**Maar nu hebben reeds ook hier veel vrouwen een job net als de mannen,ik weet sommige vrouwen maken ook al eens een slippertje,kan gebeuren,maar als haar man daarachter komt ??..ik heb hier al gevolgen gezien. Maar…als haar man vreemd gaat en die komt thuis als hij zin heeft ,dan kan ze hem daar weinig vragen over stellen. Als ik hier vraag vinden jullie dat normaal dat jullie vreemd gaan en het van jullie eigen vrouw gewoon niet kan. Dan krijg ik als antwoord,ze is de moeder van onze kinderen en ze moet het voorbeeld geven en zorg dragen dat de kinderen een goede opvoeding krijgen ,daarom hebben we ze toch getrouwd.Een vrouw die vreemd gaat trouwen we niet …???Maar de man dan ?..het zijn ook zijn kinderen,moet hij dan geen voorbeeld zijn als moslim ?
Ook vloeken doen mannen hier dagelijks ,ik hoor het heel veel, het is het eerste wat je hier leert in het turks,ze lachen dan wel als je het ook gebruikt onder mannen, maar zweer niet als een turkse vrouw bij is,dat heb ik ondertussen al geleerd.
In mijn geloof doen ze dat ook,dus terug geen verschil.**
Franka, ik kan je vertellen dat dit binnen de Islam niet is toegestaan. Zo’n man behoort simpelweg niet vreemd te gaan en hij zit daar gewoon fout mee. En dat geldt hetzelfde voor de vrouw. Het is niet alleen de vrouw die een voorbeeld moet zijn, maar de man evengoed en hij kan de verantwoording niet op zijn vrouw afschuiven met de smoes dat zij de moeder van zijn kinderen is en dat zij alleen de taak heeft hun kinderen op te voeden.
Zo hoort dat niet binnen de Islam. De moeder is dan wel de belangrijkste spil in huis, maar dat ontneemt de man niet zijn verantwoordelijkheid en geeft hem niet het recht het er maar van te nemen zoals het hem uitkomt. Zij beseffen hun verantwoordelijkheden niet.
Ook hij behoort een voorbeeld voor zijn kinderen te zijn en dat is hij zeker niet als hij maar komt en gaat wanneer het hem past. Dat is een hele kromme gedachtegang. Van wie hebben zij het voorbeeld gezien?
Juist, ook van hun vaders.
Dit is nu een goed voorbeeld van een cultuurgewoonte die er is ingeslopen en heeft niets met Islam uitstaande en valt, ook al zou hij geen moslim zijn, niet goed te praten. De vrouw is gerechtigd hem hierover te vragen. Als zo’n man zegt dat hij alleen getrouwd is om een verzorgster en opvoedster voor zijn kinderen te hebben dan is hij om de verkeerde redenen met haar getrouwd.
In een Islamitisch gezin heeft de vrouw zowel als de kinderen recht op aandacht van de man en vader. Hij hoort zich in zijn vrije tijd met zijn gezin bezig te houden en zijn kinderen te onderwijzen. Ontspannen kan ook in gezinsverband.
Nu weet ik wel, dat dit in meerdere Turkse gezinnen een probleem is. Deze mannen hebben dit in hun ouderlijk huis ook niet anders gezien en dat is veel achterliggende generaties zo doorgegaan. Ik weet ook dat er Turkse vrouwen zijn, die hun man de deur uitsturen, dat is namelijk ook zo’n cultuurverschijnsel wat er is ingeslopen.
Nogmaals, dit alles wijst op weinig kennis vanuit hun religie, de Islam, en het komt hun kinderen niet ten goede.
In de mij bekende Turkse families die wel praktiserend moslim zijn, komt dit dus ook niet voor en houdt de vader zich dagelijks bezig met de kinderen, helpt ze met hun huiswerk en helpt zijn vrouw zelfs met koken en overig huishouden als dit nodig is.
Een man en een vrouw trouwen om samen een gezin te stichten en te onderhouden, en dat is niet alleen in financieel opzicht. Hoe kunnen kinderen respect voor hun vader hebben als zij weten dat hun vader ook naar andere vrouwen gaat? Aan de andere kant, want doen die vrouwen om hun man thuis in het gezin te houden? Aan elk verhaal zijn twee kanten en vaak wordt er maar van één kant een verhaal verteld.
Er zijn tegenwoordig veel Turkse vrouwen die genoodzaakt zijn ook een financiële bijdrage te leveren om het gezin draaiende te houden en zo’n vrouw is ’s avonds ook moe als ze thuis komt. De man heeft zelfs de Islamitische plicht om zijn vrouw bij te staan in het doen van het huishouden. Helaas wordt dat nogal eens vergeten. Als een man zo handelt als jij hierboven aangeeft zijn zij zeker geen voorbeeld als zij voorgeven moslim te zijn, allesbehalve dat.
