Nieuw Guinea / West Papua

New Guinea and Papua

Nieuw Guinea, na Groenland het grootste eiland ter Wereld, is opgesplitst in twee delen. In het Oostelijke deel bevind zich de onafhankelijke staat Papua New Guinea (PNG). De Westelijke helft heet Papua en is Indonesie’s jongste provincie.
Papua heft een oppervlakte van 421.841 km2 en een inwonertal van 3.600.000 De helft hiervan behoort tot de autochtone Papua bevolking. Deze is verspreidt over niet minder dan 300 taal en cultuur groepen. De alloochtonen zijn voor het merendeel Javanen die via het transmigratieprogramma van de overheid naar Papua zijn gekomen om ere en bestaan als boer op te bouwen.
Andere groepen migranten komen vooral uit Java, Sulawesi en de Molukken. Vooral na de geweldsuitbarsting op de Molukken zijn vele Molukkers, over het algemeen Christenen naar Papua vertrokken.

Papua is gezegend met een uitzonderlijke natuur. Er zijn ondoordringbare regenwouden, uitgestrekte moerasvlakten, kilometers lange mangrovekusten en droge savannas. De baaien en zeeen bieden een magnifieke onderwaterwereld. Ook op het land vindt men een verscheidenheid in insecten, zoogdieren. De verscheidenheid aan voooral vogels is groot. De meest opvallende is de Paradijsvogel, waarvan de prachtig gekleurde verentooi een gewild jachtobject was dat het dier met uitsterven werd bedreigd. Momenteel is het beschermd en fungeert het als de Nationale vogel van Papua

Vanaf het Westen loopt er een bergketen naar het Zuidoosten. Enkele toppen komen boven de 5000 meter uit. De hoogste is de Puncyak Jaya (5030 meter), vroeger in de Ned tijd bekend als de Carstenztop die een heuse gletsjer heeft. De meeste rivieren die Papua rijk is, vinden hun oorsprong in dit gebergte. De twee grootste zijn de Mamberamo die naar het noorden stroomt, en de Digul die naar het zuiden stroomt.
Beiden hebben een lengte van over de 500 km.
Koper, goud en olie zijn delfstoffen die in Papua worden gevonden. De grootste goud koper mijn ter wereld is die van Tembagapura en ligt op een hoogte van 4200 meter in het Sudirman gebergte. Houtindustrie komt op de tweede plaats, vele concessie’s vormen een bedreiging voor de oerbossen van Papua. Naast ertsen en hout zijn tonijn , haaienvinnen, garnalen en zeekomkommers exportgoederen geworden. Het toerisme voooral in de Baliem Vallei vormt een bron van inkomsten.

De Papua’s verschillen fysiek en cultureel van de Indonesier. Ze hebben een donkere huid en kroeshaar. Kenmerken die hun verwantschap met de Australische Aboriginal aangeven. Binnen de grenzen van Papua worden ongeveer 300 niet Auostronesische talen gesproke. Dit alles maakt de taalvariatie’s binnen de grenzen groter dan die van alle Zuidoostaziatische , Micronesische en Polynesische eilanden bij elkaar. Het is geen wonder dat er honderden verschillende groeperingen bestaan.
Door geografische obstakels als het hooggebergte en moeilijk bevaarbare rivieren vond er nauwlijks vermenging plaats en ontstond een geheel eigen cultuur.
De bekendste bevolkingsgroepen zijn de Dani die rond de Baliem Vallei wonen en de Asmat die het zuidelijke gedeelte van papua bevolken. Door de natuurlijke omgeving hebben deze twee volken zich in een eigen richting ontwikkeld.

Papua is het land van uitgestrekte en moeilijk toegangkelijke tropische regenwouden(ongeveer 60% van het landoppervlak is bedekt met woud), grillige kustlijnen en licht begroeide hoogvlakten. Verschillende biotopen zijn aanwezig zoals: ongerepte koraalriffen, magrovebossen, zoetwatermoerassen, meren, laaglandbossen, en met ijs en sneeuw bedekte bergtoppen.

Papua is een bijzondere provincie die weinig gemeen heeft met Indonesie, en daardoor “nog” een andere sfeer ademt. Grote gebieden zijn niet of nauwlijks in kaart gebracht en tot de dag van vandaag worden nieuwe planten en diersoorten aangetroffen. Het grootste gedeelte van Papua is alleen per voet of per vliegtuig bereikbaar. Wegen beperken zich rondom de grote steden. De airstrips in het binnenland zijn alleen toegankelijk voor kleine vliegtuigen. De slechte bereikbaarheid betekend dat reizen in Papua veel tijd en geld kost. Alleen de Baliem Vallei is goed bereikbaar.
Verschillende reisorganisatie’s in Nederland bieden gearrangeerde reizen aan in Papua.
De meeste beperken zich tot Biak en de Baliem Vallei, zoals: Baobab reizen, Sawadee en Koning Aap reizen.
Himalaya trekking, Arcadia en Kauri reizen bieden avontuurlijke reizen aan in andere gebieden zoals de Asmat.

