mijn relatie gaat kapot.. hoe wordt het beter..

Beste mensen,

dit is voor mij nieuw… maar ik heb echt even hulp nodig…
mijn vriend en ik zitten in een hele moeilijke situatie…

wij zijn straks 7 maand samen maar we hebben elkaar in 2008 ontmoet…

ik ben echt heel erg gek op hem… in mijn hart weet ik dat hij dat ook op mij is…

zijn familie heb ik nog niet ontmoet maar wel zijn oom in istanbul en een neef…
tevens heb ik zijn broertje op de webcam gezien… spreek ik een andere neef vaak via facebook… en heb ik het telefoonnummer van zijn zusje… zijn moeder en zusje spreken alleen turks dus ik kan niet echt met ze praten maar
vaak wilde zijn moeder mij spreken als hij met mij aan het bellen was.

nu is hij terug in de toeristenplaats waar hij werkt.,

ik kon ook als hostess in die zelfde plaats werken,… hij heeft toen gezegd beter van niet… allebei 15 uur op een dag werken we zullen elkaar niet kunnen zien… mannen achter jou aan ik jaloers… vrouwen achter mij aan jij jaloers… we krijgen dan alleen maar heel veel ruzie…
hierbij besloten we oke… ik blijf in Nederland… wel hadden we afgesproken dat ook hij dan niet terug zou gaan maar in dorp zou blijven bij zn ouders…

helaas lukte het niet om hem naar nederland te krijgen omdat ik veel gedoe heb op me werk… en eigenlijk moet ik gewoon een andere baan hebben om hem hier te kunnen krijgen.

hierdoor is hij dus toch terug gegaan en werkt hij weer in een restaurant waar hij er toch voor moet zorgen dat de gasten weer terugkomen in hun restaurant ( vooral de vrouwtjes uiteraard)…

ik ben heel duidelijk naar hem geweest dat ik moeite heb met vertrouwen en dat ik het heel erg moeilijk vind dat hij daar aandacht moet geven aan andere vrouwen… lachen met andere vrouwen etc. terwijl ik hem niet een aan kan raken ik kan niet naar hem kijken ik kan niet met hem hardop lachen en zn heerlijke lach zien…

mijn jaloezie wordt op dit moment erg groot… en dat is beetje gekomen omdat hij in begin echt liet merken dat ik de enige vrouw ben die hij wil… ik geloofde het ook echt… maar we hebben veel ruzie gehad over het feit dat het me niet lukt om hem in Nederland te krijgen…

zelf heb ik veel moeite om over mijn gevoelens te spreken… dus dan praat ik eerst een uur over allemaal dingetjes die er eigenlijk niet toe doen en net op moment dat ik dan wil zeggen wat er echt aan de hand is kapt hij het gesprek af… dit betekent dat ik meerdere malen heb opgekropt wat me echt dwars zit… hierdoor… doordat ik me onbegrepen voelde en dacht LUISTER NOU EENS NAAR ME…!! heb ik echt heel erg veel tegen hem geschreeuwd… maar echt heel erg geschreeuwd…

hierdoor is hij tegen mij heel erg koud en afstandelijk geworden. hij zegt vaak… ik hou heel veel van je daarom kan ik van jou accepteren maar is echt niet normaal hoe je tegen mij doet…
ik zeg ook dat ie gelijk heeft maar dat het me pijn doet dat hij zo tegen mij doet… ik heb meerdere malen gezegd dat het me spijt dat ik zo tegen hem schreeuw… en dat ik zn liefde weer wil voelen…

momenteel voel ik niet meer dat ik alles voor hem ben…, hij is heel druk waardoor ik hem amper kan spreken… ik zit nu thuis dus heb heel de dag niets te doen… en daardoor besef ik mij nog meer hoe weinig we elkaar sprekenof naja weinig we spreken elkaar 3/4 x per dag dus zo weinig is het helemal niet maar vergeleken met hoe het eerst was… is het wel heel weinig…

ik heb hem gevraagd om nu voor mij te vechten… toen hij op wilde geven heb ik alles op alles gezet… en toen was hij er ook van overtuigd dat we moesten vechten…

nu ben ik op en het enige dat ik wil is dat hij nu mij steunt…!!

