Menir SA, ik geef in een kort schetsje weer hoe het werkt als je met een overheidsdienaar in Indonesië communiceert. Al die theorietjes die u op diverse sites vindt helpen niet. En of je nu een SIM, perpanjang visa, KITAS of ijin van het Kanwil Depkeh dan Ham moet hebben het werkt allemaal hetzelfde.
Je moet zorgen dat je bevriend met een pejabat raakt, dan loopt alles vanzelf. Niet als een Nederlander denken dat je “recht’ hebt, dat werkt hiero niet, alles wat je van een Indonesische overheidsdienaar gedaan wilt krijgen is een gunst. Als je op zo een kantoor komt dan beginnen ze met je “bang” te maken, ze beweren dat je papieren niet kloppen of dat hetgeen je verzoekt niet mogelijk is. Vinden ze leuk Belandaatje pesten, even wraak nemen voor die 350 jaar “overheersing” en dan letten ze op hoe je reageert. Het leukst is natuurlijk als de bule zich kwaad gaat maken en eisen gaat stellen. Ze blijven ernstig, maar achter je rug lachen ze zich helemaal de pleuris, een bule die zich kwaad maakt is voor hen een van de meest humoristische dingen die er bestaat.
Je moet ook goed opletten of je een ambtenaar treft met een duur HP’tje, of rare ringen aan ze vingers, of met een titel Drs of SH geen Engels kan spreken, dat zijn rippers. Zoek een gewone Indonesiër en je luistert naar hen bestudeert ze als ie (kan ook een vrouw zijn hoor, er werken heel veel vrouwen op overheidskantoren, die zijn meestal slimmer) aan het vertellen is dat hetgeen je vraagt niet mogelijk is. Doen alsof je aandachtig luistert, af en toe even lachen of je vrolijk van hem wordt en vooral laten blijken dat je om hulp komt vragen bij je probleem. Op een gegeven moment hoor je wel wanneer je zaak geregeld kan worden, dat is als je het goed hebt gedaan snel. Dan komt het moment waarop het bedrag moet worden afgesproken waarvoor de diensten worden verleend, zorg dat Bapak dat bedrag noemt en ga niet zitten tawarren. Als je jezelf nederig genoeg hebt gedragen dan zal je even denken “Hoe durft ie” maar al snel neemt de gedachte plaats van “eigenlijk niet zo gek” tenminste als je met de juiste man tegenover je zit.
Denk je dat je het spel niet kunt spelen schakel dan een Biro Jasa in. Maar vergeet niet dat als je voor langere tijd in Indonesia gaat verblijven dit soort contacten meer dan goud waard zijn. In die contacten zul je vaak merken dat achter de aanvankelijk norse man (vrouw) een zeer beminnelijk mens schuilt, want je mag nooit vergeten dat Indonesiërs zeer onzeker zijn als ze een bule tegenover zich hebben. Dat gegeven moet je gebruiken, maar niet misbruiken, want ze kennen jouw zwakheden ook, al was het maar vanuit de Ketoprak Humor die ze op TV zien.
Wat een lange verhandeling terwijl het niet aan de vraag van de gewone doorsnee toerist of migrant kan beantwoorden.
De enige juiste deel wat interessant is voor een migrant is het inschakelen van een biro jasa(bem.buro).
De rest is hogeschool voor ritselarij (bestaat die woord wel ?) .
Hoe kan Jan of Piet uit Loetjebroek of Joe uit Idaho aan een kennis komen die toevallig een klasgenooot heeft die ook " immigratie" ambtenaar is .
Of een foute politie man die zich laat betalen als loopjongetje voor 100.000 rupiah (nog niet eens 7 euro) , en ook zich laat verhuren als incassoburo ?
En dan het verhaal van het kennen van een **Pejabat **, een hoge functionaris= letterlijk iemand die een functie=jabatan bekleedt .
Over wraak nemen ,over 350 jaar onderdrukking , een doctorandus / academici die geen engels spreken met ringen etc etc .
Alsof Jan of Piet of Joe zo’ n Pejabat zo maar van de straat kan plukken. ???
Nou een Pejabat betaalt je niet met 7 euro , tenminste als je een Pejabat kent.
Ik ga niet zeggen dat er niet geritseld wordt , de voorbeelden heeft meneer B.Aap zelf gegeven (hij schrijf diverse malen met IK, IK en IK ) .
Dat verhaal in bovenstaande posting kom bij mij over als Ketoprak verhaal , een dijenkletserverhaal , in de genre van Snip en Snap revue , echt uit het leven gegrepen .
Ketoprak = een gerecht
= een javaanse Revue , een dijenkletser als het tenminste begrijpt .
Als u goed heeft gelezen dan kan u constateren dat dit stukje gaat over de ervaringen van een buitenlander op kantoren in Indonesië. Het gaat om zaken die specifiek op buitenlanders betrekking hebben, tevens zijn het persoonlijke ervaringen. Het komt mij voor dat u als Indonesiër die al 40 jaar in Amsterdam woont met deze materie geen ervaring heeft. Maar ja het is inmiddels wel bekend dat u zich op dit forum overal mee bemoeit, u denkt dat u als “Indonesiër” van alles weet heeft. Straks krijgen we nog stukjes waarin u als “ouwehoer” dames gaat adviseren hoe ze hun maandverbandje in dat land moeten gebruiken.
Menir , het is inherrent aan een forum dat leden bijdrage leveren.
Ik lever bijdrage op mijn eigen manier , en in topics waar ik een kleine aanvullingen kan geven , gebaseerd op eigen ervaringen en waarnemingen.
De vraag van alfonso is al lang beantwoord , en men kan zelfs aanvullende informatie vinden in een andere topic waar een ervaringdeskundige in Bali zijn bijdrage heb geleverd.
Het gaat namelijk om emigreren naar Indonesia
Mijn bijdrage in dat topic is ook beperkt tot de officieele site en methoden.
Over ritselarij methoden moet ik toegeven (gelukkig maar ) dat ik geen ervaring heb .
Dat het gebeurt weet iedereen ook , wordt ook in dit topic bevestigd.
Ik ben hier nieuw en wilde graag weten hoe ik een visum kan krijgen voor 1 of 2 jaar in indonesie. Graag zou ik ook willen weten wat de kosten hiervan zijn.
Ik lees hier ook veel gekibbel onder elkaar dit kan toch niet de bedoeling zijn van deze site?..
Mijn vriendin woont in jkt en wilde weten welke wegen ik moet bewandelen om met haar te trouwen.
Morgen komt ze voor 3 maanden naar nederland en wil met haar in january terug vliegen naar jkt zodoende heb ik de info snel nodig hoe ik moet handelen om een lang verblijf visa te krijgen…
Formeel moet je een Kitas hebben.
Soms gebruikt men de SosBud visum . Met de mogelijkheid tot verlengingen.
De voorwaarden kan je lezen in de officieele site van KBRI (Indonesische ambassade) .
Quote :
*Andere formaliteiten (aangifte huwelijk, getuigen, kosten, etc.), die nodig zijn voor het huwelijk bij de burgerlijke stand (BS)= ***CaPil ***en het kerkelijk huwelijk (islamitisch, katholiek, protestant etc) moeten door u zelf of uw Indonesische partner worden verzorgd. *
Daarnaast moet je bepaalde formaliteiten regelen bij de CaPil van Jakarta .
Hun site is ook in het Engels .
Je aanstaande kan als sponsor optreden. Eerst bij de SosBud aanvraag *of bij eventuele Kitas aanvraag op grond van gezinshereniging als je met haar trouwt.
*Goed laten informeren , je hebt in Jakarta een Mixcouple organisatie.
Met hun expertise kunnen ze jullie verder adviseren.
Voor werken moet je werkvergunning hebben.
Een SosBud kun je maximaal 4 keer verlengen, dit visum heeft dus een maximale geldigheid van 60 + 4x 30 dagen (ongeveer een helf jaar dus). Daarna moet je het land verlaten, en een nieuw visum aanvragen. Dit kun je doen vanuit Nederland, maar ook gewoon bij een buurland als Maleisie. Je vriendin zou idd je sponsor kunnen zijn.
De kosten voor een SosBud zijn ongeveer 40 euro voor het visum, en dan 20-25 euro per verlenging (als je het zelf doet).
Met een KITAS heb ik geen ervaring, maar dit schijnt zo’n US$ 1200 per jaar te kosten.
6 maanden op een visum Sosial Budaya, dan moet je het land uit, nieuw visum halen en dan weer terug voor de volgende 6 maanden. Een andere mogelijkheid is een KITAS, een verblijfsvergunning die voor een jaar geldig is, maar deze mogelijkheid is heel wat duurder en moeilijker. De meeste bule vligen naar Singapore of Kuala Lumpur om binnen drie - vier dagen weer terug te zijn en opgelucht adem halen want met een nieuw visum mag je 60 dagen in de RI verblijven daarna 4 x 30 dagen verlengen, 7 - 10 dagen van tevoren de verlenging aanvragen.
NB Ik zag dat ik in herahling trad, alle antwoorden op de vraag van die meneer staan er al. Wat heb je toch een zeurpieten die niet kunnen lezen op dit soort fora Er stond een slot op dit topic heppie het soms opengebroken ??
Er stond een slot op dit topic heppie het soms opengebroken ??