Dat mag jij vinden , heb ik ook geen bezwaar , wie ben ik om bezwaren te hebben over een mening van een medelid.
De oude Orkes Melayu heeft 2 bronnen , de Maleisische en de Indonesische .
De 2 stromingen van O.M in Malaysia en Indonesia hebben hun eigen geschiedenis en ontwikkelingsproces.
Jij kom met een verhaal vanaf 1900 .Daar heb je je eigen bronnen voor .
Uit internet of uit een (geschiedenis) boek.
Ik kom met een verhaal vanuit jaren 50 en 60 (tot 1968), en daar heb ik 2 bronnen :
mijn eigen ervaring ( ongeveer vanaf 1955)
Let op : vanaf 1942-vlak na 1950 was er weinig culturele activiteiten) .
aangevuld met andere bronnen zoals internet .
En die bevestigen min of meer mijn verhaal (ervaring) of geef aanvulling.
En toevallig spelen veel Arabieren (uit Jemen= Hadramaut) en Orang Betawi met Melayu roots in de diverse Orkes Melayu in Jakarta (Batavia) en omgeving .
De orang Betawi met Javaanse of Sundanese roots houden meestal van hun eigen streekmuziek.
Vergeet niet dat Bahasa Indonesia (ex Bahasa Melayu) pas in 1945 als de nationale taal werd ingevoerd .
Anekdote : Toen mijn oude heer naar Nederland ging (1967 ) werd hij uitgewuifd door de Betawinese familietak , compleet met rebana , kendang etc .
Het is een vreemde gewaarwording , dat je een betawinese volksmuziek hoort , gespeeld door familieleden die met 3-4 bemo’ s kwamen.
Tussen 20-30 man.
Al mijn vrienden /buurjongens vroegen waar die “rare mensen’’ met rare kleding en rare muziek kwamen .
Ze spelen namelijk " arabische” en “melayunese” getinte liederen.
Is toch anders dan de Beatles of Rolling Stones.
Bijna alle leden van de familietak wonen toen in de Tanah Abang area , waar veel Indonesische Arabieren wonen.
Die Indonesische “Arabieren” wonen nu nog steeds , Tanah Abang e.o is ook de “uitvalbasis” van de huidige F.P.I (Front Pembela Islam).
Moet je maar kijken welke (Indonesische) Arabische namen staan als voortrekker van de Orkes Melayu.
In mijn bericht nr 57 staat ook geschreven dat :
*In 1950 gingen de leden van de gambus orkes een nieuwe groep oprichten . met de naam Orkes Melayu **Modern *Sinar Medan . Modern omdat men toen klarinet, saxophone, dan trompet gebruiken.
Later werd de " moderne" orkes gambus gewoon** Orkes Melayu** genoemd.
Bron: www
Denk ik ook niet.
Die Oma Irama, je weet wel die met die gitaar en van die rock opera, de eerste islamitische, zal wel goed geluisterd hebben naar Led Zeppelin, Deep Purple en The Who:smile:
Er bestaat inderdaad een verschil tussen de indo-rock van de indische Nederlanders en die van de indonesiers.
Die van de Indische nederlanders kennen we wel uit de buurthuizen, waar belegen vijftigers zestigerjaren liedjes naspelen, en af en toe een rok and rol nummertje van Elvis Presley, wat de reden is dat veel jongeren afhaken. Deze jongeren schijnen al trots te zijn wanneer een vermeende indo meespeelt in een bekend Nederlands bandje. Het voorbeeld is de zanger van de groep Kane. Maar zelf houdt hij zich niet bezig met zijn afkomst.
De moderne Indonesische indo-rock gaat veel verder en haakt in op de nieuwste ontwikkelingen van de muziek uit het westen.
Tegenwoordig schijnt punk weer in te zijn, hoewel dat ook al weer voor het eerst opkwam eind jaren 70. Punk is not dead ahw.
Klinkt goed Maryono, ook met 60’s invloeden (gitaarsolo), toen was alles wat uit Marokko e.d. kwam (arabische klanken) populair.
Deze voorbeelden tonen alleen maar aan dat men (de jeugd) ook op Makassar zo achterlijk niet is.
Indie kan ook als Indie (is Nederlands-Indie) worden uitgelegd.
Maar zo ver zijn die lui nog niet, met hun indo-rock.:zon02:
Men is eens dat dangdut(dang ndut) een gemoderniseerde Orkes Melayu is.
De Time Line :
(?) ----------1940------(O.G)-1950-(OM)------- (Oma Irama) 1970----------- ----------------2009
Sommige Indonesische bronnen zeggen dat het ongeveer vanaf 1940 dat de O.M begint te spelen in de grote steden.
Vele Indonesische bronnen(www) zeggen ook dat tot 1950 het een O.G (Orkes Gambus) is.
Pas in 1950 werd het Orkes Melayu .
=/- 1970 komt Oma Irama met zijn nieuwe dangdut sound .
In de jaren 50 en 60 zag ik als klein jochie diverse orkes Gambus en Orkes Melayu spelen , of in hajatan (feesten) van Betawinezen of op TV (v.a 1962-1968).
En wie zijn de meeste spelers ?
Orang Arab en Orang Melayu.
Die orang Arab wonen geconcentreerd in grote steden , zoals Batavia.
Later werd hun rol min of meer uitgespeeld , waarschijnlijk na 1970.
De meeste Indo Rockers (nu belegen heren vanaf 60 jr) hebben in de grote steden veel gespeeld .En grote hotels zoals Des Indes in Batavia en andere grote steden .In societeiten bijvoorbeeld.
