Met ons gezin op de bonnefooi rondreizen in Indonesie

Hallo medeforummers,

Ik heb een vraag aan jullie, komend jaar gaan wij met ons gezin ( met twee dochters, 11 en 7) een half jaar rondtrekken door Zuid Oost Azie. Met Thailand hebben we al wel ervaring maar nu plannen we ook om naar Vietnam, Cambodja, Laos, Maleisië ( vaste land en sabah/sarawak) en Indonesië te gaan . Voor Indonesie zijn we nu op zoek naar goede tips en adviezen. Aangezien we dus met een gezin reizen, moeten we rekening houden met accommodatie ( liefst 4 persoons/ familie room), activiteiten ( 4 daagse trekking zit er nu niet in) en interessante plaatsen om aan te doen met kinderen. Nu zijn de meiden wel wat gewend van de vorige reizen, Tempels vinden ze “cool”, 7 uur in een gammele bus met lokale mensen en kippen is “erg gezellig”, eten op een nachtmarkt is “ lekkere sticky rice hebben ze hier.” Oftewel we mogen blij zijn met zulke makkelijke reismeiden. Toch is een zwembad en nu en dan de 4 P’s ( Pizza, Patat, Pannenkoeken en Pasta) een welkome afwisseling.
We proberen echter zo veel mogelijk de ECHTE toeristenhotels te mijden en hebben dan liever een leuk guesthouse met zwembad en gaan dan wel met de tuktuk naar de 4 P’s en daarna weer snel terug naar “ons rustige balkon in de tropische tuin waar onze bungalow staat”… ( get the picture?)

Alle info die jullie ons kunnen geven die daar op aansluit is dus meer dan welkom….

Hallo McFly,

Zojuist beantwoordde ik een vraag van je over India, en nu pas zie ik deze post. Blijkbaar zijn de plannen behoorlijk veranderd.

Indonesië is een fantastisch land, wij zijn er gedurende onze wereldreis in totaal ruim 3 maanden geweest. Echtet niet met kinderen.

Het is goed dat jullie kinderen flexibel zijn en tegen de ongemakken bestand zijn. Indonesië is echter nog wel een stapje lastiger dan Thailand en Maleisië. Hoe klinkt 3 dagen op een Pelni-schip met kakkerlakken? Je kan natuurlijk ook vliegen tussen de eilanden, al hebben wij dat niet gedaan.

De hotels en gasthuizen is een ander punt. Het toerisme in Indonesië is nog altijd ingestort, en vele accommodaties zijn er gewoon niet meer. Ik weet niet of een recente Lonely Planet daar mee bekend is. Maar het punt is dat er op vele plekken weinig aanbod is.

Zwembaden zijn trouwens sowieso moeilijk te vinden. Richt je maar meer op de meren, zoals Lake Toba of Lake Maninjau op Sumatra. Of een boottrip van Gili Air (bij Lombok) naar Komodo en Flores.

Al met al zijn er vele mooie plekjes te vinden, maar de trips ertussen zijn wat lastig. Als je meer wilt weten dan hoor ik het wel.

Ik heb 3 maanden geleden een kleine reisje gemaakt vanaf Padang naar Medan.
Met een huurauto + chauffeur.
Voor zover ik weet zijn er genoeg bussen die in 3 verschillende grootte rijden tussen Padang en Medan .

Als ik de kosten en de afstanden berekend zou ik i.v.m comfort en de kinderen een huurauto nemen.
Hotels zijn bijna overal te vinden , van eenvoudig (Melati I-III klasse = Indonesische " ANWB" hotelklasse) , de 1-4 sterrenhotels en diverse guesthouses.
De Melati hotels (III) kan je al krijgen tot ongeveer 300.000 rp per kamer incl ontbijt .
Ik dach al met airco . En redelijk schoon , tenminste die we gezien hebben.
Voor de kinderen kan je extra bedden vragen.
Dat kan men vinden door bij elke grote steden naar de plaatselijke V.V.V. (Dinas Pariwisata te gaan ) .Daar kan je info krijgen van Indonesische hotels en sterrenhotels).
Zwembad kan je altijd nemen als je bij een strerrenhotel logweert of desnoods als betalende gast voor een paar uren gaat zwemmen(heb ik niet gedaan ).
In Jakarta (Java) kan men het wel doen , mag aannemen dat het in Sumatra ook kan.

