Ik zie dat andere berichten in andere topics al wat ouder zijn en/of er voor mij niks bruikbaars tussen zit.
Ik ga in augustus naar Papua als onderdeel van mijn reis naar Indonesie (andere bestemmingen zijn Jambi op Sumatera en Maluku)
In Papua ben ik helemaal nooit geweest en zoek een drietal plekken om te bezoeken om vandaar uit naar Ambon te gaan. Ik ben voornemens van Jakarta naar Jayapura te vliegen.
En dan? Lees steeds vaker dat Sentani eigenlijk een betere keuze is (en ook dichter bij het vliegveld) Ik heb nog niks met Wamena en de Baliem vallei. Als het toch Wamena wordt: ik heb een kaart waar zo te zien een behoorlijk weg op staat maar ik lees overal dat je er alleen met een vliegtuig kan komen. Is het mogelijk om Jayapura-Wamena over de weg te doen, wat staat me dan te wachten en hoe lang duurt dit en met welk soort vervoer?
Andere potentiele bestemmingen zijn Fak Fak, Manokwari, Nabire en Merauke, Biak(?) en Kepi
Verbindingen naar de eerste 5 zijn redelijk makkelijk te vinden maar ik heb geen idee hoe ik in Kepi kom. Vliegtuig, boot? Vanuit Merauke of Jayapura of nog beter Nabire?.
Ik hou vooral van mooie natuur en heb een hekel aan grote steden maar ik heb begrepen dat de steden op Papua een ander verhaal zijn dan de doorsnee steden zeg maar ten westen van Makassar.
Wie hier op dit forum is ooit naar een van deze plaatsen geweest, welke zijn aan te bevelen, te vermijden.
En hoe zit het met de surat jalan? In welke plaatsen zijn deze nodig? Zijn deze ook te regelen in een andere plaats (dus bijvoorbeeld in Jayapura ook voor een van de andere hierboven genoemde plaatsen) of moet dat steeds in de plaats zelf?
Papua doe je niet effies hoor, dat is immens en moeilijk te bereizen. Ik ben twee maal in 1998 en 2002 op Biak, Manokwari, en Yapen geweest en wat plaatsen in de buurt. Zeer de moeite waard alle drie. Jayapura ben ik nooit geweest, van kenners heb ik gehoord dat dit gewoon een smerige Indonesische stad is. Dat hoeft voor mij niet. Biak is een mooi eiland, vlak tegenover het vliegveld heb je het v/m KLM hotel, nu Hotel Irian geheten. De oude houten kamers met Bruynzeel interieur zijn voor mij een must, ze hebben een nieuw stenen gebouw in de tuin, pal aan zee. Zie je af en toe wel dolfijnen. Het strand van Bosnik is zeer de moeite waard, mooie grotten.
Serui op Yapen is een mooi plaatsje, ik heb hier weinig kunnen doen dan ikan bakar eten en sagoweer zuipen ik wachtte op iemand die nooit is aangekomen. Ook wegkomen was moeilijk wegens vertraagde vliegtuigen. Elektra viel veel uit als ik in het hotel zat had ik onmiddellijk een Ambonese oude hoer (of is het oude Ambonese hoer?) naast me zitten die bang (takut) in het donker was. Manokwari is zeer de moeite waard, mooie eilandje is de baai, Mansinan, Pulau Lemon. Goede accommodatie. Ik ben ook naar Ransiki geweest, een mooie rit per auto, op de terugweg banjirde de Masabui en moesten we 24 uur wachten tot het water een beetje was gezakt. Het geweld van het water in die rivier zal ik nooit vergeten, grote bomen en rotsblokken van wel 2 meter doorsnede werden meegevoerd.
Surat jalan heb ik nooit gehaald, ik ben iemand die zich graag van de domme houd en natuurlijk wat geld op zak heeft voor eventualiteiten. Ik heb altijd naar Merauke gewild, maar alleen om het feit dat ik ook wel eens in Sabang ben geweest. Vliegen kan een probleem zijn vanwege regen, in Papua is er geen regen/droog seizoen, het regent het gehele jaar door. Merpati vliegt met twin Otters daaro.Van Biak kan je ook met de Pelni naar Manokwari, heb ik een keer gedaan via Nabire.
Fak-Fak staat ook al lang op mijn lijstje, dat kan je het beste bereiken vanuit Ambon. De verbindingen met andere plaatsen op Papua zijn moeilijk, vanuit die hoek.