dat hij juist nu heel erg lief voor me is… me weer even het gevoel geeft dat ik zijn meisje ben… en dat ie ervoor zorgt dat ik me geen zorgen meer maak…
hij toont momenteel echter geen enkele emoties meer… als ik iets tegen hem zeg… zelfs als ik zeg dat hij me pijn heeft gedaan… zegt ie oke schat… komt goed schat… okee is goed…

dan denk ik WTF oke is goed…!! doe er iets aan…

achteraf als ik hem dan vraag wat het met hem doet als ik zoiets zeg tegen hem… dat ie me pijn doet… dan zegt ie dat als ik pijn heb hij ook pijn heeft… en dat hij niet wil dat ik me zo voel…

hij zegt telkens het komt goed en ik vecht ook… maar ik zie het gewoon niet meer zo goed…

we zitten nu in een cirkel als ik leuk doe… doet hij geirriteerd… als hij leuk wil doen ben ik nog geirriteerd… en ik vind dat hij lief en leuk tegen mij moet doen… dan wordt ik dat vanzelf weer tegen hem… hij vind dat ik niet telkens tegen hem moet zeggen dat hij lief moet doen enz dat het dan vanzelf wel komt…

maar ik wordt gek van het… het komt vanzelf wel goed… ik wil dat hij nu even iets doet waardoor ik me iets beter voel en dat vervolgens de tijd zal laten zien dat het beter wordt…
hij zegt dat hij niet op commando leuk kan doen…

wat moeten we nu?! wij zitten een beetje in een cirkeltje waar we niet meer uitkomen…!! kunnen jullie ons helpen asjeblieft!!!

want als er 1 ding is dat duidelijk is… is dat mijn liefde voor hem zo groot is… dat ondanks dat ik momenten heb dat ik tegen hem zeg op deze manier ga ik bij je weg… er ook nog steeds op hoop dat ik met hem ga trouwen kindjes krijg enzo…

Hej meid,

Ik ken jullie natuurlijk niet. Maar jullie kennen elkaar blijkbaar toch al langere tijd! Hoe oud zijn jullie?
Ik krijg van jou verhaal als eerste indruk dat jij erg veel (aandacht) van hem vraagt… je bent 7 maanden samen dus hebt misschien nog geen volledig zomerseizoen samen meegemaakt, maar je moet wel weten dat ze het dan erg druk hebben, en dat je het dan met heel wat minder aandacht moet stellen…

Misschien moet je proberen wat minder eisen aan hem te stellen? Elkaar 4 à 5 keer per dag horen is gewoon luxe… dus ik denk dat je gewoon teveel vraagt van hem …
Dat kan erg op zijn zenuwen gaan werken, zeker als hij het druk heeft met werken!!

Groetjes en succes!

Ik ben 23 hij is 27

ik denk ook wel dat je daar gelijk in hebt…

probleem is alleen dat wij door een kuttijd zijn gegaan vlak voor dat ie zou gaan…

hij had me beloofd niet te gaan en is toch gegaan daar heeft ie me mee gekwetst alsof et hem
niks kan schelen wat ik vind…

ik snap dat ie druk is… ik wil alleen graag even weer een goed gevoel hebben over ons…
even weer idee dat ik de moeite waard ben voordat het seizoen echt van slag gaat…

ja wij kennen elkaar al jaren…! en niet alleen de aandacht is et probleem… ik mis gewoon zijn begrip voor mij. hij weet dat ik et moeilijk vind hij weet dat ik et niet leuk vind… en hij weet dat ik jaloers ben, waarom toont ie geen begrip… maar krijg ik alleen maar woede en frustratie…?!

Ik vind het erg lastig om er iets over te zeggen omdat ik mijn relatie niet lang geduurd heeft. Maar hij is naar het toeristen gebied gegaan terwijl hij eigenlijk niet zou gaan, dat heeft jou gekwetst. Snap ik als hij het beloofd, maar wat ik wel weet is dat het in Turkije altijd 100 keer veranderd als ze iets afspreken en dat wat er gezegd wordt altijd maar afwachten is of het zo ook gaat. Misschien heeft hij wel een heel goede rede om daar toch aan het werk te gaan, misschien kunnen ze wel niet zonder het geld.
En ik denk ook dat het voor hem ‘leuker’ is om aan het werk te zijn. Hij moet wel heel hard werken enzo maar in het dorp heeft hij waarschijnlijk ook niet veel, omdat waarschijnlijk heel veel van zijn vrienden ook naar de toeristische gebieden gaan voor werk.

