Hoe was jullie weerzien????

De titel zegt het al beschrijf eens hoe jullie weerzien was de eerste keer terug, of hij de eerste keer hier, of een andere keer die je goed is bij gebleven en nooit zal vergeten :wub::wub::wub::wub:

Heel wat keren hebben wij intussen een weerzien gehad in bijna anderhalf jaar tijd van de eerste keer terug naar Turkije tot aan hem ophalen van Schiphol allemaal hebben ze wel wat bijzonders wat ik nooit meer zal vergeten, het meeste bijzondere en waar ik nog het meeste aan denk was eigenlijk de laatste keer in mei aangezien we elkaar echt zes weken niet gezien hadden en dit dus weer de eerste keer zou zijn en gelijk in real life:

Vrijdag HE HE Eindelijk is het zover me laatste dag werken ik sta die dag nog vol ongeloof op me werk met mensen te bespreken dat ik die avond gewoon weer heerlijk bij me man zal zijn :smiley: Middag snel me dochter ophalen zodat die nog wat kan slapen intussen neem ik zelf een douche en trek de kleren aan waarvan ik al een week van tevoren weet dat ik ze die dag aan zal trekken dus geen gehang voor de kast op het laatste moment nou ja soms nog een snelle wissel van het een of het ander :wink: kleine wordt wakker en haar beurt om nog even in bad te gaan daarna halen we eigenlijk standaard een makkelijk patatje en vervolgens sta ik te popelen om te vertrekken liever te vroeg dan te laat, dat gevoel van het huis willen verlaten en weg te gaan zet je eigenlijk al met 1 been in Turkije. Dit keer gingen we op de trein en mijn moeder vondt het wel leuk en makkelijk ons te vergezellen dus die ontmoet ik op het station. Eenmaal op schiphol vindt ik die twee uur altijd vrij rap gaan, ik drink nog wat met me moeder en dan had ik nog het een en ander in me hoofd om te kopen en mee te nemen na me lijstje afgewerkt te hebben, loop ik door naar de douane pfff dat duurt toch altijd eindeloos ik heb gelukkig me handen vol aan me kleine meid en wat ben ik blij met dat wandelkoortje :wink: zodat ze niet zo ver bij me vandaan kan als ik even me handen niet vrij heb. Daarna weer wachten tot je het vliegtuig in kan, even mensen kijken, dan het vliegtuig in en je weet dat als je er weer uit gaat dat je dan op plaats van bestemming bent het begint goed te kriebelen :smiley: 3.5 uur ik vindt het persoonlijk altijd net een uur te lang hahahha dat laatste uur mogen ze overslaan, eerst eet je nog wat dan probeer je nog wat te slapen onmogelijke missie met een dochter van twee en een half :wink: EINDELIJK land het vliegtuig en ben je dan nog maar een paar honderd meter verwijderd van je liefde, pfff gelukkig zit ik altijd voorin weet ik de weg en ben ik altijd als eerste bij het visum loket geen minuut mag er meer verloren gaan en ik krijg nu echt haast, me kleine op me arm want die is intussen aan het instorten, wat wil je het wordt al bijna middernacht. Dit keer had ik me eigen koffer vrij snel wat raar is want meestal komt de andere er dan vrij snel achteraan, ik besluit om de band heen te lopen had dus 1 of andere maloot MIJN koffer eraf gehaald nou ja geen tijd om over na te denken op de kar dat apparaat, met inmiddels het zweet op me rug het is toch een paar graden warmer in Turkije dat in combinatie met een hartslag van 200 tsja dan krijg je dat richting uitgang. Normaal gaan de deuren open en kijk ik hem gelijk in zijn gezicht aan maar dit keer waren er iets meer mensen duurde alles wat langer dus heeft hij ook wat langer op me moeten wachten, ik kijk om me heen en besluit richting buiten te lopen aangezien hij daar wel een sigaretje aan het roken zal zijn bedenk ik me. Dan voel ik van achteren een arm om me middel en ondertussen hoor ik me kleine meid die naast me staat zijn naam roepen van blijdschap voordat ik me lachend om kan draaien zoent hij me volmondig, en dan de liefde die door je aderen stroomt, hij pakt de kleine meid van me over en me koffers en ik heb al me handen vrij om hem vast te houden en te bekijken hoe dat staat zo`n kort leger koppie, terwijl we samen naar de auto lopen en naar huis gaan, en weer beginnen aan een heerlijke tijd samen.