Papua kan met een regenval van 5000 mm een nat eiland genoemd worden. Per regio zijn erg grote verschillen. Gemiddeld genomen valt er in de maanden juni, juli, augustus minder regen. Door het bergachtige landschap zijn de klimaatverschillen zeer lokaal. De temperatuur bereikt een gemiddelde van 32 c maar is afhankelijk van de hoogte waarop men zich bevind.

ps. thanks Vanua for this article!

http://img6.picsplace.to/img6/14/Map_West_Papua.jpg

Hoi mensen,

Hier een afrika verslaafde die voor afwisseling eens naar Papua gaat, het voormalig Irian Jaya.

Wie weet er iets over te vertellen en heeft eventueel handige tips voor Indonesie/Papua?
Dus graag uit eigen ervaring opgedaan.
Voor de rest heb ik al vele reisgidsen doorgelezen. Maar de beste info. krijg je van de reizigers zelf.

Groeten,
Matthias

Hello
Je kan het beste VANUA even een mailtje sturen of hem een vraag sturen. Hij woont daar en weet ook alles van het reizen door Papua.
Success,
Claire

Matthias,

Ben nu even druk, moet weer voor een visa Sosial Budaya naar Papua New Guinea, overmorgen, en nu dus druk met de formaliteiten daarvoor bij diverse kantoren. Laat even weten wat je precies wil weten van Papua. Ik kan je er 101 over vertellen. Woon er en ben reisbegeleider voor Koning Aap reizen hier op Papua, en andere gebieden van Indonesie. Ben niet zo goed thuis voor wat betreft Bali en Java, maar voor die regionen moet je wanneer je daar wilt vertoeven Claire even aanspreken: zij woont op Bali. Meel me gerust, heb niet veel te doen…heb vakantie…

Groet,

Vanua

Mattias,

Mocht je willen dan kun je bij mij een paar dagen vertoeven in Jayapura, huis is groot genoeg. Laat even van te voren weten wanneer je komt. Hou ik er rekening mee vwb de reizen die ik begeleidt.

Groet uit Jayapura(Papua)

Vanua

Jakarta Post March 1st, 2005

SORONG, Papua (Antara): The municipal administration of the Papuan city of Sorong has moved all flights from Jefman airport across a small strait and into the city to a more modern airport named Domine Eduard Osok, an official said on Tuesday.

The change to the new airport was made official on Monday in conjunction with the commemoration of the fifth anniversary of the city, Sorong Mayor J.A. Jumame said.

He explained that the construction of the new airport, built over a period of 15 years at a cost of Rp 120 billion (US$12.97 million), has entered the phase of final checking.

The new airport is designed to be capable to accommodate mid-size jets like the Fokker 100 or Boeing 737, he said while adding that all the requirements to support flight activities had beenmet in line with a test conducted by representatives of the directorate general of transportation, Jumame said.

The mayor explained that his administration decided to officially close down the Jefman airport as it was considered to be impractical for passengers, who were forced to go by boat to and from the small offshore island where it is located, before continuing their journey, he said.

As soon as the installation of all the supporting facilities is completed, the airport would be inaugurated by Minister of Transportation Hatta Rajasa, Jumame added. (**)

Portraits of our broken neighbour
Rosalie Higson
April 01, 2005
THE Australian Government is preparing to launch an extensive rescue package for Papua New Guinea. Our nearest northern neighbour is crippled by poverty, its basic services in disarray. In December last year, PNG Police Minister Bire Kimisopa admitted that his force was corrupt and dysfunctional. Meanwhile, the population is expected to double by 2020 and an AIDS crisis looms.

The country is also a target for international gun-running, drugs and, possibly, terrorists. In the capital, Port Moresby, unemployment is 70 per cent. Schools are empty, jobs are scarce, but drugs and guns are plentiful. Bodyguards are de rigueur, to guard against robbery, carjacking and kidnapping by the notorious raskol gangs.

On the eve of the 30th anniversary of independence, a new exhibition titled PNG, at the Australian Centre for Photography, documents all this. The work of Australian photojournalists Stephen Dupont and Paul Blackmore is being shown alongside screenings of three groundbreaking documentaries by Bob Connolly and Robin Anderson, including the Oscar-winning First Contact.