Jullie kennen elkaar al lang, en ik kan jouw gevoelens begrijpen. Maar ergens begrijp ik die van hem ook wel. Natuurlijk wil hij liever bij jouw zijn en niet met al die andere meiden praten!
Hij vind het misschien wel moeilijk om met jouw jaloezie om te gaan, voor hem is het zijn werk, is het dat al jaren en is het ‘normaal’. Maar hij begrijpt vast ook wel dat het moeilijk voor jou moet zijn, jullie hebben elkaar waarschijnlijk ook op die manier leren kennen?

Meid ik hoop heel erg dat jullie er samen uitkomen! Kop op!

Hoi ik ken jullie verhaal uiteraard ook niet volledig, maar sluit me aan bij de woorden van Fieeh. Ik denk dat je te veeleisend naar hem bent en als jij je jaloezie niet onder controle kan houden zal je denk ik meer kapot maken dan je lief is. En ik snap dat je dat niet zomaar de kop indrukt, maar probeer hem te minder mee te overvallen. Succes!!

Klopt !!

Ik moet ook zeker jaloezie onder controle krijgen
Eerst was ik ook niet zo jaloersgewoon gezonde jaloezie maar omdat ie zo koud tegen mij is gaan doen ben ik heel onzeker geworden

Tuurlijkikben ook blij voor hemdat ie lekker aan werk is enzogewoo leuk heeft

Maar hijheeft zelf voor mijgekozenkheb hem niet gedwongen… Hij weet ook precies hoe ik denk

Hij weet dat ik hemkwalijk neemdat hijnjet wil dat ik daar als hostess werkterwijl toen heb ikgezegd oke ik doehetniet maar dan wil ik ooknietdat jij gaat eerlijk is eerlijk toch

En daarom ben ik gewoon.heelkwaad dat h ij toch is gegaan en tegen mij zegt ik magniet

En prima dat hij daar werkt maar vorig seizoen liet hij veel meer van zich horen hij zegt nu dat zn baas strenger is… We zijn al zover bijelkaar vandaan als je elkaar dan 1x op dedag spreekt wat heb je dan voor relatieik denk niet dat ik daar tegen kan ikben een vrouw en ikheb zandacht nodig

Misschien handig om te weten hij spreekt vloeiend nederlands heel westers weinig bezig met geloof etc

Ook ik sluit me aan bij de vorige reacties.

Ik denk dat als je askim heel de zomer in het dorp bij zijn ouders blijft dat zowel hij en zijn familie niet kunnen overleven als hij geen geld binnen krijgt. En dat je hem 1x spreekt op de dag is nog steeds pure luxe, ik ken meisjes die in het zomerseizoen, ook nu al, hun askim soms twee of drie dagen niet kunnen spreken. Hooguit een heel kort gesprek via sms, bellen of facebook.

Ik snap wel dat jij ongelooflijk kwaad bent dat jij nu gewoon in nederland zit terwijl jij eigenlijk gewoon bij hem kon zijn en als hostess kan werken. Misschien moet je dan nu de touwtjes in eigen handen nemen en opnieuw werk zoeken voor daar?

Ik heb zelf geleerd dat wat gebeurd is al gebeurd is en dat je daar nadien niet meer te veel over na moet denken en het los moet laten. Zeker als je samen bent met een turk…je kan er niets meer aan veranderen en als jij zo blijft doen (op gebied van jaloezie en wantrouwen) snap ik ook wel dat het voor hem niet meer leuk is. Ik denk net zoals Angel dat je daar meer mee kapot maakt dan wat anders…

Heeft hij geen dag vrij? misschien moeten jullie dan een moment inplannen om echt een goed gesprek te voeren zonder woede en agressie. elkaar proberen te begrijpen, jij wat minder veeleisend zijn en hij wat toegeefelijker en liever…

Had je wel plannen om deze zomer die kant op te gaan of helemaal niet?

Hoi Hoi,

Ik kan me je woede heel goed voorstellen maar denk dat je beter boos kunt zijn op jezelf dan op hem…Sorry ik vindt het echt heel erg jammer voor JOU dat je die baan afgezegd heb en vindt dat ook heel wat dat hij dat zomaar even van je vraagt…aangeeft dat hij daar niet mee kan omgaan en nu het andersom is hij daar aan het werk dan moet jij maar alle begrip hebben. Ik ben helemaal niet van de jaloesie maar jullie hebben elkaar BEIDE aangegeven daar lastig mee om te kunnen gaan dus snap niet zo goed waarom hij je nu niet begrijpt???

