Dat heb je ook in die Zuid Amerikaanse landen waar er wordt gezopen en …(copacabana strand in Brazilie bv:!!
Dat neplachen is wel een beetje overdreven Cecilia,die ervaring heb ik nog nooit tegengekomen in Azie(en ik ken een beetje van de taal)dus vindt ik dit een beetje uit de pot gerukt!Het kan misschien aan jou instelling geweest zijn Cecilia,geef respect en je krijgt respect terug dat heb ik ondervonden in Azie!
Juist allemaal, George, maar wat zuipen betreft, kan ik je iets vertellen: we zijn 9 dagen op Isla Margarita geweest en ik kan me niet herinneren dat 1 (een) dag nuchter geweest ben; en dit omdat de “locals” hebben mijn keel constant vol gegoten; ok, ik kon weigeren (wat ik geprobeerd heb, misschien niet overtuigend genoeg!) maar “where is the fun?” als je op strand bent, met “locals”, muziek, dansen; tussen de “locals” was gewoon perfect (met mijn mankende Spaans) !:cheer:
Overal zijn aardige mensen en overal vervelende. Maar Azië staat wel bekend om die eeuwige glimlach die lang niet altijd even welgemeend is (Roberts herkende het ook, schreef hij hierboven). Ik heb zelf Aziatisch bloed en het kwam ook in mijn eigen familie voor. Altijd conflictmijden, alles onder het tapijt schuiven.
Chagrijnig reageren of boos worden is in Azië gezichtsverlies; in Zuid-Amerika geldt dat niet.
In Indonesië gebeurde het regelmatig dat ik glimlachend werd uitgescholden als ik mijn haar niet wilde laten vlechten, of geen tiende sarong wilde kopen. Thais en Lao spreek ik niet maar ook daar merkte ik regelmatig dat er over me geroddeld en geluld werd, lang niet altijd positief, bijvoorbeeld tijdens een massage zaten die masseuses dan onderling te kwebbelen en uit te lachen en aan de toon hoor je dat heus wel. En dan wel altijd maar lachen naar je.
In Zuid-Amerika als iemand het vervelend vindt dat een toerist geen strandlaken of horloge van ze wil kopen, zul je een chagrijnig gezicht krijgen, dan weet je tenminste wat je aan ze hebt. Dat heeft mijn persoonlijke voorkeur. Smaken verschillen.
Zelfs als je de weg vraagt in Azië en ze weten het niet, zullen ze altijd lachend een kant op wijzen, omdat “ik weet het niet” zeggen, ook gezichtverlies is of wordt beschouwd als niet aardig. Terwijl ik toch echt liever iemand heb die gewoon zegt: “ik weet het niet, vraag het even aan een ander”. 
Ik vind het vreemd dat jij “de omgang met toeristen” in Zuid-Amerika vervelender noemt terwijl je er zelf niet geweest bent.
Het is gewoon wat meer recht voor je raap en ‘eerlijker’… een beetje zoals in Italië / Spanje. Niet iedereen houdt daarvan.
En het verschilt héél sterk per gebied. Hoog in de bergen zijn de mensen over het algemeen wat wantrouwiger en stugger maar als je ze met geduld benadert zijn ze hartstikke lief. Meer op zeeniveau zijn ze al wat meer macho en opener.
En bv. Brazilianen zijn - over het algemeen genomen - de allerleukste, gezelligste, meest verwelkomende mensen ter wereld (samen met Malawianen, ook geweldig leuke mensen). Altijd gezellig kletsen, ook tegen wildvreemden.
Oh ja en met die zuipende jonge toeristen bedoel ik de Britse en Nederlandse backpackers van een jaar of 18 die amper voor de cultuur komen maar puur omdat “iedereen daar op reis gaat” en omdat het goedkoop is, dus lekker goedkoop zuipen (en naar de hoeren). Zuid-Amerika trekt over het algemeen wel meer mensen die echt uit interesse voor cultuur en natuur komen (uitzondering: de Israëli’s die in grote groepen reizen… aleenreizende Israëli’s kunnen wel okee zijn maar die groepen, vreselijk. Maar die kom je bv. ook in India tegen).
Zoals ik al zei is Azië ook heerlijk om te reizen, maar ik probeer een eerlijk beeld te schetsen voor de vraagsteller zodat zij haar keuze op de verschillen kan baseren.
En Georgessiam, reis ook eens naar Latijns Amerika, het is er zo prachtig! 