Op Java kan men gerust reizen , het is zo fijnmazig voorzien van openbaar vervoer , hotels , guesthouses etc.
En ze hebben ook openbare zwembaden , de 4P formule is ook aanwezig.
Op Sumatra niet , alleen bij de grotere steden.
En als jullie daar met O.V reizen , vergeet niet om voldoende lunchbox(brood) en drinks mee te nemen.
Voor het geval dat jullie geen goede (schone) restaurants kan vinden.
Bij elke grotere stad kunnen jullie mondvoorraad halen bij de plaatselijke Malls en ook bij de zgn " Foodcourts" gaan eten.

Hallo,

In 1995 zijn we met z’n tweeën op huwelijksreis een maand door Indonesie gegaan met de rugzak. De ene gaat naar Hawai all inclusive en wij gaan primitief lopen doen … :slight_smile:

Sumatra hebben we toen alleen niet aangedaan wel Java, Bali Lombok. Nu met de meiden zullen we wat meer op moeten letten dus bedankt voor de info.

Marty

Onze ervaringen in ZO Azie kan je inderdaad op de Adventure Travel website teruglezen. Maar ook in het Nederlands op
http://wereldreis.zondervleugels.nl

http://www.verrereizenmetkinderen.nl ken ik inderdaad. Die gaat meer over gezinnen die echt lange reizen maken. Wij willen dat ook nog wel eens gaan doen, maar de situatie laat dat nu even niet toe. De website van Sabine (http://www.vakantie-met-kinderen.com) richt zich dan ook op “gewone” vakanties met de kids. Maar ook wel naar verre bestemmingen.

Ervaringen uitwisselen lijkt me prima. Vraag maar raak, in dit forum, of direct via de contact formulieren op onze websites.

Groeten,

Patrick.

1995 en 2009 , een verschil van bijna 14 jaar .
Je zal rot schrikken als je nu Indonesia gaat bezoeken .
De luxe , de grote sterren hotels , Malls , etc .

Uiteraard heb je ook de andere kant van de medaille , dat er nog armoede bestaat .
Maar dat heb je ook in 1995 al gezien.

???

Op Sumatra ben ik nog niet geweest, maar op Java, Bali, Lombok en Sulawesi is in (bijna) elke stad wel een hotel met zwembad te vinden (en ook wel meer dan eentje). Op Sumba en Flores is het moeilijk, maar daar zijn prachtige stranden waar de kids veilig kunnen dollen. (Op o.a. Bali en de zuidkust van Java is het soms onverantwoord te zwemmen ivm onderstromen, zeker voor kinderen.) Genoeg mogelijkheden, al is een hotel met zwembad wel vaak iets duurder dan een hotel zonder zwembad.

Niet doen. Zwemmen in een zwembad van een hotel is een veel beter idee!

Ik ben slecht in twee openbare zwembaden geweest (eentje in Blitar, de andere weet ik niet meer) en ik vond het echt geen fijne ervaring. Ik was de enige vrouw die het water in ging, en alle kids van 16-20 jaar hingen continu met open monden om me heen te kwijlen :wub: (Ik had mijn kleding aangepast.) Bovendien waren de baden alles behalve schoon volgens westerse normen.

Mogelijk worden de kids minder aangestaard dan een volwassen vrouw, maar aangezien moeder lief vast ook lekker wil plonzen raad ik een particulier bad aan, ook als dat een paar centen kost.