Ons allereerste weerzien…
We hadden mekaar al een jaar niet gezien, dus tsja de twijfels of hij je wel nog zal herkennen zitten er dan wel in haha!
Maar ik liep het restaurant in, zag hem staan, met een smile van oor tot oor, en het was echt heeeeerlijk!! (we konden mekaar niet vastpakken ofzo, want hij was gewoon aan het werk, maar dat hebben we later ingehaald haha)

En dan dat keer dat ik hierheen emigreerde. Dat was afgelopen september, en ik kwam samen met m’n moeder. Op het vliegveld stond mn mannetje met 2 vrienden op me te wachten…Hij had van te voren gesmst dat ik wel met mn fototoestel áán naar buiten moest komen want hij had een verrassing! We kwamen buiten, en een fles champagne werd over ons heen gespoten haha en een mooie bos rozen :smiley: En wederom een smile van oor tot oor

wow tessa80 kreeg tranen in mn ogen bij die laatste zinnen van je! :smiley:

Nou die van jou mag er ook wezen hoor miss maya jullie verhaal is echt SUPER gewoon elkaar een jaar niet gezien en nu geemigreerd naar Turkije zoooo mooi :smiley: :smiley: :smiley: en super lief de champagne en rozen wat zal je trots geweest zijn met zo`n warm welkom!!!

haha ik was vooral heel verrast! hij kwam eerder weleens met een roosje ofzo, maar had vooral geen champagne verwacht!
Hij had zoveel met de gasten in het hotel over mijn komst gepraat, dat een van de duitse gasten had gezegd: ik koop een fles champagne voor je om het te vieren haha!

zoals jullie weten heb ik mijn askim via internet leren kennen dus na 7 mnd elke dag op msn te hebben gezeten was de dag aangebroken dat ik voor 10 dagen naar tr zou gaan en hem en zijn ouders voor het eerst zou ontmeoten, dus niet wederontmoeten, maar gewoon voor het eerst live ontmoeten.
**
Ik was niet zenuwachtig ik wist gewoon dat het goed zat. Met mijn handbagage van 15 kilo om mijn nek liep ik regelrecht de rij in voor de paspoort controle, na een half uur was ik aan de beurt… visum vergeten te kopen dus de rij uit Shit shit shit… visum gekocht terug de rij in die inmiddels verviervoudigd was… ik wachten b bellen wait askim oke, ja askim ben wait oke, na 2 uur wachten in totaal dus bijna 3 uur verder was ik eindelijk door de douane heen. Mijn koffer was van de band afgehaald en stond netjes te wachten op me…
**
En eindelijk was het dan zover dat ik door de deur kon, daar stonden een heleboel mensen te wachten ik keek naar links toen naar rechts en keek in een paar stralende ogen die ik 7 mnd bewonderd had via de cam… we liepen naar elkaar toe en het was raar…Van top tot teen namen we elkaar op daarna liepen we hand in hand naar buiten.
**
Buiten gaven we elkaar onze eerste echte kus!! Wooow dat voelde goed zeg!!
Daarna 5 uur lang in de bus naast elkaar gezeten en elkaar alleen maar aankijken en kussen… het was in 1 woord geweldig!
**
De keren erna zijn een stuk minder romantisch we kussen namenlijk niet op het vliegveld, de laatste keer ging hij zichzelf verstoppen haha, maar ik heb een sensor en hij ook en we keken elkaar alsnog aan, maar iedere keer is het fijn als we naar buiten kunnen lopen om elkaar de eerste echte kus weer te geven!