Cecilia, ik denk als je overal ter wereld de “locals” met respect behandelt en ja, de alom gekende glimlach ( hetzelfde gedrag pas ik hier ook toe), veel meer zult bereiken dan een stoer gedrag. Ik ken zoveel talen niet en als ze over mij hebben, awel tenminste versta ik niet en er is geen kwaad geschiedt !
Wat zuipen betreft, gaf ik toe dat ik het gedaan heb op Isla Margarita, maar wat kun je doen op 7 dagen, dan op de “rooster” liggen en met de “locals” mee gaan?
We zijn daarna terug gegaan, een kleine auto gehuurd en de eiland verkent (het is niet groot) en dit manier noem ik “vakantie”. We hebben veel gezien en onze enorme hangmaten komen vandaar. Fijn souvenir, hoor! (vooral in de zomer, als de zomer laat zich zien).
Het gedrag, tijdens je vakantie, is zeer belangrijk. Het kan roet in eten gooien of je maakt soms vrienden voor het leven ! (zo heb een Costa Ricaanse “zus” en een Balinese “broer”).:zon02:
Tuurlijk maakt je eigen gedrag uit, maar in dit voorbeeld gaat het even over verkopers. Als in Indonesië een vrouwtje op me af komt dat mijn haar wil vlechten voor geld, en ik heel beleefd en glimlachend zeg dat ik dat niet hoef , maar ik word vervolgens (glimlachend!) uitgescholden… (omdat ik inmiddels wat woordjes kende verstond ik dat, anders heb je het niet eens door), dan vind ik dat niet prettig.
Dat bedoel ik met die Aziatische (nep)glimlach. En dat gaat dus niet om mijn gedrag an sich (ik glimlach wel hoor ); ze vinden het gewoon vervelend als toeristen niks willen kopen. Ik gedraag me ook altijd geduldig en respectvol maar het gedrag van Aziaten, ‘ligt’ mij minder dan dat van Zuid-Amerikanen, heel algemeen gesproken… waarschijnlijk omdat het voor mij onduidelijkheid schept: bij een Aziaat weet je nooit waar je écht aan toe bent: ze lachen als ze je aardig vinden, maar ze lachen ook als ze je niet willen helpen of tegen je liegen.
Ik heb dan persoonlijk liever “direct en eerlijk” (en desnoods temperamentvol, onaardig en bot), dan weet ik tenminste wat ze menen. Net zo met de weg vragen, het voorbeeld dat ik gaf: ik heb liever iemand die zegt dat 'ie het niet weet, dan een glimlach en een vinger precies de verkeerde kant op. In Azië zul je altijd het laatste krijgen als ze het niet weten.
Maar ik kan me goed voorstellen dat veel mensen liever die glimlach krijgen, en het ze niet kan schelen als ze ondertussen uitgescholden worden. Ieder z’n voorkeur.
Cecilia, ik denk dat als je soms onwetend zijn (ik bedoel dat je de taal niet begrijpt), dan word je niet gekwetst.
je kunt niet iedereen tevreden stellen (ik heb het toch geprobeerd, en het lukt echt niet), dus je kunt niet alle verkopers gelukkig maken; natuurlijk, ze verstaan het niet; ze zien ons als een lopende bank, tjokvol met “money”. En dit is inderdaad vervelend, je kunt niet uitleggen het “waarom niet” (taal obstakel); ze leven in een compleet verschillende maatschappij dan we.
Hoe dikwijls heb ik in Roemenië (en Roemeens is mijn moedertaal!) moeten uitleggen dat in het westen het geld groeit niet aan de bomen, dat niet iedereen een villa met zwembad heeft ( de negatieve invloed van “Dallas”) en een auto, cabrio liefst en hopen geld die nooit opraken !
We leven allemaal zo verschillend maar het beste is tevreden zijn met wat je hebt en wat je kunt.
En volgend jaar is weer van eindeloos uitleggen en luisteren naar klachten…en wie luistert naar ons?
