maakt echt een verschil in de hitte.
Oké, zometeen voor ik naar Matsushima ga dus even de eerste de beste conbini induiken…
Het Tanabata Matsuri zit er trouwens ook weer op, gisterenavond werden direct al alle versieringen weggehaald. Ineens ziet de hele stad er dan toch totaal anders uit. Ben benieuwd of het dan vandaag ook meteen al wat rustiger is, de afgelopen paar dagen was het echt achterlijk druk overal.
Iets later dan gepland, maar net toch even zo’n pakje Gatsby Ice doekjes gehaald. En op een klamme zomeravond lijken die inderdaad een heel aardig effect te hebben.
Ik had er alleen iets eerder aan moeten denken, vandaag in Matsushima had ik ze ook prima kunnen gebruiken, van een flinke stortbui was ik niet minder doorweekt geweest. En overigens vertoonde m’n camera vandaag soms toch ook weer wat kuren. Desondanks een mooie dag geweest. En net nog even lekker gyutan wezen eten. Rundertong dus, dat herinnerde ik me als een taai en rubberig spul, maar dit was echt goddelijk, de smaak van perfect gegrild en gekruid rundvlees met de “bite” van spek.
Helaas nog maar drie dagen, wat ga ik toch weer een heimwee krijgen als ik straks in het vliegtuig zit…
Inmiddels in Niigata aangekomen, de reis per stoomtrein was echt een geweldige ervaring. Oké, in de trein zelf merk je er niet zo gek veel van, het gaat allemaal wat schokkerig en trager, soms waait er een zwarte rookpluim langs, en met enige regelmaat hoor je de stoomfluit. Uiteraard zijn er wel een paar fotostops (per slot van rekening heeft de loc ook zo af en toe wat water nodig), maar de lol zit hem toch vooral in het gedoe eromheen, en ook het slag mensen wat met zo’n rit meereist. En uiteraard was het landschap ook prachtig, ruiger dan ik tot nu toe in Japan gezien had. En met een bijpassend C57 180-biertje erbij blijft er weinig meer te wensen over.
Helaas had m’n camera vandaag wel weer de hele dag kuren, er zit toch echt iets niet goed. Gelukkig had ik daar vanochtend al wel rekening mee gehouden en dus de reservecamera bij de hand.
Hoe het overdag is blijft nog even afwachten, maar zo 's avonds is Niigata qua temperatuur al wel een verademing vergeleken met de sauna van Sendai. Weather.com heeft het weliswaar over een actuele temperatuur van 29 graden met een gevoelstemperatuur van liefst 35 graden, maar ik kon net voor het eerst in dagen eens een half uurtje buiten lopen zonder weer binnen de kortste keren een doorweekt shirt rond te hebben. Maar uiteraard is dat ook wel op een andere manier te forceren: bij CoCo Ichiban een kare raisu met pittigheidsniveau 3 bestellen. Wel weer balen: tijdens het eten zag ik pas dat ze ook een lokale curry-variant hebben, Niigata Black Curry, met volgens mij inktvis. Morgen dus nog maar een keer curry dus…
Het moet ook allemaal niet zo snel gaan met zo’n stoomtrein, dan is het zo weer voorbij.
Ben benieuwd of je er ook nog foto’s of een filmpje van hebt.
Die camera speelt je wel parten; lijkt wel op een los contact ergens of slecht gesoldeerde printplaat.
Ik heb ooit een sony video-camera gehad die eigenlijk ook vrij snel kuren vertoonde.
Die electronica is tegenwoordig zo klein en als dat erg warm wordt kan er ook wel eens iets mis gaan.
Het is in die regio blijkbaar overal warm; delen van China is het al heel lang boven de 35, zelfs rond de 40.
In Oostenrijk hebben ze van de week ook tegen de 40 aangetikt…
Gelukkig is het hier wat normaler nu…lekker temperatuurtje van 20 graden.
Ik heb ook een Sony camera, Nex C3. Die is al een aantal keren nat geworden door druppels regen en opspattend zeewater, maar doet het nog steeds. Misschien heb ik geluk gehad. Is het uitgesloten dat het aan de memory card ligt? Wellicht kun je opnieuw formatteren of een ander merk proberen.