Ik was ook niet van plan om het effies te doen. Wil gewoon eens kijken wat Papua met me doet. Het is dus een eerste kennismaking. Als ik het gevoel heb dat ik er thuishoor dan kom ik wel weer terug. Je maakt het me niet gemakkelijk dat het “allemaal” de moeite waard is. Ik ga om te beginnen 2 weken (want heb nog wat “afspraken” in Jambi en Seram) dus wil me beperken tot 3 plaatsen.
Yep als je naar Sabang bent geweest dan moet je idd naar Merauke.
Die Pelni moet natuurlijk maar net passen. Ik ga het liefst over de weg maar dat wordt in Papua wat lastig.
Maar ik hoor je niet over de Baliem?
Verbindingen Ambon Papua zijn volgens mij idd Fak2 en Nabire (Nabire-Kaumani of omgekeerd) naar Ambon. Ik wil zeker niet via Makassar. Pelni naar Tual is ook goed (ik heb een timetable die ik meeneem)
Maar wat moet ik nou met die surat jalan? Het gaat mij niet zozeer om het geld (zo duur is dat niet voorzover ik gelezen heb) maar meer om het gedoe en de tijd die ik ermee kwijt ben.
Nou twee weken Papua met die lijst van bestemmingen die je geeft is natuurlijk niets. Je kan zo een week kwijt wezen met het wachten op transport. Soms heb je geluk en komt Pelni langs, dat is een paar keer (ik geloof 2) per week het geval in Biak en Manokwari, dus dat valt mee. Volgens mijn vliegt Wings Air Ambon – Tual – Fak-Fak – Kaimana. Pelni gaat natuurlijk een hoop tijd in zitten en dat is ook nog eens net een varend ziekenhuis wat eten betreft. Ik heb het een paar keer gedaan, 1ste klas, maar volgens mij drukken ze het eten voor de passagiers achterover om te verkopen, zeer karig. Ik heb Surabaya – Banda via Makassar – Bau-Bau - Ambon gedaan en Banda – Tual. Ook nog Ambon- Kisar, dat was wel leuk, wat een teringzooitje aan boord van een klein schip (500 pax), maar als blanko kon ik overal komen en eten in de keuken zelf pakken, kopi in de ruang masinis. Ik kreeg de behandeling als een Tokeh Besar.
Nee mij hoor je niet over de Baliem, daar komen allemaal van het soort toeristen die mensen in hun natuurlijke omgeving op hun natuurlijke wijze willen zien leven en het liefst willen dat er geen andere toeristen komen. Ik zie dat als dieren bekijken in de dierentuin, daar doe ik niet aan mee.
Ik kwam in 2002 terug uit Papua met het hoofd vol herinneringen aan zuipende en dronken Papua’s, niets geen stenen tijdperk, maar offeren aan Koning Alcohol. Ik was terug op Java toen ging ik naar Nganjuk in Oost Java, ergens achter in een djatibos in de bergen. Daar kwam ik in een kampung met mensen die met de koeien in huis leefden en als verlichting olielampjes hadden. Dat was heel wat primitiever dan wat ik op Papua had gezien.
Ik heb in Papua dus nooit geen surat-jalan gehaald, ik heb nooit geen zin in dat soort dingen, ik ben allergisch voor Indonesische ambtenaren. als er iets is dan spreek ik geen bahasa weet van niets en betaal desnoods, echter nooit moeilijkheden gehad. Er gaat zoveel tijd in zitten. Ik heb op de Molukken een paar vervelende ervaringen met overijverige politieambtenaren gehad in Piru op Seram en Sanana op de Suli eilanden. Het is m.i. beter dat je net doet alsof je die regel niet kent. Ik liep door Luhu op Seram kom ik opeens de kepala polisi tegen, die vraagt of ik me al gerapporteerd heb, nee zeg ik, “Baru datang”. Of ik dat even wil doen. Kom ik daar op het “politiebureau” kunnen ze nergens een pen vinden om de gegevens te noteren. Ik heb altijd wel een stel fotokopieën van de relevante pagina’s uit mijn paspoort en een STM uit Java van het lokale politiebureau dat maakt altijd indruk en geldt als identiteit
Hoi AM
Wanneer je van Jakarta naar Jayapura vliegt dan land je in Sentani. Sentani is Jayapura’s vliegveld en ligt 35 km van Jayapura. Vanuit Sentani kan je naar Wamena vliegen. Die weg naar Wamena, waar over je het hebt, is er nooit gekomen. Het bedrijf dat die weg moest aanleggen kon 2 km links en 2 km rechts van de weg bomen kappen en er is flink gekapt maar er is nooit een fatsoenlijke weg aangelegd. In Jayapura en Sentani is niet veel te beleven, wil je niet naar de Baliem vallei dan zou ik hier niet naar toe gaan. Biak is fijn eiland en stuk rustiger dan Jayapura. In Biak is veel te doen en vanuit hier kan je ook redelijk gemakkelijk naar Supiori en Yapen. Manokwari, het Arfak gebergte is een erg mooi gebied en ook Sorong, Raja Ampat is schitterend. 2 weken Papua is niet veel en voor je het weet heb je een paar dagen vertraging. Op locaties zoals Kepi zit je zo een week vast. Als een surlat jalan regelen na aankomst al te veel is weet ik niet of je er aan moet beginnen. Papua is moeilijk te bereizen en je zal veel moeten regelen om sowieso ergens te komen.