Vind het een vreemde stelling om te beweren dat Azië meer positieve kanten heeft dan Zuid-Amerika, als je niet eens zelf in Zuid-Amerika bent geweest. Net als Cecilia kan ik het je van harte aanraden Georges, je zal zeker verrast zijn 
Hier stelt men de vraag aan welk continent van twee men de voorkeur geeft en dat is in mijn geval om persoonlijke redenen Zuid-Amerika. In Azië heb ik vaak na een tour regelen/betalen of iets te hebben gekocht een flink “huh?!” moment gehad. Gewoon omdat men om elke prijs de schijn op moet houden. Ik heb via een stichting veel met Cambodjanen te doen. Het zijn over het algemeen zeer lieve en aardige mensen, maar er zijn wel eens dingen dat ik denk “zeg dat dan!” of “moet dat nou?!”. Als een Mexicaan een Tico, een Brasiliaan of een andere Latino iets niet van je moet, of je niet wil helpen, merk je dat direct, of krijg je dat wel op je bordje gesmeerd.
Ik stel me m.i. behoorlijk open voor andere culturen en ga ook niet moeilijk doen over lokale gebruiken of maniertjes, maar als ik het gevoel heb getild te worden zal ik dat zeker niet pikken. Mijn eerste ervaring met bijvoorbeeld Bangkok was er een van “laat maar”. Ik voelde me vaak net een wandelende portemonnee. Gelukkig was dat in de volgende Thaise plaats een stuk minder, maar toch, het blijft hangen. Zulke ervaringen heb ik in Azië vaker gehad dan in Latijns Amerika.
En i.d.d, Brazilianen zijn zeer fijne mensen en vooral een stuk geduldiger dan de meeste andere Latino’s
Puur optisch verkies ik Zuid-Amerika ook boven Azië, al is dat verschil maar gering. Qua eten haalt voor mij persoonlijk geen enkel continent het van Azië, maar dat is niet de hoofdreden voor een vakantie voor mij. Net als Cecilia als schreef, de mensen in Latijns Amerika liggen me gewoon meer. Het is een gevoelskwestie, die lastig uit te leggen is.
Welk continent je ook kiest, geniet ervan!:wereld:
Hey, Robert, je laatste zin doolde in mijn hoofd terwijl je antwoord aan het lezen was.
Heel dikwijls is handiger als je doet alsof je een beleefde idioot bent; dan hoort je niet wat ze over je zeggen of roddelen.
Ik zeg jullie: als USA hun militaire budget per dag aan me zou geven, ik zou iedereen meenemen en we gaan de wereld verkennen en iedere avond een forum houden over de afgelopen dag, rond een gezellige vuur en een koud bier ! Cheers!
Nu ikzelf heb geen enkel ervaring met Zuid-Amerika(had het al eens gezegd daarvoren)dus mijn visie over de latijnse landen is louter gebaseerd op info alsook documentaires op tv.Ik zeg niet dat deze landen geen mooie cultuur of landschappen hebben,maar zie regelmatig dat er in die landen wel een loopje wordt genomen qua veiligheid voor de toeristen,dat heb je minder in de Oosterse landen.Nu ik ga ook niet beweren dat Thailand het land van melk en honing is,ze hebben daar ook minder fraaie kantjes.
Aanklampen van toeristen voor enkele baths gebeurd daar ook(we gaan daar niet flauw overdoen)het ligt louter aan jezelf ofdat je er op in gaat.Dit heb je ook in de latijnse landen(Brazilie!!)Nu ikzelf ben ook wel eens opgelicht,maar het was mijn eigen fout(dronken toestand)
Nu qua eten denk dat de meeste mensen wel de thaise keuken preferen,had ergens in een enquete gelezen dat van de toeristen die Thailand aandoen praktisch 83% (wat wel erg veel is)het eten lekker vinden.(Neen mensen ik vind die enquete niet meer terug,je moet me maar geloven op mijn erewoord)Natuurlijk ben ik ook geintreseerd om bepaalde landen te bezoeken in latijns Amerika,maar ik kan zo moeilijk mijn vakantie naar Thailand opofferen.
Ja, George, we zijn in Thailand 2 1/2 maanden en ik zal altijd blijven zeggen (schrijven) dat ik spijt zal blijven hebben dat ik niet genoeg van de tijd en van het land “geprofiteerd” heb; natuurlijk, kan ik altijd terug en ik zal het ook doen, zonder twijfel. Ik was toen ziek (bipolaire depressie) en dit heeft mijn mooie reis gesaboteerd.
Wat eten betreft, ik moet toegeven dat ik een bijzonder zwaar geval ben: ik eet niet alles, een beetje pikant mag, kortom: ik ben een catastrofe op culinair gebied.