Je schrikt je inderdaad rot, vooral op Java. In 1995 was het nog aangenaam toeven, maar anno 2009 bouwen ze maar raak, zonder echte planning. Natuur- en waterwingebieden worden gedachteloos opgeofferd aan de “vooruitgang”. De laatste twee maanden ben ik een soort afscheidstrip op Java aan het maken, na 19 jaar ben ik dit overvolle en sterk vervuilde eiland meer dan zat. Ik ga verder naar het oosten, waar het leven nog zo is als op het moment waarop ik in 1991 Indonesië zo een aangenaam land vond. De wegen op Java zijn al jaren aan groot onderhoud toe, sommige steden zijn verkeerstechnisch dicht geslibd om aan het verkeer deel te nemen staat men voortdurend in de file. Er zijn heel veel auto’s bijgekomen de laatste jaren, dat komt vooral door het afschaffen van de hoge belastingen op deze voertuigen. De verkoop van motorfietsies is volledig uit de hand gelopen en zijn deze vervoermiddelen de pest in vooral de Indonesische steden geworden. Er rijden er momenteel 49 miljoen rond, waarvan bijna 6 miljoen in Jakarta alleen al. De meeste motorrijders trekken zich niets van de verkeersregels aan. Al dat toegenomen verkeer zorgt voor een gigantische vervuiling, zeker omdat er in Indonesië nog steeds gebruik wordt gemaakt van gelode benzine. Van infrastructuur heeft de Javaan geen rijst gegeten, ze doen maar wat op het gebied van wegenaanleg. Nieuwe wegen zijn vaak binnen een jaar kapot gereden.

Ik heb de laatste 11 jaar in Solo gewoond, dat de afgelopen 2 jaar wordt geteisterd door overstromingen. Het immense stuwmeer Gajah Mungkur, ten zuiden van de stad bij Wonogiri, dat 45 meter diep is ligt vol slib, weggespoelde vruchtbare aarde. Als het een beetje regent dan moeten de sluizen opengezet worden want anders begeven de dijken het. Is zo een sluiswachter in slaap gevallen en vergeet zijn werk dan gaat er een ramp gebeuren, bij dijkdoorbraak komt er een gigantische watermuur op Solo af. Elke keer als het regent zit je af te vragen komt het water nu het huis binnen of niet? Vaak stopt het net bij de drempel van de voordeur. Je zou bijna Allah gaan danken voor zijn goedertierenheid. Er zijn op Java schitterende plekken, ik heb ze bijna allemaal een of meerdere keren bezocht. Nog even dan is het “Daaaah Jowo” en ga ik naar een plek waar internet schaars is, het mobiele telefoontje nauwelijks gebruikt kan worden en je de deur niet op 3 sloten hoeft te doen uit angst voor criminaliteit. Echter ook slaat de ontwikkeling in Oost-Indonesië hard toe, zeker op het gebied van vernietiging van de natuur door eindeloos gezaag in de bossen, mijnbouw en wegenaanleg. Op de meest afgelegen plekken zie je grote hoeveelheden plastic in zee drijven. Over een jaar of 5 is daar ook veel meer verziekt dan op het moment het geval is. Er zal in Indonesië een grote mentaliteitsverandering moeten plaatsvinden, zeker op het gebied van natuurbehoud en milieubescherming, want het land lijkt nu op een grote smerige vuilnisbelt. Waar men nauwelijks oog heeft voor de schitterende en unieke natuur, want die is door Hem geschapen voor de mens. Afijn over een jaar of 5 kan ik met pensioen, als tegen die tijd de pensioengerechtigde leeftijd niet tot een jaar of 80 is opgetrokken. Ik kan mij dan gaan opmaken voor het schrijven van mijn Indonesische memoires, die gekenmerkt zullen worden door uitersten, maar die zijn typerend voor Indonesië.

PS Ik werd hevig geïntrigeerd door het mooie woord “bonnefooi” dat is afkomstig van het Franse “à la bonne foi” wat “in goed vertrouwen” of “op goed geluk” betekent. Vgl. het Latijnse Bona Fide.

Het is precies zoals je zegt: in de grote steden zijn hotels met zwembaden wel te vinden. Ook de reactie van surya atmadja geeft dat aan: in de steden voldoende sterren hotels.

Maar zoals “Boomaap” al aangeeft: die steden zijn nou niet de plaatsen waar je als toerist naar toe wilt. Het platteland is waar je zijn moet, of beter nog: de minder bevolkte eilanden in de archipelago.

