martien30 heb je hem het nummer van je aangetekent schrijven gestuurt dan kan hij gewoon in turkije naar de post gaan had dat ook met mn vriend en als hij met die nummer naar de post was geweest kreeg hij die brief enz.
Ik zal hem inderdaad dat nummer even door smssen,maar hij gaat al elke dag naar het postkantoor om te kijken of het al aangekomen is…
Dank je!
Hallo Martien,
Blij te horen dat het goed gaat tussen jullie.
Wat betreft je post die je naar hem hebt gestuurd, dat kun je beter met de gewone post sturen, dan aangetekend, dan is het veel langer onderweg. Het heeft ook te maken met waar de post naartoe moet. Toen ik nog in Denizli woonde en dat helemaal niet zo’n hele kleine plaats is, gebeurde het regelmatig dat ik mijn post niet ontving of het was zo’n 6 weken onderweg. Het komt aan in Istanbul, dan wordt het verzonden naar Izmir en van daaruit wordt het weer verspreidt naar andere plaatsen.
Nu dat ik in Istanbul woon, gaat het iets sneller, zo ongeveer een week of 3. Maar je moet helemaal niet raar opkijken dat post helemaal niet aankomt. Als het belangrijke post is kun je het beter per koerier verzenden, dat is over het algemeen sneller en zekerder. Kost wel iets meer. 
Hahaha… wie weet lukt het met Robert ten Brink. Ik hoop het voor je.
En webcammen met elkaar, ja, dat hebben mijn man en ik in het begin ook gedaan. Maar we werden daar beiden meer verdrietiger van dan gelukkiger. Ik zat dus op een gegeven moment ook meer in Turkije dan in Nederland. 
En het is wachten zeker waard. Ik hoop voor jullie dat jullie weer snel bij elkaar mogen zijn. :zon:
Ik dacht juist,ik verzend het aangetekend,dan komt het zéker aan…!
Jij woont dus in Turkije! wat lekker zeg! Bevalt het,kan je er wennen?
Als het tussen ons goed blijft gaan,dan ligt onze toekomst ook daar,
ik heb alleen hier wel een dochter waardoor ik alles goed moet overwegen…maar ik zie de toekomst positief in!
Hoelang heeft het geduurd voordat jij die stap nam,en heb je meteen alles achter je gelaten in nederland?
Inderdaad vreselijk dat missen,moet ook zeggen dat ik de laatste weken alleen maar met tranen in mijn ogen achter de computer met hem zit te msnnen. We zitten alleen maar naar elkaar in de webcam te staren,weten elkaar niks anders te zeggen dan dat we elkaar missen en hopelijk snel samen zijn…
Ik heb het er erg moeilijk mee,vooral ook omdat ik er alleen voor sta met mijn gevoel. Ik kan het er hier in mijn omgeving niet echt met iemand over hebben,niemand kent hem en begrijpen doen ze het zeker niet.
Nou ja,wachten wachten wachten…zucht:tear:
Hopelijk snel leuker bericht!
Hallo allemaal Ik heb deze site toevallig gevonden en ben nu al superblij dat ik die gevonden heb. ik zit in hetzelfde geval als velen van jullie. Ik ben belgische en heb sedert oktober ook een turkse vriend. Ik heb ook papieren verstuurd om hem hier te krijgen met de kerstperiode, aangetekend, maar nog altijd niet ontvangen. ik weet echt niet wat ik moet doen als hij niet kan komen! Ik ben er 29, hij 22 en zit in zijn laatste jaar toerisme en hotel industrie (of zoiets). Misschien wil hij nog een specialisatiejaar doen, maar is er al waarschijnlijk vanaf gestapt om dat het nu al te moeilijk is om zo ver weg te zijn van elkaar. En het vervelendste nog van allemaal is dat hij nog zijn legerdienst moet doen. Wie kan me helpen? Ivm het leger, naar ginder te gaan wonen, die stomme papieren, en alleen naar ginder op reis gaan met alleen vlucht? Hij studeert in Mersin, vervelende verbinding: eerst naar ankara, dan binnenvlucht naar adana en dan 1u taxi naar mersin. amai mijn geld En ja da bellen, ken da ook. Hij doet da ook, laat 1 keer bellen en ik bel hem terug. smsen doet hij nie veel. Is dat ook zo bij jullie? En ik had een hele grote rekening voor de maand oktober, zo maar liefst een kleine 500€, ik belde namelijk elke dag. Nu ben ik daar vanaf gestapt, maar nu nog lastiger, bijna geen sms, 1x per week bellen, en af en toe msn, want ik ben online als hij er niet is en omgekeerd. Heel vervelend. Hoe doen jullie dat? Sorry voor al de vragen, maar begin een beetje hopeloos te worden. Ik mis hem zo verschrikkelijk! Groetjes
hey nele moeilijke situatie! Ik hoop dat je vriend hier heen kan komen maar begrijp uit alle verhalen van de meiden hier dat het niet mee valt.