Het getuigd van hypocrisie om te zeggen dat hij niet zou trouwen met een vrouw die vreemdgaat terwijl hij er zichzelf schuldig aan maakt. En het is nog hypocrieter als zo’n man zijn vrouw wat zou aandoen als hij er achterkomt dat zij eens vreemd zou gaan, terwijl hij het van zichzelf de normaalste zaak vindt. Wat zijn dat voor huwelijken? Is daar nog enig greintje liefde, respect of waardering voor elkaar? Kan men elkaar nog oprecht en eerlijk in de ogen kijken?
Als deze mannen zich moslim noemen, moeten ze zich toch eens achter de oren krabbelen. Zij noemen zich dan wel moslim, maar handelen er niet naar, dus zijn dan op dat moment niet-praktiserende moslims. En nogmaals, zij zijn op deze manier geen voorbeeld, voor niemand.
Iedere moslim dient zich af te vragen hoe profeet Mohammed, (vzmh) zich zou gedragen en wat hij zou zeggen of handelen in een bepaalde situatie en iedere moslim kan dat zelf opzoeken in de beschikbare Ahadith (overleveringen). Er zijn voorbeelden voldoende. Ook in het Turks.
Allah is echter Vergevingsgezind voor iedere moslim die oprecht berouw doet. In één van de overleveringen (hadith) staat:
Op gezag van Aboe Hurairah(moge Allah tevreden met hem zijn), van de Profeet(moge hij de zegeningen en vrede van Allah krijgen), van onder de zaken die hij van zijn Heer(de Almachtige, de Verhevene) heeft overgeleverd, waarover hij zei:
*“Een dienaar (van Allah) beging een zonde en zei: “O Allah vergeef mij mijn zonde.” En Hij (de Verheerlijkte en Verhevene) zei: “Mijn dienaar heeft een zonde begaan en weet dat hij een Heer heeft Die de zonde vergeeft en ze bestraft.” Toen zondigde hij opnieuw en zei: “O Heer vergeef mij mijn zonde.” En Hij (de Verheerlijkte en Verhevene) zei: “Mijn dienaar heeft een zonde begaan en weet dat hij een Heer heeft Die de zonde vergeeft en ze bestraft.” Toen zondigde hij opnieuw en zei: “O Heer vergeef mij mijn zonde.” En Hij (de Verheerlijkte en Verhevene) zei: “Mijn dienaar heeft een zonde begaan en weet dat hij een Heer heeft Die de zonde vergeeft en ze bestraft. Doe wat je wilt, want Ik heb je vergeven.”
Dit is overgeleverd door Moeslim (ook door Al-Boechari. An-Nasa’i en Ibn Maja)*
Zijn dit geen woorden die alleen maar tot dankbaarheid kunnen stemmen voor iedere oprechte moslim? Vooral in tijden dat het geloof (Imaan) van een moslim op een zwak pitje staat, zijn deze woorden om je weer aan op te trekken.
Als men oprecht berouw toont is Allah de meest Genadevolle, de meest Barmhartige, zelfs als iemand regelmatig in dezelfde fout valt. De mens is zwak en niemand is volmaakt.
Gisteravond las ik passende woorden die ik ook hierbij wil vermelden:
Ik citeer:
“De zonde is niet het probleem. Wanneer je een zonde begaat wanhoop dan niet aan de Barmhartigheid van Allah. Hoe kun je wanhopen terwijl je weet dat Allah alle zonden vergeeft?
Koran 39:53.* Zeg: "O mijn dienaren die tegen u zelf buitensporig bent geweest, wanhoopt niet aan de barmhartigheid van Allah, voorzeker Allah vergeeft alle zonden, waarlijk, Hij is de Vergevensgezinde, de Genadevolle.*
Wij blijven mensen. Wel moeten wij zonder ophouden proberen te doen wat we kunnen en altijd trachten het goede na te streven en het kwade na te laten. Allah weet wat wij in ons hart verborgen houden. Allah zal zijn dienaar die oprecht naar waarheid op zoek is niet in de steek laten. Abraham, een jonge man, toen hij oprecht op zoek was naar de waarheid heeft Allah hem geleid, hij werd zelfs een profeet. Een zeer belangrijke profeet.
De enige die het recht heeft aanbeden te worden is de Enige God. Vereenzelvig niets en niemand met Allah .Geen mens, geen djinn (geest), geen beeld, geen afgod, geen profeet, geen engel, niemand en niets heeft het recht aanbeden te worden dan Allah, de Enige God.
Maar er is één uitzondering.
Allah vergeeft ‘shirk’ (iemand of iets met Allah (God) vereenzelvigen) niet. Allah vergeeft alle zonden behalve ‘shirk’.
