Leuk jouw berichtje te mogen lezen.
Tja, het is inderdaad zéér moeilijk iemand te laten overkomen, ook al gaat het maar over een vakantie of bezoek.
Ik zou je heel graag willen helpen en opvrolijken, maar ik vrees dat me dat niet gaat lukken.
Jouw vriend moet misschien nogmaals proberen een werkvergunning te krijgen zodat hij zeker iets kan voorleggen dat hij verplicht nog moet terugkeren naar Tunesië. Anders vrees ik er een beetje voor.
dankje voor je berichtje…
Het is inderdaad moeilijk allemaal, maarja er is niet echt veel aan te doen helaas. Ik zal hem zeker nog eens laten proberen voor dat contract, maar ik ben bang dat het niet zal lukken.
En ook bedankt dat je me zou willen opvrolijken, maar ik begrijp dat dat moeilijk is… hihi :laugh:
In een van de berichtjes in dit topic word de naam van een persoon genoemd die ik behoorlijk goed ken, daar refereert deze zin naar. Als je het stukje achter deze zin leest weet je waarschijnlijk ook wel over welk berichtje het gaat. Het enige wat ik de schrijfster van dat stukje mee wil geven is dat dingen vaak niet zijn zoals ze lijken en dat het misschien wel goed is om ns van een afstand naar de relatie te kijken, dat kan een hoop hartzeer besparen. Hoe moeilijk het ook zijn kan.
PS. Misschien overbodig maar toch maar,ik zelf heb geen romantische relatie met deze persoon gehad, van rancune of jaloezie is dan ook geen sprake in mijn reactie op dit topic.
Ik heb jouw reactie nou wel begrepen.
We moeten inderdaad onze oren en ogen goed openhouden als we in zo’n relaties stappen.
Daarom ook mijn reactie ‘ik hou het hoofd koel’, omdat ik er heel voorzichtig in ben geworden. We weten nu wel allemaal dat mannen met zo’n job (en dit is niet slecht bedoelt) een ruime keuze hebben aan vrouwelijk schoon enzo, dus hou ik met alles wel rekening. Ik ben ook niet het type die direct het nodige gaat ondernemen om hem naar hier te laten overkomen ofzo … daarvoor is het allemaal nog véél te vroeg.
Tijd brengt raad …
Ik wacht nu gewoon oktober af en daarna zien we wel …
We moeten realistisch blijven en met alles rekening houden.
Hier ben ik weer …
Ik heb een vraagje… waar komt jou vriend precies vandaan?
(was even nieuwschierig)
En van andere wil ik natuurlijk ook graag horen waar jullie vriend in Tunesië woont.
Hahaha, dicht bij de grens met Algerije, dat wordt ff zoeken dan die is zooooooooooo lang. Maar goed zover hoef ik niet te zoeken, waarschijnlijk kom ik je wel tegen op Djerba in okt.
Ja die grens is inderdaad véél te lang … hahaha ik zal het in oktober nog eens goed vragen.
Wie weet zien we elkaar hé, das nog een goed idee!!
We hebben nog wel effe de tijd om af te spreken hé.
MEIDEN STOPPP…
ik maak me echt zorgen om jullie …ik ben zelf een tunees eenmeid van 18 jaar heb een relatie met een tunesier 26julie hadden we 3 jaar…ik weet er alles van alsjeblieft jullie doen allen maar je zelf er pijn mee…
ik zeg niet dat alle jingens slecht zijn maar als je VRAGEN hebt HART WILT OPLUCHTEN, verhaaltjes vertellen elkaar steunen elkaar wijsheid gevenn…alsjeblieft voeg me dan toe op msn:[EMAIL=“helen_chikygirl@hotmail.com”]helen_chikygirl@hotmail.com
dan kunnen jullie alles aan my vragen ik kan ze beantwoorden uit belgie nl maakt niet uit hoop jullien snel te sprken en jullie g0ede advies te geven. en met elkaar praten over afscheind en het verdriet die we moetten doorstaan!!! tot snel meiden (K) groetjes helen beslama
Allereerst, laat ik me even heel kort voorstellen - ik heet Ruby en woon al 21 jaar in Tunesië en ben 19 jaar met een Tunesiër getrouwd. Ik schrijf een eigen column over mijn leven in Tunesië op www.femistyle.be/nl/woestijn/woestijn.shtml
Ik begrijp jullie niet zo heel goed. Ik kan begrijpen dat je tijdens een vakantie snel verliefd wordt op een knappe, leuke jongen, maar om dan meteen maar over trouwen te gaan praten, vind ik wel een beetje naïef.