ACP director Alasdair Foster included the feature-length films, which deal with PNG’s past and present, because he wanted to put the exhibition into context.

“I think Australians have a bit of a blind spot when it comes to New Guinea,” he says. “I wanted to go beyond the exotic, I didn’t want the images pigeon-holed because they are not simple. I want people to ask questions.”

Blackmore has chronicled societies from Eritrea and Egypt to India and Siberia. His challenge was to meld the beauty of PNG, the exotic location, with the contemporary reality of what’s going on.

“The country is right on our doorstep and part of the reason that the [Australian] Government is putting all that money into it is because they don’t want a lawless state. In a rough sort of way, it’s our own little Afghanistan,” he says.

Initially, Blackmore went on assignment for French journal L’Express, and found the place in a worse state than he could have imagined.

“I was very surprised by Port Moresby, at just how bad the law and order situation was there,” he says.

His brief was to spend a few weeks taking pictures and examining why the Australian Government has returned after 29 years of PNG independence. He went to the Highlands and Bougainville, and photographed the Australian Federal Police.

Back in Port Moresby, Blackmore worked early in the mornings, travelling in taxis and walking the streets without any trouble.

At last year’s Independence Day ceremony, he found little cause for celebration: “The Governor-General and 40 of the military all lined up on the main oval in Port Moresby. The oval is completely bedraggled and there was hardly anyone in the stands; the people who are there are being held back by the army with guns. It’s a very sad situation.”

He was further saddened by a mass burial of infants abandoned at Port Moresby morgue. “Either the parents had died of AIDS or were too poor to pay the morgue fees. I photographed this burial of 20 babies and for me that was the end of the story that I wanted to tell – when a government can’t even look after its young, its dead young . . .”

The Economist recently ranked Port Moresby the worst capital city in the world in which to live and Dupont met some of the people who make it so. He ventured deep into gang territory to get the pictures that became his series of raskol portraits.

“I’m drawn towards frontier-like places and places of conflict – and there’s a lot of conflict in New Guinea,” he says.

For the past 17 years Dupont has been documenting political and social developments in Afghanistan, the Middle East, East Timor and Indonesia. He was also interested in PNG’s colonial history and “the mystique of the tribal thing, the hundreds of different tribes and the wildness of it all”.

Dupont’s aim was to do a story on the gangs, but he didn’t know how to go about it until he stumbled on a tribal war in one of the city’s most dangerous areas. “This place, without me knowing, happened to be one of the most violent settlements. No white people, not even locals, go there. It’s a no-go area.”

He was travelling with a local MP and went along as she tried to break up the dispute before it erupted into full-scale tribal war.

“They knew her, but they didn’t know who I was,” Dupont says. “'Who is this guy coming in to photograph us in the middle of this war?”’

To do his work, Dupont had to surmount intense suspicion: “Naturally. I mean, these guys are criminals. Definitely people thought I was undercover working for the AFP. But I had the confidence and the trust of their leader, so he’s the guy I stuck to quite closely. Having that authority was my ticket in without being stabbed or shot.”

The raskols couldn’t believe that a white person had walked into their community uninvited, Dupont says. They considered him very crazy or very brave. He ended up photographing about 60 of the 120 members of the all-male gang.

“I come from a photojournalistic background, so for me portraits is a new thing, exciting,” he says.

It took him a week to convince the gang to pose for him. “I felt like I had something, a way that I could show the human face of this gang, caught up in the whole struggle that the country is caught up in – poverty, unemployment, illiteracy,” he says.

“A lot of them are young kids, about 12 and 13. They’ve all got homemade guns, they make their own weapons, custom-designed. They’ve got this really interesting arsenal of home-made weapons, all gaffer-taped up, like something out of early Australian bushranging.”

Dupont can’t support the gang violence but says he can see the size of their problems: “For me the portraits were a way of showing it, using the gang to show this society on the brink of anarchy.”

PNG is at the Australian Centre for Photography, Sydney, April 8 to May 22.

Op het Indonesische eiland Papoea heeft een proces van etnische zuivering plaats. Slachtoffers zijn de -veelal christelijke- Papoea’s. Binnen niet al te lange tijd zal de meerderheid van de bevolking bestaan uit Javanen die overwegend islamitisch zijn.