Koran 4:48.* Waarlijk, Allah vergeeft niet dat men iets met Hem vereenzelvigt, maar Hij zal al hetgeen daarbuiten staat vergeven, wie Hij wil. En wie iets met Allah vereenzelvigt, heeft inderdaad een zeer grote zonde begaan.*
Wij blijven allemaal mensen. Wacht niet totdat je zondenvrij en perfect wordt om dan pas berouw te tonen. Allah weet wat in onze harten is. Wanneer je een zonde hebt begaan, hoe klein deze ook is, wacht er niet mee maar haast je om vergeving te vragen en weet dat je een God hebt die alle zonden vergeeft.
Allah om vergeving vragen is een aanbidding. Je aanbidt de Enige God. Het zijn vaak de influisteringen van de shaitan (duivel) die je van het vragen om vergeving weerhouden met het argument dat je er nog niet voor klaar bent of dat een kans op herhaling aanwezig is. Laat de shaitan (duivel) je niet weerhouden om een band met Allah aan te gaan. Als je weer in de fout valt, wanhoop niet maar haast je om Allah om vergeving te vragen, val je voor de duizendste keer in dezelfde fout, wanhoop niet maar haast je om Allah om vergeving te vragen.
Als afsluiting nog deze Koran vers.
57:21.* Wedijvert om vergiffenis van uw Heer (te verkrijgen) en voor het Paradijs, waarvan de breedte gelijk is aan de breedte tussen hemel en aarde, bereid voor degenen, die in Allah en Zijn boodschappers geloven. Dat is de Genade van Allah. Hij schenkt deze aan wie Hij wil en Allah is de Heer van grote Genade.”*
Einde citaat*.*
Ik wil hierbij nogmaals benadrukken dat het alleen door Genade van Allah mogelijk is dat zonden worden vergeven en dat alleen Allah weet wie het Paradijs zullen betreden. Als mensen kunnen wij daar niet over speculeren.
Weet je, Franka, het probleem is vaak dat de Islam erop wordt aangekeken niet goed in elkaar te steken door onjuist gedrag van de moslim. De Islam is een geloof, een religie, een levenswijze en de Koran staat vol met adviezen, raadgevingen en waarschuwingen en het is aan de moslim dit op een zo correct mogelijke wijze na te leven. Dit gaat vaak met vallen en opstaan en in het leven zijn vele beproevingen. Allah belast echter nooit iemand boven zijn vermogen en niet iedereen heeft hetzelfde vermogen, daarom maakt de een soms meer fouten dan een ander en kunnen wij ook nooit met de vinger naar een ander wijzen, want we moeten eerst zelf maar zien dat we al het goede doen. Want als ik met mijn vinger naar iemand wijs, wijs ik met drie vingers naar mijzelf.
Juist van de moslim wordt perfectie verwacht en men mag dat ook verwachten, maar ondanks dat iemand moslim is, wil dat nog niet zeggen dat deze persoon perfect is, integendeel. Zou dat wel het geval zijn, dan zou de Genade, Vergevingsgezindheid, Barmhartigheid van Allah niet nodig zijn. Het tegendeel is het geval. Wij hebben dagelijks Zijn Vergevingsgezindheid, Barmhartigheid en Genade nodig. Het zal een levenslang gevecht zijn met onszelf om naar het goede te streven en dat kan alleen maar als wij daar de hulp van Allah bij inroepen met een oprecht hart en een zuivere intentie. En iedereen, moslim of niet-moslim, is verantwoordelijk voor zijn eigen daden en niemand kan ooit de schuld afschuiven op een ander.
Als voorbeeld:
Een leerling die naar school gaat heeft studieboeken en de leerkracht geeft uitleg. De leerling kan zich daarin verdiepen en de stof tot zich nemen zodat hij/zij dit in zijn leven kan benutten voor zijn toekomstige loopbaan. Nu zijn er leerlingen die heel erg hun best doen om zich die stof eigen te maken zodat zij er later profijt uit kunnen halen.
Maar er zijn ook leerlingen die de kantjes eraf lopen en allerlei smoesjes verzinnen om maar niet de lessen te volgen. De leerkracht ziet dat en geeft hun advies en raad, en waarschuwt hen dat zij op deze manier hun toekomst vergooien, maar deze leerlingen luisteren er niet naar en weten het zelf beter. Zullen zij er dan ook profijt uit halen? Uiteindelijk zijn die leerlingen zelf verantwoordelijk voor het feit of zij deze stof tot zich willen nemen of niet en kunnen ze niet de schuld neerleggen bij de studieboeken of de leerkracht.
Het ligt dus geheel aan de leerling zelf wat hij/zij ermee doet en of hij/zij zal slagen voor het eindexamen.