Dat de dingen constant veranderen in Turkije en dat hij toch in het toeristen gebied is gaan werken dat snap ik wel maar goed wel heel vreemd dat hij liever niet had dat jij daar ook aan het werk zou gaan…

Ik zou je eigen weg gaan meid en inderdaad proberen alsnog van de zomer daar aan de slag te gaan je eigen weg proberen te gaan het is heel fijn dat hij zo goed Nederlands spreekt probeer erover te praten hoop dat jullie eruit kunnen komen samen.

Je hebt helemaal gelijk… het is ook niet leuk… en hij had ook de planning om niet te gaan normaal gaat hij samen met zijn neef van uit zijn dorp terug naar zn werk… maar hij is dit jaar 1,5 maand later gegaan omdat ik met papieren bezig was hem hier te krijgen… maar nu heb ik problemen met mijn baan en zei die sorry tan maar ik moet wel echt werken anders kan ik niet leven…

Ik had hem net nog aan de telefoon… we gaan door moeilijk tijd… we zeggen allebei nu we zoveel ruzies hebben… ons hart wil niet dat we uit elkaar gaan maar het verstand zegt iets anders… we hebben afgesproken dat hij meer zn best doet… meer van zich gaat laten horen en dat ik niet gelijk overal iets achter zoek… ook al ben ik soms wantrouwig dat niet gelijk aan hem laat merken zodat ons vertrouwen in elkaar kan groeien…
dat is nu een week geleden die afsprake… en sinds we het hebben afgesproken gaat het super goed… hij is lief… belt me veel stuurt filmpjes fotos e.d. enigste waar ik me aan erger is dat ik niet weet wanneer die vrij is ofzo… en dan denkt hij altijd van ze slaapt laat ik dr niet wakker maken(is ook zo) maar hij begrijpt niet da tik et fijn vind om n og even iets van hem te horen voordat ie gaat slapen…

ik ben trots op hem… dat hij door blijft vechten terwijl ik zo ongelofelijk moeilijk ben met vertrouwen enzo… ik ben er nu wel van overtuigd dat hij echt van me houdt…

Je laatste bericht klinkt al iets positiever meid, hou het vol zo…Hoe zit het nu met jouw plannen voor de zomer, hebben jullie iets afgesproken?
succes!

ik blijf deze zomer gewoon in nederland… omdat ik het zelf ook echt wil… mijn broer krijgt een kindje en daar wil ik bij zijn… het gaat gelukkig allemaal weer iets beter,… ik moet alleen over een half uur wordt ik jarig en ik mis hem nu meer dan ooit

@ Tantan: Gelukkige verjaardag!

Dat is inderdaad een moeilijke dag. Ik had het toen ook zeer moeilijk. Zijn telefoontje toen heeft me wel deugd gedaan. Ik was al aan het slapen en moet in mijn droom hebben opgenomen, want herinner me niet dat mijn gsm was afgegaan, ben wakker geworden van mijn askim die Happy Birthday aan het zingen was. De verjaardag van mijn askim zelf gaat nog erger worden denk ik, want dat is juist de dag dat we elkaar hebben leren kennen!

OKEE>.!! ondanks al jullie goede adviezen… ben ik toch verkeerd bezig geweest… ik heb een beetje teveel doorgedramt dat ik aandacht wilde.

ik heb 1,5 maand thuis gezeten… door problemen op werk… in die tijd zat ik thuis en hoorde ik 2 a 3x op een dag iets van hem eigenlijk voldoende net zoveel als voorheen… toch gaf ik veel commentaar…

nu hebben we vorige week ruzie gekregen en heeft hij gezegd dat hij wil nadenken…

eerst heb ik heel veel tegen hem gezegd dat het fout was hoe ik heb gedaan dat ik het nu ook echt inzie en dat ik wikl dat het goedkomt en of hij me asjebleift een kans wil geven om te bewijzen dat het goed komt…

niet slim werkte natuurlijk niet…

toen heeft hij 2 dagen lang… helemaal niets van zich laten horen… ook niet op de vraag of we nog samen waren of niet…

