554.53 € lol2
We zijn wel niet geplaatst voor het EK 2012 maar we hebben toch een uitkering hé 
Dat is nog een positief dingen bekijken. Jou glas is in ieder geval half vol 
Natuurlijk moet je ontslag nemen om te reizen! Waarom niet?
Wij hebben het nu twee keer gedaan, wat een rust en vrijheid! Maar goed, iedereen is anders dus doe vooral wat je aanspreekt.
Jaaaaaaaaaaaaaaaaa, doen!!! nu kan het nog, je weet nooit hoe je er later bij zit en later kan al snel komen.
Je kunt er toch uitgeknikkerd worden bij je werk, je kunt met je gezondheid aan het klieren raken er kan van alles gebeuren.
Echt doe het!!!
Je hebt echt geen zekerheden, dat is schijnzekerheid.
Ik was 49 jaar toen ik voor het eerst in mijn 30 jarige werk leven mijn baan heb opgezegd, een leuke, goed betalende baan en natuurlijk is het flauw om te zeggen dat had ik eerder moeten doen, maar ik zit nu ruim 4 jaar in Hongarije en heb hier een eigen bedrijfje opgezet en geniet elke minuut dat ik hier zit.
Het is heerlijk om te doen wat je écht wilt in je leven en om je niet meer te laten leven door een baas, of zelfs familie en vrienden die het ook nog eens denken goed met je voor te hebben.
Misschien hebben we over een half geen geld meer of iets anders wat ons zou kunnen beperken hier, maar dan heb ik het wel gedaan en naast het heerlijke leven geeft het vreselijk veel voldoening.
Bovendien denk ik dat het op je CV heel goed staat als zo’n toch wel enge stap hebt genomen, het zegt wel wat over je instelling.
Zoveel mensen zeggen “ik zou wel willen”, maar doen het niet, tja, dat moeten zij weten, maar ik heb het wel gedaan.
Go for it!!!
succes,
Sandra
Ja, doe het!!!
Bij mij is in tranen afgelopen (mijn carrière, bedoel ik); ik had de mooiste job die, iemand verliefd op vliegtuigen, kon hebben; ik was bediende bij luchtcargo; maar er zijn nog andere jobs bij gekomen (tolken-vertalen) en het werd héél druk al jaren heb ik 7/7, bijna 24/24 gewerkt tot ik ziek werd.
Mijn ontslag (terwijl ik ziek was, is verboden in België; ok (ik kon ze voor de rechter dagen, maar de wet is vergeten om de straf ook te melden! ) en ik wou terug bij hen gaan werken; ik heb 2 weken geweend en daarna getreurd, alles voor niets.
Zie je, het kan ook anders, ze ontslagen je, en dan??
In België, de wet is zo: als ze je ontslagen, krijg je “dopgeld”(een uitkering die ver onder de minimumloon, afgesproken met EU); vertrek je van hen, dan krijg je niets. Tof, hé?
Ga en “get a life” ! De spijt zal veel erger zijn en misschien te laat !
Groetjes
Sopirla >>>
Onverantwoord om de tijd van heden ontslag te nemen om ff op reis tegaan!
De jobs hangen niet in de boom te wachten als je terug komt.
Loopbaan onderbreking dat is andere koek,dan ben je zeker dat je werkgever je terug moet aanpakken nadien.
Een kleine nuance zou ik willen bij brengen: het hangt af van hoe lang wil je reizen: 1 maand, 1/2 jaar of langer; voor 1 maand zou ik het zeker niet doen maar als je reis is zo lang dat je het einde niet ziet, dan ja!! doe het!! want misschien tegen de tijd dat je terug ben, heers een betere economisch sfeer.
Groetjes
Sopirla>>>
Je bent echt nergens zeker van, zeker niet van een baan!
Lekker blijven werken tot je niets meer kunt, daar word je gelukkig van…
Heb je een echte drang om te gaan: volg je hart.
Of doe het niet, maar vergeet het dan, want anders blijf je energie verspillen aan het “zal ik wel, zal ik niet”.
succes, met je beslissing!
Sandra
Juist, Flensa, wat heb ik nu? Alleen de mogelijkheid om 30 dagen per jaar op reis te gaan als ze goed-gekeurd zijn; anders, thuis blijven en dromen van plekken waar ik zou willen gaan.
Mijn geliefde job is voor altijd vertrokken en de rest van mijn werk (als tol-vertaalster voor Gerecht, Politie, Rijkswacht - de zware jongens - en met de tijd mijn geliefde vrienden) ook.
En wat heb ik nu? Lezen en doen alsof ik leef…Tof !!!
Groetjes
Sopirla>>>
Als je gaat reizen met de bedoeling om ergens in een vreemd land een zaak te beginnen,daar ben ik mee eens.
Maar als je je baan opzegd,hoe gaat ze of hem dan toekomen op reis,spaargeld gebruiken of nog profiteren van de staat om elke maand een leefloon te krijgen(spreek me niet uit over de topicvraagsteller,spreek in’t algemeen)en lekker onder de zon liggen.
Indien dat het laatste is,dan noem ik dat profiteren van de hardwerkende mens!
Natuurlijk, ik ben het helemaal met je eens, maar ik ga ervan uit dat iemand hier een vraag deponeert over reizen, dat daar wel voor gespaard is of op een andere manier, geld aanwezig is, in elk geval voor de eerste periode.
Nee, zeg niet met een uitkering, getver. Blijf dan maar werken…
Het gaat mij erom dat je de stap moet durven zetten en je niet moet vasthouden aan zaken die zeker lijken, maar het echt niet zijn. Ik ben ook ooit ontslagen door een faillissement, nou dan zit je lelijk te koekeloeren hoor.
Je moet kansen niet voorbij laten gaan, heb je een droom en heb je de mogelijkheden, ga ervoor. Straks heb je een relatie en staat die drang je in weg, of je hebt de ideale baan, dus is het ook een moeilijke keuze…
Je kunt onderweg werken, misschien alleen voor kost en inwoning, maar die ervaring is onbetaalbaar.
Fijne avond!
sandra :dag::dag:
…maar de ervaring is onbetaalbaar !"
1000% gelijk. Vergeet niet dat we, allemaal koud zullen worden…ie er iemand in staat om aan mijn vraag te beantwoorden : wat gaat je meenemen als je de hoek om gaat?
Ik wacht op antwoorden tot ik zelf koud word.
Groetjes
Sopirla>>>
maak gebruik van de levensloop regeling (na 1 jan 2012 vitaliteitsregeling).
Heb ik ook gedaan. Na 4,5 jaar sparen, ga ik volgend jaar september voor 6 maanden op reis en krijg ik mijn loon door betaald en heb ik een functiegarantie.
Wilde nog even regeren omdat ik de vraag toch heb gesteld, maar ik ben een zuinig type en heb dus genoeg gespaard voor een half jaar op reis (of wellicht langer, maar ik wil een potje overhouden als ik weer thuis ben). Nog nooit een lening of schulden gehad, eigenlijk een braaf persoon, al zeg ik het zelf!!
Ik heb iniddels goed gesprek met werkgever gehad, en die begrijpt mijn situatie. Ze kunnen geen baangarantie geven, maar wanneer ik terug ben mag ik altijd aankloppen, je weet nooit wat er dan speelt en ze zeiden dat ik dan altijd bovenaan hun wensenlijstje sta.
Ik heb een goed CV en ik ben persoonlijk van mening dat goede medewerkers (die niet lui zijn om te solliciteren een baan te accepteren die misschien eerst onder hun niveau ligt) altijd wel weer aan het werk komen. Hiervoor laat ik inderdaad niet mijn reis voorbij gaan en dan later denken, shit, had ik maar! Ik ben nog maar 23 jongens, en heb al een goed CV opgebouwd met goede diploma’s! Je kan het probleem ook groter maken dan dat het is.
@Pliepi: Go go go! Zeker als je nog geen vastigheden hebt zoals een hypotheek of kinderen, gaan! Misschien loop je wel tegen iets aan wat je geweldig vindt en ga je daarin door.
@flensa: Inderdaad, je kunt altijd nog werken en het zegt ook iets over jezelf. Je leert jezelf onderweg beter kennen dan waar dan ook, en wat ik zelf geleerd heb, is dat je er erg flexibel van wordt.
@Sopirla: Balen over hoe dat gelopen is.
Follow your heart and the money will follow. Hoe iemand het naar ons toe verwoordde: “Jullie hebben wel ambitie, alleen uit dat zich niet in werken of een carriere, maar in alles uit het leven halen wat erin zit.”
ja, ik weet het…maar het doet nog pijn. Maar hoe dan ook, je hebt gelijk.
Bedankt voor de mooie woorden !
Groetjes
Sopirla>>>
Screw it, let’s do it,
Ja beter kan ook ik dat niet verwoorden. Je bent nog jong en geniet daarvan!!
Weet jij hoe het er in Holland over een jaar of 2 uitziet ? Carpe Diem zou ik zeggen
screw it let’s do it !!
Ik heb net gelezen dat Jenny geen vast dienst verband heeft na al die jaren,
Hoe kan je daarover meepraten dan ( hoewel ik vind dat knap van je hoor) :wub:
Screw it, let’s do it,
Ja beter kan ook ik dat niet verwoorden. Je bent nog jong en geniet daarvan!!
Weet jij hoe het er in Holland over een jaar of 2 uitziet ? Carpe Diem zou ik zeggen
screw it let’s do it !!
Hoi Pliepi,
Ik heb het gedaan! Na 9 jaar vast dienstverband heb ik ontslag genomen om anderhalf jaar te reizen. Mijn appartement heb ik verhuurd en mijn spullen opgeslagen. Was het makkelijk? Absoluut niet, maar de beste beslissing ooit. En als ik terug kom, dan zie ik wel weer. Mijn reis begon 7 maanden geleden en op het moment ben ik in Colombia.
Ik heb verschillende verhaaltjes geschreven over mijn voorbereidingen op mijn blogsite.
http://tochgedaan.nl/2010/10/11/ik-ga-op-wereldreis/
http://tochgedaan.nl/2011/01/31/verhuurperikelen/
http://tochgedaan.nl/2011/03/15/de-laatste-loodjes/
Enne…er is niemand die aan het einde van zijn leven denkt; ‘had ik maar meer gewerkt.’
Groetjes,
Inge
www.tochgedaan.nl