Ik had al andere kaartjes geprobeerd, maar zonder effect. En ook zonder kaartje zegt ie dat ie het kaartje niet kan lezen, terwijl er dan eigenlijk een melding zou moeten volgen dat er geen kaartje geplaatst is. Ik heb hem vandaag dan ook maar op de hotelkamer achtergelaten, en tenzij hij het morgenochtend op wonderbaarlijke wijze ineens wel weer doet doe ik morgen hetzelfde.
Ik moet overigens wel even terugkomen op de aangename temperatuur hier, dat was misschien gisteren zo, maar vandaag was het wel even anders: 36 graden in en knap benauwd. Ook met die Gatsby-doekjes is er dan geen houden aan. Toch zal ik ook morgen nog wel het grootste deel van de dag in Niigata blijven en pas laat naar Tokyo gaan, daar hadden ze vandaag een gevoelstemperatuur van 44 graden…
Helaas is dat ook meteen alweer de laatste dag, de volgende ochtend neem ik de eerste trein naar Haneda.
Hey Wiz, neem van mij aan: neem die camera morgen mee of hij nu werkt of niet :wacko: Anders misschien nieuwe firmware? Als serieuze amateur fotograaf ben ik overigens beniewd naar foto’s van de RX100II. Hoe dan ook, geniet er nog even van!
Oh nee, morgen is jouw ‘laatste’ dag, my bad!
En inmiddels alweer bijna een week terug van deze wederom fantastische trip.
Nog even een fotootje van alle souvenirs:
(klik op de foto voor een grotere versie)
http://i.imgur.com/w1zfI6y.jpg
Even een paar dingen eruit gepikt:
Een fles Nikka whiskey, met zwaar metalen samurai-masker. Niet gekocht op de Nikka-stokerij in Yoichi waar ik geweest ben, maar op Kansai Airport. Bij eerdere reizen naar ook al gezien, alleen had ik toen steeds een tussenstop in de EU, en aangezien je dan weer door een veiligheidscontrole moet loop je dan tegen die achterlijke vloeistofregel aan. Nu had ik alleen een overstap in Japan, en kon daar nu dus wel zo’n fles aanschaffen.
Twee voorbeelden van de bijzondere band die Japan met z’n treinen heeft: C57 180 is het nummer van de stoomloc van de SL Banetsu Monogatari, waarmee ik van Aizu-Wakamatsu naar Niigata ben gereisd. De E6 “Super Komachi” is de nieuwste variant van de shinkansen hogesnelheidstrein, dit bier werd gewoon in een conbini verkocht.
Drie magneetbeestjes, handgemaakt van de doppen van ginkgo-noten. Dat ding links moet trouwens een olifant voorstellen…
Een model van een trein in de kleuren van anime-reeks Neon Genesis Evangelion. En ja, zo rijdt er ook eentje in het echt rond. Net zoals er bijvoorbeeld ook Pokemon-treinen en vliegtuigen zijn…
Een recentere verslaving van me, manga/anime-serie One Piece, qua merchandise absoluut op eenzame hoogte (ik heb me dan ook ingehouden). Wat betreft dat colaflesje, Franky is een personage uit die reeks, een cyborg aangedreven door jawel, cola. In Fukuoka gekocht tijdens de (lange) tussenstop op de heenweg, en met een veiligheidscontrole in het vooruitzicht heb ik die cola dus maar opgedronken. Dat was dus nergens voor nodig geweest, in Japan hebben ze gewoon een scanner om te controleren of vloeistoffen gevaarlijk zijn…
Wat typisch lokaal spul uit Akita, Sendai en Niigata.
Nog wat houten spul, een magneetje, stapelpop (of hoe noem je zoiets?) en een tol die als je het goed doet uit zichzelf al draaiend op z’n kop gaat staan. Dat magneetje en die tol zijn handgemaakt en -beschilderd, dat andere ding is gewoon fabrieksspul waar m’n neefje zich op kan gaan uitleven…
Verder aan drank:
- 4 blikjes chuhai in verschillende smaken
- 2 “cups” met schochu en de Koreaanse tegenhanger soju
- een flesje daiginjo-shu (zeer zuivere sake met toegevoegde alcohol)
- een flesje umeshu (pruimenlikeur)
- en fles amazake (troebele zoete rijstwijn, volgens mij alcoholvrij)







