Afgelopen zomer heb ik een leuke jongen ontmoet tijdens mijn vakantie in Turkije. Omdat de meeste jongens daar verschrikkelijk veel meisjes verslinden tijdens de zomermaanden heb ik hem bewust op afstand gehouden. Verliefd worden op een Turkse jongen leek me zinloos. Maarja… verliefd worden, overkomt je. Al met al ben ik niet verder gegaan dan wat gezoen op de laatste dag. Toen hij mijn telefoonnummer vroeg, had ik ook niet verwacht ooit nog wat te horen. Maar het tegendeel blijkt waar… hij belt en smst me eigenlijk elke dag en ik ga hem steeds leuker vinden. Natuurlijk twijfel ik aan zijn oprechtheid want we hebben elkaar slechts een week gezien en ik heb zelf gezien hoeveel meiden geïnteresseerd waren maar aan de andere kant vraag ik me af waarom hij dan al die moeite doet. Het moet hem toch aardig wat geld kosten al dat bellen en smsen…
Maar nu komt het; ik ben heel impulsief geweest en heb een vliegticket naar Istanbul geboekt, daar woont hij in de winter. Aan de ene kant kan ik niet wachten en aan de andere kant vind ik het doodeng!! Ben zo bang dat hij er niet is en haal me allemaal rare dingen in m’n hoofd. Wie is ook wel eens alleen geweest en hoe heb je dat ervaren de eerste keer? Ik ga maar 3 dagen (4 nachten) dat leek me voor een eerste echte ontmoeting wel lang genoeg… ik ben trouwens 27 en dus (redelijk) volwassen.
Maar goed, ik zou gewoon lekker gaan!!! Istanbul is een geweldige stad, en overdag zeker goed te doen als je alleen bent… Er zijn buurten die ik zou vermijden s’avonds, maar over het algemeen kwam het op mijn behoorlijk safe over!!!
Spannend hoor, omdat je niet weet of hij er ook zal zijn… Weet hij wel dat je komt??
Roos,gewoon gaan net wat Cynthia zegt in Istanbul vermaak je je ook wel alleen mocht hij toch niks zijn.Heb je wel gezegd dat je komt.Mag ik vragen wanneer je gaat?
Ik ben al een paar keer alleen geweest,is natuurlijk altijd spannend zo’n eerste keer,maar laat het gewoon allemaal op je afkomen.
roos : ik heb net hetzelfde meegemaakt als jij vertelt. Alleen was het geen Turkse jongen, maar een Siciliaan. (Is wel al heel lang geleden maar dat maakt ook niet uit denk ik - vakantieliefdes voelen zelfde aan nu, als vroeger, toch ?). Leerde hem kennen de laatste 4 dagen van mijn vakantie, en dacht toen net hetzelfde als jij (vakantieliefde, veel beloven en weinig van in huis komen enzo…). Het liep wel wat anders uit ! Elke dag schrijven, telefoneren. Heel spannend allemaal ! En op een dag stond hij voor de deur ! Verschoot me een ongeluk ! Had de woensdag een telegram gekregen voor mijn verjaardag en hij zei dat hij de vrijdag aan zou komen. Geloofde er niets van. En toch !:wub::wub::wub:
Hij is toen 14 dagen gebleven, en ik ben hem enkele maanden later gevolgd. Ben er 5 jaar gebleven, (de 5 mooiste van mijn leven !). Wij hebben ons hartje en gevoel gevolgd en heb er géén minuut spijt van gehad. Door omstandigheden ben ik teruggekomen :frown: maar heb nu al jààààààààààààren een héééééééééééééél lieve man ! Toch denk ik nog regelmatig aan die tijd hoor. Dus, zou zeggen Roos, gewoon doen ! Je zal wel zien wat er komt ! :dag:
Wow wat lief dat jullie allemaal zo snel reageren! Ik heb ook eigenlijk wel besloten dat ik ga…maar soms is het fijn om van anderen te horen dat ik het gewoon moet doen. In mijn directe omgeving weten maar weinig mensen het omdat ik geen zin heb in die negatieve reacties! Hij weet trouwens dat ik kom. Het was zijn idee en hij heeft me wel 100 x beloofd dat ie op het vliegveld zal staan. ik vertrek 2 november s’ avonds en ga dinsdagochtend terug. Niet heel gunstig maar dat was de enige goedkope optie en in het weekend omdat ik amper vrije dagen heb. Ik heb heel erg getwijfeld omdat ik het geld eigenlijk niet heb. Ga over 4 weken namelijk voor 3 maanden reizen en vrijwilligerswerk doen in Azie… .jaja heerlijk getimed. Maar goed bellen, smsen, bellen smsen en uiteindelijk toch m’n hart gevolgd en afgesproken dat ik mijn vlucht boek en betaal en hij het hotel. Hij gaat begin volgende week naar Istanbul en zal een hotel boeken. Voor de zekerheid neem ik wel wat namen/adressen van hotels mee… je weet het tenslotte nooit. Maar ik denk dat jullie gelijk hebben en dat ik gewoon een beetje vertrouwen moet hebben. Maarja dat is soms een beetje moeilijk als iedereen om je heen zo negatief is…
Ik vind het daarom echt super leuk om jullie positieve verhalen te lezen en zal dit zeker blijven doen hoor!!