Dit meldt de Wereldwijde Evangelische Alliantie (WEA) op basis van een onlangs verschenen rapport van het Australische SBS Dateline over de situatie op het Indonesische eiland.
In het rapport ventileert de baptistische voorganger ds. Sofyan Yoman uit Papoea zijn zorgen. Wanneer de Indonesische regering haar huidige beleid handhaaft, voorziet de predikant grote problemen voor de christelijke Papoea’s. Door middel van een bewuste politiek probeert de Indonesische regering volgens de voorganger de raciale en religieuze samenstelling van het grondstofrijke eiland te veranderen. “Iedere dag arriveren er zes scheepsladingen moslimimmigranten en militairen op Papoea”, aldus de predikant.
Ds. Yoman maakt ook melding van misstanden veroorzaakt door het Indonesische leger. Geld dat bedoeld is voor humanitaire hulp aan de Papoea’s wordt volgens de predikant door het leger gebruikt om militaire operaties tegen de oorspronkelijke bevolking te financieren.
Het onderzoeksrapport bevestigt dergelijke militaire operaties. Beelden tonen het door het Indonesische leger verwoeste dorp Wunin. Dit afgelegen bergdorpje werd in februari door militairen aangevallen. Verschillende dorpsbewoners lieten het leven. Scholen en kerken zijn afgebrand. Volgens schattingen verblijven op dit moment ongeveer 20.000 voor het leger gevluchte Papoea’s in de jungle. Ziekten en voedselgebrek bedreigen hun leven.
Ook een militaire informant signaleert opmerkelijke operaties van het Indonesische leger. “Op dit moment zijn militairen in Manokwari actief bezig met het opzetten en het organiseren van milities, onder de naam Satgas Merah Putih. In Manokwari, waar veel moslimimmigranten wonen, zijn inmiddels twee bases opgericht.”
Volgens de informant worden de pro-Indonesische milities bewapend voor een komende etnische zuivering waarbij de inheemse Papoea’s het slachtoffer zullen zijn. “Grote hoeveelheden dozen met munitie worden op dit moment opgeslagen in allerlei huizen. Ik ben ervan overtuigd dat de militaire milities op twee bases bezig zijn. In de toekomst zullen zij net als in Oost-Timor de oorspronkelijk bevolking aanvallen.”
SBS Dateline interviewde voor het onderzoeksrapport ook een mensenrechtenactivist die infiltreerde in de radicale islamitische beweging Laskar Jihad. Hij vertelde de onderzoekers waar de Laskar Jihad op dit moment mee bezig is. “Allereerst intimideren en vermoorden zij mensen die betrokken zijn bij de beweging die streeft naar een onafhankelijk Papoea. Daarnaast verspreiden zij geruchten in verschillende plaatsen om zodoende angst te creëren.”
In de moskee van Sorong kreeg de infiltrant te horen dat de “waarheid van de islam geconcretiseerd moet worden. Daarom moeten we een jihad beginnen tegen degenen die de islamitische gemeenschap willen vernietigen.”
De islamieten kregen de opdracht om te posten bij kerken en gebouwen van andere religieuze stromingen om vast te stellen wat de sterkte is van de verschillende stromingen. Ook werd er een lijst aangelegd van dorpen in de omgeving van Sorong waar de meerderheid van de bevolking (nog) christen is.
Dominee Yoman is niet verbaasd dat er milities worden opgericht op Papoea. “Overal waar Indonesische militairen actief zijn, zijn milities en jihadstrijders te vinden. Zij zijn onafscheidelijk.”
Zorgelijk is het nieuws in de Indonesische krant Jakarta Post van 19 maart. Daarin meldt de Indonesische generaal Hotmagaradja Pandhaitan dat er een nieuwe divisie elitetroepen zal worden gestationeerd op Papoea. Totaal zullen er in 2009 ongeveer 15.000 militairen aanwezig zijn op het Indonesische eiland. Een groot gedeelte van de militairen zal worden gestationeerd in Sorong, aldus generaal Pandhaitan.
De Wereldraad van Kerken is van plan aandacht te vragen voor de kritieke situatie op Papoea tijdens een belangrijke serie bijeenkomsten van de VN-commissie voor mensenrechten van 12 maart tot 22 april.

Bron: Reformatorisch Dagblad

Op het Indonesische eiland Papoea heeft een proces van etnische zuivering plaats. Slachtoffers zijn de -veelal christelijke- Papoea’s. Binnen niet al te lange tijd zal de meerderheid van de bevolking bestaan uit Javanen die overwegend islamitisch zijn.

