Ahhh, “fernwee”… Zo bekend!
En wat ik eraan doe? Forummen hier, en zoeken naar hoe het misschien-ooit-wel-weer ervan gaat komen. Tickets googlen enzo. 
Ik heb altijd heimwee naar Ierland. Ik voel me half Iers/half Nederlands (Ben toch gewoon iemand met de Nederlandse nationaliteit). De laatste keer dat ik in Ierland was (nu ruim een jaar geleden) dacht ik “ik blijf hier gewoon”, eenmaal weer in Nederland durf ik de stap toch niet te zetten, weer bang voor heimwee naar Nederland. Herkent iemand zich hier in?
Hoi Beuno,
Ik heb het idee dat jij wel weer in Indonesie terechtkomt, ik wil zelf ook heel graag weer reisen voor langere tijd en heb de volgende tactiek uitgestippeld, misschien heb je er wat aan. Ik heb een aantal certificaten bij TEFL(teaching english foreign language) gehaald, met deze certificaten op zak hoop ik het voorelkaar te krijgen dat ik Engelse les kan gaan geven in Ecuador. Ik ben ervan overtuigd dat je ook interressant wordt voor Nederlandse touroperators als je een aanzienlijke tijd in een bepaald land werkt en reist, als je daar binnenkomt krijg je natuurlijk loon en vliegtickets. Jouw plan om duikbrevetten te halen klinkt trouwens erg goed, ik wou je alleen wat tips geven over andere opties om het financieel mogelijk te maken zoveel mogelijk in Indonesie te zijn.
Veel plezier daar,
groet marcel.
:chin:Heimwee,naar Thailand/Cambodja 24 uur per dag mis ik het gewoon de levens stijl dat spreekt mij aan.
Heimwee? Nooit. Daarom ben ik ook nooit lang van huis…
Bueno over welk deel van Indonesie heb je het? Ik weet bijna zeker dat er erg grote verschillen zijn in alle opzichten.
Hier in Spanje is dat ook zo, ik persoonlijk zou niet graag in het noorden wonen (vanwege het klimaat) of in een badplaats tussen de toeristen. Dan zou ik pas heimwee krijgen!
Niettegenstaande een uitgebreid reisparcours (waarvan 20jr met een mobilhome en nadien 8jr per zeilschip) EN nu al jaren wonende in tropisch NO-Brazilië is er toch 1 plaats die ook bij mij blijft kleven en dat is de rust van de Pyreneeën … ik weet het, niks spectaculairs maar toch blijft het 1 van de leukste plekken (qua natuur en waar ik ook de keuken enorm van appreciëer, zowel langs franse als spaanse zijde)
Tropische groeten uit Salvador da Bahia
Ja zeker, dat is een heel bekent gevoel voor mij. Ik heb een half jaar in Curaçao stage gelopen, ik ben nu 2,5 jaar terug. De eerste weken voelde ik me gewoon kut, bah wat viel Nederland tegen tegenover mijn leven daar. Nu nog denk ik er vaak aan terug en mis ik het nog steeds, ik denk er zelfs aan om na de zomer weer voor een paar maanden terug te gaan.
Hetzelfde heb ik als ik terugkom uit Mallorca, waar ik in de zomer werk. Ik ben er nu 3 keer 2 maanden geweest en elke keer als ik weer in Nederland ben, krijg ik een echt dipje.
Heimwee is nog zacht uitgedrukt. Het is meer wat Brazilianen en Portugezen omschrijven als saudade. Sommige locals en andere globetrotters mis ik heel erg: je hebt toch met elkaar een intens gezellige, liefdevolle en interessante tijd meegemaakt. Heb er soms een knoop van in m’n buik.
Afscheid nemen van mensen valt me op locatie altijd erg zwaar. Tijdens m’n laatste reis was er één die me tijdens het afscheid maar bleef omhelsen… Het is dat we allemaal zover van elkaar weg wonen, maar anders zouden het goede vrienden zijn die bij wijze van elke dag de deur bij elkaar platlopen…