Van aanklampen weet ik niets van…en ik ben in busstations geweest, op straat, op de nacht markten (je weet wel, 1 kilo Rado of Rolex horloges voor x baths), overal…
MAAR als je het geluk hebt om in Chiang Mai te zijn (prachtig stad, terrasjes met frisse pintjes) terwijl het Nieuw Jaar te vieren valt…je weet het…overdag is zelfs een opluchting, maar ‘s avonds had ik fris; het is gewoonweg onmogelijk om droog te blijven; de eerste dagen hebben we mee gelachen, maar daarna ben ik ook begonnen ( een aap blijft een aap!) en op het plein, toeristen samen met Thais…da’ had je moeten zien: het was een gigantische bad met muziek en gelach ! Het was héél tof !
Thailand, bedankt ! We’ll be back, soon !
>>>
Georges, als er 1 land is waar ik geen enkele keer ben aangeklampt, is het wel Brazilië. Ik weet niet of jij over bepaalde plaatsen spreekt, maar mij is het echt niet overkomen.
Laten we bepaalde landen in Azië vooral niet stigmatiseren, maar nergens ter wereld heb ik dergelijke hardnekkige grijnzende lastpakken meegemaakt. Ook niet in Afrika. Het probleem vind ik die grijns die je erbij kado krijgt
Dat is mijn persoonlijke ervaring. Ik ga je geliefde Thailand echt niet afkraken, want ik vind het een prachtig land, maar dit alles drukte toch een lichte stempel op het land.
Ik ga ook niet voor niets in het najaar terug naar Azië :vak01:
Aan het strand van Salvator(Brazilie) hebben ze een handje van weg, zoals vliegen komen de Braziliaanse kelners toeristen aanklampen om hen te overtuigen iets te nuttigen.Je hebt nog niet goed gezeten in je stoel of ze komen al af op hun sokken"de commercanten"pushen om t-shirts of horloges,pullekes,sigaretten,zonnecrème,oorbellen, halskettingen,…te kopen.
Dit verhaal heb ik gehoord van een collega(werk)
Natuurlijk ligt het louter aan je zelf ofdat je daarin meegaat Roberts.
Oepsss de helft van mijne tekst is verdwenen!!(vorige quote)
Neen alle gekheid op een stokje Roberts,als je in Hua Hin aan het strand ligt is het juist hetzelfde,aanklampen van toeristen om allerlei prullen te kopen.
Nu je zegt het zelf"je eerste ervaring met Bangkok"!!het is normaal je voelt je onwennig je weet niet waar na toe tegaan,alsook het aanklampen van taximannen of andere leurders geeft wel een naar gevoel.
toen ik voor de eerste keer in Bangkok aankwam,dacht ik in mijn eigen waar ben ik nu terecht gekomen(was echt bang)kende niets van het dag dagelijkse leven alsook de stad Bangkok.
Natuurlijk doe het ook niet goed als ze voor je inplaats beslissen waar de taxirit naar toe gaat alsook de keuze van het hotel.
Zou er eerlijk gezegd ook nerveus van worden,maar die tijden zijn nu wel veranderd ,Bangkok heeft voor mij geen geheimen meer.Snap je wat ik bedoel Roberts?
Ik herken dat toch ook echt niet, dat verkopers je zouden aanklampen in Brazilië. Heb er 6 weken gereisd en ook op strand van Salvador en andere stranden gelegen.
Wel heeft Brazilië weer andere problemen bv. meer en gewelddadigere criminaliteit, dus met reizen moet je wel meer opletten (maar mij is niks overkomen).
Maar die verkopertjes heb ik niet gezien.
Ik vond ze in Indonesië het ergst, daar blijven ze rustig 20 minuten achter je aan lopen met hun bord horloges.
Cecilia, wat criminaliteit betreft, heb je gelijk en ik schrijf uit eigen ervaring: de eerste keer op Isla Margarita, hebben ze geprobeerd ( ze zijn gekomen achter mijn rug, 's avonds) om mijn schoudertas te pikken; ze hadden pech want ik hou mijn tas, vooral 's avonds, stevig vast; mijn echtgenoot is achter de mannetjes gegaan maar ik heb hem geroepen dat niets weg was.
De tweede keer, ook in Venezuela, in Caracas, over dag, wandelend op een grote boulevard; een bedelaar is naar ons toe gekomen om een sigaret te vragen; dat deden we en dan vroeg hem geld; we hebben geweigerd en hij liep met ons mee…tot, met zeer snelle beweging, probeerde hij mijn ketting te jaten; weer niet gelukt, omdat mijn reflexen waren sneller dan hij.