hij zegt dat ie wil nadenken…

na 1 dag heb ik hem gfestuurd ik laat je met rust totdat jij hebt nagedacht… na 2 dagen… stuurde hij via whatsapp dat ik niet boos op hem moet zijn dat hij sms van me moeder had gelezen( Ik wist niet dat ze hem iets gestuurd had, in deze sms had ze gezegd dat mijn boosheid en mijn schreeuw om aandacht puur komt uit het feit dat ik machteloos ben en hem heel erg mis en graag wil zien) zei hij dat hij haar sms had gelezen en niet wist wat hij moest zeggen dat hij daarom ook zo stil is ( ik dacht oke. nu ga ik ook even niet gelijk reageren ik ga hem laten zien dat ik weer meer aan mezelf denk en niet gelijk weer erboven op spring… hij stuurde dit om 12.51 vervolgens sturde hij 5 min later… waarom zeg jij niks… oke ik weet nu genoeg ( hij weet dat ik altijd reageer als hij dat tegen me zegt) maar ik dacht NEE… jij laat mij 2 dagen wachten niks van je horen terwijl ik je vraag of we nog samen zijn of niet en jij verwacht nu dat ik binnen 5 min iets van mij laat horen. toen zei hij je hoeft niet boos te zijn… en je komt online maar je zegt niets.

VERVOLGENS heb ik heel de middag niets van me laten horen omdat ik niet wist wat ik moest zeggen wel zat ik telkens met me telefoon in me hand om iets te sturen… toen belde hij om half 6 ofzo… ik nam op hij vroeg hoe het ging… en hij zij dat hij zich zorgen maakte omdat hij niets van mij hoorde… hij was lief toen… ik was blij ook dat hij belde… toen begon ik over dat ik weet wat ik heb fout gedaan… en toen zei hij gelijk dat hij weer moest douchen en dan weer aan het werk moest… toen vroeg ik hem ik wil 1 ding van je weten toen zei hij ik moet ophangen tanja… toen vroeg ik hem… zeg eens eerlijk… zijn we nu nog samen of zijn we echt uit elkaar… toen antwoorde hij met ik weet het nog niet… maar ik moet nu echt ophangen… toen hebben we dus opgehangen… paar uur later heb ik hem gewhatsappt… dat ik het lief vond dat hij mij belde. en dat hij een goede jongen is ( ik heb het gevoel dat ik hem heel onzeker heb gemaakt omdat ik alles wat hij deed afkeurde) niets deed hij goed genoeg enzo… en ik wil hem laten zien… dat hij niet zo fout is als ik heel de tijd heb gezegd…

nu heb ik nog steeds niets gehoord…

Ik weet nu niet of ik nog een vriend heb…

ik heb een vkanatie naar hem geboekt samen met mijn ouders 11 juli ( dit was een verrassing voor zijn verjaardag maar in een boze bui heb ik verteld dat ik hem wilde verrassen)

me ouders hebben geregeld dat hij bij mij in het hotel kan slapen mar moeten hiervoor wel 300 euro extra betalen…

ik zit me nu al sinds vorige week maandag helemaal op te vreten… ik heb nergens zin in… ik moet telkens huilen… ik ben onzeker… wordt gek van binnen en weet echt niet meer wat ik moet doen…

Wat vinden jullie hiervan?! en wat zouden jullie nu doen ik trek dit echt niet zo…?!

Jammer dat je ondanks alles niet wat meer naar de adviezen hebt geluisterd meid…je hebt er dus inderdaad meer kapot mee gemaakt als wat anders, zoals hier door verschillende mensen al voorspelt werd.

Ik snap heel goed dat je askim zich nu zo gedraagt. Dit zeg ik niet omdat ik me zo goed kan verplaatsen in hem maar ik heb net zo’n relatie gehad als die van jullie, 2 jaar geleden. Ik gedroeg me net zoals jou en mn askim is er vandoor gegaan, ik had toen nog niet door dat wat ik deed fout was en was nog maar 16jaar dus nog heel naief en onwetend. jij wist wat je fout deed en toch veranderde je er niets aan, tot voor ik mn huidige askim kende heb ik elke dag gewenst dat ik het toen anders aangepakt had, nadat ik eindelijk door had hoe het kwam. Want antwoorden heb ik nooit gekregen, hij is gewoon van de ene op de andere minuut uit mn leven verdwenen.
dus sorry als ik hard over kom maar jij WIST wat je verkeerd deed, je askim en de mensen rondom je hebben je zo veel en zo’n duidelijk aanwijzingen gegeven, ik vind het ECHT jammer dat je hier niets mee hebt gedaan :frowning:

ik wil echt niet grof of hard of gevoelloos tegenover jou overkomen meid echt niet, maar dit moest even van mn hart.