Ik lees dat je vriend nog het leven in moet… IK zou persoonlijk niet daar gaan wonen voordat hij het leger in is geweest, de 15 maanden dat je vriend in het leger zit zou het erg moelijk voor je zijn zeker omdat jullie waarschijnlijk weinig contact kunnen hebben.
Zijn er geen rechtstreekse vluchten naar adana dan?
En ik weet niet of je een huistelefoon hebt maar dat maakt het bellen wel een stuk goedkoper via een telestunt nummer of zo!
suk 6 mee
Ik dacht ook al dat het beter is dat ik hier nog blijf als hij inderdaad nog naar het leger moet. Kan ik hier ondertussen geld verdienen voor later, want ginder verdien je toch ook minder, niet? En als ik hem mis, dan heb ik tenminste mijn vrienden en familie nog.
en nog een vraagje? Diegenen die al enkele jaren een relatie hebben, maar toch niet samenwonen, hoe doen jullie dat? Dat is toch verschrikkelijk lastig hem zo weinig zien? Hoeveel keer ga je naar ginder? Of hij naar hier?
En ik heb mijn papieren rechtstreeks naar het consulaat gestuurd, met alles er op en eraan. Is nu bijna een maand geleden, en nog steeds in behandeling in het buitenland.
van huistelefoon naar mobiel? en een telestunt? weet iemand er 1 in belgie?
alvast bedankt
@hallo nele1979 ,
Ik denk dat vele van ons op deze site jouw situatie wel herkennen of allemaal hebben meegemaakt , dus ik hoop dat je straks genoeg informatie van iedereen heb gekregen en dan weer wat gerust kunt zijn in deze toch al moeilijke situatie .
wat ik denk je tekunnen vertellen , en als ik het fout heb dan zullen andere gerust wel inspringen ,maargoed je zegt dat je vriend nog studeert dus dan heeft die uitstel van de dienstplicht gekregen , en als het goed is dan zou die wel kunnen komen voor de kerstperiode omdat dan turkije weet dat hij terug moet keren voor ze studie maar tja het is en blijft Turkije en kan om de gekste dingen afgewezen kunnen worden .
en dan het andere als hij klaar is met ze studie dan zou die ze eigenlijk moeten melden voor ze dienplicht , en hij kan het risco nemen om het uit testellen zoals mijn vriend dus nog steeds doen , maar daar is het gevolg wel weer van dan als hij in aanraking komt met de politie dat die gelijk het leger in gezet word , daar hebben ze geen pardon voor !
dus als jij daar wilt gaan wonen en hij zal eerst het leger nog in moeten dan ben je dus 15 maanden alleen in Turkije ( en is dat wat je wilt)
en na ze dienstplicht heeft die veel meer kansen om naar Belgie tekomen ,want Nederland heeft veel meer regels dan jullie geloof ik …
En ja ik weet er ook alles van de hoge kosten van het bellen naar Turkije ,ik zou toch eens na gaan vragen of er bij jullie niet goedkopen belkaarten zijn om van Belgie naar Turkije tekunnen bellen ! dat scheelt echt een hoop … want die 500 euro had je namelijk een leuke ticket voor kunnen kopen !