Niet alleen als huisbandjes (zie de geschiedenis van Indo Kemayoran) maar spelen ook in " Europese" orkesten.
Het fijne weet ik niet , dat heeft mijn oude heer verteld .
De jongere generatie Indonesiers hebben vaak amerikaanse muziek in huis , dat zag ik ook bij de jongere generatie ooms met een leeftijdverschil van 1o-15 jr met de generatie van mijn oude heer.
Aan het einde van jaren 50 zag ik L.P (33 toeren ?) en grote kasten van bandrecorders met die grote spoelen.
Daar komen alleen maar westerse muziek , geen gamelan of kroncong.
Ben ook met je eens als je zegt dat de oude Indo Rockers zoals de Tielman Bersaudara en Blauwe Diamanten nog steeds terug keren naar hun oude succesnummers.
Terwijl de Indonesiers (de nieuwe generatie) een andere richting gaat .
Ik heb de Blauwe Diamanten in de jaren 60 in de Senayan complex (Asean Games complex) zien spelen , voor bijna volle bak , in een stadionhal die goed is voor 10.000 man.
Ik heb niets tegen de oude iconen van vroeger, laat men mij maar vooral niet verkeerd begrijpen, of ze nou Andy Tielman heten of John Lennon, of Bruce Springsteen. Van mij mag Mick Jagger tot zijn 80e rondspringen op het podium en de rest van zijn band zich kapotblowen.
Mij gaat het erom wat men, de jeugd, tegenwoordig doet en in het geval van indo-rock zouden de muzikanten gemiddeld 20/25 moeten zijn en niet 60.
Origineel Indonesisch zoals gamelan , angklung en andere soorten die ik niet ken , die afkomstig zijn uit andere delen van Indonesie buiten Java en Sumatra.
Gamelan en angklung zijn ensemble’s , aangevuld met plaatselijke instrumenten .
Wordt zelfstandig/apart gespeeld of als begeleiding van een dans .
Qua ritme zijn er verschillen tussen de Sundanese , de Javaanse en de Balinese.
Muziek van buitenlandse oorsprong :
zoals Kroncong ( Portugees-Mardijkers) , Tanjidor (Chinees ?) , Stamboel (Europese invloed ?) , Lenong , Gambus (Arabisch ?) , Melayu .
Bij nr 2 werd het vroeger meestal beoefend in Batavia en omgeving.
En ook in andere grote havensteden waar veel migranten zitten .
Kombinatie van de eerste twee.
De eerste beoefenaren en voortrekkers van de Indonesische Rockbands waren vaak de Jakartanen , en vaak van een bepaalde millieu.
Dit in tegenstelling met de Westerse Rockbands.
Men moet rekening houden aan de economische en politieke situatie tot en met laat jaren 60.
Vanaf zeg maar vanaf jaren 80 ? -90 ? werd de situatie anders.
Door verbeterde levensomstandigheden kunnen de mensen ook toegang krijgen .
Nu (2009) kan bijna iedereen toegang krijgen, en je hebt ook subculturen met hun eigen muziek.
Al dan niet afgekeken uit Europa .
Indonesische dans :
Men kan ook verschil maken tussen de traditionele / klassiek dans en de “moderne.”
De moderne indonesische dans wordt ook door buitenlandse en westerse dans beinvloedt.
In de jaren 60 heb je een Javaan met de naam Bagong Kusudiardjo (?) , hij heeft toen de klassieke javaanse dans veranderd .Met europese invloeden , een beetje balletachtig.
Ik weet nog dat de oudere generatie toen nog schande riepen.
Bij de moderne dans kan je ook verschil maken tussen de min of meer gebaseerd door oude volksdansen (ketuk tilu bij de Sundanesen , en later jaipong cq dangdut .
Bij dangdut heb je ook verschillende aftakkingen.
Nu populair geworden is de poco poco dans , de Indonesische "line dancë ".
Vroeger werd het ook gezien als te “volks”, maar nu wordt het ook razend populair .
Dat kan je zelfs zien bij Indonesische feesten zoals tijdens 17 Augustus viering in Den Haag .
Van oorsprong werd het geintroduceerd door de ABRI soldaten die uit Oost Indonesia terug kwamen. Dat was de dans van de soldaten.
Eigenlijk heeft het een oudere geschiedenis , het schijnt dat de Papua’s het ook als volksdans kennen.
Mbt vraag 2 posting 1 :
Ik heb diverse soorten muziek.
Meestal is het de tembang Sunda (zang) , degung (Sundanese gamelan) en de zgn Oldies , Lagu Kenangan . Lagu Cinta etc .
Meestal is het een verzamel Muziek Cassetes (uit de jaren 70-80) , en CD-VCD-DVD van speciale personen of groepen .
Daarnaast heb ik aparte CD/VCD van zangers /zangeressen die ik uit de verzamelalbums heb leren kennen.
Van dang ndut muziek heb ik niet , van kroncong (achtige) muziek die een beetje modern zijn heb ik wel zoals van Mus Muljadi ?
Uiteraard heb ik een paar CD’s van de oude rockbands uit mijn jeugd , heb ik beetje bij beetje tijdens mijn reizen naar mijn kampung gekocht.
Toen ik daar nog woonde (1968) was het bijna niet te krijgen of kon ik het nog niet betalen .Als ik tijdens mijn reizen na 1979 iets zie dan neem ik wel mee naar Ollanda.