Insos
@ Insos ,
hoe zit dat eigenlijk met de surat jalan ?
Bestaat die regelingen nog steeds of kan men het met gemak ontduiken en of net doen of je dat niet weet (posting nr 4) .
Hoe zit het met de voorlichting vanuit Indonesische zijde , wordt het bekend gemaakt of gaat men van uit dat de buitenlandse toeristen het wel (moeten) weten.
Dit is ook belangrijk voor de jonge(re) onervaren toerist .
Die meestal geen Indonesisch spreken , en ook niet kan zwaaien met een bundel roepiah of euro.
Het lijk me wel belangrijk omdat een paar maanden geleden geleden nog een paar Nederlandse journalisten in de problemen zaten tijdens de Jouwe bezoek.
En hoe zit het nu met de actuele situatie daar , kan men ook nog iets " regelen" als ze in problemen komen .
Dat werd namelijk min of meer gesuggereerd in posting 4 , uiteraard een bericht gebaseerd op een paar jaar oude gegevens.
Bij de oude adminstratie waren de KKN praktijken nog schering en inslag .
Tegenwoordig zijn ze toch strenger geworden in Indonesia ?.
Voor de toekomstige reizigers is belangrijk te weten hoe de zaken nu voor staat .
Ben ook eens met wat een lid hier schreef .
*Mensen die reizen denken vooruit, zijn plannetjes aan het maken voor morgen, die hebben behoefte aan “berita aktual, tajam, terpercaya” :zon02: *
Als je als toerist gaat informeren dan hoor je allerlei cowboyverhalen, zeker als er mensen als SA hun duit in het zakje doen, omdat ze daar zijn geboren en reeds – tig maal geweest. Voorlichting van Indonesische zijde is heel summier, op ieder kantoor hoor je iets anders, er zijn geen uniforme regels en men verzint maar wat. Er zijn overheidsdienaren die zeggen dat je niet naar de provincie Papua mag, ook wordt mensen zonder opgaaf van redenen een visum voor Papua geweigerd als zij in hun visum aanvraagformulier bij bestemming “West Papua” schrijven. Dus gewoon Java en Bali neerschrijven, het visum dat je voor Indonesië krijgt geldt van Sabang tot en met Merauke.
In bericht # 4 wordt niet gesproken van “ontduiking” noch “over het zwaaien met een bundel roepiah*) of euro". Als je citeert neem dan over wat er staat en kom niet met je eigen interpretatie wil je, je brengt ongewenste nuances aan die tot verkeerd begrip kunnen leiden. Typisch Javaanse manipulatie, zo werkt het nou eenmaal op dat eiland, maar daar ben ik niet van gediend (evt. klachten over mijn naar Mod Ketut)
Als je naar de grotere plaatsen in West Papua gaat zal niemand je naar een surat jalan vragen, dit is bedoeld voor de afgelegen gebieden. Problemen met journalisten komen regelmatig voor op Papua omdat daar veel zaken geschieden zeker op het gebied van de mensenrechten, die het daglicht niet kunnen velen.
Iets regelen, in Indonesië valt altijd van alles te regelen, dat is de gewoonte in dat land, je moet niet net doen alsof je dat niet weet. Ik heb toevallig veel kennissen in de kringen van ex-Nieuw Guineërs en krijg daar veel informatie van. Ik ken drie Nederlanders die al heel lang in Manokwari wonen en nieuwtjes doorgeven. Jij gaat je weer eens bemoeien met zaken waar je geen weet van hebt. Hoe haal je het in je botte harses als je nog nooit verder dan Den Pasar bent geweest om hier allerlei opmerkingen hiero te gaan maken die geen pas hebben,. Krijg je een antwoord dat je niet “aanstaat” begin je meteen als een klein kind te schreeuwen, miesgasser. Maar wel iemands woorden verdraaien en tendentieuze opmerkingen plaatsen, in Indonesië noemt men dat een “provokator”
Leg dit lezers eens uit: “Tegenwoordig zijn ze toch strenger geworden in Indonesia ?”waar heb je dat opgevangen, waar is deze bewering op gebaseerd ?