Ik hoop dat ik je wat info heb kunnen gegeven ,en ik hoop dat andere je ook nog goede adviesen zouden kunnen geven …
Ik wens jou en je askim veel liefde toe !
groetjes anita
ja hoe doe ik het… dat is een goede vraag en heb er geen andwoord op.
Ik ga zo vaak als ik kan naar hem toe het laatste jaar ben ik elke 2 maanden erheen gegaan maar aangezien mijn vriend nu in het leger is kunnen we elkaar erg weinig zien maar doordat hij me elke dag beld is het wel vol te houden… ook zijn er dagen dat ik het echt niet meer zie zitten.
Ik weet niet hoe het zit met bellen vanuit belgie naar turkije, anders zou je eens op internet moeten kijken want er zijn wel beter prijzen te vinden dan 500 euro denk ik!
veel suk 6 ermee
om de 2 maanden? amai, da is bij mij nie haalbaar
ik heb zo veel verlofdagen niet.
ik hoop da hij naar hier kan komen, ik weet anders nie hoe ik de liefdevolle kerst- en nieuwjaarperiode moet doorkomen zonder hem. Is nu al moeilijk en in die periode is er nog meer liefde te bespeuren en dus nog meer heimwee
hij heeft mij zelf nog maar 2 of 3 keer gebeld met een telefoonkaart. dat is voor hen allemaal nog veel duurder dan bij ons hé. erg hoe 2 landen zo veel van elkaar kunnen verschillen, niet?
Met de kerstperiode hier krijgen? Sorry dat ik hier ff kom binnen vallen, maar als hij nog studeerd, mijn kinderen hebben al 2x met kerst gewoon op school gezeten. Hebben dan geen
vakantie hoor. Heeft hij dan wel vrij???
Wil je geen moed ontnemen, wens je wel sterkte toe.
groetjes
daar heeft hij mij niets over gezegd? maar die zijn toch ook nie verplicht om naar school te gaan net zoals wij, als wij naar den universiteit gaan? allé ja
wanneer hebben die dan wel vrij?
volgens mij hebben ze in turkije alleen vrij in de zomermaanden , en dan gelijk van juni tot en met september dat is wat ik weet … ,maar hoe dat gaat op een universiteit geen idee ?
Mijn vriend zit op een universtiteit in Istanbul en midden februari heeft hij semesterholiday. Ze hebben ook een week vrij i.v.m kurban bayram. Dit is begin / midden december.
bedankt voor de info
en dus over de papieren, stel dat het visum pas later goedgekeurd wordt, niet meer voor de kerstperiode, is dat dan nog geldig om eventueel in februari te komen?
Ja, ik woon nu zo ongeveer 2 jaar hier en het bevalt mij uitstekend. Zou het niet graag weer willen ruilen voor Nederland. Ik was heel snel gewend hoor. Ik kende Turkije natuurlijk al uit vroegere jaren. Het enige waar ik aan wennen moest dat Turkije zo veranderd is door de loop der jaren heen. Vooral Istanbul is heel echt verwesterd. Denizli wat minder, maar daar komen ook praktisch geen buitenlanders.
Het ligt er ook maar aan waar je naartoe gaat verhuizen. Als je ergens in een dorpje terecht komt in het oosten van Turkije, dan zul je zeker heel erg moeten wennen aan hun leefstijl die je echt niet kunt vergelijken met de Nederlandse leefstijl. Nu is mijn man heel erg gemakkelijk en laat mij alle vrijheid, maar er zijn ook Turkse mannen die doodsbenauwd zijn dat hun vrouwtje wat overkomt en je echt niet alleen over straat laten gaan. Vooral niet als je naar het oosten van Turkije gaat verhuizen. En ze hebben daar ook gelijk aan want er kan gewoon van alles gebeuren waar je niet op verdacht bent als Nederlandse.