Kaylo: ik wilde je ook nog even zeggen dat ik je verhaal wel heel mooi vond. Niemand pakt die hele speciale ervaring nog van je af! Ik wil wedden dat je het voor geen goud had willen missen. Daarom ga ik ook :vak01:en ik zie wel waar het schip strand!
roos : had ik inderdaad voor geen goud willen missen ! En als ik héél eerlijk ben : ik denk nog bijna dagelijks aan die fantastische tijd ! Mijn man weet ook dat, als ik hem niet had leren kennen, ik zeker en vast terug was gegaan. :vak01:
Kan moeilijk aarden hier, mijn grootvader was ook Siciliaan. Zal in bloed zitten zeker ? :slywink:
Turkije is natuurlijk ook één van mijn favorieten, we gaan al jààààààààren ! Ginder zou ik het ook gewoon worden hoor ! Daarom volg ik nu Turkse les op avondschool. Zit er misschien wel in binnen 5 jaar, als mijn man met pensioen gaat. Dan stop ik misschien wel met werken, of vraag loopbaanonderbreking aan en gaan we ! :zon02:
Roos,misschien is cordial house hotel wat,is wel eenvoudig maar goedkoop en je slaapt er toch alleen maar.Ligt in de wijk sulthanamet dichtbij de blauwe moskee.Ben daar in februari geweest.Nu weet ik niet welk hotel we nemen.Ben van 1 november t/m ongeveer 7 november in istanbul
wat grappig, we zitten dus rond dezelfde tijd in Istanbul. Ik zal je tip onthouden. Volgens mij wilde hij een hotel boeken bij het Taksimplein. Daar heb ik twee jaar geleden gezeten en daar voelde ik me in iedergeval heel erg veilig (was op citytip naar Istanbul met een vriendin). Ik las dat jij vanavond al gaat! Wat heerlijk voor je zeg! Wens je heel veel plezier… oh en wens mij geluk haha ik vind het stiekem nog steeds wel heel erg spannend!
Met welke maatschappij vlieg je eigenlijk? Ik vlieg met Onurair heen maar het is me nog steeds niet duidelijk welk vliegveld van Istanbul ik aankom…maar goed ik heb mijn email ticket naar hem doorgemaild en hij zou het voor me uitzoeken…
groetjes Roos
ps… ik mag nu eigenlijk ook al gaan aftellen he!? het is nog maar een dikke week, haha!
Ik ben mijn vriend vorig jaar in oktober tegen het lijf gelopen en we hebben vrij snel besloten om elkaar weer te zien. Dat was in januari, zou ik bij zijn ouders slapen. Was ook heel bang dat hij niet zou komen en had ook adressen van hotels meegenomen. Ik vloog toen naar Ankara en hij woont er 3 uur vanaf in Aksaray. Dus ja als hij er niet was kon ik niet eens met een taxi er naar toe gaan. Maar ja je moet vertrouwen hebben. Maar eerste keer is altijd spannend. Succes.
İk ben vorig jaar ook verliefd geworden op een turkse jongen!..
Kende hem wel al langer maar goed komt verder op hetzelfde neer…Hoevaak zie je elkaar nou?? Alleen in de vakantie 1 keer per jaar voor 2 weken!
Vorig jaar…tjaaa gebeurde het toch echt!
OOK ik heb toen in een impulsieve bui een vliegticket naar Ankara geboekt!
Aleen!.. Heheh…
Ook ik kon niet wachten… maar was ondertussen wel dooodsbang…voor wat er komen ging…
İk had een vlucht terug geboekt 2 weken later…
Ook met de zenuwen of die er wel zal zijn!.. İk weet precies hoe je je voelt…
Heel goed…maar toch is er een angst…Maar je hart zegt dat je moet gaan!
Anders had je ook de ticket niet geboekt!..Toch?? eerste gedachtens zijn altijd te vertrouwen denk ik!..
Nou week voordat ik ging niet geslapen…twijvel twijvel…En dan de dag van vertrek…Iedereen ongerust om me heen! hahah… Maar ikke ging lekker toch!
En waar had ik me al die tijd druk om zitten maken!??
Hij was er gewoon!..en hebben elkaar toen weer in de armen gesloten!
En 2 fantastısche weken samen gehad…En ondertussen ben ik al x aantal keer heen en weer naar turkije gevlogen!
En typ ik dit bericthej ook vanuit turkije!
Waar ik nu 6.5 week verblijf…
En volgend jaar hier naar toe vertrek voor een hele lange tijd…hoelang weet ik niet!..
Dus Luister naar wat je hart en je gevoel je vertellen…
en ik weet zeker dat dat is dat je moet gaan!
Ga je niet krijg je daar zeker spijt van!
En is hij er niet…Dont worry!..
Istanbul is een geweldige stad waar je zeker alleen ook kan vermaken!!
En mensen om mee te praten kan je altijd vinden!
Het blijft prettig om te lezen dat andere hetzelfde hebben meegemaakt. Jij dus ook alleen naar Turkije net als veel andere meiden. Wanneer ga je weer richting je vriend?? Ben echt heel nieuwsgierig hoe het zal zijn (en dan ga ik er vanuit dat hij er is). Of we elkaar echt leuk vinden etc etc. Ik laat het jullie weten!
Ik vertrek volgende week vrijdag naar Ankara en dan ga ik weer bij zijn ouders in Aksaray logeren, nu 2 weken. Heerlijk, verheug me er ook weer op. Blijft altijd spannend hoor alleen reizen, maar wel een kik als je het hebt gedaan.
Ben benieuwd naar je verhalen.
Ik zou zeggen geniet er van die paar dagen , en het zal vast allemaal wel goed komen. hoop dat jullie een leuke tijd krijgen samen, en elkaar wat beter leert kennen:wink:
