Bangkok (AP) - Machiel Scholten dacht na zijn 65ste rustig te kunnen gaan leven in Thailand van zijn AOW. Maar plots neemt de deurwaarder zijn hele uitkering in beslag. In een sloppenwijk in Bangkok zit oud-fietsenhandelaar Machiel Scholten gedesillusioneerd onder een stuk spaanplaat dat als dak fungeert.
Volledig platzak. Een faillissement en een mislukt huwelijk deden Scholten in juni dit jaar naar Thailand vertrekken, het land dat hij kende van eerdere zakelijke reizen. Hij zou in Pattaya gaan wonen, een feestelijke kustplaats onder Bangkok. Samen met zijn Thaise vriendin, die hij al een paar jaar kent.
Maar het liep anders. Na een maand bekeek Scholten zijn afschriften en zag tot zijn schrik dat er over juni niks was binnengekomen. Zijn AOW-uitkering, ruim 870 euro, was in beslag genomen ter afbetaling van z’n schulden. Normaal geldt een beslagvrije voet, zodat iemand een minimumbedrag overhoudt voor het eerste levensonderhoud. Die geldt echter niet voor wie zich uitschrijft uit Nederland.
,Gelukkig had ik nog kennissen, bij wie ik op de grond kan slapen,’’ zegt Scholten door de telefoon. ,Het is een krot vlak bij het spoor, maar ik heb in elk geval een dak boven mijn hoofd.’’ Scholten kan geregeld mee-eten en heeft ook een paar honderd Thaise baht geleend, ongeveer een tientje. Meer geld heeft hij niet.
Afbetalen schuld makkelijk in Thailand
De reden is een oude schuld van ongeveer 10.000 euro, een restant van het persoonlijk faillissement van Scholten in 2005. ,Ik had een eenmanszaak en handelde in fietsen.’’ Een strop van twee ton deed Scholten de das om. De perikelen zetten zijn huwelijk onder druk. Hij scheidde en moest weer bij zijn moeder gaan wonen.
Toen Scholtens moeder, korte tijd voor hij zelf 65 werd, overleed werd het allemaal te duur. „Neem 900 euro AOW. Daar gaat 100 euro verzekering af, 500 euro huur, gas water licht, dan blijft er niet veel over.’’ Van de woningbouwvereniging mocht hij bovendien niet langer blijven wonen in het huis van zijn moeder. Het waren allemaal redenen om de AOW mee te nemen naar Thailand. ,Het dagelijks levensonderhoud is er 2 euro. Dan kan ik nog eens wat afbetalen, in Nederland lukt dat niet.’’
Geen goede vrienden
Om weer geld te krijgen, moet Scholten zich dus opnieuw inschrijven op een Nederlands adres. ,Ik had nog wel kennissen waar dat kon.’’ Zoiets moet echter aan de balie bij de gemeente gebeuren en Scholten had geen geld voor een terugvlucht. Hij was immers op een enkeltje gereisd.
Zonder inkomen zit hij nu vast in Thailand. ,De ambassade kan niet helpen, de inschrijving moet in Nederland worden geregeld. En ik kon ook geen geld lenen. Nee, ook niet bij Nederlandse vrienden, niemand wil geld voor een ticket lenen. Dus zulke goede vrienden zijn het ook niet.’’
Backpacken
Scholten baalt ervan dat niemand hem vertelde dat deze consequentie verbonden is aan het uitschrijven uit de burgerlijke stand. ,Terwijl ik wel bij de gemeente en de sociale verzekeringsbank ben langsgeweest voor informatie.’’ Achteraf had hij zich beter niet kunnen uitschrijven. ,Er zijn genoeg mensen die een jaar gaan backpacken en ingeschreven blijven staan in Nederland. Dat controleert niemand.’’
Hoe lang de situatie nog duurt is onduidelijk. Een beroep op politici, de ambassade en kennissen helpen niet. …De mensen hier beschouwen me inmiddels als een soort familie. Maar ik moet nu van straatarme mensen verlangen dat ze me onderhouden,’’ zegt Scholten. ,Dat kan niet eeuwig duren!’’