Wij zijn in 2002 geweest, maar ik neem aan dat al die mooie plekken nog niet verdwenen zijn.

Jullie moeten wel rekening houden met de kids , de 4P faktor.
En je kan ook niet zomaar ergens op straat eten , alles moet zo perfect mogelijk verlopen , zonder voedselvergiftiging , de aanwezigheid van openbaarvervoer.
En de beperkte tijd die jullie hebben ,rekening houden met je eigen vakantie en of de schoolvakantie.

Minder bevolkte eilanden betekent ook minder faciliteiten op het gebied van openbaar vervoer.

Duidelijk een uitspraak van iemand die niet weet waar hij over spreekt. Ik ben op heel wat eilanden in Oost Indonesie geweest en kan me niet herinneren ooit enige moeite gehad te hebben met openbaar vervoer. Soms duurt het wat lang, kan ik me herinneren van Sidangoli op Halmahera, maar ja dat is een heel rustig plaatsje, twee uur later was ik op weg en zat naast de chauffeur in een Kijang Innova 2008, dat zijn daar de taxi’s, die verhuren per plaats, als ie niet vol komt moet je een dealtje maken of wachten tot ie vol is. Is overigens ook met bussen op Java zo in stille plaatsen. Ik ben op plaatsen als Pulau Obi, Suli, Makian en noem maar op geweest en heb nooit tegen me zin in hoeven lopen. Op Papua hetzelfde.

4 personen , waarvan 2 kinderen van 11 en 7 jaar oud.
Met moet rekening houden met 4P ,de beschikbare plaatsen mbt openbare vervoer.

Jou situatie en jou " eisen" vwb accomodatie en vervoer zijn zeker dezelfde als van de anderen ?.

Niet iedereen wil zoals SA (here comes The Bosss :D) in een nieuwe grote auto zich van sterrenhotel naar sterenhotel laten vervoeren. Trouwens in de meer afgelegen gebieden is de keuze van accommodatie heel anders. U bent toch nooit op andere plaatsen geweest dan in een paar vervelende steden op Java en nog nooit op het platteland, daar woont toch geen elite. U schuwt avontuur, maar ja wat wil je van een verzekeringskantoorpik, dat is de levend geworden SAaiheid.

NB Sorry ik vergeet uw laatste avontuur naar Medan en Padang.

Ja inderdaad “Boomaap” Bonnefooi komt van het franse “a la bonne foi” . Nu ik er meer over nadenk is dat eigenlijk wel een hel goede omschrijving van onze reis. We gaan inderdaad “In goed vertrouwen” en overtuigd van ons “goed geluk” deze reis met het hele gezin aan. Bedankt voor deze eye opener en je posting op mijn vragen.
We hebben zeker niet de ilusie dat we Indonesie terug zullen vinden zoals we het in 1995 hebben achter gelaten. We willen dan ook Java wel mijden en meer de ( toen nog) minder ontwikkelde delen bezoeken. We willen sowieso naar sabah en sarawak dus vanuit daar kijken we hoe we verder gaan.