Wat je dochter betreft, het ligt er natuurlijk maar aan hoe oud ze is en of ze al op eigen benen kan staan. Ik zou haar in ieder geval wel haar school af laten maken in Nederland en als ze daarna naar jou toe wil komen, kan dat natuurlijk altijd. Wel zou ik je dan aanraden haar nu al op een cursus te laten inschrijven om de Turkse taal te leren. Dan komt ze daar niet helemaal onvoorbereid aan. Nederlandse diploma’s gelden niet in Turkije. Daar moet je ook rekening mee houden. Ze zou hier dan opnieuw moeten studeren, mits ze natuurlijk kennis heeft van de Turkse taal. Of anders naar een Internationale school wat ook heel veel buitenlanders hier doen. Is ze goed met het Nederlands, Engels en Turks, kan ze hier altijd aan een baan komen, afhankelijk waar je komt te wonen natuurlijk. Ook daar zul je dan rekening mee moeten houden. Maar ja, dat zijn allemaal plannen voor later, maar je moet dat wel allemaal nu meenemen in je gedachten.
Ik herken helemaal wat je zegt hoor, over dat cammen en dat elkaar alleen maar aanstaren. Ik heb dus ook vrij snel besloten Nederland achter mij te laten. Mijn huis had ik al te koop staan omdat ik zowiezo uit Nederland wegwilde. Nadat we elkaar 3 maanden kenden, had ik een koper voor mijn huis en ben ik dus definitief vertrokken. Nu ben ik geen persoon die lang ergens over hoef na te denken, ik voel altijd wel of iets goed is of niet. Mijn zoon en mijn moeder vonden dat natuurlijk ook niet leuk, maar ja, het is wel mijn leven. Zij hebben hun eigen leven en ik ook.
Ik stond er dus ook alleen voor. Mijn moeder is helemaal anti-buitenlanders dus daar had ik geen enkele steun aan. Mijn zoon had het er ook wel moeilijk mee, maar hij kon het wel begrijpen. Tot nu toe kennen zij mijn man ook niet. Beiden zijn nog steeds niet hier geweest om kennis met hem te maken. Misschien dat mijn zoon met zijn vriendin en mijn kleinzoon in het voorjaar komen, maar dat is nog niet zeker. Mijn moeder wil absoluut niet. Zij begrijpt het dus ook absoluut niet waarom ik deze stap heb gezet en is nog steeds boos op mij en liet dat ook duidelijk merken toen ik vorige maand in Nederland bij haar op bezoek kwam. Ze was al boos op mij omdat ik nu ongeveer 5 jaar geleden moslima ben geworden. In ieder geval kon ze mij niet verwijten dat ik dat geworden ben omwille van een man. Ik was toen nog alleen en daar heeft niemand mij toe gedwongen en heb ik dus geheel uit vrije wil gedaan.
Ze is dus boos omdat ik ten eerste moslima ben geworden. Toen werd ze boos omdat ik een Turkse man had leren kennen en daarna werd ze boos omdat ik had besloten om naar Turkije te gaan verhuizen. Ik heb echt een hele lading negativiteit over mij heen gehad. Maar nogmaals, het is mijn leven en dat wens ik in te richten zoals ik dat wil en niet zoals een ander dat wil. Tot nu toe heb ik daar nog geen moment spijt van gehad.
Laat je niet ontmoedigen door mensen die je niet begrijpen, Martien en doe wat je hart je ingeeft 
Hallo Nele, houdt er maar rekening mee, dat dat niet lukt voor de kerst, of je moet Robert ten Brink inschakelen :lol:
Kurban Bayram is op 8 december en dan is iedereen vrij. Hoe het met vrijnemen op een Universiteit is, is mij niet bekend. Ik hoop dat het jullie lukt om met de kerst bij elkaar te zijn, maar reken er maar niet teveel op.
Ik ben van de week nog op het Nederlandse Consulaat in Istanbul geweest en ze hebben het daar razend druk met visa-aanvragen voor Turken die naar Nederland willen. Het is niet Turkije die moeilijk doet hoor. Het is Nederland die moeilijk doet met al zijn ingewikkelde regeltjes. Iemand die een vaste baan heeft of een eigen huis, krijgt gemakkelijker een visum dan iemand die nog studeert, want ooooohhhh… ze zijn zo bang dat ze in Nederland onderduiken en blijven.
Hoe het overigens met Belgie gaat is mij niet bekend en daar kun ik je dus ook niet verder over informeren.
In ieder geval heel veel succes, meid 
Klopt wat je zegt, Anita. De scholen zijn vanaf begin juni tot eind september gesloten. In oktober gaat iedereen weer naar school. De Universiteiten wijken hier niet zoveel van af.
Bedankt ayasha,voor je verhaal!
Ik ben ook zo’n type die niet lang ergens over na hoeft te denken,als ik mijn dochter ook niet had,dan zat ik alláng in Turkije,dan deed ik mezelf dit niet aan!
Maar mijn dochter is nog maar 7,op zich voor Turkije een ideale leeftijd omdat ze daar pas op die leeftijd naar school gaan en ze dus meteen kan instromen…ze zou dus op alles nu voorlopen,behalve de taal dus,maar die pikt ze heus wel snel op! Ik zit er meer mee dat mijn meissie haar opa en oma,haar vader gaat missen…
Mijn vriend woont nu in de winter in Mersin,maar straks gaat ie weer richting Antalya. Het is ook de bedoeling om daar later voor vast te wonen,volgens mijn vriend veel beter voor mijn dochter en mij omdat het daar meer verwesterd is. Zo zou vooral mijn dochter eerder gewend zijn,hij houd daar heel lief veel rekening mee!
We zijn echt heel serieus, we trekken het op dit moment ook helemaal niet om zonder elkaar te moeten,dus we gaan gauw wat plannen werkelijkheid maken! Ik word écht gek zo!:wacko:
Maar ja, ik wil hem echt eerst graag deze kant op hebben,om kennis te maken met mijn ouders en vrienden,om bij hun wat onrust weg te halen…
Knap hoor Ayasha om je eigen plan te trekken,als ik me meissie niet had zou ik het ook wel weten! x
Wat klinkt het toch allemaal bekend jullie verhalen.Ik ben in november 5 dagen naar Istanbul geweest om mijn canim die ik via internet heb leren kennen(en nee hij heeft mij niet gevonden maar ik hem)te gaan ontmoeten.Ik ben helemaal alleen geweest waardoor ik door iedereen voor gek werd verklaard stel je voor dat het een moordenaar of verkrachter zou zijn.We spraken elkaar al elke dag op msn en ook veel cammen natuurlijk.Het afscheid was verschrikkelijk en idd om hem nu weer elke dag te spreken op msn en via cam is verschrikkelijk omdat je hem niet kan aanraken.Ik wil heel snel weer terug,we zijn aan het kijken wat de beste oplossing is hij naar hier of ik met mijn 2 kinderen naar daar.Maar als je op internet zoekt naar de procedure om een buitenlander naar nederland te krijgen dan word je daar niet vrolijk van al zeg ik het zelf.Wat een ongelooflijke burocratie.Ben nu op zoek naar werk in Istanbul want ik moet eerlijk zeggen dat ik al langer met plannen bezig was om weg te gaan uit nederland.En toen ik Istanbul zag was ik verkocht,wat een geweldige stad,vriendelijke mensen,lekker eten,de sfeer gewoon alles ik voelde me gelijk thuis.Ik weet dat het niet makkelijk zal zijn om werk te krijgen en dan ook nog een werkvergunning,maar ik hou moed en zie het positief in.En ik heb voor mezelf besloten na lang ongelukkig te zijn geweest dat ik mijn dromen ga volgen en de eerste stap heb ik gemaakt door helemaal alleen naar Istanbul te gaan.En ik wil niet dat later als ik oud ben ik er spijt van heb dat ik de stap niet heb durven zetten.