Hebben jullie weleens heimwee? Dan bedoel ik niet heimwee naar huis maar naar je favoriete vakantie bestemming. Naar de cultuur, natuur of de mensen?
Ik heb dit weleens, soms zelfs inclusief buikpijn en tranen. Dan zie ik wat op tv, kijk ik naar foto’s of denk ik er simpelweg alleen aan en dan komen de tranen.
Hebben jullie dit weleens en wat doen jullie eraan?
Kan er eerlijk gezegd van mee spreken.
Zelf heb ik veel heimwee naar Thailand,gewoonlijk ga ik minium 2 a 3 keer per jaar naar dit prachtig land.
Het is van verleden jaar juni geleden dat ik nog op reis ben gegaan(2x geopereerd nadien)
Nu het voorjaar van 2012 is ook om zeep,moet morgen binnen voor een rugoperatie,ben zo’n 2 a 3 maanden buitenstrijd.
Die ongemakken kan niet lang blijven duren,anders geraak ik in een zwart gat terecht waar ik niet meer uitgeraakt.
Zelf kom ik al meer dan 31 jaar in mijn favourite land,zou het voor geen geld van de wereld willen missen.
Ik sta op en ga slapen met Thailand in mijn gedachte,alles in mijn huis straalt Thailand uit.
Aaah vervelend dat het dan steeds uitgesteld wordt. Ik heb soms het idee dat het bij mij echt de spuigaten uioopt. DN denk ik echt: serieus beuno doe even normaal. Ik ben nog zo jong en het is stom dat ik ergens zo aan gehecht ben dat het mijn leven echt beinvloed.
Succes met je gezondheid en hoop dat je snel weer op pad kan gaan!
Nou bedankt voor je steun,nu over welk land spreek jij bueno94?
En waarom heb je zo’n heimwee,misschien een vakantie vriendinetje waar je verliefd op bent?
Over indonesie. Nee geen vriendje(wel gehad trouwens). Maar ik mis het gewoon. De lieve mensen. Met iedereen op kunnen schieten. Het heerlijke weer waardoor ik een stuk lekkerder in mijn vel zit, de prachtige duiken en de mooie cultuur. ik heb ook een paar vrienden die ik ontzettend veel mis.
Wel een heel mooi land Indonesie,kom je er vaak?
Nou je kan toch eventueel skypen met je vrienden,voor alle problemen zijn er oplossingen.
Wens je nog veel geluk,en ga nu afsluiten want ik moet morgen al vroeg opstaan.
groet,georgessiam.
Helaas nog maar drie keer. Maar daar gaat hopelijk verandering in komen. Als ik slaag wil ik toch echt 2 maandjes er heen om mijn divemaster brevet te halen.
Soms mis ik de Russische cultuur. Als ik er weer een tijdje ben geweest voel ik me goed en als ik er ben voel ik me ook op mijn plaats. Natuurlijk komt het ook doordat mijn leven in Nederland is wat ik gewend ben. Van heimwee naar Rusland kan ik niet echt spreken, heimwee heb ik eigenlijk nooit echt. In Nederland heb ik de mensen waar ik het meest van hou, inclusief een hele lieve vriend die ik toch echt niet kan missen.
Verder snap ik jou wel, bueno94. Je zegt dat je het stom vindt dat je je ergens al zo aan hecht, dat terwijl je nog zo jong bent. Is het van de ene kant niet mooi dat je al zoveel passie en interesse kunt hebben voor iets? Dat je je ergens zo aan hecht zegt ook iets over jezelf. Veel van je leeftijdsgenoten zullen er allemaal niet zo mee bezig zijn. Je lijkt me dus al behoorlijk volwassen en dat is misschien de reden dat je je al zo hecht. Ik hoop in ieder geval dat je slaagt en dat je twee maanden naar Indonesië kunt. Heel veel succes!
Wel fijn dat je hier een vriend hebt, dat scheelt al heel veel!
het is aan de ene kant wel fijn ja. Ik weet ook al duidelijk wat ik wil. Maar het is wel heel.moeilijk, vooral omdat ik me hier niet thuis voelm. En mijn meeste vrienden daar wonen.