Marty

Het is een goede zaak dat u voortdurend mijn ongelijk probeert aan te tonen, het blijft echter vaak bij een schlemielig “proberen” daar u zich bezig houdt met theorie en ik met de praktijk. Had u hier niet ooit geschreven dat u “slechts” twee keer de bus had genomen tijdens de -tig keren dat u naar Indonesië bent geweest? En dat waren nog luxe Damri bussen. Vaak heb ik in Indonesië geen eisen maar pas me als een bunglon aan de situatie aan, als je gaat eisen dan wordt er bijna nooit aan die eisen voldaan en voor dat je het weet heb je een hartverzakking. Nou is het voor u natuurlijk anders. U hoeft maar wat bijtende bevelen in dat archaïsche bahasa Betawi van u te geven en het grauw kruipt voor u als Boss. Ik ben maar een eenvoudig handelaartje zonder enige verbeelding, ik zou me rot gaan schamen als ik me zo moest gedragen. Koloniale tijden zijn immers allang voorbij, en van de feodale trekjes in uw cultuur moet ik weinig hebben. U geniet er natuurlijk van, want in het democratische Nederland bent u, terecht, niet meer dan nummer zoveel. U komt op Java veel meer tot zijn recht, het is dan ook zeer verwonderlijk dat u in Nederland blijft hangen, terwijl uw hart boven Java zweeft. Over openbaar vervoer op Java zou ik een hoop gruwelverhalen kunnen vertellen, maar laat ik eens een positieve kant noemen. Er is altijd plaats in een vervoermiddel, met het gevolg dat ze overvol kunnen zijn. Ik zie die Marty met wederhelft en dochters al langs de kant van de weg staan ergens in de kampung en hun hand uitsteken als er een angkot aankomt, die kan je immers overal aanhouden. Al is het op de tolweg, ze stoppen wel, tot ergernis van het overige verkeer. Zitten er in zo een angkot van het merk Suziki Carry al 20 m/v dan wordt er rustig geroepen “geser, geser…”, opschuiven en wordt er plaats gemaakt. Ik stel me zo voor dat de dochters van Marty hier de schoonheid van een bintang pilem toegedicht krijgen. De mensen voorin worden naar achteren verwezen, de twee dochters krijgen een ereplaats. De hele angkot roemt de schoonheid van de dochters, zeker als ze blond zijn dan vallen er gegarandeerd een paar flauw, nog nooit in het echie gezien. De ouders worden gecomplimenteerd met het pintar maken van kinderen. De moraal van deze paar zinnen is “samen delen”, dat is op Java, zeker in de kampung nog sterk aanwezig. Niet in het segment waar dhr. SA zich toe rekent, de “elit” die vergaren hun rijkdom en status zonder mededogen over de ruggen het soort mensen, die ik boven noem, heen.

Hi Marty,

Leuk dat een woord door de betekenis te noemen een extra dimensie krijgt. “Je vous souhaite une journée à la bonne foie”. Sorry mijn Frans is niet meer wat het is geweest, zal wel sterven van de fouten. Ik ben heel lang geleden in Kuching - Sarawak geweest, ik denk 1993 of zo. Ik kan me herinneren dat ik onmiddellijk weer de korte verhalen van W. Somerset Maugham ging lezen, want dat sfeertje heerste daar. Ik geloof dat ik van deze schrijver een beetje de zuurheid heb overgenomen als ik de reacties op dit forum lees. Ik kan je zijn korte verhalen die zich in Z.O. Azie afspelen ten zeerste aanraden als voorbereiding op je reis, daar kan Lonely Planet echt niet tegenop. Ik vrees dat ook Kuching erg veranderd is, gezien de Maleische voorliefde voor alles dat modern is, ze doen het echter op dit gebied veel beter dan de Indonesiërs. Heel toevallig vlieg ik de 13e, mijn favoriete datum om te vliegen ,naar Pontianak, ik wil dan de bus naar Entikong aan de grens naar Sarawak nemen, ik heb namelijk een nieuw visum nodig. Daar ik Batam al heel vaak gezien heb doe ik het dit keer op deze wijze. Ik ga niet naar Sarawak, maar loop hoogstens naar de Maleisische grenspost om te laten stempelen en loop weer terug voor een nieuw visum van 30 dagen, anders is daar niet verkrijgbaar. De kans is ook groot dat ik 1 dag te laat ben, dus zal ik moeten betalen voor overstay, geen punt, voor een dag zullen ze me niets maken. Een tip is misschien dat Batavia Air rechtstreekse vluchten van Pontianak naar Yogyakarta heeft (688.000 Rp) Vanaf Yogyakarta kan je naar Ternate, Makassar, Ambon, Bali en Lombok vliegen. Een verblijf in Yogyakarta is verre te verkiezen boven het verschrikkelijke, smerige en dure Jakarta waar er voor de toerist nauwelijks iets te beleven staat want alles wordt verpest door ergernis veroorzaakt door de files, de vuiligheid en luchtvervuiling in deze stad.

Nu heeft Boomaap een ander visum dan de gemiddelde bezoeker van dit forum, maar de meeste van ons kunnen geen visum run doen in West-Kalimantan: in Entikong kun je GEEN visa on arrival krijgen.