aawww wat heerlijk om te lezen Mutlu!
Wel bááálen dat je zo lang moest wachten pfoe!

wat tot we elkaar voor het eerst gingen zien of tot we elkaar konden kussen hahahahaha

euhhh haha laat maar tot ik door de douane heen kon ik snap hem… haha nu al!

hahahahahh dat ja :wink:

jeton düstü

hahah ja het muntje viel idd, maar wel erg laat hahahahaha

trouwens miss may ik kan me voorstellen dat je bang was hem niet te herkennen als je hem een jaar geleden in het echt voor de eerste keer had gezien… Maar wat leuk van de champagne!

hehe ja als hij in die tijd msn had gehad, hadden we mekaar wel op de cam gezien, maar hij had toen nog geen msn haha, kun je nagaan! :stuck_out_tongue:

oooooh dat meen je, en was hij veel veranderd??

z’n gezicht was gelukkig hetzelfde, maar wel een compleet ander kapsel (wel leuker overigens haha :wink: )

Nou kom op dames! Jullie weten het vast nog wel allemaal!!!

Miss Maya dat verhaal van jou als je daar een boek over schrijft dan wordt het gegarandeerd een best seller :smiley: :smiley: :smiley: ongelofelijk hoe jullie alles hebben doorstaan en nu gewoon echt samen zijn zooooooo verdient :smiley:

Mutlu :smiley: :smiley: Ik kende je verhaal natuurlijk al maar heerlijk om het hier nog een keer te lezen en inderdaad

Meiden allemaal zijn we al een keer terug geweest kom op met die details :smiley: :smiley: :smiley:

Leuk topic en heerlijke verhalen ladies! :slight_smile: ik wordt er helemaal vrolijk was

Ons weerzien…Nadat we elkaar voor het eerst hadden gezien in augustus 2008 besloot ik eind oktober voor het eerst terug te gaan voor 4 dagen. Na elke dag en nacht te msnen/bellen/smsen was het toch wel heel erg spannend om elkaar weer te zien. We hadden beiden geen webcam die tijd dus we moesten het doen met foto’s. (dat kan ik me nu echt niet meer voorstellen!) Hoe zal het zijn hem weer te zien??, en staat hij dadelijk wel echt op het vliegveld??..Ik was heeeeel erg zenuwachtig maar wist dat ik dit moest doen om uit te vinden wat hij echt voor me betekende.

Toen ik mijn koffer had smste ik dat ik eraan zou komen. Ik wist niet waar hij zou zijn of hoe het eruit zou zien daar op het airport. Toen de deur naar de ontvangst hal open ging zag ik meteen mijn askim staan achter de railing. Ik zag hem tussen alle drukte en turkse mensen meteen staan. Het was een heel apart en fijn gevoel. Het leek voorbestemd…Raar om dit gewoon zomaar te doen, het voelde als een hele stap maar het was oh zoooo fijn hem te zien. Toen we elkaar zagen wisten we dat het goed zat. We waren erg verlegen maar knuffelde en zoenden elkaar wel. Het boeide ons niet dat er misschien wel 40 man om ons heen stond. Toen hij me kuste zei hij alleen maar ‘oh askim, askim, askim…finally were together’…We waren die dag erg lacherig, gewoon omdat alles zo spannend was geweest.

Na deze eerste keer is het weerzien altijd weer even spannend. We zijn beiden altijd zenuwachtig. Het is z’n fijn gevoel als je elkaar die eerste sec weer ziet. Ik realiseer me ook elke keer dat ik zo blij wordt van mn mannetje. Ik loop altijd erg trots en te stralen met hem door de hal als we er net zijn hahahaha. Mensen zullen zich vast ergeren aan ons haha…Ik zeg dan ook tegen hem van…Wow vindt het niet raar dat we weer samen zijn, net alsof het heel ‘normaal’ is…haha

wauw lizzy!!

mooi verhaal Lizzy!