Besef je wel waar je dan aan begint. Dat je met iemand gaat trouwen, dus de rest van je leven mee door in principe, die uit een heel andere cultuur komt. Heb je er over nagedacht wat dat betekent? Dat je misschien in een ander land moet gaan wonen, of dat hij in een ander land moet gaan wonen. Dat je aan heel veel dingen moet gaan wennen, erbij moet gaan leren etc.
Dat klinkt waarschijnlijk heel interessant in het begin, geloof me, ik weet er alles van. Maar daarna, over een paar jaar, als je kinderen krijgt en ver van je familie zit of zo…
Wat ik me nu toch afvroeg - als je in Nederland of België een week, misschien wel een maand, verkering hebt met een jongen en die begint over trouwen, liefst zo snel mogelijk. Hoe zou je dan reageren?
Denk heel goed na, zorg dat je goed geïnformeerd bent over allerlei zaken als wetten en papieren. Ga eens kijken op het forum van tunesie.startpagina.nl bijvoorbeeld.
Even de rose bril af dames, want trouwen is niet ‘zo maar even’ iets wat je doet in een opwelling!!!
Ik zit in hetzelfde schuitje… Ben sinds gisteren terug van mijn weekje vakantie in Hammamet. Was de 2de keer dit jaar. Eind mei was ik voor de eerste keer daar in het hotel. En natuurlijk een Tunesier leren kennen… De hele week mekaar alleen maar aangekeken en af en toe een praatje gedaan. Pas op de laatste avond hebben we gezoend en was het afscheid daarna dus behoorlijk zwaar.
Toch, omdat ik toch single was, wilde ik nog een keertje terug gaan. Om te kijken of ik hem nog steeds leuk zou vinden en hij mij. Nou, ik heb echt een superfantastische week gehad, maar veeeeeeel te kort. Jammer was ook dat hij natuurlijk aan het werk was en niet altijd bij me kon zijn. We moesten ook uitkijken met de security in het hotel want hij mag in principe niet in mijn kamer komen enzo.
De ramadan die afgelopen zondag is begonnen maakte het er ook niet makkelijker op. Overdag mag hij me amper bekijken en al helemaal niet aanraken natuurlijk :s
We hebben nu net weer ff gebeld en zit al de hele tijd te huilen nu Is er iets om het verdriet iets minder mee te laten worden pffff :s
We hebben het nog lang niet over trouwen gehad ofzo, vind ik een beetje onzin eigenlijk… Tenslotte was het de 2de keer dat we mekaar zagen.
Wat hier allemaal gezegd wordt is waar hoor. Ik heb de hele week met hem en zijn vrienden omgegaan en de vriendinnetjes komen en gaan daar. Ik ben daar ook wel nuchter in, maar toch is het lastig.
Vooral voor de jongere meiden hier zou ik toch willen zeggen om uit te kijken met jullie gevoelens.
Ikzelf heb al een aantal serieuze relaties achter de rug, ook een paar korte buitenlandse. Ik weet dus wel waar ik mee bezig ben, al maakt het dat er niet makkelijker op.
Mijn enige troost op dit moment is dat hij vanavond zelf voor 10 naar zijn ouders vertrekt om daar een stuk van de ramadan door te brengen. Zijn in ieder geval al 10 dagen dat hij niet aan de andere toeristen kan zitten
Ook ziet hij het niet zitten om naar Belgie te komen wonen en wil het liefste daar in Tunesie blijven. Het kunnen natuurlijk alleen maar mooie praatjes zijn :-).
Ach, voorlopig ga ik maar rustig afwachten hoe het verder tussen ons gaat en kijken wanneer hij een keertje hierheen kan komen.
Alle meiden, heel veel succes met jullie relatie en het telkens weer afscheid moeten nemen.
Je kan me altijd toevoegen op msn om ervaringen uit te wisselen en bij mekaar uit te huilen als het nodig is ([EMAIL=“talatje@hotmail.com”]talatje@hotmail.com)
Ik ben nieuw hier op de site… zat normaal altijd op de site voor turkse vriendjes in turkije. In ieder geval ik heb dus in augustus een jongen uit tunesie leren kennen. Hij werkte in het animatieteam in Bodrum (turkije) … onwijs leuke tijd met hem gehad daar. Hij begon op een gegeven moment zelfs tegen me moeder te zeggen dat hij mij wou en bood 2000 kamelen.:teeth: Op dit moment zit hij nog steeds in Bodrum en gaat eind deze maand terug naar Tunesie. We hebben helaas alleen contact via de email, zijn telefoon is namelijk geblokkeerd toen die een aantal weken in bodrum was. Ik mis hem echt onwijs… en denk veel aan hem. Hij heeft me nu uitgenodigd daar heen te komen naar zijn huis in tunesie. Of hij wil proberen als ik vakantie heb om hier naar nederland te komen. Ik weet dus niet hoe het zit… hij werkt dus in turkije, is een paar dagen naar Kos (grienkenland) geweest, heeft in egypte gewerkt. Nu vraag ik me dus af hij doet het niet om een visum. Anders had hij niet in die landen kunnen werken lijkt mij tenminste. Hij was altijd zo lief, als we bij het zwembad zaten… kwam die bij me op het bedje zitten en dan me hand vasthouden… bij de poolbar samen zitten, de hele tijd in me ogen kijken. Als ik meedeed met een spel wat hij moest doen schreef die my love op… als we dan een jell met ze alle moesten doen zorgde die er voor dat we elkaars hand vast hadden. Tegen iedereen daar vertelde die dat ik zijn vriendin was en later zijn vrouw. Me moeder en zusje konden gelukkig ook goed met hem overweg. Toch blijf ik het moeilijk vinden… heb ervaring met turkse jongens. Hij is trouwens 23 en ik 18. Ik hoop hier op de site wat te leren van jullie ervaringen.
Ik ben net terug van 2 weken bij mijn ventje.
We hebben sinds mei een relatie en het gaat goed.
Maar dit kan zo niet blijven duren natuurlijk.
We hebben uuuuuuuuren over de toekomst gepraat voorbije weken en hebben besloten om hiermee verder te gaan, maar niet in de omstandigheden als nu natuurlijk.
Heey Rosan.
ik heb precies hetzelfde, ben ook 16 jaar en heb ook een vriend in Tunesie…
afgelopen zomer heb ik hem ontmoet in een hotel, hij was animator daar…
deze herfstvakantie ben ik terug gegaan, hij had geen werk meer dus ben naar zijn huis gegaan voor 9 dagen. heb zijn familie ook ontmoet waren heel aardig en lief. alleen zijn vader zag het duidelijk allemaal niet zitten, dus we zijn na 2 dagen voor een week in een hotel in Tabarka gaan zitten. heb echt een top week gehad!
maar als ik jou was en het is echt serieus (ook van zijn kant) zou ik toch proberen om terug te kunnen gaan. mijn ouders vonden in het begin ook niet goed, maar uiteindelijk vonden ze het toch wel goed. Als je ouders zien dat je hem echt mist en echt verliefd bent, zullen ze (denk ik) uiteindelijk toch wel toegeven.
ik ben in tunesie met mijn vriend naar de ambassade gegaan en heb info gevraagt. hun zeiden dat als je ouders toestemming geven dat hij hier heen mag komen dat het dan geen probleem moet zijn, misschien alleen geld.
dus als ik jou was zou ik het er goed met je vriend en je ouders over hebben… heel veel succes er mee!
Heey Sanne.
ik heb een soort gelijk probleem. heb ook een vriend in Tunesie hij is 25 en ik bijna 17… heb hem afgelopen zomer ontmoet en ben in de herfstvakantie alleen terug geweest.
alleen gelukkig hebben mijn ouders wel vertrouwen in onze relatie. Ik probeer hem dus nu ook naar nederland te krijgen. mijn vriend en ik zijn in Tunesie naar de ambassade geweest en daar werd gezegt dat als je ouders toestemming geeft dat het geen probleem moet zijn (misschien alleen met geld)
misschien wil je me op msn toevoegen om verder te praten? [EMAIL=“perla_aka_snatser@hotmail.com”]perla_aka_snatser@hotmail.com
Ligt dat nou aan mij of lopen jullie nou echt allemaal zo hard van stapel. sorry hoor, maar 16 jaar jong en dan alleen met je vriend een week in een hotel? Ik heb zelf twee inmiddels volwassen dochters maar dit zou ik dus niet toestaan na slechts 1 ontmoeting. Waarom hebben jullie toch allemaal zo’n haast, nog niet genoeg geleerd van alle verhalen hier?? Leer elkaar toch eerst eens een beetje kennen voordat je besluit iemand naar Nederland of Belgie te halen. Ik snap goed dat als je verliefd bent je bij elkaar wil zijn, maar om dan na 1 ontmoeting al toekomst plannen te gaan maken gaat bij toch een beetje te ver.
Ik weet inderdaad de situatie niet maar heb meer dan genoeg verhalen gehoord hier op dit forum en in andere groepen over Tunesie. En ik snap ook dat je vakantie bedoelt en niet wonen. Ik wens je veel succes met je poging om hem naar Nederland te krijgen, ook dat gaat niet zo makkelijk als je wel denkt. Hij moet een werkcontract hebben etc etc, zodat ze weten dat hij ook weer terug keert naar Tunesie en iemand moet inderdaad borg staan voor hem. Nederland is helas nu eenmaal niet zo gastvrij als Tunesie.
Is er iets om het verdriet iets minder mee te laten worden pffff :s