Beste mensen,
dit is voor mij nieuw… maar ik heb echt even hulp nodig…
mijn vriend en ik zitten in een hele moeilijke situatie…
wij zijn straks 7 maand samen maar we hebben elkaar in 2008 ontmoet…
ik ben echt heel erg gek op hem… in mijn hart weet ik dat hij dat ook op mij is…
zijn familie heb ik nog niet ontmoet maar wel zijn oom in istanbul en een neef…
tevens heb ik zijn broertje op de webcam gezien… spreek ik een andere neef vaak via facebook… en heb ik het telefoonnummer van zijn zusje… zijn moeder en zusje spreken alleen turks dus ik kan niet echt met ze praten maar
vaak wilde zijn moeder mij spreken als hij met mij aan het bellen was.
nu is hij terug in de toeristenplaats waar hij werkt.,
ik kon ook als hostess in die zelfde plaats werken,… hij heeft toen gezegd beter van niet… allebei 15 uur op een dag werken we zullen elkaar niet kunnen zien… mannen achter jou aan ik jaloers… vrouwen achter mij aan jij jaloers… we krijgen dan alleen maar heel veel ruzie…
hierbij besloten we oke… ik blijf in Nederland… wel hadden we afgesproken dat ook hij dan niet terug zou gaan maar in dorp zou blijven bij zn ouders…
helaas lukte het niet om hem naar nederland te krijgen omdat ik veel gedoe heb op me werk… en eigenlijk moet ik gewoon een andere baan hebben om hem hier te kunnen krijgen.
hierdoor is hij dus toch terug gegaan en werkt hij weer in een restaurant waar hij er toch voor moet zorgen dat de gasten weer terugkomen in hun restaurant ( vooral de vrouwtjes uiteraard)…
ik ben heel duidelijk naar hem geweest dat ik moeite heb met vertrouwen en dat ik het heel erg moeilijk vind dat hij daar aandacht moet geven aan andere vrouwen… lachen met andere vrouwen etc. terwijl ik hem niet een aan kan raken ik kan niet naar hem kijken ik kan niet met hem hardop lachen en zn heerlijke lach zien…
mijn jaloezie wordt op dit moment erg groot… en dat is beetje gekomen omdat hij in begin echt liet merken dat ik de enige vrouw ben die hij wil… ik geloofde het ook echt… maar we hebben veel ruzie gehad over het feit dat het me niet lukt om hem in Nederland te krijgen…
zelf heb ik veel moeite om over mijn gevoelens te spreken… dus dan praat ik eerst een uur over allemaal dingetjes die er eigenlijk niet toe doen en net op moment dat ik dan wil zeggen wat er echt aan de hand is kapt hij het gesprek af… dit betekent dat ik meerdere malen heb opgekropt wat me echt dwars zit… hierdoor… doordat ik me onbegrepen voelde en dacht LUISTER NOU EENS NAAR ME…!! heb ik echt heel erg veel tegen hem geschreeuwd… maar echt heel erg geschreeuwd…
hierdoor is hij tegen mij heel erg koud en afstandelijk geworden. hij zegt vaak… ik hou heel veel van je daarom kan ik van jou accepteren maar is echt niet normaal hoe je tegen mij doet…
ik zeg ook dat ie gelijk heeft maar dat het me pijn doet dat hij zo tegen mij doet… ik heb meerdere malen gezegd dat het me spijt dat ik zo tegen hem schreeuw… en dat ik zn liefde weer wil voelen…
momenteel voel ik niet meer dat ik alles voor hem ben…, hij is heel druk waardoor ik hem amper kan spreken… ik zit nu thuis dus heb heel de dag niets te doen… en daardoor besef ik mij nog meer hoe weinig we elkaar sprekenof naja weinig we spreken elkaar 3/4 x per dag dus zo weinig is het helemal niet maar vergeleken met hoe het eerst was… is het wel heel weinig…
ik heb hem gevraagd om nu voor mij te vechten… toen hij op wilde geven heb ik alles op alles gezet… en toen was hij er ook van overtuigd dat we moesten vechten…
nu ben ik op en het enige dat ik wil is dat hij nu mij steunt…!!
dat hij juist nu heel erg lief voor me is… me weer even het gevoel geeft dat ik zijn meisje ben… en dat ie ervoor zorgt dat ik me geen zorgen meer maak…
hij toont momenteel echter geen enkele emoties meer… als ik iets tegen hem zeg… zelfs als ik zeg dat hij me pijn heeft gedaan… zegt ie oke schat… komt goed schat… okee is goed…
dan denk ik WTF oke is goed…!! doe er iets aan…
achteraf als ik hem dan vraag wat het met hem doet als ik zoiets zeg tegen hem… dat ie me pijn doet… dan zegt ie dat als ik pijn heb hij ook pijn heeft… en dat hij niet wil dat ik me zo voel…
hij zegt telkens het komt goed en ik vecht ook… maar ik zie het gewoon niet meer zo goed…
we zitten nu in een cirkel als ik leuk doe… doet hij geirriteerd… als hij leuk wil doen ben ik nog geirriteerd… en ik vind dat hij lief en leuk tegen mij moet doen… dan wordt ik dat vanzelf weer tegen hem… hij vind dat ik niet telkens tegen hem moet zeggen dat hij lief moet doen enz dat het dan vanzelf wel komt…
maar ik wordt gek van het… het komt vanzelf wel goed… ik wil dat hij nu even iets doet waardoor ik me iets beter voel en dat vervolgens de tijd zal laten zien dat het beter wordt…
hij zegt dat hij niet op commando leuk kan doen…
wat moeten we nu?! wij zitten een beetje in een cirkeltje waar we niet meer uitkomen…!! kunnen jullie ons helpen asjeblieft!!!
want als er 1 ding is dat duidelijk is… is dat mijn liefde voor hem zo groot is… dat ondanks dat ik momenten heb dat ik tegen hem zeg op deze manier ga ik bij je weg… er ook nog steeds op hoop dat ik met hem ga trouwen kindjes krijg enzo…