Langs de andere kant kan ik me wel heel goed inbeelden hoe jij je voelt en hoe het voor jou is. Ik zou hem zo vaak mogelijk met rust laten, hem zelf naar je toe laten komen. Want hoe harder jij gaat pushen hoe harder je hem wegduwt…je hebt al duidelijk gemaakt dat je weet dat je fout bent dus nu ligt de bal bij hem. hoe moeilijk dit ook is, dat weet ik!
hopelijk komt het allemaal goed, maar als jullie echt van elkaar houden zal dat wel gebeuren!

ik denk persoonlijk ook dat smsjes van je moeder hem nog meer wegduwen, daar zit hij echt niet op te wachten denk ik :blush: dus ik hoop dat ze dat niet te veel doet, ook al is dit heel goed en lief bedoelt van haar!

In ieder geval sterkte meid, ik hoop echt dat het terug goed tussen jullie komt, maar ondanks dat de bal nu bij hem ligt, zal jij je ingesteldheid toch moeten veranderen om een relatie te laten werken…

Ik snap dat je zo reageert maar ik heb et nog steeds over hetzelfde moment…
Ik heb na wat jullie zeiden hem gewoon zijn ding laten doen we hebben alleen ruzie gekregen omdat ik zei dat ik het echt jammer vond dat hij niet zoveel aan mn verjaardag heeft gedaan…

Ik liet hem met rust en na 2 dagen belde hij me toch… Hij liet toch nog iets van zich horen en toen ik daar niet op reageerde ging hij me bellen… En ik ken hem goed genoeg en weet dat als het hem echt niets meer doet hij echt niets meer van zich laat horen

ik heb hem meerdere keren gevraagd ofnhet voorbij is hij had ook kunnen zeggen ja en dan was hij van me af… Maar telkens zegt hij ik weet het nog niet

2 dagen laat hij niets van zich horen dus ik ook niet als hij echt van me af wil maar niet de ballen heeft om dat eerlijk te zeggen dan zou hij toch blij zijn van oke he he rust ik hoor nijs meer van dr prima… Ik laat het hierbij… Maar

Dan neemt hij toch zelf weer contact met mij op

Ik heb de neiging om tegen hem te sturen van lieve schat.ik brgrijp dat je wilt nadenken en dat mag ook maar we zijn nu een week verder en je weet het nog steeds niet… Ik wil ook weten waar ik aan toe ben…

Gaan we een nieuwe start maken…niet meer praten over wat er is gebeurt maar langzaam weer opnieuw beginnen… Of zeg tegen mij eerlijk sorry… Maar een relatie zit er voor mij niet meer in… OF vertel waar je precies aan twijfelt… Kan ik er iets aan doen en wanneer denk je dat je duidelijkheid kunt geven…

Wees duidelijk en vertel me waar ik aan toe ben…

Maar ik ben bang dat ik dan juist doe wat hij niet wil… Ik wil dat hij denkt ja ze is grk op me ja ze heeft van haar fouten geleerd… Jaaa ik maak haar wel gelukkig en ik ben geen slechte man

Maar ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen…

Ik denj dat mijn moeder hem.heeft gesmst omdat hij denkt dat me ouders slecht over hem denken wat absoluut niet zo is zij hopen ook dat het goed komt

Hij heft me moeder gebeld en gezegd dat ie stapelgek op me is… Maar dat ik gelukkig met mezelf moet zijn en me niet zo op hem moet focussen

Maar ik heb nog steeds niks gehoord… pff ik heb net al een uur gesport om even niet zo met hem bezig te zijn maaar hij blijft maar door mijn hoofd spoken…

Hopelijk wordt het snel duidelijk tussen jullie!

ik hoop het ook pookie… ik wil zooo graag dat hij toch nog voor me wilt gaan… dat we alles kunnen vergeten en een nieuwe start kunnen maken… over 5 of 6 weken ga ik naar hem toe

het is logisch dat hij boos is… is ook volkomen terecht…

maar me zo negeren of zooo niets van zich laten horen… dat is toch niet hoe we tot een oplossing komen…>!? zo komen we niet verder en zo komen we er ook niet achter of het echt is afgelopen…

ik heb toch ook het recht om te weten waar ik aan toe ben

Tantan al wat meer duidelijkheid gekregen ondertussen?