*) weet je nou nog niet dat “roepiah” met een hoofdletter “R” en een “u” geschreven wordt. Rupiah dus, afgekort Rp. Echt een schande voor iemand die uit vermeende nationalistische overwegingen zijn R.I. paspoort behouden heeft, maar niet eens weet hoe het woord voor de nationale munteenheid geschreven wordt. :finger:
Het gaat er mij niet om of het teveel werk is. Het gaat mij er om of het inderdaad nodig is en waar. Als hier regels voor zijn dan wil ik daar graag aan voldoen, maar het zou zonde zijn om tijd te verliezen aan zaken indien niet strikt nodig. Dat laatste is nu net het probleem. Er is zo ongeveer 0 aan voorlichting over de surat jalan. Bij een ambassade hoef je hier ook niet mee aan te komen, OF ze weten het (echt) niet, OF ze zeggen maar wat (en de diverse ambassades ook nog eens verschillend) Bij visumverstrekking of het nu via de ambassade is op bij aankomst rept niemand over het bestaan van een surat jalan, laat staan “hoe, wie, wat, waar” De info hierover is voor velerlei uitleg interpreteerbaar. De grote steden? Welke zijn dat dan precies? het binnenland? Wanneer ben je in 'het binnenland"? Is dat als je 10 kilometer buiten de stad gaat, korterbij, verderweg? Ook lees ik (ik geloof LP) dat de regels steeds losser worden. Dat maakt het er niet gemakkelijker op. Enfin, nog “duizend” vragen over de surat jalan. In Sentani is het al lastig dat je daarvoor eerst naar Jayapura moet (ergens gelezen).
Bedankt voor alle andere info, ook de andere posters. Heel langzaam begint zich een beeld te vormen. En, nee 2 weken is niet veel, maar ik heb ook gezegd dat het mij om een eerste kennismaking gaat. Ik ben overigens niet aan die 2 weken gebonden, die heb ik mijzelf opgelegd en ook omdat ik twee afspraken heb, eentje in Sumatera en eentje in Maluku. Ik kan er best iets meer van maken maar ik denk toch dat mijn “drang” naar Maluku het wint. Ik wil ook maar naar een paar plaatsen gaan. Hoef niet “alles” te zien. Ik reis vrij vaak naar Indonesie en als ik het echt leuk vind dan kom ik wel terug. Zo is het met andere eilanden ook gegaan (of niet).
@AM
Er zijn idd geen uniforme regels, voorlichting is er niet, informeren heeft geen zin, ambassades weten het idd ook niet. Een surlat jalan regel je na aankomst in Papua . Binnen 24 uur na aankomst behoor je te melden op het politie bureau en alleen hier kan je je surlat jalan regelen. Een reis document met je persoonlijke info en bestemmingen. Nodig 2 pasfoto’s en fotokopieen van je paspoort en let goed op dat ze al je bestemmingen er op zetten, zodat later nooit iemand kan gaan zeuren en dat je weer een nieuwe moet laten maken. In de steden heb je idd je surlat jalan niet echt nodig echter de laatste 2 jaar vraagt bijna elk hotel ook om een kopie surlat jalan naast kopieen van je paspoort. Verder zal je hier en daar een kopie moeten achter laten bij klein vaak onbemande politie post. Je kan hier makkelijk gewoon door rijden maar het is wel zo netjes om je even te melden. Vaak mag je meteen gewoon door en anders maak je een praatje en krijg je stempel op je surlat jalan en je kan weer gaan. De grote steden aan zee zijn Sorong, Manokwari, Biak, Nabire, Jayapura, Timika en Merauke hier wonen veel trans-migranten. Wamena in Baliem vallei is zo’n beetje de enige echt grote stad in het binnenland. Het binnenland wordt voornamelijk bewoond door Papua’s.
@surya
Strenger? Ja absoluut, je moet je tegenwoordig legitimeren op de binnenlandse vluchten en in Papua handhaven ze tegenwoordig de rook en pinang verboden op vliegvelden, bordjes hingen er al jaren maar nu word je toch echt naar de rookruimte verwezen. De eerste indonesier is veroordeeld voor het uitvoeren van een paradijsvogel uit Papua. Die Nederlandse journalisten zijn gewoon Papua uitgezet, niks bijzonders journalisten en film crews worden al jaren niet toegelaten en aan de lopende band uit Papua verwijderd. Dus problemen hebben ze niet gehad, onafhankelijkheid en mensenrechten zijn het probleem. Als reiziger kan je eigenlijk helemaal niet in de problemen komen dus begrijp niet wat je wil gaan “regelen”. Ontduiking is geen enkel probleem, niks is eigenlijk een probleem maar voor reiziger niet echt van toepassing maar als er een plek in de wereld is waar je makkelijk kan verdwijnen dan is het in Papua.