Dit meldt de Wereldwijde Evangelische Alliantie (WEA) op basis van een onlangs verschenen rapport van het Australische SBS Dateline over de situatie op het Indonesische eiland.
In het rapport ventileert de baptistische voorganger ds. Sofyan Yoman uit Papoea zijn zorgen. Wanneer de Indonesische regering haar huidige beleid handhaaft, voorziet de predikant grote problemen voor de christelijke Papoea’s. Door middel van een bewuste politiek probeert de Indonesische regering volgens de voorganger de raciale en religieuze samenstelling van het grondstofrijke eiland te veranderen. “Iedere dag arriveren er zes scheepsladingen moslimimmigranten en militairen op Papoea”, aldus de predikant.
Ds. Yoman maakt ook melding van misstanden veroorzaakt door het Indonesische leger. Geld dat bedoeld is voor humanitaire hulp aan de Papoea’s wordt volgens de predikant door het leger gebruikt om militaire operaties tegen de oorspronkelijke bevolking te financieren.
Het onderzoeksrapport bevestigt dergelijke militaire operaties. Beelden tonen het door het Indonesische leger verwoeste dorp Wunin. Dit afgelegen bergdorpje werd in februari door militairen aangevallen. Verschillende dorpsbewoners lieten het leven. Scholen en kerken zijn afgebrand. Volgens schattingen verblijven op dit moment ongeveer 20.000 voor het leger gevluchte Papoea’s in de jungle. Ziekten en voedselgebrek bedreigen hun leven.
Ook een militaire informant signaleert opmerkelijke operaties van het Indonesische leger. “Op dit moment zijn militairen in Manokwari actief bezig met het opzetten en het organiseren van milities, onder de naam Satgas Merah Putih. In Manokwari, waar veel moslimimmigranten wonen, zijn inmiddels twee bases opgericht.”
Volgens de informant worden de pro-Indonesische milities bewapend voor een komende etnische zuivering waarbij de inheemse Papoea’s het slachtoffer zullen zijn. “Grote hoeveelheden dozen met munitie worden op dit moment opgeslagen in allerlei huizen. Ik ben ervan overtuigd dat de militaire milities op twee bases bezig zijn. In de toekomst zullen zij net als in Oost-Timor de oorspronkelijk bevolking aanvallen.”
SBS Dateline interviewde voor het onderzoeksrapport ook een mensenrechtenactivist die infiltreerde in de radicale islamitische beweging Laskar Jihad. Hij vertelde de onderzoekers waar de Laskar Jihad op dit moment mee bezig is. “Allereerst intimideren en vermoorden zij mensen die betrokken zijn bij de beweging die streeft naar een onafhankelijk Papoea. Daarnaast verspreiden zij geruchten in verschillende plaatsen om zodoende angst te creëren.”
In de moskee van Sorong kreeg de infiltrant te horen dat de “waarheid van de islam geconcretiseerd moet worden. Daarom moeten we een jihad beginnen tegen degenen die de islamitische gemeenschap willen vernietigen.”
De islamieten kregen de opdracht om te posten bij kerken en gebouwen van andere religieuze stromingen om vast te stellen wat de sterkte is van de verschillende stromingen. Ook werd er een lijst aangelegd van dorpen in de omgeving van Sorong waar de meerderheid van de bevolking (nog) christen is.
Dominee Yoman is niet verbaasd dat er milities worden opgericht op Papoea. “Overal waar Indonesische militairen actief zijn, zijn milities en jihadstrijders te vinden. Zij zijn onafscheidelijk.”
Zorgelijk is het nieuws in de Indonesische krant Jakarta Post van 19 maart. Daarin meldt de Indonesische generaal Hotmagaradja Pandhaitan dat er een nieuwe divisie elitetroepen zal worden gestationeerd op Papoea. Totaal zullen er in 2009 ongeveer 15.000 militairen aanwezig zijn op het Indonesische eiland. Een groot gedeelte van de militairen zal worden gestationeerd in Sorong, aldus generaal Pandhaitan.
De Wereldraad van Kerken is van plan aandacht te vragen voor de kritieke situatie op Papoea tijdens een belangrijke serie bijeenkomsten van de VN-commissie voor mensenrechten van 12 maart tot 22 april.

Bron: Reformatorisch Dagblad

Biak is in de lift om toerisme op een hoger peil te krijgen. Buitenlandse investeerders worden aangetrokken om de lokale economie op te krikken. Hotel Marauw wordt gefacelift, een buitenlandse investeerder heeft zich al gemeld hiervoor, in Biak Utara nabij Wari wordt een hotel gebouwd. Opiaref wordt een tourist spot met homestays en gastenverblijven dive center en mogelijkheden om naar de Padaido te gaan (aanlegsteigers, jachthaven) Mapia wordt toegankelijker, frequente verbindingen twee keer per week via speeds en SQ (Singapore Airlines) die vanaf Singapore en Manado op Biak gaat vliegen Lion Air en Bali Air krijgen binnenkort ook hun vergunning en vliegen dan ook naast Batavia, Merpati, Trigana, Garuda op Biak. Garcia Papua gaat ook medio volgend jaar operationeel worden kortom het wordt drukker in de lucht rondom Biak.
Medio volgend jaar wordt Franz Kaisiepo airport weer een Int. Airport. Onderhandelingen zijn er ook om een tweede Airline Carrier aan te lokken voor Biak, een Chinese (Cathay…)
Het toerisme daar zal Biak het van moeten hebben…en daar zit het zo wat ik heb vernomen wel goed mee voor Biak.Web page Biak