Sarawak is erg leuk! Kuching heeft een mooie promonade langs de rivier (leuk bij zonderondergangen), orang utans, iban, bako NL, neusapen… Toch wel een van de meest bijzondere stukjes van Maleisie waar ik geweest ben.

Hi Jenny, omdat ik de laatste keer door het veranderen van de dienstregelingen van de ferries op Batam, het is daar erg stil geworden na het veranderen van de fiskal regels, te laat was voor mijn visumagent in Singapore, ben ik met een 30 dagen visum (VOA) het land binnengekomen. Volgens mijn informatie kan men sedert enkele maanden wel een VOA in Entikong krijgen en ook op het vliegveld van Pontianak. Afijn je hoort wel van me mocht dat niet zo zijn, maar mijn info is vrij betrouwbaar.

Voor ieders informatie, alles over VOA (Visa on arrival):

Free Short Visit Visa for Tourists

Nationals of the following countries do not require a visa:

  1. Thailand
  2. Malaysia
  3. Singapore
  4. Brunei Darussalam
  5. The Philippines
  6. Hongkong Special Administration Region(SAR)
  7. Macao Special Administration Region(SAR)
  8. Chile
  9. Morocco
  10. Peru and
  11. Vietnam

This facility has the following certainties:
[ul]
[li]Valid for tourist, social visit, attending convention / seminar / conference, and business.[/li][li]Valid for a short visit up to one months stay, non-extendable, inconvertible, and not for working.[/li][li]The extension of stay may be permitted subject to approval from the ministry of justice for the case of **Force Majeure, **extremely bad weather condition, serious illness or serious accident.[/li][li]All visitors must be in possession of passport for at least six months at the time of arrival and should have the proof of an onward passage, either return/round-trip or through ticket.[/li][li]All visitors should provide a proof of cost of living guarantee for at least US$ 1,000.00, either cash or traveler’s check and should be shown to Immigration officer at the airport. [/li][/ul]Visitors using this facility must enter and exit from certain airports and seaports in Indonesia, as follows:

Airport: Polonia (Medan-North Sumatera), Simpang Tiga (Pekanbaru-Riau), Hang Nadim (Batam-Riau), Tabing (Padang-West Sumatera), Soekarno-Hatta (Jakarta), Husein Sastranegara (Bandung-West Java), Adisumarmo (Solo-East Java), Juanda (Surabaya-East Java), Ngurah Rai (Denpasar-Bali), Selaparang (Mataram-West Nusa Tenggara), Eltari (Kupang-East Nusa Tenggara), Supadio (Pontianak-West Kalimantan), Sepinggan (Balikpapan-East Kalimantan), Hasanuddin (Ujung Pandang-South Sulawesi), Sam Ratulangi (Menado-North Sulawesi), Pattimura (Ambon-Moluccas), Frans Kasiepo (Biak-Irian Jaya), Blang Bintang (Banda Aceh, only for citizens from ASEAN countries).

Seaport: Belawan (Medan), Batu Ampar & Sekupang (Batam), Nongsa Terminal Bahari & Teluk Senimba (Batam), Tanjung Pinang (Riau), Tanjung Periuk (Jakarta), Tanjung Mas (Semarang), Tanjung Perak (Surabaya), Benoa & Padangbai (Bali), Bitung (North Sulawesi), Yos Sudarso (Ambon), Lhokseumawe & Malahayati (Aceh, only for citizens from ASEAN countries).

Borderline Gate: Entikong (between West Kalimantan and Serawak, Malaysia).

Please be re-informed that all visitors, regardless of their nationality and purposes, who wish to travel to **Aceh, Moluccas, **and Irian Jaya must obtain a special permit from the Indonesian Immigration Authority, and also the State Department in the capital city of Jakarta before entering these areas.

Ow, is het weer eens veranderd? De website die ik gebruikt had, is blijkbaar niet meer up to date. (Lijkt op diegene die jij hierboven post, met als belangrijke verschil dat je geen VOA kan krijgen bij border crossings.)