Die regeling voor het legitimeren bij het inchecken bestaat al heel lang, alleen Indonesiërs verdomden dat vanwege een bepaald soort arrogantie. Wat die arrogantie precies inhoudt weet SA goed te vertellen, hij is tenslotte de Javaan hiero oftewel “mukrat” zoals die in Papua genoemd worden. Mukrat is een acroniem voor muka rata in het Nederlands “platkop”. Als men goed naar de schedel van de Javaan kijkt dan heeft deze een eigenaardig afgeplatte vorm, de vorm lijkt nog het meest op de schedel van een orang utan. Als ik incheck voor een vlucht leg ik automatisch mijn paspoort neer, vaak wordt er niet in gekeken, ze weten niet hoe zo een paspoort werkt, door niet te kijken hoeven ze ook niet malu te worden, ook zo een typisch Javaanse gewoonte. Het rookverbod geldt voor luchthavens in heel Indonesia, wordt alleen in groepsverband ontdoken, als bijvoorbeeld zo een groepje Javaanse “zakenmensen” in een restaurant waar grote borden DILARANG MEROKOK staat opgehangen zichzelf de kanker paru2 zitten te dampen. Ach Javanen voelen zich in groepsverband altijd erg sterk, het zijn echt kuddedieren. Net zoals dat HP’tje gebruikt wordt totdat het toestel aan het eind van de startbaan staat. Er is ook al een door Mandala een Indonesiër die weigerde zijn HP uit te zetten het toestel uit gegooid. Pinang dat is echt een Papuaprobleem, het vliegveld Rendani te Manokwari zat echt onder de rode spuug en is het alleen maar goed dat dit verbod wordt gehandhaafd. Verder zijn de regels er in Indonesië om ontdoken te worden en kom je het hele land door met kleine betalingen, althans dat is mijn ervaring. Strenger niet, echter sommige, logische, bepalingen worden beter begrepen, dat heet “sosialisasi”. Uit bovenstaande blijkt dat vooral allerlei zaken in de luchtvaart aan het verbeteren zijn, dat is te danken aan de EU-boycot. Ze zetten wel een grote smoel op dat zij Europese maatschappijen kunnen boycotten, maar doen ze dat dan is het afgelopen met het toerisme.
Overigens is dat 30-dagen toeristen visum (VOA) ook inhgesteld om de toeristen niet al te ver van Java af te laten drijven, het geld blijft zodoende op de plekken waar men het graag wil hebben. Het is bijna ondoenlijk om een lange boottrip met Pelni te maken op een 30 dgn visum. Ook al die pottenkijkers in de buitengewesten moeten ze in Jakarta niets van hebben. Kom je in Indonesia wat verder van de bewoonde wereld dan zie je vreselijke toestanden, althans als je daar oog voor hebt.
[quote=Insos7;434293@surya
Strenger? Ja absoluut, je moet je tegenwoordig legitimeren op de binnenlandse vluchten en in Papua handhaven ze tegenwoordig de rook en pinang verboden op vliegvelden, bordjes hingen er al jaren maar nu word je toch echt naar de rookruimte verwezen. De eerste indonesier is veroordeeld voor het uitvoeren van een paradijsvogel uit Papua Als reiziger kan je eigenlijk helemaal niet in de problemen komen dus begrijp niet wat je wil gaan “regelen”. Ontduiking is geen enkel probleem, niks is eigenlijk een probleem maar voor reiziger niet echt van toepassing maar als er een plek in de wereld is waar je makkelijk kan verdwijnen dan is het in Papua.[/quote]
De gewone reizigers en dat zijn meer dan 99% (ik roep maar wat) kan bijna nooit in de problemen komen.
Meestal gaan ze de regels volgen , of zorgen de travelburo wel goed voor hun .Voor de papieren en eventueel gids .
De probleem is bij dat kleine % die niet als gewone reizigers gedragen .
En dan komen ze in de problemen.
En zeker als ze in de handen komen van corrupte ambtenaren.
Ik lees , pinang verbod , wel grappig om het te weten .
Wist ik niet eens.
Ik zie me al , chaaeek, tjuh , tjeprot , krijg de gilmmende tegels een rooie laag erbij .
Bijna dezelfde verhaal heb je ook in Singapura , toen ik daar in in de jaren 80 even stopover maakte .
Ze krijgen ook hoge boete als ze op straat spugen.