De derde keer, niet ver van ons hotel, die ultra bewaakt was, mijn echtgenoot is beroofd geweest; de “guards” zijn gekomen, maar te laat; buit: wat klein geld.
Daarom is mijn echtgenoot moeilijk te overtuigen om naar Zuid Amerika op reis te gaan !
En iedereen die op luchthavens werkt, weet dat Caracas ( CCS afkorting) de meest gevaarlijke luchthaven ter wereld is.:wereld:
Jeetje Sopirla wat heftig zeg!
Ik hoor ook vaak dat Venezuela een van de gevaarlijkste landen van heel Zuid-Amerika is. Ik snap wel dat jouw man niet graag terug wil als hij denkt dat het hele continent zo erg is!
In Brazilië in de grote steden moet je ook wel goed oppassen en bv. naar de stranden niks van waarde meenemen. Maar er zijn ook veel plaatsen en dorpjes waar het juist heel relaxed en veilig is. In landen als Peru en Bolivia is het meest voorkomend toch stiekeme diefstal, niet van die aanvallen zoals jij hebt meegemaakt. Stiekeme diefstal is prima te voorkomen.
In Afrika (in Nairobi en Dar Es Salaam) heb ik ook wel een paar keer meegemaakt dat men mij probeerde met een truc erin te luizen of echt probeerde mijn tas van mijn lijf te pakken (niet gelukt). Ook is in Nairobi in mijn hotelkamer ingebroken en mijn oude mobieltje gejat, ik had niet gecheckt of het raam wel op slot zat… dus ook wel eigen schuld.
Nou ja, zoals ik al zei zijn net de koffers en tassen onderin de bus open gemaakt en leeg geroofd van vriendinnen van mij in Thailand. En van alle passagiers op die bus. Dus dat moet wel personeel zijn geweest. Vervolgens zegt de politie: nee kunnen wij niks mee, je moet naar Phuket of Krabi. Maar het komt wel minder vaak voor in Azië en je kunt als vrouw wel tot veel later alleen over straat, dat is gewoon zo.
Ondanks alles hebben toch vooral Afrika en Zuid-Amerika mijn hart gestolen! Zoals Roberts al zei, het is een gevoelskwestie en moeilijk rationeel uit te leggen.
Ik ben benieuwd of de oorspronkelijke vraagstelster al gek wordt van onze discussie!
A, ja ik ben vergeten te schrijven dat ook de eerste keer in Isla Margarita mijn “Pontiac” horloge “verdwijnen” is, geholpen door onze kuisvrouw; ik heb geen aangifte gedaan, omdat ik dacht dat ze misschien haar werkplaats zou kunnen verliezen en God weet wat ze thuis heeft (veel kinderen, maar 1 loon, enz).
Maar ja, er zijn zakken die je nergens ter wereld kunt vermijden; zoals ik ergens nog geschreven heb: de arme mensen zien ons als “lopende banken” en je kunt hun niet kwalijk nemen (ga een leven zoals ze, het zal niet meevallen!).
Nu iets anders: vergis ik me of heb ik toch goed gelezen dat je Aziatische “roots” hebt? Ik wil niet onbeschoft doen…sorry als de vraag te ver gaat; als zo is, antwoord me gewoon niet !:zon02:
Nu van mij mag je het weten Sopirla,ikzelf ben vroeger geboren in Belgische Congo!
Ja, gelukzak ! waarom moest ik eerst afzien en daarna pas “geboren” in België!? sommige mensen hebben meer geluk dan andere…maar ik heb geleerd om mee te kunnen leven…het is niet zo erg, hoor !>>>
Ze heeft al langer dan een week niet meer gekeken…
Het was de manier waarop iedereen misbruik van me wilde maken in Bangkok en niet omdat de stad intimiderend op me overkwam. Had al heel wat hoofdsteden gezien destijds en Bangkok valt echt reuze mee hoor.
Gelukkig hebben de meeste Latijns Amerikaanse landen inmiddels een inchecksysteem voor bagage tijdens busreizen, dus is dat nerveuze “laadklep in de gaten houden” gelukkig een stuk minder geworden. Overigens hebben ze ons in Aranyaprathet al eens in een andere bus proberen te plaatsen als ze de bagage hadden gedaan. Die kende ik nog van Costa Rica, dus trapten we er gelukkig niet in.
Ik denk dat we de minpunten nu wel allemaal hebben gehad, dus laten we liever nog een paar “highlights” van beide continenten uit de kast halen :wereld: