ik ben al een tijdje lid van dit forum en wat me opvalt is dat bijna allemaal vrouwen zijn die een turkse liefde hebben.
ik ben dus een man en heb mijn liefde hier in turkije getrouwd.
ik ben hier gaan wonen in antalya,
heb 2 jaar op haar gewacht omdat haar vader wilde dat ze pas ging trouwen nadat ze de universiteit had afgemaakt.
ik kom vrij weinig mannen tegen die dit ook gedaan hebben helaas.
Aaah wat leuk een man, welkom in ons midden!!
Zoals Angela al zegt ik denk ook dat een man het allemaal anders ervaart.
Ben zeer benieuwd naar jouw verhaal Mekotech.
ik zal me dan eerst maar eens even voorstellen.
ik ben andreas 37 en van origine uit groningen.
10 jaar geleden heb ik een burnout gekregen in nederland en heb 6 jaar ‘op bed’ gelegen.
in 2005 ben ik een opleiding tot duikinstructeur gaan doen en ben ondertussen master trainer.
–>open water, advanced open water, rescue diver, divemaster, instructeur, specialty instructeur, master trainer, ehbo instructeur met rescue children.
ik ben een vervent duiker met als passie onderwater fotografie.
ik heb ondertussen meer dan 2000 duiken gemaakt en heb contacten met cousteau foundation, NGC, en andere beroepsorganisaties.
doordat ik instructeur werd heb ik in 2008 5 maanden stage gelopen in bodrum bij een duikschool aldaar.
doordat ik duiker was was ik populair bij de meisjes, maar niets daarvan trok me.
tot in de laatste maand heb ik dit volgehouden en op een gegeven moment zag ik een schone anatolse staan.
mijn hart verschoot en de normaal zo spraakzame andreas was even out.
ze was aan het werk in haar vakantie in bodrum in een rock cafe aldaar.
ik ben naar haar toe gelopen, haar handen gepakt en recht in haar ogen verteld dat ze de mooiste vrouw van de wereld is.
ik kreeg een lieve glimlach terug en met een verschoten fluisterstem vertelde ze me dat ze mij gisteren al had zien staan.
ooh daar gingen mijn plannen om na mijn stage naar de carraibian te verhuizen.
in deze laatse maand hebben we enkele malen afgesproken en lekker op een terrasje gezeten, gekust gesproken over trouwen, het leven en vanalles.
van beide kanten wisten we dat dit het was.
ze moest terug naar antalya voor haar school en 2 weken voor ik weer wegging kwam ze 10 dagen naar bodrum om bij mij te zijn.
mijn laatste week heb ik vrij genomen en heb een kijkje genomen in antalya.
misschien vind ik het daar ook wel leuk dacht ik, maar ik hou niet van grote steden omdat daar veel lawaai is en veel mensen ook vooral.
tot mijn verbazing was antalya als een dorp.
je hebt er alles en je kan er vanalles meemaken.
nadat ik in nederland terug was ben ik daar maar 11 dagen geweest om terug te gaan naar mijn meisje.
we hebben geregeld dat ik 1 maand bij haar vrienden kon verblijven waarvan zij ook de meeste tijd bij me was nadat ze van school terug kwam.
toen heb ik haar beloofd dat ik wel achter haar aan zou vliegen en heb alles na mijn terugkomst in nederland geregeld.
mijn huur opgezegt, mijn auto verkocht, buitenland WAO geregeld en alles wat nodig is om naar een ander land te kunnen.
ik heb online naar huizen gezocht die geschikt waren voor mij en in mijn budget zaten, in de juiste regio, enz.
als me een huis beviel heb ik mijn ‘verloofde’ daarheen gestuurd om te kijken of het schoon was en of alles naar wens was.
ik heb geld naar haar overgeboekt en ze heeft de emlak, de eerste huur en commissies betaald.
uiteindelijk na 3 lange maanden zat ik weer in het vliegtuig en kon weer bij mijn meissie zijn.
toen ik dus aankwam had ik een huisje, maar niets om in huis te zetten behalve 3 koffers en mijn verloofde in een hoekje als standbeeld.
al met al voor een kleine 1000 lira aan inhoud voor mijn huis gekocht.
haar ouders wistten van dag 1 van mijn bestaan en vroegen zich af of het niet beter voor haar was een turk te trouwen.
ze zijn er niet op tegen geweest, maar waren erg bang dat hun dochter ging verhuizen naar het buitenland.
wij wistten wel beter, lekker in het warme turkije bij elkaar zijn.
haar ouders ontmoet in de eerste week van mijn emigratie en het waren erg vriendelijke mensen.
ok, haar moeder zei niets tegen me, maar ze heeft wel een lekkere maaltijd voor ons klaar gemaakt.
normaal horen mijn ouders daar te komen om de hand te vragen, maar dat heb ik zelf maar gedaan.
met de belofte dat ze mag trouwen nadat ze klaar is met haar universiteit ben ik 2 jaar hier gebleven en gewacht tot ze klaar was.
ze was veel bij me en we hebben (h)eerlijke vrienden hier.
12 december jongstleden zijn we getrouwd en hebben nu een ander huis aangenomen.
mijn familie is vorig zomer geweest om kennis te maken met de familie en dat klikte meteen.
mijn broer is hier ook nog geweest en tijdens ons echt turkse huwelijk was mijn hele familie er ook bij.
het was boven verwachting en we hebben een prachtige dag gehad.
mijn bruidje straalde in aan mooie witte jurk en super mooie make-up.
daarom heb ik nog maar even een foto bijgevoegd omdat ik mega trots ben op mijn vrouw
wat een droomverhaal! Proficiat alleszins! En inderdaad een zeer knappe dame.
En als je het ziet zitten, klets gerust eens mee op de TLK, zoals eerder gezegd zou het zeer interessant zijn eens een mannelijke visie er tussen te krijgen!
Je hebt inderdaad een beeldschone vrouw…en wat een romantisch verhaal zeg. Ik vind het reuzeknap dat jij zomaar alles achterlaat om je hart te volgen. Echt superromantisch…
WAUW Wat een heerlijk verhaal fijn dat je het met ons wilt delen echt super en een plaatje van een vrouw. Mag ik je vragen of je ondertussen een eigen duikschool heb of ben je een heel ander beroep gaan doen? Daar was ik nog wel benieuwd naar?
oooh semra, dat is een heel ander verhaal dat niet past in dit romatische gedeelte dat ik deel met al deze verliefde vrouwen om me heen.
nee, het is financieel niet haalbaar voor me om een duikschool te beginnen.
dan moet je al gauw denken aan 100000 euro of meer om een beetje een start te maken.
zoals je gelzen hebt heb ik een wao om van rond te komen hier.
ik heb meerdere pogingen gedaan om lekker weer aan het werk te gaan maar ik loop elke keer tegen de zelfde lamp aan van een beetje stress is heeeeeeeeeeeel veel stress voor mij.
verder zijn de duikscholen niet te vertrouwen hier in antalya en al met al hebben ze nog een schuld van ongeveer 4000 euro naar mij open staan die ze (ja, allemaal hetzelfde,) niet aan mij willen/ zullen betalen toen ik mijzelf verhuurde als freelancer.
helaas
Wat een mooi levensverhaal heb je met ons willen delen. Heel speciaal dat je alles opzegt voor de liefde van je leven. Mooi setje zijn jullie samen.
Jammer dat het je niet gegund is om iets voor jezelf op te bouwen.
Ik snap dat je je vrouw aan iedereen wilt laten zien en waarom je gebleven bent mooi verhaal hoe komen ze erbij dat mannen niet romatisch zijn En naast al het romatische is het natuurlijk wel realiteit en dat is ook wel eens goed om hier neer te zetten aangezien veel het idee hebben dat als ze later “groot” zijn lekker bruin gaan bakken alle dagen vakantie hebben in turkije maar door jouw verhaal kun je zien dat de realiteit wel een stukje anders ligt!
ook ik moet me aansluiten bij de meiden dat het een welkome verassing is om eindelijk eens een man hier te hebben en niet alleen vrouwen dus blijf vooral reageren, denk dat het ook wel leuk voor jou is om toch met nederlanders te praten?!??
ik hoor jullie altijd zeggen dat ik ‘alles achter laat’ maar dat is niet zo voor mij.
sinds mijn 13 wist ik al dat ik niet in nederland wou blijven, anders had ik ook nooit een stage in het buitenland aangenomen.
voorheen heb ik al een jaar in amerika gewoond.(2001)
ik ben er achter gekomen dat vooral materialisme me tegen hield.
leven is meer dan leven voor een ander. (je werk en je vrienden/familie)
dit gebeurt helaas te veel.
wel wil ik jullie dames er voor waarschuwen hoe veel mannen (vooral jongere mannen die gaan met oudere vrouwen uit europa) dat ze niet allemaal alleen gaan voor de liefde.
ondanks de mindere verschillen de laatste jaren zijn er nog een groot aantal mannen die nederland en europa zien als een walhalla omdat er meer geld is dan hun ooit kunnen verdienen.
leugen en bedrog is hier wel een schering en inslag.
als je daar meer over wil weten kan ik je veel verhalen vertellen…
Helaas hebben wij ook al van dat soort verhalen hier gehoord en daarom zullen (hoop ik) de meeste hier hun ogen en oren wel goed open houden. Hoewel ik denk dat sommige zo geslepen kunnen zijn dat ook een oplettend iemand er kan intuinen. Als ik voor mezelf spreek kan ik alleen maar zeggen dat deze absoluut niet naar Nederland wil. Ik ga niet zeggen dat ze niet allemaal beter van ons worden want laten we eerlijk zijn in de tijd dat we daar zijn hebben ze toch net wat meer luxe. En je moet natuurlijk wel blijven luisteren naar je eigen gevoel. Ik weet inmiddels (hopelijk) wat ik in de kuip heb;)
Wat een prachtig verhaal mekotech! en wat een super super super mooie foto! Gelukkig heb je het daar zo naar je zin en gaat alles prima.
Ik kom uit belgië dus misschien ligt het daar aan dat ik niet weet wat een WAO is?