Mijn vriend is zelf ook Russisch. Het is zeker fijn om hier iemand te hebben. Mocht hij zelf nog in Rusland wonen, dan zou de situatie heel anders geweest zijn. Maar ben je zelf van Indonesische afkomst of iets dergelijks, dat je er daarom zoveel mee hebt?
Je hebt in elk geval het Russische weer hier nu 
Oh dat is leuk! Nee, dat ben ik niet. De eerste keer dat ik daar was meteen verliefd geworden op het land. Misschien, omdat het de eerste keer was dat ik zoiets.nieuws/bijzonder zag.
Haha, dat hoef ik inderdaad al niet meer te missen. Ik vind dit weer heerlijk, zolang ik er niet doorheen hoef te fietsen.
Wauw, dat is best interessant! Mag ik vragen wat je zo aantrekt in het land? Ik ben wat dat betreft een leek, ik ben nog nooit die richting op geweest.
Wat me zo aantrekt aan het land? Hmm moeilijke vraag. Er zijn zoveel dingen die indonesie geweldig maken. het eerste wat me aantrok was toch dat het anders was dan ik gewent ben. Maar wat me nu aanspreekt: de mensen zjjn ontzettend lief en gastvrij. De meeste mensen hebben zo weinig maar delen alles. ze zijn gelukkig met minder. Ik vind indonesiers een stuk socialer dan nederlanders. Je kan er prachtig duiken, de natuur is prachtig, het weer kan voor mij niet beter. De hele sfeer daar is goed. Ik hou van het lekker rustig aan doen, het relaxte. De no worries mentaliteit spreekt me zo aan. Het eten in indonesie is verukkelijk. oh, en ik vind indonesiers erg aantrekkelijk. Natuurlijk zijn er ook veel slechte kanten, maar dat heeft elk land. Sinds ik daar ben geweest ben ik de kleine dingen hier meer gaan waarderen. Dat het voor ons zelfsprekend is om schoon water te hebben, elektriceit, een goed huis, en tv, een computer. Ik ben dat soort dingen echt gaan waarderen ik ben gaan zien hoe goed we het hier eiegenlijk hebben.(en nog kan ik niet wachten om.weg te gaan, haha.) Sorry voor de vele spel en interpunctie fouten, maar ik zit op mijn mobiel.
Ik kan me helemaal vinden in wat je hier schrijft. Ik ben ook wel eens in een klein Russisch dorpje geweest waar de mensen heel weinig hadden, maar toch boden ze me alles aan. Ze waren ook enorm gastvrij en zo lief. Verder heb ik nog nooit zo lekker gegeten ook, het was super. Ik vind dat wij inderdaad vaker moeten kijken naar wat we allemaal hebben, klagen is altijd zo makkelijk.
Wat die foutjes betreft: Maakt niet uit hoor. Mijn vorige berichten kwamen ook van mijn iPod en dan is het ook niet makkelijk om geen fouten te maken.
Het is zo lekker om te genieten van de lieve en gastvrij mensen. Ik vraag me alleen vaak af of het niet gewoon is, omdat ik een toerist ben, wat vast zo zal zijn.
Tja, sowieso, als jij hun gast bent doen ze veel voor je.
Als je voor twee maanden naar Indonesië gaat, ga je dan met familie, vrienden, of…?
Ik ga dan alleen. Maar ik ben ook gewoon op 1 plek. Ik ga dan de divemaster cursus doen, en met een beetje geluk de instructor er direct achteraan. Misschien dan een vriend van mij 2 weekjes komt. Als het allemaal lukt wil ik kijken of ik nog een half jaar als duikinstructeur aan de slag kan en anders wil ik nog een paar maanden gaan reizen door Indonesie en Thailand.
Oké dan. Ik wens je heel veel succes met je plannen in ieder geval, ik hoop dat het lukt!
Dankjewel! Ik ga mijn best doen!