Tientallen gewonden bij onlusten in Papua
JAKARTA - Bij hevige botsingen tussen betogers en politie in het Oost-Indonesische Papua zijn dinsdag tientallen gewonden gevallen. In Indonesië werd Papua eerder Irian Jaya genoemd en het beslaat het westelijk deel van het door Papua’s bevolkte eiland. Daar streven veel Papua’s naar onafhankelijkheid van Indonesië.

De rellen van dinsdag begonnen kort nadat aanklagers voor een rechtbank in Jayapura vijf jaar cel hadden geëist tegen twee activisten die onafhankelijkheid wensen. Ze worden ervan beschuldigd een actie te hebben gecoördineerd waarbij de separatisten 1 december hun vlag, de Morgenster, op verschillende plaatsen in Papua hesen.
Bron: Telegraaf 13 mei

Beste Vanua,

Mijn excuus dat ik nog helemaal niet gereageerd heb.
Ik hoop dat je nog bereid bent om te reageren?
26 juli hopen we die kant op te komen.
Ik zou je graag wat willen vertellen en eventueel wat vragen willen stellen.
Is dat goed?

M.vr.gr.
Matthias

Hallo Mattias,

laat maar weten hoe en wat, vragen misschien kan ik ze beantwoorden. En laat even weten wanneer je op Babdara Sentani Jayapura aankomt. Spreken we wat af oid.

Groet,

Vanua

Jayapura
Ligt in het noordwesten van Papua, bijna tegen de grens met Papua Nieuw-Guinea. Het is een aardige havenplaats met circa 40 000 inwoners het beeld is overwegend Aziatisch. De autochtone bevolking is sterk aan het verminderen. Het straatbeeld zou zo kunnen meten met een Javaanse stad. Op de groene heuvelhellingen liggen de meeste woonhuizen, en in het dal bevinden zich de regeringsgebouwen en kantoren.
Gunung Angkasa is een mooi en gemakkelijk te bereiken reisdoel. Van enig historisch belang is Bestiji (verbastering van “Base G”), dat in de Tweede Wereldoorlog een Amerikaanse militaire basis was. MacArthur heeft er toentertijd tijdelijk zijn hoofdkwartier gehad. Later verplaats naar Gunung Mc Arthur, ook wel bekend als Ifar Gunung, in Sentani.

Manokwari
Ligt op de “Vogelkop” van Papua. De bevolking bestaat uit Papua’s, Buginezen, Filippijnen, Chinezen en Molukkers. Er zijn fantastische vlinders te zien. De kust van de “Vogelkop” telt vele natuurlijke havens, hoewel daar niet veel gebruik van wordt gemaakt, omdat ze buiten de internationale scheepvaartroutes liggen. De op de “Vogelkop” woonachtige Arfakstam waren de beruchtste koppensnellers. In de Tweede Wereldoorlog waren voornamelijk de Japanners daarvan de slachtoffers. Dat zullen de Geallieerden toen wel niet zo’n probleem hebben gevonden.
In Manokwari zelf heerst er, met name door de bergachtige omgeving, een heerlijk klimaat. De meeste Papua’s zijn er katholiek. De regeringsbaantjes zijn voornamelijk in handen van de Javanen, tot teleurstelling van vooral de OPM (Operasi Papua Merdeka), een vrijheidsbeweging die noodgedwongen tot een guerilla is overgegaan, en die de laatste tientallen jaren enorm in betekenis is afgenomen. Ook vanwege de genadeloze manier waarop het Indonesische leger de OPM tegemoet trad.

Biak
Heeft nu nog zeer veel herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog. Vliegtuigen, tanks e.d. liggen er, en de natuur heeft intussen langzaam maar zeker deze restanten overwoekerd. Er is ook een pier opgebouwd uit tanks, waarop de natuur inmiddels schelpen en koraal heeft aangebracht. Een aardige Eilanden cluster ligt iets Oostelijk van Biak. De Padaido Eilanden waren bekend om zijn mooie duiklocatie’s. Deze zijn nog te vinden maar niet direct meer dichtbij. De voorste Eilanden in de cluster: Owi, Auki, Wundi, Mansurbabo, Nusi tot aan Pakreki daar is het rif aangetast door het met springstof kapot bombarderen voor vis. De hoger gelegen Eilanden Jerry, Bromsi, Pasi, Pai tot aan Runi bieden nog prachtige koraalriffen en een spectaculaire onderwaterwereld.

JAKARTA Politiek Jakarta is in rep en roer over een Amerikaans wetsvoorstel dat vraagtekens plaatst bij de territoriale status van de Indonesische provincie Papoea, het voormalige Nederlands Nieuw-Guinea. Indonesië duldt geen inmenging in interne aangelegenheden’, laat staan internationale steun voor de onafhankelijkheidsbeweging in Papoea.

Het Amerikaanse wetsvoorstel eist een onderzoek naar het referendum van 1969 waarmee de aansluiting van Papoea bij Indonesië werd bezegeld. Ruim 1000 Papoea-vertegenwoordigers kozen destijds onder dreiging van geweld unaniem voor Indonesië, aldus het wetsvoorstel.

Indonesië is niet gediend van dergelijke kritiek. Indien het wetsvoorstel door de Senaat wordt goedgekeurd, kan het leiden tot meer internationale druk om een 1 nieuw 'referendum in Papoea af te dwingen. Zo ver wil Indonesië het niet laten komen. Parlement en regering zijn een grootscheepse diplomatieke lobby begonnen. De Amerikaanse ambassadeur in jakarta is al op het matje geroepen.

Indonesië heeft het delfstoffenrijke Papoea decennialang economisch uitgebuit en sociaal genegeerd. Kritiek werd met geweld in de kiem gesmoord. Een speciale autonomiewet in 2001 moest uitkomst bieden, maar de beloofde Papoea-raad is nog steeds niet geinstalleerd, tot grote frustratie van de Papoea-bevolking. In Papoea is het Amerikaaanse wetsvoorstel met gejuich begroet. Her en der doen geruchten de ronde over de komst van troepen van de Verenigde Naties om een nieuw referendum voor te bereiden. Lokale organisaties manen de bevolking tot kalmte om rellen en militair ingrijpen te voorkomen.

Papoeatalen
De term Papoeatalen refereert aan die talen in de westerse Grote Oceaan die niet tot de Austronesische of de Australische talen behoren. Het merendeel van de Paoeatalen worden gesproken op het eiland Nieuw-Guinea (dat verdeeld is tussen de landen Papoea-Nieuw-Guinea en Indonesië), een paar op de Salomonseilanden en enkele eilanden van Indonesië, met name Halmahera, Timor, Alor en Pantar. Eén van de talen wordt gesproken in Australië, in de oostelijke Straat Torres.

Er is grote diversiteit binnen de Papoeatalen en hun onderlinge relaties zijn nog niet bevredigend aangetoond.

Hoewel er, vergeleken met bijvoorbeeld de Austronesische talen, relatief weinig studie is verricht naar de Papoeatalen, zijn er wel een aantal afzonderlijke groepen geïdentificeerd door linguïsten. Deze linguïsten noemen die groepen “phyla” (enkelvoud “phylum”). Het grootste phylum in de Papoearegio is het Trans-Nieuw-Guinea-phylum, dat bestaat uit een groot aantal talen in de hooglanden van (het Indonesische) Papua tot aan Papoea-Nieuw-Guinea (de oostelijke helft van het eiland).

Hieronder staat een algemeen gebruikt classificatiesysteem voor de Papoeatalen-phyla, met het aantal talen in elk phylum tussen haakjes. De lijst bevat ook enkele isolate talen. Dit schema wordt ook gebruikt door Ethnologue en is gebaseerd op het werk van de linguïst A. Wurm en anderen. Andere linguïsten, waaronder William A. Foley, hebben meer dan zestig talen geïdentificeerd. Zij nemen aan dat eerdere groepering van talen in phyla (door voorgaande linguïsten) meer gebaseerd was op structurele of andere overeenkomsten en niet op genetische relaties. Het is dus waarschijnlijk dat de onderlinge relaties tussen de talen in de toekomst nog aangepast zal worden, ook omdat tot op heden nog maar slechts een kwart van de talen in detail bestudeerd is.

Abinomn (isolaat)
Amto-Musantalen (2)
Bayono-Awbonotalen (2)
Burmeso (isolaat)
Busa (islolaat)
Geelvink Baaitalen (33)
Guahibantalen (5)
Karkar-Yuri (isolaat)
Kibiri (isolaat)
Kwomtari-Baibaitalen (6)
Left Maytalen (7)
Laag-Mamberamotalen (2)
Oost-Vogelkoptalen (3)
Oost-Papoeatalen (36)
Sepik-Ramutalen (104)
Skotalen (7)
Torricellitalen (48)
Trans-New-Guineatalen (552)
West-Papoeatalen (26)
Yale (isolaat)
Er worden ook veel Austronesische talen gesproken in Nieuw-Guinea.

Hi Vanau,

Vorm het Australisch (dus waar Port Moresby ligt) gedeelte van New Guinea ook een direct gevaar voor islamitische indringers die vervolgens de burgers afslachten ?

Het klinkt wel heel erg zorgelijk dat zomaar…militairen worden ingezet in Iran Jaya om papua’s uit te roeien.

Weet jij hoe de situatie nu is ??? En hoe betrouwbaar is het bericht ??

Dank je

For real

Hi For Real,

Het vormt het bewijs, een sterk controlerend militair beeld vind je terug in Papua. Elke stad heeft wel een paar moskeeen waar 's ochtends geen haan kraait, maar een imam. Ik kan nog veel meer vertellen over wat hier allemaal gebeurt op Papua; het Westelijke gedeelte van het eiland Nieuw Guinea. Maar om persoonlijke redenen deels voor mijn eigen veiligheid uit ik mij liever niet teveel over wat hier achter de rug om gebeurt…met de Papua’s

Warme groet uit Jayapura

Vanua

Jakarta Post:THE HAGUE (THE NETHERLANDS), 16 November 2005 - A key 1969 vote on the future of the Indonesian island province of West New Guinea was “a sham” orchestrated by Jakarta, a Dutch government-commissioned study has found. That vote, which made the province part of Indonesia, has been followed by decades of abuse at the hands of the Indonesian military.

The 740-page book, An Act of Free Choice, was published Tuesday after five years of research by Dutch author Pieter Drooglever at the request of the Dutch government, the colonial ruler of Indonesia and New Guinea until 1949. When the Netherlands gave up its colonies in the Dutch East Indies, West New Guinea was not included in a sovereignty agreement with Indonesia. Only in 1962 did the two countries agree to place West New Guinea under UN rule, amid strong international pressure.

The region was promised a popular vote on its sovereignty, but was transferred to Indonesian control six months later. In 1969, its status as an Indonesian province was set when, Drooglever concluded, the Indonesian government rigged a vote by 1,022 inhabitants on behalf of the population of around 700,000 concluded. UN observers were turned away from the voting, the result of which was declared to be 100 percent in favor of joining Indonesia.

“The Act of Free Choice ended up as a sham,” Drooglever wrote in a summary of the book. “A press-ganged electorate acting under a great deal of pressure appeared to have unanimously declareditself in favor of Indonesia.” Although Drooglever’s conclusions were in line with those of other historians, the sponsorship of the Dutch government gave the report added significance since The Hague has always seen itself as an interested party in Indonesian affairs.

Dutch Foreign Minister Ben Bot, however, dismissed the report - requested by parliament in 1999 - as “superfluous” before it’s official publication, according to the daily Trouw newspaper in an extensive three-page report Tuesday on the book. Bot nonetheless presented the report to parliament Tuesday and in an accompanying letter called it “the result of an academic study, which forms an additional contribution to our history and the events surrounding the Act of Free Choice.”

John Saltford, author of The United Nations and the Indonesian Takeover of West Papua, hopes the Dutch book will break new political ground and bring Dutch and Indonesian authorities to recognize an injustice done to around 1 million West Papuans. “There is nothing to be gained from clinging on to a distorted version of history that can only further distort current efforts to solve the West Papuan issue peacefully,” he said.

[EMAIL=“raimond@tirta-drenthe.com”]

Bron:Telegraaf 14 nov 2005.
‘Nederland hypocriet bij behandeling Papoea’s’

DEN HAAG - De toekomst van de Papoea’s in Indonesië ziet er slecht uit en Nederland is daar historisch gezien grotendeels verantwoordelijk voor. Dat stelt onderzoeker Kees Lagerberg in zijn maandag gepresenteerde boek Schuldig zwijgen.
In het boek beschrijft Lagerberg hoe Nederland in de jaren zestig van de vorige eeuw naar zijn mening niets deed voor de Papoea’s in het voormalige Nieuw-Guinea toen zij over hun toekomst mochten beslissen. De beloofde volksraadpleging in 1969 bleek een farce. Enkel een groep van 1025 geselecteerde afgevaardigden mocht een stem uitbrengen en koos er unaniem voor dat het gebied bij Indonesië zou blijven, met volgens Lagerberg grote nadelige gevolgen voor de Papoea’s.
Volgens Lagerberg heeft Nederland „hypocriet” gehandeld. Zijn boek verschijnt een dag voor het langverwachte rapport van prof. P. Drooglever, die in opdracht van de Nederlandse regering de situatie in het toenmalige Nieuw-Guinea heeft bekeken. Drooglever bestempelde de volksraadpleging zondag al als een „volledig gemanipuleerde affaire”.